Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
25:2
25:3
см.:Притч.30:21;
25:6
25:7
см.:Притч.16:31;
25:8
25:9
25:12
25:13
25:14
25:16
25:18
см.:Притч.21:19;
25:19
25:20
25:21
25:22
25:24
25:25
25:26
25:28
25:29
Треми́ украси́хся и ста́хъ красна́ предъ Го́сподемъ и человѣ́ки:
единомы́слiемъ бра́тiй и любо́вiю и́скреннихъ, и му́жъ и жена́ между́ собо́ю согла́сни.
Три́ же ви́ды возненави́дѣ душа́ моя́, и зѣло́ ми́ омерзѣ́ живо́тъ и́хъ:
убо́га го́рда, и бога́та лжи́ва, и ста́ра прелюбодѣ́я умаля́ющагося умо́мъ.
Я́же въ ю́ности не собра́лъ еси́, то́ ка́ко мо́жеши обрѣсти́ въ ста́рости твое́й?
Ко́ль е́сть красе́нъ сѣди́намъ су́дъ, и старѣ́йшымъ разумѣ́ти совѣ́тъ?
Ко́ль красна́ ста́рымъ прему́дрость и сла́внымъ разумѣ́нiе и совѣ́тъ?
Вѣне́цъ ста́рцемъ многоразли́чное иску́сство, и похвале́нiе и́хъ стра́хъ Госпо́день.
Де́вять помышле́нiй ублажи́хъ въ се́рдцы мое́мъ, а деся́тое изреку́ язы́комъ:
человѣ́къ веселя́йся о ча́дѣхъ, живя́й и зря́й паде́нiе враго́въ.
Блаже́нъ живя́й со жено́ю разу́мною, и и́же язы́комъ [свои́мъ] не поползну́ся, и и́же не порабо́та недосто́йному себѣ́.
Блаже́нъ, и́же обрѣ́те му́дрость и повѣ́даяй во у́ши послу́шающихъ.
Ко́ль вели́къ, и́же му́дрость обрѣ́те, но нѣ́сть па́че боя́щагося Го́спода.
Стра́хъ Госпо́день па́че всего́ предуспѣ́, держа́й его́ кому́ уподо́бится?
Вся́ка я́зва и не я́зва серде́чная и вся́кое лука́вство и не лука́вство же́нское:
вся́кое нападе́нiе и не нападе́нiе ненави́дящихъ, и вся́кое мще́нiе и не отмще́нiе враго́въ.
Нѣ́сть главы́ па́че главы́ змiи́ны, и нѣ́сть я́рости па́че я́рости вра́жiя.
Лу́чше жи́ти со льво́мъ и змі́емъ, не́же жи́ти со жено́ю лука́вою.
Лука́вство жены́ измѣня́етъ зра́къ ея́ и омрача́етъ лице́ свое́ я́ко вре́тище:
посредѣ́ и́скреннихъ свои́хъ возля́жетъ му́жъ ея́, и слы́шавъ воздо́хнетъ го́рько.
Мала́ е́сть вся́ка зло́ба проти́ву зло́бѣ же́нстѣй: жре́бiй грѣ́шника спаде́тъ на ню́.
Я́коже восхожде́нiе по песку́ нога́ма ста́раго, та́ко жена́ язы́чна му́жу молчали́ву.
Не сматря́й на красоту́ же́нскую и жены́ въ по́хоть не пожела́й.
Гнѣ́въ и безсту́дiе и срамота́ вели́ка жена́, а́ще облада́етъ му́жемъ свои́мъ.
Се́рдце смире́но, и лице́ дря́хло, и я́зва серде́чна жена́ лука́ва:
ру́цѣ немощны́я и колѣ́на разсла́блена, [жена́] я́же не блажи́тъ му́жа своего́.
От жены́ нача́ло грѣха́, и то́ю умира́емъ вси́.
Не да́ждь водѣ́ прохо́да, ни женѣ́ лука́вѣ дерзнове́нiя:
а́ще не хо́дитъ подъ руко́ю твое́ю, отсѣцы́ ю́ от пло́ти твоея́.
Тремя я украсилась и стала прекрасною пред Господом и людьми:
это – единомыслие между братьями и любовь между ближними, и жена и муж, согласно живущие между собою.
И три рода людей возненавидела душа моя, и очень отвратительна для меня жизнь их:
надменного нищего, лживого богача и старика-прелюбодея, ослабевающего в рассудке.
Чего не собрал ты в юности, – как же можешь приобрести в старости твоей?
Как прилично сединам судить, и старцам – уметь давать совет!
Как прекрасна мудрость старцев и как приличны людям почтенным рассудительность и совет!
Венец старцев – многосторонняя опытность, и хвала их – страх Господень.
Девять помышлений похвалил я в сердце, а десятое выскажу языком:
это человек, радующийся о детях и при жизни видящий падение врагов.
Блажен, кто живет с женою разумною, кто не погрешает языком и не служит недостойному себя.
Блажен, кто приобрел мудрость и передает ее в уши слушающих.
Как велик тот, кто нашел премудрость! но он не выше того, кто боится Господа.
Страх Господень все превосходит, и имеющий его с кем может быть сравнен?
Можно перенести всякую рану, только не рану сердечную, и всякую злость, только не злость женскую,
всякое нападение, только не нападение от ненавидящих, и всякое мщение, только не мщение врагов;
нет головы ядовитее головы змеиной, и нет ярости сильнее ярости врага.
Соглашусь лучше жить со львом и драконом, нежели жить со злою женою.
Злость жены изменяет взгляд ее и делает лице ее мрачным, как у медведя.
Сядет муж ее среди друзей своих и, услышав о ней, горько вздохнет.
Всякая злость мала в сравнении со злостью жены; жребий грешника да падет на нее.
Что восхождение по песку для ног старика, то сварливая жена для тихого мужа.
Не засматривайся на красоту женскую и не похотствуй на жену.
Досада, стыд и большой срам, когда жена будет преобладать над своим мужем.
Сердце унылое и лице печальное и рана сердечная – злая жена.
Опущенные руки и расслабленные колени – жена, которая не счастливит своего мужа.
От жены начало греха, и чрез нее все мы умираем.
Не давай воде выхода, ни злой жене – власти;
если она не ходит под рукою твоею, то отсеки ее от плоти твоей.
Грузинский
Языки
სამით შევიმკე და წარვდექი გამშვენებული უფლისა და კაცთა წინაშე:
ძმათა ერთსულოვნებით, მახლობელთა სიყვარულით და ცოლ-ქმართა თანხმობით.
სამი ჯურის კაცი შეიძულა ჩემმა სულმა და ძალზე შევიძულე მათი ცხოვრება:
ქედმაღალი ღატაკი, მატყუარა, მდიდარი და მოხუცი მრუში, ჭკუანაკლული.
თუ სიჭაბუკეში ვერ შეაგროვე, როგორღა შეიძენ შენი სიბერის ჟამს.
რარიგ შეშვენით ხანდაზმულთ განკითხვა და მოხუცებულთ მოცემა რჩევისა!
რარიგ უხდება მოხუცებს სიბრძნე და დიდებულებს აზრი და რჩევა!
მოხუცთა გვირგვინია მრავალნაცადობა და მათი სიამაყე - უფლის შიში.
ცხრა ფიქრით დავიამე გული და მეათეს ენით ვიტყვი:
კაცი, შვილებში გახარებული და თავის სიცოცხლეშივე მტერთა დაცემის მომსწრე.
ნეტარია, ვინც გონიერ ქალთან ცხოვრობს, ვინც არ შესცოდა ენით და თავისზე უღირსს არ ემსახურა.
ნეტარია, ვინც სიბრძნე მოიხვეჭა და მიუთხრობს მას ყურადმღებელთ.
ხომ დიდია სიბრძნის მომხვეჭელი, მაგრამ უფლის მოშიშზე დიდი არავინაა.
უფლის შიში ყოველივეს აღემატება; მის მქონებელს ვინ შეედრება?
ყოველგვარი ჭრილობა დაითმინება, მაგრამ არა ჭრილობა გულისა; ყოველი სიავე, მაგრამ არა სიავე ქალისა.
ყოველი თავდასხმა, ოღონდ არა თავდასხმა მოძულეთა, და ყოველი შურისძიება, ოღონდ არა შურისძიება მტერთა.
არ არსებობს თავი უფრო შხამიანი, ვიდრე თავი უხსენებლისა და არ არსებობს გულისწყრომა უფრო დიდი, ვიდრე გულისწყრომა მტრისა.
უმალ ლომთან და ურჩხულთან ერთად ვიცხოვრებდი, ვიდრე ავ ცოლთან.
სიავე ქალს გამომეტყველებას უცვლის და დათვის სახესავით უბნელებს სახეს.
მისი ქმარი დაჯდება მახლობელთა შორის და მოსმენისას მწარედ ამოიხვნეშებს.
ვერარა ბოროტება ვერ მოვა ქალის ბოროტებასთან - ცოდვილის ხვედრი დაატყდება მას.
რაღა მოხუცის ფეხებისთვის ქვიშიან აღმართზე სიარული და რაღა ანჩხლი ცოლი მშვიდი კაცისთვის.
ნუ უთვალთვალებ ქალის სილამაზეს და ქალისადმი ვნებას ნუ აყვები.
საწყრომია უპატიობა და დიდი სირცხვილი, როცა ცოლი ბატონობს ქმარზე.
დამდაბლებული გული, სევდიანი სახე და გულის ჭრილობაა ავი ცოლი;
დაშვებული ხელები და დაუძლურებული მუხლები, თავის ქმარს რომ არ აბედნიერებს.
ქალისაგანაა სათავე ცოდვისა და მის გამო ვიხოცებით ყველანი.
ნუ მისცემ წყალს გასავალს და სიტყვის უფლებას ავ დედაკაცს.
თუ შენი ხელით ვერ წარმართე, მოიკვეთე იგი შენგან.
