Скрыть
49:2
49:5
49:6
49:7
49:12
49:18
Церковнославянский (рус)
Па́мять Иосі́ева въ сложе́нiе ѳимiа́ма, и состро́­еное дѣ́ломъ мирова́рника:
во вся́цѣхъ устѣ́хъ я́ко ме́дъ услади́т­ся, и я́ко мусикі́а въ пи́рѣ вина́.
То́й упра́вленъ бы́сть во обраще́нiе люді́й и отъ­я́тъ ме́рзости беззако́нiя,
испра́ви ко Го́споду се́рдце свое́, во дни́ беззако́н­ныхъ укрѣпи́ благо­че́стiе.
Кромѣ́ дави́да и езекі́и и Иосі́и, вси́ прегрѣши́ша прегрѣше́нiемъ,
оста́виша бо зако́нъ вы́шняго: ца́рiе Иу́дины оскудѣ́ша,
да́ша бо ро́гъ сво́й инѣ́мъ и сла́ву свою́ язы́ку чужде́му,
сожго́ша избра́нъ гра́дъ святы́ни и опустоши́ша пути́ его́ руко́ю иеремі́иною:
озло́биша бо его́, и то́й во чре́вѣ освяще́нъ бы́сть проро́къ искорени́ти и озло́бити и погуби́ти, та́кожде созда́ти и насади́ти.
Иезекі́иль, и́же ви́дѣ видѣ́нiе сла́вы, ю́же показа́ ему́ въ колесни́цѣ херуви́мстѣ:
помяну́ бо враги́ въ дожди́, и благосотвори́ти направля́ющымъ пути́.
И обою­на́­де­ся­те проро́ковъ да процвѣту́тъ ко́сти от­ мѣ́стъ сво­и́хъ: утѣ́ши бо Иа́кова и изба́вилъ я́ вѣ́рою наде́жды.
Ка́ко воз­вели́чимъ зорова́веля? и се́й я́ко печа́ть на деснѣ́й руцѣ́:
та́кожде Иису́съ сы́нъ Иоседе́ковъ: и́же во дни́ своя́ созда́ста до́мъ и воз­двиго́ста це́рковь свя́ту Го́сподеви, угото́вану во сла́ву вѣ́ка.
И Неемі́и на мно́зѣ [бу́ди] па́мять, воз­дви́гшему на́мъ стѣ́ны па́дшыя и поста́вльшему две́ри и заво́ры и воз­дви́гшему до́мы па́дшыя на́шя.
Никто́же со́зданъ бы́сть тако́въ, я́ко Ено́хъ на земли́: то́й бо взя́тъ бы́сть от­ земли́.
Ниже́ я́ко Ио́сифъ бы́сть му́жъ, во́ждь бра́тiи, утвержде́нiе лю́демъ, и ко́сти его́ посѣще́ны бы́ша.
Си́мъ и Си́ѳъ просла́влена бы́ста въ человѣ́цѣхъ, и па́че вся́каго живо́тнаго въ тва́ри Ада́мъ.
Синодальный
Память Иосии – как состав фимиама, приготовленный искусством мироварника:
во всяких устах она будет сладка, как мед и как музыка при угощении вином.
Он успешно действовал в обращении народа и истребил мерзости беззакония;
он направил к Господу сердце свое и во дни беззаконных утвердил благочестие.
Кроме Давида, Езекии и Иосии, все тяжко согрешили,
ибо оставили закон Всевышнего; цари Иудейские престали,
ибо предали рог свой другим и славу свою – чужому народу.
Избранный город святыни сожжен, и улицы его опустошены, как предсказал Иеремия,
которого они оскорбляли, хотя он еще во чреве освящен был в пророка, чтобы искоренять, поражать и погублять, равно как строить и насаждать.
Иезекииль видел явление славы, которую Бог показал ему в херувимской колеснице;
он напоминал о врагах под образом дождя и возвещал доброе тем, которые исправляли пути свои.
И двенадцать пророков – да процветут кости их от места своего! – утешали Иакова и спасали их верною надеждою.
Как возвеличим Зоровавеля? И он – как перстень на правой руке;
также Иисус, сын Иоседека: они во дни свои построили дом и восстановили святый храм Господу, предназначенный к вечной славе.
Велика память и Неемии, который воздвиг нам павшие стены, поставил ворота и запоры и возобновил разрушенные домы наши.
Не было на земле никого из сотворенных, подобного Еноху, – ибо он был восхи́щен от земли, –
и не родился такой муж, как Иосиф, глава братьев, опора народа, – и кости его были почтены.
Прославились между людьми Сим и Сиф, но выше всего живущего в творении – Адам.
Эстонский
Jumala tegude ülistus ajaloos
Joosija mälestus on nagu segatud suitsutusrohi, valmistatud rohusegajate viisil. Mesimagus on see igas suus, võrdne muusikaga veinipeol.
Temal oli õnne rahva pööramisega ja ta kõrvaldas paganlikud jäledused.
Ta pööras oma südame Issanda poole, jumalatute päevil süvendas jumalakartlikkust.
Peale Taaveti ja Hiskija ja Joosija tegid kõik teised pattu, sest nad hülgasid Kõigekõrgema Seaduse. Siis tuli lõpp Juuda kuningaile.
Sest nad andsid oma sarve teistele ja oma au võõrale rahvale.
Need süütasid põlema valitud püha linna ja tühjendasid selle tänavad
Jeremija pärast. Sest nad olid piinanud teda, kuigi ta juba emaihus oli pühitsetud prohvetiks, välja juurima ja kahju tegema ja hävitama, nõndasamuti ka ehitama ja istutama.
Hesekiel nägi nägemust auhiilgusest, mida temale näidati keerubite vankril.
Sest ta kujutas vaenlasi paduvihmana ja tõotas head neile, kes olid õigel teel.
Ja kaksteist prohvetit - nende luud elustugu haudades! Sest nemad trööstisid Jaakobit ja lunastasid tema kindla lootusega.
Kuidas küll peame ülistama Serubbaabelit? Tema oli ju otsekui pitserisõrmus paremas käes.
Niisugune oli ka Joosua, Joosadaki poeg. Nende päevil ehitati koda ja püstitati püha tempel Issandale, valmistatud igavese aupaistuse jaoks.
Rohkeid mälestusi on ka Nehemjast, kes meile kohendas varisenud müürid, pani paigale väravad ja riivid ning taastas meie kojad.
Maa peale ei ole loodud ühtki Eenokiga sarnast, sest tema võeti maa pealt taevasse.
Ei ole ka sündinud Joosepiga sarnast meest, kes oli oma vendade juht, rahva tugi, kelle luudegi eest kanti hoolt.
Seem ja Sett olid inimeste hulgas austatud, aga üle kõigi loodud elavate olendite on Aadam.
Il ricordo di Giosia è come una mistura d'incenso,
preparata dall'arte del profumiere.
In ogni bocca è dolce come il miele,
come musica in un banchetto.
Egli si dedicò alla riforma del popolo
e sradicò gli abomini dell'empietà.
Diresse il suo cuore verso il Signore,
in un'epoca d'iniqui riaffermò la pietà.
Se si eccettuano Davide, Ezechia e Giosia,
tutti agirono perversamente;
poiché avevano abbandonato la legge dell'Altissimo,
i re di Giuda scomparvero.
Lasciarono infatti il loro potere ad altri,
la loro gloria a una nazione straniera.
I nemici incendiarono l'eletta città del santuario,
resero deserte le sue strade,
secondo la parola di Geremia, che essi però maltrattarono,
benché fosse stato consacrato profeta nel seno materno,
per estirpare, distruggere e mandare in rovina,
ma anche per costruire e piantare.
Ezechiele contemplò una visione di gloria,
che Dio gli mostrò sul carro dei cherubini.
Si ricordò dei nemici nell'uragano,
beneficò quanti camminavano nella retta via.
Le ossa dei dodici profeti
rifioriscano dalla loro tomba,
perché essi hanno consolato Giacobbe,
lo hanno riscattato con la loro confidente speranza.
Come elogiare Zorobabele?
Egli è come un sigillo nella mano destra;
così anche Giosuè figlio di Iosedek:
nei loro giorni hanno riedificato la casa,
hanno elevato al Signore un tempio santo,
destinato a una gloria eterna.
Anche la memoria di Neemia durerà a lungo;
egli rialzò le nostre mura demolite,
vi pose porte e sbarre
e fece risorgere le nostre case.
Nessuno sulla terra fu creato eguale a Enoc;
difatti egli fu assunto dalla terra.
Non nacque un altro uomo come Giuseppe,
guida dei fratelli, sostegno del popolo;
perfino le sue ossa furono onorate.
Sem e Set furono glorificati fra gli uomini,
ma, nella creazione, superiore a ogni vivente è Adamo.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible