Се́рдце свое́ вда́стъ у́треневати ко Го́споду сотво́ршему его́ и предъ вы́шнимъ помо́лится, и отве́рзетъ уста́ своя́ на моли́тву и о грѣсѣ́хъ свои́хъ помо́лится.

А́ще Госпо́дь ве́лiй восхо́щетъ, ду́хомъ ра́зума испо́лнится:

то́й одожди́тъ глаго́лы прему́дрости своея́ и въ моли́твѣ исповѣ́стся Го́сподеви,

то́й упра́витъ совѣ́тъ его́ и худо́жество и въ сокрове́нныхъ его́ размышля́ти бу́детъ,

то́й извѣсти́тъ наказа́нiе уче́нiя его́ и въ зако́нѣ завѣ́та Госпо́дня похва́лится.

Восхва́лятъ ра́зумъ его́ мно́зи, и до вѣ́ка не поги́бнетъ:

не отъи́детъ па́мять его́, и и́мя его́ поживе́тъ въ ро́ды родо́въ:

прему́дрость его́ повѣ́дятъ язы́цы, и хвалу́ его́ исповѣ́сть це́рковь.

А́ще пребу́детъ, приусво́итъ себѣ́, и а́ще почі́етъ, и́мя оста́витъ па́че ты́сящъ.

Еще́ размы́сливъ повѣ́мъ, и я́коже луны́ полнота́ напо́лнихся.

Послу́шайте мене́, преподо́бнiи сы́нове, и прозя́бните я́ко ши́пки произраста́ющыя при пото́цѣ се́лнѣмъ,

и я́коже Лива́нъ дади́те благово́нiе,

и процвѣти́те цвѣ́тъ я́ко кри́нъ, преподади́те воню́ и воспо́йте пѣ́снь.

Благослови́те Го́спода во всѣ́хъ дѣ́лѣхъ его́, дади́те и́мени его́ вели́чiе и исповѣ́дайтеся во хвале́нiи его́,

въ пѣ́снехъ усте́нъ и въ гу́слехъ, и си́це рцы́те во исповѣ́данiи:

дѣла́ Госпо́дня вся́ я́ко добра́ зѣло́, и вся́ко повелѣ́нiе во вре́мя свое́ бу́детъ.

И нѣ́сть рещи́: что́ сiе́? на что́ сiе́? вся́ бо сiя́ во вре́мя свое́ взы́скана бу́дутъ.

Сло́вомъ его́ ста́ вода́ я́ко сто́гъ, и глаго́ломъ у́стъ его́ прiя́телища водна́я.

Повелѣ́нiемъ его́ вся́кое благоволе́нiе, и нѣ́сть, и́же ума́литъ спасе́нiе его́.

Дѣла́ вся́кiя пло́ти предъ ни́мъ, и нѣ́сть укры́тися от оче́съ его́:

от вѣ́ка на вѣ́къ призрѣ́, и ничто́же е́сть ди́вно предъ ни́мъ.

Нѣ́сть рещи́: что́ сiе́? на что́ сiе́? вся́ бо на потре́бу и́хъ создана́ бы́ша.

Благослове́нiе его́ я́ко рѣка́ покры́ и я́ко пото́къ су́шу напои́:

си́це гнѣ́въ его́ язы́цы наслѣ́дятъ, я́ко преврати́ во́ду въ сла́ность.

Путiе́ его́ преподо́бнымъ пра́ви, та́ко беззако́нникомъ претыка́нiя.

Блага́я благи́мъ создана́ бы́ша изъ нача́ла, та́кожде грѣ́шнымъ зла́я.

Нача́ло вся́кiя потре́бы въ житiе́ человѣ́ку, вода́ и о́гнь, и желѣ́зо и со́ль, и семида́лъ пшени́цы и млеко́ и ме́дъ, кро́вь гро́здова и ма́сло и ри́за:

вся́ сiя́ благочести́вымъ во блага́я, си́це и грѣ́шникомъ превратя́тся во зла́я.

Су́ть ду́си, и́же со́здани бы́ша на ме́сть и я́ростiю свое́ю утверди́ша ра́ны и́мъ:

во вре́мя сконча́нiя излiю́тъ крѣ́пость и я́рость сотво́ршаго и́хъ соверша́тъ.

О́гнь и гра́дъ, и гла́дъ и сме́рть, вся́ сiя́ создана́ бы́ша на ме́сть:

зу́бы звѣре́й и скорпі́и, и ехи́дны и ме́чь отмща́яй въ поги́бель нечести́выхъ,

въ за́повѣдехъ его́ возвеселя́тся, и на земли́ на потре́бу угото́вятся, и во бремена́хъ свои́хъ не и́мутъ прейти́ сло́ва.

Сего́ ра́ди испе́рва утверди́хся и размы́слихъ и въ писа́нiи оста́вихъ:

вся́ дѣла́ Госпо́дня бла́га, и всю́ потре́бу во вре́мя свое́ пода́стъ:

и нѣ́сть рещи́: сiе́ сего́ злѣ́е: вся́ бо во вре́мя на угожде́нiе бу́дутъ.

И ны́нѣ всѣ́мъ се́рдцемъ и усты́ воспо́йте и благослови́те и́мя Госпо́дне.

Синодальный

Только тот, кто посвящает свою душу размышлению о законе Всевышнего, будет искать мудрости всех древних и упражняться в пророчествах:

он будет замечать сказания мужей именитых и углубляться в тонкие обороты притчей;

будет исследовать сокровенный смысл изречений и заниматься загадками притчей.

Он будет проходить служение среди вельмож и являться пред правителем;

будет путешествовать по земле чужих народов, ибо испытал доброе и злое между людьми.

Сердце свое он направит к тому, чтобы с раннего утра обращаться к Господу, сотворившему его, и будет молиться пред Всевышним; откроет в молитве уста свои и будет молиться о грехах своих.

Если Господу великому угодно будет, он исполнится духом разума,

будет источать слова мудрости своей и в молитве прославлять Господа;

благоуправит свою волю и ум и будет размышлять о тайнах Господа;

он покажет мудрость своего учения и будет хвалиться законом завета Господня.

Многие будут прославлять знание его, и он не будет забыт вовек;

память о нем не погибнет, и имя его будет жить в роды родов.

Народы будут прославлять его мудрость, и общество будет возвещать хвалу его;

доколе будет жить, он приобретет бо́льшую славу, нежели тысячи; а когда почиет, увеличит ее.

Еще размыслив, расскажу, ибо я полон, как луна в полноте своей.

Выслушайте меня, благочестивые дети, и растите, как роза, растущая на поле при потоке;

издавайте благоухание, как ливан;

цветите, как лилия, распространяйте благовоние и пойте песнь;

благословляйте Господа во всех делах; величайте имя Его и прославляйте Его хвалою Его,

песнями уст и гуслями и, прославляя, говорите так:

все дела Господа весьма благотворны, и всякое повеление Его в свое время исполнится;

и нельзя сказать: «что это? для чего это?», ибо все в свое время откроется.

По слову Его стала вода, как стог, и по изречению уст Его явились вместилища вод.

В повелениях Его – всё Его благоволение, и никто не может умалить спасительность их.

Пред Ним дела всякой плоти, и невозможно укрыться от очей Его.

Он прозирает из века в век, и ничего нет дивного пред Ним.

Нельзя сказать: «что это? для чего это?», ибо все создано для своего употребления.

Благословение Его покрывает, как река, и, как потоп, напояет сушу.

Но и гнев Его испытывают народы, как некогда Он превратил воды в солончаки.

Пути Его для святых прямы, а для беззаконных они – преткновения.

От начала для добрых создано доброе, как для грешников – злое.

Главное из всех потребностей для жизни человека – вода, огонь, железо, соль, пшеничная мука, мед, молоко, виноградный сок, масло и одежда:

все это благочестивым служит в пользу, а грешникам может обратиться во вред.

Есть ветры, которые созданы для отмщения и в ярости своей усиливают удары свои,

во время устремления своего изливают силу и удовлетворяют ярости Сотворившего их.

Огонь и град, голод и смерть – все это создано для отмщения;

зубы зверей, и скорпионы, и змеи, и меч, мстящий нечестивым погибелью, –

обрадуются повелению Его и готовы будут на земле, когда потребуются, и в свое время не преступят слова Его.

Посему я с самого начала решил, обдумал и оставил в писании,

что все дела Господа прекрасны, и Он дарует все потребное в свое время;

и нельзя сказать: «это хуже того», ибо все в свое время признано будет хорошим.

Итак, всем сердцем и устами пойте и благословляйте имя Господа.

Грузинский

მხოლოდ ის, ვინც თავს შესწირავს უზენაესის რჯულის შესწავლას, გამოიძიებს წინაპართა სიბრძნეს და წინასწარმეტყველებაში გაიწაფება,

ის შეითვისებს სახელოვან კაცთა ანდაზებს და იგავთა ნართაულობას ჩაწვდება;

გამოიკვლევს ანდაზების დაფარულ აზრს და იგავთა გამოცანებს გამოიცნობს;

დიდებულთა შორის იმსახურებს და წინამძღოლის წინაშე წარდგება;

იმოგზაურებს უცხო ტომთა ქვეყანაში, რადგან გამოცდილი აქვს სიკეთეცა და ბოროტებაც ადამიანთა შორის;

თავის გულს წარმართავს ადრე ასადგომად უფლისათვის, ვინც შექმნა იგი, რომ ილოცოს უზენაესის წინაშე, სავედრებლად გახსნას პირი და ცოდვათა მიტევება შესთხოვოს.

თუკი დიდებული უფალი ინებებს, აღივსება გონების სულით,

გადმოაწვიმებს თავისი სიბრძნის სიტყვებს და ვედრებისას უფალს განადიდებს.

კეთილად წარმართავს თავის ნებასა და გონებას, და შეიმეცნებს უფლის საიდუმლოებებს.

წარმოაჩენს თავისი დამოძღვრის ხელოვნებას და უფლის აღთქმის რჯულით იამაყებს.

მის ცოდნას მრავალნი შეაქებენ და არ დაივიწყებენ უკუნისამდე;

მისი სახსენებელი არ წაიშლება და მისი სახელი თაობიდან თაობაში იცოცხლებს.

მის სიბრძნეს განადიდებენ ერები და მის ქებას გამოაცხადებს საკრებულო.

სანამ ცოცხალია, ათასებზე უფრო დიდ სახელს მოიხვეჭს, და როცა განისვენებს, საკმარისი დარჩება თავისთვის.

კიდევ მაქვს სათქმელი, რაზეც მიფიქრია; სავსე ვარ, როგორც მთვარე აღვსებისას.

ისმინეთ ჩემი, ღირსეულო შვილებო, და გაიფურჩქნეთ ნაღვარევ ველზე დარგული ვარდივით.

და გამოეცით კეთილსურნელება საკმევლის ხესავით,

აყვავდით, როგორც შროშანი, მოჰფინეთ სურნელება და იგალობეთ საგალობელი,

ყოველი საქმით უფალი აკურთხეთ. მიეცით მის სახელს სიდიადე,

მადლი მიაგეთ მას ხოტბა-დიდებით, ბაგეთა გალობებით და ბარბითებით, და მადლობისას ასე წარმოთქვით:

ყველაფერი უფლის ნამოქმედარია, რადგან მშვენიერია ძლიერ და დროულად აღსრულდება მისი ყოველი ნაბრძანები.

არ ეგების თქმა: ეს რა არის? ეს რისთვისაა? რადგან ყოველივე თავის დროზე გაირკვევა.

მისი სიტყვით ზვინივით დადგა წყალი და მისი პირიდან თქმულით გაჩნდა წყალთა შესაკრებელნი.

მისი ბრძანებითაა ყველაფერი, რაც მას ეთნევა, და არავის ძალუძს დააკნინოს მისი მაცხოვრების ძალა.

მის წინაშეა ყოველი ხორციელის საქმენი და არაფერია მისი თვალებისთვის დაფარული.

ყოველივე დასაბამიდან განჭვრიტა საუკუნოდ და არაფერია მისთვის საკვირველი.

არ ეგების თქმა: ეს რა არის? ეს რისთვისაა? რადგან ყოველივე საჭიროებისამებრ შეიქმნა.

კურთხევა მისი ფარავს მდინარესავით და წარღვნასავით არწყულებს ხმელეთს.

მაგრამ მის რისხვასაც გამოსცდიან ერები, როგორც ოდესღაც, როცა წყლები მლაშობად აქცია.

ღირსეულთათვის მისი გზები სწორია, ურჯულოთათვის კი შემაბრკოლებელი.

დასაბამითვე კეთილთათვის შეიქმნა სიკეთე, ხოლო ცოდვილთათვის - ბოროტება.

ადამიანისთვის სიცოცხლის სახსართაგან მთავარია: წყალი და ცეცხლი, რკინა და მარილი, ხორბლის ფქვილი და რძე, თაფლი და ყურძნის წვენი, ზეთი და სამოსელი -

ყოველივე ეს ღვთისმოსავთა სასიკეთოდაა, ცოდვილებს კი სატანჯველად ექცევა.

არის ქარები, შურის საძიებლად შექმნილნი, სიშმაგეში რომ ასასტიკებენ თავიანთ შოლტებს;

ქროლვისას ძალას ღვრიან და თავიანთი შემოქმედის გულისწყრომას დააცხრობენ.

ცეცხლი და სეტყვა, შიმშილი და სიკვდილი - ყოველივე ეს შურისგებადაა შექმნილი.

მხეცთა კბილები და მორიელნი, ქვეწარმავალნი და მახვილი შურს მიაგებენ ურჯულოთა დასაღუპავად.

მის ბრძანებაზე ხარობენ, საჭიროებისთვის მზად არიან მიწაზე, რომ თავის დროზე შეასრულონ მისი სიტყვა.

ამიტომაც იმთავითვე გადავწყვიტე, განვსაჯე და დავწერე,

რომ მშვენიერია უფლის ყოველი ნამოქმედარი და დროულად მოგვმადლებს ყოველივეს საჭიროებისამებრ,

და რომ არ ეგების თქმა: ეს ამაზე უარესიაო, რადგან ყველაფერი თავის დროზე სასიკეთო გახდება.

ახლა, იგალობეთ მთელი გულითა და პირით, და აკურთხეთ უფლის სახელი.

Украинский (Огієнко)

Языки

В этом переводе выбранная книга отсутствует