Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
10:1
см.:Притч.20:8;
10:3
см.:3Цар.12:11;
10:5
10:10
10:11
10:12
10:18
10:20
10:21
10:22
10:23
10:25
см.:Иер.9:23-24;
10:27
см.:Иудифь.16:19;
10:28
см.:Притч.17:2;
10:29
10:32
Прему́дръ судiя́ наказу́етъ лю́ди своя́, и влады́чество разуми́ваго благочи́нно бу́детъ.
Я́коже судiя́ люді́й свои́хъ, та́ко и слузи́ его́, и я́коже влады́ка гра́да, та́ко и вси́ живу́щiи въ не́мъ.
Ца́рь ненака́заный погуби́тъ лю́ди своя́: и гра́дъ насели́тся прему́дростiю си́льныхъ.
Въ руцѣ́ Госпо́дни вла́сть земли́, и потре́бнаго воздви́гнетъ во вре́мя на не́й.
Въ руцѣ́ Госпо́дни благо́е ше́ствiе му́жа, и на лицы́ кни́жника возложи́тъ сла́ву свою́.
Во вся́цѣй непра́вдѣ не держи́ гнѣ́ва на и́скренняго и не твори́ ни ко́его въ дѣ́лѣхъ досажде́нiя.
Возненави́дѣна предъ Бо́гомъ и человѣ́ки горды́ня и от обои́хъ сотвори́тъ непра́ведная.
Ца́рство от язы́ка въ язы́къ прево́дится, ра́ди непра́вды и досажде́нiя и имѣ́нiй льсти́выхъ.
Почто́ горди́тся земля́ и пе́пелъ?
Я́ко въ животѣ́ изверго́хъ утро́бу его́.
До́лгую болѣ́знь отсѣца́етъ вра́чь:
и ца́рь дне́сь, а у́тро у́мретъ.
И́бо егда́ у́мретъ человѣ́къ, наслѣ́дитъ га́ды и звѣ́ри и че́рвiе.
Нача́ло горды́ни человѣ́ку отступле́нiе от Го́спода, и егда́ от сотво́ршаго и́ отвраща́ется се́рдце его́:
я́ко нача́ло грѣха́ горды́ня, и держа́й ю́ изры́гнетъ скве́рну.
Сего́ ра́ди обезсла́ви Госпо́дь въ наведе́нiихъ зо́лъ и низврати́ и́хъ до конца́:
престо́лы князе́й низложи́ Госпо́дь и посади́ кро́ткiя вмѣ́сто и́хъ,
коре́нiя язы́ковъ го́рдыхъ исто́рже Госпо́дь и насади́ смире́нныя вмѣ́сто и́хъ,
страны́ язы́ковъ низврати́ Госпо́дь и погуби́ и́хъ до основа́нiя земли́,
изсуши́ от ни́хъ и погуби́ и́хъ и потреби́ от земли́ па́мять и́хъ.
Не создана́ бы́сть человѣ́комъ горды́ня, ни гнѣ́въ я́рости рожде́ниемъ же́нъ.
Сѣ́мя честно́е ко́е? сѣ́мя человѣ́ческое. сѣ́мя честно́е ко́е? боя́щiися Го́спода.
Сѣ́мя безче́стное ко́е? сѣ́мя человѣ́ческое. сѣ́мя безче́стное ко́е? преступа́ющiи за́повѣди.
Посредѣ́ бра́тiи старѣ́йшина и́хъ че́стенъ, и боя́щiися Го́спода предъ очи́ма его́.
Бога́тъ и сла́венъ и ни́щь, похвала́ и́хъ стра́хъ Госпо́день.
Непра́ведно е́сть укоря́ти ни́ща разуми́ва, и не подоба́етъ сла́вити му́жа грѣ́шника.
Вельмо́жа и судiя́ и си́льный сла́вни бу́дутъ, и нѣ́сть от ни́хъ ни еди́нъ вя́щшiй боя́щагося Го́спода.
Рабу́ разуми́ву свобо́днiи послу́жатъ, и му́жъ хи́тръ не поро́пщетъ наказу́емь.
Не мудри́ся твори́ти дѣ́ла своего́, и не сла́ви себе́ во вре́мя туги́ твоея́.
Лу́чше дѣ́лаяй и изоби́луяй во все́мъ, не́же сла́вяйся и лиша́яйся хлѣ́ба.
Ча́до, кро́тостiю просла́ви ду́шу твою́ и да́ждь е́й че́сть по досто́инству ея́.
Согрѣша́ющаго на ду́шу свою́ кто́ оправди́тъ? и кто́ просла́витъ безче́ствующа живо́тъ сво́й?
Ни́щiй сла́вимь е́сть вѣ́жества ра́ди своего́, и бога́тый сла́вимь е́сть бога́тства ра́ди своего́.
Прославля́емый же въ нищетѣ́, а въ бога́тствѣ кольми́ па́че? безсла́вный же въ бога́тствѣ, а въ нищетѣ́ кольми́ па́че?
Мудрый правитель научит народ свой, и правление разумного будет благоустроено.
Каков правитель народа, таковы и служащие при нем; и каков начальствующий над городом, таковы и все живущие в нем.
Царь ненаученный погубит народ свой, а при благоразумии сильных устроится город.
В руке Господа власть над землею, и человека потребного Он вовремя воздвигнет на ней.
В руке Господа благоуспешность человека, и на лице книжника Он отпечатлеет славу Свою.
Не гневайся за всякое оскорбление на ближнего, и никого не оскорбляй делом.
Гордость ненавистна и Господу и людям и преступна против обоих.
Владычество переходит от народа к народу по причине несправедливости, обид и любостяжания.
Что гордится земля и пепел?
И при жизни извергаются внутренности его.
Продолжительною болезнью врач пренебрегает:
и вот, ныне царь, а завтра умирает.
Когда же человек умрет, то наследием его становятся пресмыкающиеся, звери и черви.
Начало гордости – удаление человека от Господа и отступление сердца его от Творца его;
ибо начало греха – гордость, и обладаемый ею изрыгает мерзость;
и за это Господь посылает на него страшные наказания и вконец низлагает его.
Господь низвергает престолы властителей и посаждает кротких на место их.
Господь вырывает с корнем народы и насаждает вместо них смиренных.
Господь опустошает страны народов и разрушает их до оснований земли.
Он иссушает их, и погубляет людей и истребляет от земли память их.
Гордость не сотворена для людей, ни ярость гнева – для рождающихся от жен.
Семя почтенное какое? – Семя человеческое. Семя почтенное какое? – Боящиеся Господа.
Семя бесчестное какое? – Семя человеческое. Семя бесчестное какое? – Преступающие заповеди.
Старший между братьями – в почтении у них, так и боящиеся Господа – в очах Его.
Богат ли кто и славен, или беден, похвала их – страх Господень.
Несправедливо – бесчестить разумного бедного, и не должно прославлять мужа грешного.
Почтенны вельможа, судья и властелин, но нет из них больше боящегося Господа.
Рабу мудрому будут служить свободные, и разумный человек, будучи наставляем им, не будет роптать.
Не умничай много, чтобы делать дело твое, и не хвались во время нужды.
Лучше тот, кто трудится и имеет во всем достаток, нежели кто праздно ходит и хвалится, но нуждается в хлебе.
Сын мой! кротостью прославляй душу твою и воздавай ей честь по ее достоинству.
Кто будет оправдывать согрешающего против души своей? И кто будет хвалить позорящего жизнь свою?
Бедного почитают за познания его, а богатого – за его богатство:
уважаемый же в бедности насколько больше будет уважаем в богатстве? А бесславный в богатстве насколько будет бесславнее в бедности?
ბრძენი მსაჯული თავის ხალხს აღზრდის და გონიერის მმართველობა განმტკიცდება.
როგორიცაა მსაჯული ხალხისა, ისეთნივე არიან მისი მსახურნი; როგორიცაა ქალაქის მეუფე, ისეთნივე არიან მისი მცხოვრებნი.
უწვრთნელი მეფე თავის ხალხს დაღუპავს, განმგებელთა სიბრძნით კი ქალაქი აშენდება.
უფლის ხელშია ქვეყნის მეუფება და საჭირო კაცს დროულად აღაზევებს მასზე.
უფლის ხელშია კაცის გზაკეთილობა და თავის დიდებას აღბეჭდავს მწიგნობრის სახეზე.
ყოველ უსამართლობაზე ნუ განურისხდები მოყვასს და საქმით ნუ შეურაცხყოფ ნურავის.
უფლისთვისაც და ადამიანებისთვისაც საძულველია ამპარტავნობა, უსამართლობა კი დანაშაულია ორივეს წინაშე.
მეუფება ხალხიდან ხალხზე გადადის უსამართლობათა, თავხედობათა და ანგარებათა გამო.
რად ქედმაღლობს მტვერი და ფერფლი?
ხომ სიცოცხლეშივე იხრწნება მისი შიგნეული.
ხანგრძლივი ავადობა მკურნალს საგონებელში აგდებს;
დღეს მეფეა, ხვალ კი აღესრულება.
როცა ადამიანი კვდება, ქვეწარმავალთა, მხეცთა და მატლთა კერძად იქცევა.
ადამიანის ამპარტავნობის დასაბამი უფლისაგან განშორებაა და მისი გულის განდგომა დამბადებლისგან.
რადგან დასაბამი ამპარტავნობისა ცოდვაა და ვისაც იგი აქვს, სისაძაგლეს ამოანთხევს.
ამის გამო უფალი მრავალ განსაცდელს უმზადებს და საბოლოოდ კიდეც დაღუპავს მას.
უფალმა დაამხო ტახტნი მრავალთა და მათ ნაცვლად თვინიერნი დასვა.
უფალმა ძირფესვიანად ამოძირკვა ხალხები და მათ სანაცვლოდ მორჩილნი დააფუძნა.
ხალხთა ქვეყნები დაამხო უფალმა და დედამიწის საფუძვლებამდე შემუსრა ისინი.
ზოგიერთნი გაახმო და წარწყმიდა, ქვეყნიდან წარხოცა მათი სახსენებელი.
ადამიანთათვის არ შექმნილა ამპარტავნობა და არც გულისწყრომა ქალთა ნაშობთათვის.
პატიოსანი მოდგმა რომელია? მოდგმა კაცისა. პატიოსანი მოდგმა რომელია? მოშიშნი უფლისა.
უპატიოსნო მოდგმა რომელია? მოდგმა კაცისა. უპატიოსნო მოდგმა რომელია? დამრღვევნი მცნებათა.
ძმათა შორის უფროსი პატივდებულია; ასევე მოშიშნი უფლისა მის თვალში.
სიამაყე მდიდრისა, დიდებულისა თუ ღარიბისა უფლის შიშია.
უსამართლობაა შეურაცხყოფა გონიერი გლახაკისა და უჯეროა ხოტბის შესხმა ცოდვილი კაცისათვის.
დიდებულიც, მსაჯულიცა და განმგებელიც პატივდებულია, მაგრამ არც ერთი მათგანი არაა უმეტესი უფლის მოშიშზე.
ბრძენ მსახურს თავისუფალნი მოემსახურებიან და გონიერი კაცი არ დაიჩივლებს.
სიბრძნეს ნუ იკვეხნი საქმის კეთებისას და თავს ნუ განიდიდებ გასაჭირში.
მშრომელი, რომელსაც ყოველივე უხვად აქვს, სჯობია მოსეირნე მკვეხარას, ვისაც პურიც კი უჭირს.
შვილო, სიმდაბლით განადიდე შენი თავი და ღირსებისამებრ მიაგე პატივი.
შემცოდეს საკუთარი სულის წინაშე ვინ გაამართლებს? ვინ განადიდებს თავისი სიცოცხლის შეურაცხმყოფელს?
გლახაკს პატივს სცემენ ცოდნის გამო, მდიდარს კი მისი სიმდიდრისთვის ადიდებენ.
სიგლახაკეში პატივდებული რამდენად უფრო განდიდდება სიმდიდრეში? სიმდიდრეში უპატიო კი რამდენად უფრო უპატიო იქნება სიგლახაკეში?
Итальянский
Языки
Un governatore saggio educa il suo popolo,
il governo dell'uomo di senno è ordinato.
il governo dell'uomo di senno è ordinato.
Quale il governatore del popolo, tali i suoi ministri;
quale il capo di una città, tali tutti i suoi abitanti.
quale il capo di una città, tali tutti i suoi abitanti.
Un re che non ha istruzione rovina il suo popolo,
una città prospera per il senno dei capi.
una città prospera per il senno dei capi.
Il governo del mondo è nelle mani del Signore;
egli vi suscita l'uomo adatto al momento giusto.
egli vi suscita l'uomo adatto al momento giusto.
Il successo dell'uomo è nelle mani del Signore,
ma sulla persona dello scriba egli pone la sua gloria.
ma sulla persona dello scriba egli pone la sua gloria.
Non irritarti con il tuo prossimo per un torto qualsiasi
e non fare nulla in preda all'ira.
e non fare nulla in preda all'ira.
Odiosa al Signore e agli uomini è la superbia,
l'uno e gli altri hanno in odio l'ingiustizia.
l'uno e gli altri hanno in odio l'ingiustizia.
Il regno passa da un popolo a un altro
a causa delle ingiustizie, delle violenze e delle ricchezze.
Niente è più empio dell'uomo che ama il denaro,
poiché egli si vende anche l'anima.
a causa delle ingiustizie, delle violenze e delle ricchezze.
Niente è più empio dell'uomo che ama il denaro,
poiché egli si vende anche l'anima.
Perché mai si insuperbisce chi è terra e cenere?
Anche da vivo le sue viscere sono ripugnanti.
Anche da vivo le sue viscere sono ripugnanti.
Una lunga malattia si prende gioco del medico;⊥
chi oggi è re, domani morirà.
chi oggi è re, domani morirà.
Quando l'uomo muore,
eredita rettili, belve e vermi.
eredita rettili, belve e vermi.
Principio della superbia è allontanarsi dal Signore;
il superbo distoglie il cuore dal suo creatore.
il superbo distoglie il cuore dal suo creatore.
Principio della superbia infatti è il peccato;
chi ne è posseduto diffonde cose orribili.
Perciò il Signore ha castigato duramente i superbi
e li ha abbattuti fino ad annientarli.
chi ne è posseduto diffonde cose orribili.
Perciò il Signore ha castigato duramente i superbi
e li ha abbattuti fino ad annientarli.
Il Signore ha rovesciato i troni dei potenti,
al loro posto ha fatto sedere i miti.
al loro posto ha fatto sedere i miti.
Il Signore ha estirpato le radici delle nazioni,
al loro posto ha piantato gli umili.
al loro posto ha piantato gli umili.
Il Signore ha sconvolto le terre delle nazioni
e le ha distrutte fino alle fondamenta.
e le ha distrutte fino alle fondamenta.
Le ha cancellate dal consorzio umano e le ha annientate,
ha fatto scomparire dalla terra il loro ricordo.⊥
ha fatto scomparire dalla terra il loro ricordo.⊥
Non è fatta per gli uomini la superbia
né l'impeto della collera per i nati da donna.
né l'impeto della collera per i nati da donna.
⌈Quale stirpe è degna d'onore? La stirpe dell'uomo.⌉
Quale stirpe è degna d'onore? Quelli che temono il Signore.
⌈Quale stirpe non è degna d'onore? La stirpe dell'uomo.⌉
Quale stirpe non è degna d'onore? Quelli che trasgrediscono i comandamenti.
Quale stirpe è degna d'onore? Quelli che temono il Signore.
⌈Quale stirpe non è degna d'onore? La stirpe dell'uomo.⌉
Quale stirpe non è degna d'onore? Quelli che trasgrediscono i comandamenti.
Tra i fratelli viene onorato chi li comanda,
ma agli occhi del Signore quelli che lo temono.
ma agli occhi del Signore quelli che lo temono.
⌈Principio di gradimento è il timore del Signore,
principio di rifiuto l'ostinazione e la superbia.⌉
principio di rifiuto l'ostinazione e la superbia.⌉
Il ricco, il nobile, il povero:
loro vanto è il timore del Signore.
loro vanto è il timore del Signore.
Non è giusto disprezzare un povero che ha senno
e non conviene onorare un uomo peccatore.
e non conviene onorare un uomo peccatore.
Il principe, il giudice e il potente sono onorati,
ma nessuno di loro è più grande di chi teme il Signore.
ma nessuno di loro è più grande di chi teme il Signore.
Uomini liberi serviranno uno schiavo sapiente
e chi ha senno non protesterà.
e chi ha senno non protesterà.
Non fare il saccente nel compiere il tuo lavoro
e non gloriarti nel momento del tuo bisogno.
e non gloriarti nel momento del tuo bisogno.
Meglio uno che lavora e abbonda di tutto
di chi va in giro a vantarsi e manca di cibo.
di chi va in giro a vantarsi e manca di cibo.
Figlio, con modestia pensa al tuo onore
e fatti valere secondo il tuo merito.
e fatti valere secondo il tuo merito.
Chi giustificherà uno che fa male a se stesso
e chi onorerà colui che si disonora?
e chi onorerà colui che si disonora?
Un povero viene onorato per la sua scienza
e un ricco viene onorato per la sua ricchezza.
e un ricco viene onorato per la sua ricchezza.
Chi è onorato nella povertà, quanto più lo sarà nella ricchezza!
E chi è disprezzato nella ricchezza, quanto più lo sarà nella povertà!
E chi è disprezzato nella ricchezza, quanto più lo sarà nella povertà!
