Та́ко человѣ́къ постя́йся о грѣсѣ́хъ свои́хъ и па́ки ходя́й и та́яжде творя́й, мольбу́ его́ кто́ услы́шитъ, и что́ успѣ́ смире́нiемъ свои́мъ?
Пустые и ложные надежды – у человека безрассудного, и сонные грезы окрыляют глупых.
Как обнимающий тень или гонящийся за ветром, так верящий сновидениям.
Сновидения совершенно то же, что подобие лица против лица.
От нечистого что может быть чистого, и от ложного что может быть истинного?
Гадания и приметы и сновидения – суета, и сердце наполняется мечтами, как у рождающей.
Если они не будут посланы от Всевышнего для вразумления, не прилагай к ним сердца твоего.
Сновидения ввели многих в заблуждение, и надеявшиеся на них подверглись падению.
Закон исполняется без обмана, и мудрость в устах верных совершается.
Человек ученый знает много, и многоопытный выскажет знание.
Кто не имел опытов, тот мало знает; а кто странствовал, тот умножил знание.
Многое я видел в моем странствовании, и я знаю больше, нежели сколько говорю.
Много раз был я в опасности смерти, и спасался при помощи опыта.
Дух боящихся Господа поживет, *ибо надежда их – на Спасающего их.
Боящийся Господа ничего не устрашится и не убоится, ибо Он – надежда его.
Блаженна душа боящегося Господа! *кем он держится, и кто опора его?
Очи Господа – на любящих Его. Он – могущественная защита и крепкая опора, покров от зноя и покров от полуденного жара, охранение от преткновения и защита от падения;
Он возвышает душу и просвещает очи, дает врачевство, жизнь и благословение.
Кто приносит жертву от неправедного стяжания, того приношение насмешливое, и дары беззаконных неблагоугодны;
не благоволит Всевышний к приношениям нечестивых и множеством жертв не умилостивляется о грехах их.
Что заколающий на жертву сына пред отцем его, то приносящий жертву из имения бедных.
Хлеб нуждающихся есть жизнь бедных: отнимающий его есть кровопийца.
Убивает ближнего, кто отнимает у него пропитание, и проливает кровь, кто лишает наемника платы.
Когда один строит, а другой разрушает, то что они получат для себя кроме утомления?
Когда один молится, а другой проклинает, чей голос услышит Владыка?
Когда кто омывается от осквернения мертвым и опять прикасается к нему, какая польза от его омовения?
Так человек, который постится за грехи свои и опять идет и делает то же самое: кто услышит молитву его? и какую пользу получит он от того, что смирялся?
ფუჭი და ცრუ იმედები აქვს უგუნურ კაცს და სულელებს ფრთებს ასხამენ სიზმრები.
რაღა ჩრდილის შემპყრობელი და ქარის მდევნელი და რაღა სიზმრების მოიმედე.
სიზმრების ხილვა ერთიმეორის საწინააღმდეგოა - მსგავსება სახისა სახის პირისპირ.
უწმინდურისგან რა განიწმიდება და სიცრუისგან რა გამართლდება?
მისნობები, ფრინველებზე მკითხაობანი და სიზმრები ფუჭია და მშობიარესავით აოცნებებენ გულს.
თუკი ისინი შესაგონებლად არ არიან მოვლენილი უზენაესისგან, ყურადღებას ნუ მიაქცევ მათ.
რადგან მრავალნი აცდუნეს სიზმრებმა და დაეცნენ მისი მოიმედენი.
რჯული აღსრულდება ამ სიცრუეთა გარეშე და სიბრძნე სრულიქმნება მორწმუნის პირით.
მოხეტიალე კაცმა ბევრი იცის, და მრავალნაცადი გონივრულს გვაუწყებს.
ვინც გამოუცდელია, მცირემცოდნეცაა, ხოლო ვინც იხეტიალა, ცოდნაც გაიმრავლა.
მრავალი რამ მინახავს ჩემი ხეტიალისას და ბევრად მეტი ვიცი, ვიდრე ვამბობ.
მრავალჯერ სიკვდილს მივწურვილვარ, მაგრამ გამოცდილების წყალობით გადავრჩენილვარ.
უფლის მოშიშთა სული იცოცხლებს, რადგან მათი სასოება მათი მხსნელია.
უფლის მოშიში არაფერს შეუშინდება და არც სიმხდალეს გამოიჩენს, რადგან უფალია მისი იმედი.
ნეტარია სული უფლის მოშიშისა. ვის უჭირავს იგი და ვინ არის საყრდენი მისი?
უფლის თვალი მის მოყვარულთ დაჰყურებს; ის არის ძლევამოსილი მცველი და მტკიცე საყრდენი, საფარველი ხორშაკისგან და საფარველი შუადღის ხვატისგან, ამრიდებელი შებრკოლებისას და შემწე დაცემისას,
აღმაზევებელი სულისა და განმანათლებელი თვალისა, მომცემელი კურნებისა, სიცოცხლისა და კურთხევისა.
გასაკიცხია მსხვერპლი, უსამართლოდ მონახვეჭისგან შეწირული, და შეუწყნარებელია ურჯულოთა ძღვენი.
უღვთოთა შესაწირავს უზენაესი არ მიითვლის სათნოდ და არც მსხვერპლშეწირვათა სიმრავლე მიატევებინებს ცოდვებს.
რაღა შვილის დაკვლა მამის წინაშე და რაღა მსხვერპლის შეწირვა ღარიბ-ღატაკის ქონებიდან.
გაჭირვებულთა პური უპოვართა სიცოცხლეა, მისი წამრთმეველი კი სისხლისმსმელია.
ვინც მოყვასს საზრდოს ართმევს, მისი მკვლელია; და ვინც მოჯამაგირეს ჯამაგირს ართმევს, სისხლისმღვრელია.
თუ ერთი აშენებს და მეორე არღვევს, რას მოიგებენ გარდა დაღლისა?
თუ ერთი ლოცულობს და მეორე იწყევლება, ვის ხმას შეისმენს მეუფე?
ვინც განიბანება გვამის შეხების შემდეგ და ისევ შეეხება მას, რას მოიგებს ამ განბანვით?
ასევე თუ თავისი ცოდვებისთვის მარხული კაცი კვლავ წავა და იმასვე ჩაიდენს, ვინ გაიგონებს მის ვედრებას? რას მოიგებს ამ დამდაბლებით?
