упра́ви се́рдце твое́ и потерпи́, и не ско́ръ бу́ди во вре́мя наведе́нiя:
прилѣпи́ся ему́ и не отступи́, да возрасте́ши на послѣ́докъ тво́й.
Все́ ели́ко а́ще нанесе́но ти́ бу́детъ, прiими́ и во измѣне́нiи смире́нiя твоего́ долготерпи́:
я́ко во огни́ искуша́ется зла́то, и человѣ́цы прiя́тни въ пещи́ смире́нiя.
Вѣ́руй ему́, и засту́питъ тя́, и упра́ви пути́ твоя́ и упова́й на́нь.
Боя́щiися Го́спода, пожди́те ми́лости его́ и не уклони́теся, да не паде́те.
Боя́щiися Го́спода, вѣ́руйте ему́, и не и́мать отпа́сти мзда́ ва́ша.
Боя́щiися Го́спода, надѣ́йтеся на блага́я и на весе́лiе вѣ́ка и ми́лости.
Воззри́те на дре́внiя ро́ды и ви́дите, кто́ вѣ́рова Го́сподеви и постыдѣ́ся? или́ кто́ пребы́сть во стра́сѣ его́ и оста́вися? или́ кто́ призва́ его́, и презрѣ́ и́?
Зане́ ще́дръ и ми́лостивъ Госпо́дь, и оставля́етъ грѣхи́, и спаса́етъ во вре́мя ско́рби.
Го́ре сердца́мъ страшли́вымъ и рука́мъ осла́бленымъ, и грѣ́шнику ходя́щу на двѣ́ стези́.
Го́ре се́рдцу осла́блену, я́ко не вѣ́руетъ: сего́ ра́ди покрове́но не бу́детъ.
Го́ре ва́мъ погу́бльшымъ терпѣ́нiе: и что́ сотворите́, егда́ посѣти́тъ Госпо́дь?
Боя́щiися Го́спода не сумнѣва́ются о глаго́лѣхъ его́, и лю́бящiи его́ сохраня́тъ пути́ его́.
Боя́щiися Го́спода пои́щутъ благоволе́нiя его́, и лю́бящiи его́ испо́лнятся зако́на.
да впаде́мъ въ ру́цѣ Госпо́дни, а не въ ру́цѣ человѣ́чески, *я́ко бо вели́чество его́, та́ко и ми́лость его́.
Сын мой! если ты приступаешь служить Господу Богу, то приготовь душу твою к искушению:
управь сердце твое и будь тверд, и не смущайся во время посещения;
прилепись к Нему и не отступай, дабы возвеличиться тебе напоследок.
Все, что ни приключится тебе, принимай охотно, и в превратностях твоего уничижения будь долготерпелив,
ибо золото испытывается в огне, а люди, угодные Богу, – в горниле уничижения.
Веруй Ему, и Он защитит тебя; управь пути твои и надейся на Него.
Боящиеся Господа! ожидайте милости Его и не уклоняйтесь от Него, чтобы не упасть.
Боящиеся Господа! веруйте Ему, и не погибнет награда ваша.
Боящиеся Господа! надейтесь на благое, на радость вечную и милости.
Взгляните на древние роды и посмотрите: кто верил Господу – и был постыжен? или кто пребывал в страхе Его – и был оставлен? или кто взывал к Нему – и Он презрел его?
Ибо Господь сострадателен и милостив и прощает грехи, и спасает во время скорби.
Горе сердцам боязливым и рукам ослабленным и грешнику, ходящему по двум стезям!
Горе сердцу расслабленному! ибо оно не верует, и за то не будет защищено.
Горе вам, потерявшим терпение! что будете вы делать, когда Господь посетит?
Боящиеся Господа не будут недоверчивы к словам Его, и любящие Его сохранят пути Его.
Боящиеся Господа будут искать благоволения Его, и любящие Его насытятся законом.
Боящиеся Господа уготовят сердца свои и смирят пред Ним души свои, говоря:
впадем в руки Господа, а не в руки людей; *ибо, каково величие Его, такова и милость Его.
შვილო, თუ უფალს მიეახლები სამსახურად, განსაცდელისთვის გაამზადე თავი.
გული დაიმორჩილე, მოთმინებით აღიჭურვე და ნუ აჩქარდები განსაცდელის ჟამს.
მიეახლე მას და ნუ განშორდები, რათა ამაღლდე საბოლოოდ.
რაც შეგემთხვევა, ყველაფერი მიიღე და სულგრძელობით დაითმინე დამცირებანი.
რადგან ოქრო ცეცხლში გამოიცდება, უფლის სათნონი კი - მორჩილების ქურაში.
ერწმუნე მას და შეგეწევა, სწორად წარმართე გზები და მისი იმედი იქონიე.
უფლის მოშიშნო, მის წყალობას ელოდეთ და ნუ მიიქცევით, რათა არ დაეცეთ.
უფლის მოშიშნო, გწამდეთ მისი და არ დაგეკარგებათ საზღაური.
უფლის მოშიშნო, იმედი გქონდეთ სიკეთისა, საუკუნო სიხარულისა და წყალობისა.
გადახედეთ ძველ თაობებს და იხილეთ: ვინ ირწმუნა უფლისა და შერცხვენილ იქნა? ან ვინ იყო მის შიშში და მიტოვებულ იქნა, ანუ ვინ მოუხმო მას და მან უგულებელყო?
რადგან უფალი შემბრალეა და მოწყალე, ცოდვათა მიმტევებელი და მხსნელი გასაჭირის ჟამს.
ვაი, გულმხდალებს და ხელძაბუნებს, და ცოდვილებს, ორი გზით მავალთ!
ვაი, გულს დაძაბუნებულს, რადგან არა სწამს, ამიტომაც დაცული არ იქნება!
ვაი, თქვენ, მოთმინების დამკარგავნო! რას მოიმოქმედებთ, როცა უფალი მოგაკითხავთ?
უფლის მოშიშნი ურწმუნოდ არ მოეკიდებიან მის სიტყვებს და მისი მოყვარულნი მის გზებს დაიცავენ.
უფლის მოშიშნი მის წყალობას ეძიებენ და მისი მოყვარულნი აღივსებიან რჯულით.
უფლის მოშიშნი თავიანთ გულებს გაამზადებენ და მის წინაშე თავს დაიმდაბლებენ.
ჩავვარდეთ უფლის ხელში და არა კაცთა ხელში, რადგან რა დიდიცაა იგი, იმგვარივეა მისი წყალობა.
