Скрыть
23:1
23:2
23:3
23:5
23:6
23:7
23:8
23:10
23:13
23:15
23:18
23:20
23:21
23:26
23:31
23:37
Церковнославянский (рус)
Го́споди о́тче и Влады́ко живота́ мо­его́, не оста́ви мене́ въ совѣ́тѣ и́хъ и не да́ждь ми́ впа́сти въ ня́.
Кто́ воз­ложи́тъ на помышле́нiе мое́ ра́ны и на се́рдце мое́ наказа́нiе прему́дрости, да о неразу́мiихъ мо­и́хъ не пощадя́тъ, и да не пре́йдутъ грѣси́ и́хъ?
Я́ко да не умно́жат­ся невѣ́дѣнiя моя́ и грѣси́ мо­и́ премно́зи да не бу́дутъ, и паду́ся предъ супоста́ты, и пора́дуетмися вра́гъ мо́й.
Го́споди о́тче и Бо́же живота́ мо­его́, не да́ждь воз­ноше́нiя очи́ма мо­и́ма и вожделѣ́нiе от­врати́ от­ мене́.
Чре́ва по́хоть и блудодѣя́нiя да не объи́мутъ мя́, и безсту́днѣй души́ не преда́ждь мене́.
Послу́шайте, ча́да, наказа́нiя у́стъ: храня́й бо не я́тъ бу́детъ устна́ма сво­и́ма.
Устна́ма сво­и́ма я́тъ бу́детъ грѣ́шникъ, и клеветни́къ и го́рдый попо́лзнет­ся въ ни́хъ.
Заклина́нiю не обуча́й у́стъ сво­и́хъ
и кля́тися и́менемъ святы́мъ не навыка́й.
Я́коже бо ра́бъ истязу́емь ча́сто от­ ра́нъ не ума́лит­ся, та́кожде и клены́йся и́менемъ святы́мъ всегда́ от­ грѣха́ не очи́стит­ся.
Му́жъ клены́йся мно́го испо́лнит­ся беззако́нiя, и не от­сту́питъ от­ до́му его́ я́зва:
а́ще согрѣши́тъ, грѣ́хъ его́ на не́мъ, и а́ще пре́зритъ, сугу́бо согрѣши́тъ:
и а́ще вотще́ кля́ся, не оправди́т­ся, испо́лнит­ся бо до́мъ его́ нападе́нiя.
Е́сть бесѣ́да облече́на сме́ртiю: да не обря́щет­ся во наслѣ́дiи Иа́ковли:
от­ благо­чести́выхъ бо вся́ сiя́ от­сту́пятъ, и во грѣхи́ не впаду́т­ся.
Въ ненаказа́нiи неключи́мѣмъ не обуча́й у́стъ сво­и́хъ: е́сть бо въ не́мъ сло́во грѣха́.
Помяни́ отца́ тво­его́ и ма́терь твою́, посредѣ́ бо вельмо́жъ сѣди́ши:
да не ка́ко забве́нъ бу́деши предъ ни́ми, и обы́чаемъ сво­и́мъ обуя́еши и похо́щеши, дабы́ ты́ не роди́л­ся, и де́нь рожде́нiя тво­его́ проклене́ши.
Человѣ́къ обуча́яся словесе́мъ поноше́нiя во всѣ́хъ дне́хъ сво­и́хъ не научи́т­ся.
Два́ ви́да умножа́ютъ грѣхи́ и тре́тiй наво́дитъ гнѣ́въ:
душа́ тепла́, я́ко о́гнь горя́щь, не уга́снетъ, до́ндеже поглощена́ бу́детъ:
человѣ́къ блудни́къ въ тѣ́лѣ пло́ти сво­ея́ не преста́нетъ, до́ндеже воз­жже́тъ о́гнь.
Человѣ́ку блу́дну вся́къ хлѣ́бъ сла́докъ, не преста́нетъ, до́ндеже у́мретъ.
Человѣ́къ преступа́яй ло́же свое́, глаго́ля въ души́ сво­е́й: кто́ мя́ ви́дитъ?
тма́ о́крестъ мене́, и стѣ́ны закрыва́ютъ мя́, и никто́же мя́ ви́дитъ, кого́ убою́ся? грѣхо́въ мо­и́хъ не воспомя́нетъ вы́шнiй.
И о́чи человѣ́честiи стра́хъ его́:
и не разумѣ́, я́ко о́чи Госпо́дни тма́ми те́мъ кра́тъ свѣтлѣ́йшiи со́лнца су́ть,
прозира́ющiи вся́ пути́ человѣ́ческiя и разсматря́ющiи въ та́йныхъ мѣ́стѣхъ:
пре́жде не́же создана́ бы́ша, вся́ увѣ́дѣна ему́, та́кожде и по сконча́нiи.
Се́й на путе́хъ гра́да от­мще́нъ бу́детъ, и идѣ́же не надѣ́яшеся, я́тъ бу́детъ.
Та́кожде и жена́ оста́вльшая му́жа сво­его́ и прiе́млющая наслѣ́дника от­ ино́го:
пе́рвое бо от­ зако́на вы́шняго от­ступи́, и второ́е му́жу сво­ему́ согрѣши́, и тре́тiе блудо́мъ прелюбо­дѣ́й­ст­вова, от­ чужда́го му́жа ча́да сотвори́:
сiя́ предъ собо́ръ изведе́на бу́детъ, и на ча́дѣхъ ея́ посѣще́нiе бу́детъ:
не укореня́т­ся ча́да ея́ въ ко́рень, и вѣ́тви ея́ не сотворя́тъ плода́:
и оста́витъ на кля́тву па́мять свою́, и поноше́нiе ея́ не потреби́т­ся.
И уразумѣ́ютъ оста́вльшiися, я́ко ничто́же лу́чше стра́ха Госпо́дня, и ничто́же сладча́е, то́кмо внима́ти за́повѣдемъ Госпо́днимъ.
Сла́ва ве́лiя е́же послѣ́довати Бо́гу, долгота́ же дні́й е́же прiя́ту тебѣ́ бы́ти от­ него́.
Синодальный
Господи, Отче и Владыко жизни моей! Не оставь меня на волю их и не допусти меня пасть чрез них.
Кто приставит бич к помышлениям моим и к сердцу моему наставника в мудрости, чтобы они не щадили проступков моих и не потворствовали заблуждениям их;
чтобы не умножались проступки мои и не увеличивались заблуждения мои; чтобы не упасть мне пред противниками, и чтобы не порадовался надо мною враг мой?
Господи, Отче и Боже жизни моей! Не дай мне возношения очей и вожделение отврати от меня.
Пожелания чрева и сладострастие да не овладеют мною, и не предай меня бесстыдной душе.
Выслушайте, дети, наставление для уст: соблюдающий его не будет уловлен своими устами.
Уловлен будет ими грешник, и злоречивый и надменный преткнутся чрез них.
Не приучай уст твоих к клятве
и не обращай в привычку употреблять в клятве имя Святаго.
Ибо, как раб, постоянно подвергающийся наказанию, не избавляется от ран, так и клянущийся непрестанно именем Святаго не очистится от греха.
Человек, часто клянущийся, исполнится беззакония, и не отступит от дома его бич.
Если он согрешит, грех его на нем; и если он вознерадел, то сугубо согрешит;
и если он клялся напрасно, то не оправдается, и дом его наполнится несчастьями.
Есть речь, облеченная смертью: да не найдется она в наследии Иакова!
Ибо от благочестивых все это будет удалено, и они не запутаются во грехах.
Не приучай твоих уст к грубой невежливости, ибо при ней бывают греховные слова.
Помни об отце и о матери твоей, когда сидишь среди вельмож,
чтобы тебе не забыться пред ними и по привычке не сделать глупости, и не пожелать, что лучше бы ты не родился, и не проклясть дня рождения твоего.
Человек, привыкающий к бранным словам, во все дни свои не научится.
Два качества умножают грехи, а третье навлекает гнев:
душа горячая, как пылающий огонь, не угаснет, пока не истощится;
человек, блудодействующий в теле плоти своей, не перестанет, пока не прогорит огонь.
Блуднику сладок всякий хлеб: он не перестанет, доколе не умрет.
Человек, который согрешает против своего ложа, говорит в душе своей: «кто видит меня?
Вокруг меня тьма, и стены закрывают меня, и никто не видит меня: чего мне бояться? Всевышний не воспомянет грехов моих».
Страх его – только глаза человеческие,
и не знает он того, что очи Господа в десять тысяч крат светлее солнца
и взирают на все пути человеческие, и проникают в места сокровенные.
Ему известно было все прежде, нежели сотворено было, равно как и по совершении.
Такой человек будет наказан на улицах города и будет застигнут там, где не думал.
Так и жена, оставившая мужа и произведшая наследника от чужого:
ибо, во-первых, она не покорилась закону Всевышнего, во-вторых, согрешила против своего мужа и, в-третьих, в блуде прелюбодействовала и произвела детей от чужого мужа.
Она будет выведена пред собрание, и о детях ее будет исследование.
Дети ее не укоренятся, и ветви ее не дадут плода.
Она оставит память о себе на проклятие, и позор ее не изгладится.
Оставшиеся познают, что нет ничего лучше страха Господня и нет ничего сладостнее, как внимать заповедям Господним.
Великая слава – следовать Господу, а быть тебе принятым от Него – долгоденствие.
Эстонский
Palve patust hoidumiseks
Issand, minu elu isa ja valitseja! Ära jäta mind nende nõu võimusesse, ära lase mind nende läbi langeda!
Kes annaks vitsu minu mõtlemisele ja tarkuse karistust minu südamele, et need ei säästaks minu väärsamme ega jätaks karistamata nende patte,
et minu väärsamme ei lisanduks ja minu patud ei suureneks, et ma ei langeks oma vastaste ees ja et mu vihamees minu pärast ei rõõmustaks?!
Kiusatusest hoidumisest
Issand, minu elu isa ja Jumal! Ära anna mulle suurelisi silmi
ja pööra himu minust ära!
Kõhu aplus ja himurus ärgu vallutagu mind ja ära jäta mind häbitu hinge võimusesse!
Vandumisest
Kuulge, lapsed, suu õpetamist, kes tähele paneb, seda ei vangista huuled.
Huultest tabatakse patustaja, nendega komistavad teotaja ja ülbe.
Ära harjuta oma suud vandeks ja ära võta kombeks nimetada Püha nime!
Sest nii nagu ori, keda alatasa üle kuulatakse, ei parane vermeist, nõnda ka see, kes alati vannub ja nimetab Jumala nime, ei ole iialgi pattudest puhas.
Mees, kes palju vannub, suurendab süüd ja tema kojast ei lahku nuhtlus. Kui ta eksib, siis on patt tema peal, ja kui ta sellest ei hooli, siis ta patustab kahekordselt. Kui ta valet vannub, ei mõisteta teda õigeks, vaid tema koda saab õnnetusi täis.
Kõlvatu kõne
On kõne, mis on võrdne surmaga: ärgu seesugust leidugu Jaakobi pärandis! Sest vagadest on see kõik kaugel ja nemad ennast pattudesse ei mähi.
Ära harjuta oma suud jämedaks tooruseks, sest sellest tuleb patune kõne!
Mõtle oma isale ja emale, ehkki istud suursuguste keskel, et sa nende ees seda ei unustaks ega käituks rumalasti oma harjumuse pärast, et sa ei peaks soovima, et oleksid jäänud sündimata, ega oleks sul vaja needa oma sündimispäeva!
Inimene, kes enese harjutab rääkima sõimusõnu, ei võta enam õppust kõigil oma elupäevil.
Kõlblusvastastest tegudest
Kaks liiki inimesi teeb palju pattu ja kolmas tekitab viha.
Kirglik hing on nagu põlev tuli: see ei kustu enne, kui on neelanud iseenese. Inimene, kes hoorab omaenese ihus, ei lõpeta enne, kui tuli on põlenud lõpuni. Hooravale inimesele on iga leib magus, ta ei väsi enne, kui sureb.
Inimene, kes oma voodis patustab, ütleb endamisi: „Kes mind näeb? Minu ümber on pimedus, seinad varjavad mind, keegi ei näe mind. Mida ma kardan? Kõigekõrgem ei pane tähele minu patte.”
Jah, inimeste silmi ta kardab ega tea, et Issanda silmad on kümme tuhat korda selgemad kui päike, need jälgivad kõiki inimeste teid ja näevad ka salajastesse paikadesse.
Ta teab kõike juba enne tegu, niisamuti ka pärast, kui see on tehtud.
Niisugust meest nuheldakse linnatänavail, võetakse kinni seal, kus ta ei aimagi.
Abielurikkujast naisest
Nõnda on lugu ka naisega, kes oma mehe maha jätab ja saab võõralt pärija.
Sest esiteks on ta olnud sõnakuulmatu Kõigekõrgema seaduse vastu, teiseks on ta eksinud oma mehe vastu, kolmandaks on ta hoorates abielu rikkunud ja võõralt mehelt lapsi saanud.
Ta viidagu koguduse ette ja karistus tuleb tema laste peale.
Tema lapsed ei juurdu ja tema oksad ei kanna vilja.
Mälestuse enesest jätab ta sajatuseks ja tema häbi ei kustutata ära.
Ja järelejääjad teavad, et ei ole paremat kui Issanda kartus ega meeldivamat kui tähele panna Issanda käske.
Signore, padre e padrone della mia vita,
non abbandonarmi al loro volere,
non lasciarmi cadere a causa loro.
Chi fustigherà i miei pensieri
e chi insegnerà la sapienza al mio cuore,
perché non siano risparmiati i miei errori
e i loro peccati non restino impuniti,
perché non si moltiplichino i miei errori
e non aumentino di numero i miei peccati,
e io non cada davanti ai miei avversari
e il nemico non gioisca su di me?
Per loro è lontana la speranza della tua misericordia.
Signore, padre e Dio della mia vita,
non darmi l'arroganza degli occhi
e allontana da me ogni smodato desiderio.
Sensualità e libidine non s'impadroniscano di me,
a desideri vergognosi non mi abbandonare.
Ascoltate, figli, come disciplinare la bocca,
chi ne tiene conto non sarà colto in flagrante.
Il peccatore è vittima delle proprie labbra,
il maldicente e il superbo vi trovano inciampo.
Non abituare la bocca al giuramento,
non abituarti a proferire il nome del Santo.
Infatti, come un servo interrogato accuratamente
non mancherà di prendere lividure,
così chi giura e pronuncia il Nome di continuo
di certo non sarà esente da peccato.
Un uomo dai molti giuramenti accumula iniquità;
il flagello non si allontana dalla sua casa.
Se sbaglia, il suo peccato è su di lui;
se non ne tiene conto, pecca due volte.
Se giura il falso, non sarà giustificato,
e la sua casa si riempirà di sventure.
C'è un modo di parlare paragonabile alla morte:
che non si trovi nella discendenza di Giacobbe!
Da tutto questo infatti staranno lontano i pii,
così non si rotoleranno nei peccati.
Non abituare la tua bocca a grossolane volgarità,
in esse infatti c'è motivo di peccato.
Ricorda tuo padre e tua madre
quando siedi tra i grandi,
perché non lo dimentichi davanti a loro
e per abitudine non dica sciocchezze,
e non giunga a desiderare di non essere nato
e maledica il giorno della tua nascita.
Un uomo abituato a discorsi ingiuriosi
non si correggerà in tutta la sua vita.
Due tipi di persone moltiplicano i peccati,
e un terzo provoca l'ira:
una passione ardente come fuoco acceso
non si spegnerà finché non sia consumata;
un uomo impudico nel suo corpo
non desisterà finché il fuoco non lo divori;
per l'uomo impudico ogni pane è appetitoso,
non si stancherà finché non muoia.
L'uomo infedele al proprio letto
dice fra sé: "Chi mi vede?
C'è buio intorno a me e le mura mi nascondono;
nessuno mi vede, perché temere?
Dei miei peccati non si ricorderà l'Altissimo".
Egli teme solo gli occhi degli uomini,
non sa che gli occhi del Signore
sono mille volte più luminosi del sole;
essi vedono tutte le vie degli uomini
e penetrano fin nei luoghi più segreti.
Tutte le cose, prima che fossero create, gli erano note,
allo stesso modo anche dopo la creazione.
Quest'uomo sarà condannato nelle piazze della città,
sarà sorpreso dove meno se l'aspetta.
Così anche la donna che tradisce suo marito
e gli porta un erede avuto da un altro.
Prima di tutto ha disobbedito alla legge dell'Altissimo,
in secondo luogo ha commesso un torto verso il marito,
in terzo luogo si è macchiata di adulterio
e ha portato in casa figli di un estraneo.
Costei sarà trascinata davanti all'assemblea
e si procederà a un'inchiesta sui suoi figli.
I suoi figli non metteranno radici,
i suoi rami non porteranno frutto.
Lascerà il suo ricordo come una maledizione,
la sua infamia non sarà cancellata.
I superstiti sapranno
che nulla è meglio del timore del Signore,
nulla è più dolce dell'osservare i suoi comandamenti.
Grande gloria è seguire Dio,
essere a lui graditi è lunga vita.

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible