[Зач. 300Б.] Сего́ ра́ди оста́вихъ тя́ въ Кри́тѣ, да недоконча́нная испра́виши и устро́иши по всѣ́мъ гра́домъ пресви́теры, я́коже тебѣ́ а́зъ повелѣ́хъ:

а́ще кто́ е́сть непоро́ченъ, еди́ныя жены́ му́жъ, ча́да имы́й вѣ́рна, не во укоре́нiи блуда́, или́ непокори́ва.

Подоба́етъ бо епи́скопу безъ поро́ка бы́ти, я́коже Бо́жiю строи́телю: не себѣ́ угожда́ющу, [не де́рзу, не напра́сливу,] не гнѣвли́ву, не пiя́ницѣ, не бі́йцѣ, не скверностяжа́телну,

но страннолюби́ву, благолю́бцу, цѣлому́дренну, пра́ведну, преподо́бну, воздержа́телну,

держа́щемуся вѣ́рнаго словесе́ по уче́нiю, да си́ленъ бу́детъ и утѣ́шати во здра́вѣмъ уче́нiи, и проти́вящыяся облича́ти.

Су́ть бо мно́зи непокори́ви, суесло́вцы и умо́мъ прельще́ни, наипа́че же су́щiи от обрѣ́занiя,

и́хже подоба́етъ уста́ загражда́ти: и́же вся́ до́мы развраща́ютъ, уча́ще я́же не подоба́етъ, скве́рнаго ра́ди прибы́тка.

Рече́ же нѣ́кто от ни́хъ, сво́й и́мъ проро́къ: Кри́тяне при́сно лжи́ви, злі́и звѣ́рiе, утро́бы пра́здныя.

Свидѣ́телство сiе́ и́стинно е́сть: ея́же ра́ди вины́ облича́й и́хъ неща́дно, да здра́ви бу́дутъ въ вѣ́рѣ,

не внима́юще Иуде́йскимъ ба́снемъ, ни за́повѣдемъ человѣ́къ отвраща́ющихся от и́стины.

[Зач. 301.] Вся́ у́бо чи́ста чи́стымъ: оскверне́нымъ же и невѣ́рнымъ ничто́же чи́сто, но оскверни́ся и́хъ и у́мъ и со́вѣсть.

Бо́га исповѣ́дуютъ вѣ́дѣти, а дѣ́лы отме́щутся Его́, ме́рзцы су́ще и непокори́ви и на вся́кое дѣ́ло благо́е неиску́сни.

Ты́ же глаго́ли, я́же подоба́етъ здра́вому уче́нiю:

ста́рцемъ тре́звеннымъ бы́ти, че́стнымъ, цѣлому́дреннымъ, здра́вствующымъ вѣ́рою, любо́вiю, терпѣ́нiемъ:

ста́рицамъ та́кожде во украше́нiи столѣ́пнымъ, не клевети́вымъ, не вину́ мно́гу порабоще́ннымъ, доброучи́телнымъ,

да уцѣлому́дрятъ ю́ныя, мужелю́бицамъ бы́ти, чадолю́бицамъ,

цѣлому́дреннымъ, чи́стымъ, до́мы до́брѣ пра́вящымъ, благи́мъ, покаря́ющымся свои́мъ муже́мъ, да не сло́во Бо́жiе ху́лится:

ю́ношы та́кожде моли́ цѣлому́дрствовати.

О все́мъ [же] са́мъ себе́ подава́я о́бразъ до́брыхъ дѣ́лъ, во уче́нiи незави́стное {цѣ́лость}, че́стность, нетлѣ́нiе,

сло́во здра́вое, незазо́рное, да проти́вный посрами́тся, ничто́же имѣ́я глаго́лати о на́съ уко́рно.

Рабы́, свои́мъ господе́мъ повинова́тися, во все́мъ благоуго́днымъ бы́ти, не прекосло́внымъ,

не краду́щымъ, но вѣ́ру вся́ку явля́ющымъ бла́гу, да уче́нiе Спаси́теля на́шего Бо́га украша́ютъ во все́мъ.

[Зач. 302А.] Яви́ся бо благода́ть Бо́жiя спаси́телная всѣ́мъ человѣ́комъ,

наказу́ющи на́съ, да отве́ргшеся нече́стiя и мiрски́хъ по́хотей, цѣлому́дренно и пра́ведно и благочестно поживе́мъ въ ны́нѣшнемъ вѣ́цѣ,

жду́ще блаже́ннаго упова́нiя и явле́нiя сла́вы вели́каго Бо́га и Спа́са на́шего Иису́са Христа́,

И́же да́лъ е́сть Себе́ за ны́, да изба́витъ ны́ от вся́каго беззако́нiя и очи́ститъ Себѣ́ лю́ди избра́нны, ревни́тели до́брымъ дѣло́мъ.

Сiя́ глаго́ли, и моли́, и обли́чай со вся́кимъ повелѣ́нiемъ, да никто́же тя́ преоби́дитъ {презира́етъ}.

Синодальный

1 Павел приветствует Тита. 5 Качества служителей Церкви. 10 Обличай иудейских обманщиков на Крите.

[Зач. 300А.] Павел, раб Божий, апостол же Иисуса Христа, по вере избранных Божиих и познанию истины, относящейся к благочестию,

в надежде вечной жизни, которую обещал неизменный в слове Бог прежде вековых времен,

а в свое время явил Свое слово в проповеди, вверенной мне по повелению Спасителя нашего, Бога, –

Титу, истинному сыну по общей вере: благодать, милость и мир от Бога Отца и Господа Иисуса Христа, Спасителя нашего.

[Зач. 300Б.] Для того я оставил тебя в Крите, чтобы ты довершил недоконченное и поставил по всем городам пресвитеров, как я тебе приказывал:

если кто непорочен, муж одной жены, детей имеет верных, не укоряемых в распутстве или непокорности.

Ибо епископ должен быть непорочен, как Божий домостроитель, не дерзок, не гневлив, не пьяница, не бийца, не корыстолюбец,

но страннолюбив, любящий добро, целомудрен, справедлив, благочестив, воздержан,

держащийся истинного слова, согласного с учением, чтобы он был силен и наставлять в здравом учении и противящихся обличать.

Ибо есть много и непокорных, пустословов и обманщиков, особенно из обрезанных,

каковым должно заграждать уста: они развращают целые домы, уча, чему не должно, из постыдной корысти.

Из них же самих один стихотворец сказал: «Критяне всегда лжецы, злые звери, утробы ленивые».

Свидетельство это справедливо. По сей причине обличай их строго, дабы они были здравы в вере,

не внимая Иудейским басням и постановлениям людей, отвращающихся от истины.

[Зач. 301.] Для чистых все чисто; а для оскверненных и неверных нет ничего чистого, но осквернены и ум их и совесть.

Они говорят, что знают Бога, а делами отрекаются, будучи гнусны и непокорны и не способны ни к какому доброму делу.

1 Обязанности разных классов верующих, старых и молодых. 11 Благодать Божия дана, чтобы произвести целомудренную, праведную и благочестивую жизнь.

Ты же говори то, что сообразно с здравым учением:

чтобы старцы были бдительны, степенны, целомудренны, здравы в вере, в любви, в терпении;

чтобы старицы также одевались прилично святым, не были клеветницы, не порабощались пьянству, учили добру;

чтобы вразумляли молодых любить мужей, любить детей,

быть целомудренными, чистыми, попечительными о доме, добрыми, покорными своим мужьям, да не порицается слово Божие.

Юношей также увещевай быть целомудренными.

Во всем показывай в себе образец добрых дел, в учительстве чистоту, степенность, неповрежденность,

слово здравое, неукоризненное, чтобы противник был посрамлен, не имея ничего сказать о нас худого.

Рабов увещевай повиноваться своим господам, угождать им во всем, не прекословить,

не красть, но оказывать всю добрую верность, дабы они во всем были украшением учению Спасителя нашего, Бога.

[Зач. 302А.] Ибо явилась благодать Божия, спасительная для всех человеков,

научающая нас, чтобы мы, отвергнув нечестие и мирские похоти, целомудренно, праведно и благочестиво жили в нынешнем веке,

ожидая блаженного упования и явления славы великого Бога и Спасителя нашего Иисуса Христа,

Который дал Себя за нас, чтобы избавить нас от всякого беззакония и очистить Себе народ особенный, ревностный к добрым делам.

Сие говори, увещевай и обличай со всякою властью, чтобы никто не пренебрегал тебя.

Грузинский

Языки

პავლე, ღვთის მონა და იესო ქრისტეს მოციქული, ღვთის რჩეულებს რწმენით და ჭეშმარიტების შეცნობით, ღვთისმოსაობის შესაბამისად,

საუკუნო სიცოცხლის სასოებით, რომელიც აღუთქვა უტყუარმა ღმერთმა უწინარეს საუკუნეთა.

ხოლო თავის დროზე გამოაცხადა თავისი სიტყვა ქადაგებაში, რომელიც მომენდო მე ჩვენი მაცხოვარი ღვთის ბრძანებით.

ტიტეს, ნამდვილ შვილს საერთო რწმენაში, მადლი, წყალობა და მშვიდობა მამა ღვთისაგან და ჩვენი მაცხოვრის, ქრისტე იესოსაგან.

იმისათვის დაგტოვე შენ კრეტაში, რომ დაასრულო დაუსრულებელი და დააყენო ყველა ქალაქში ხუცესები, როგორც მე დაგავალე.

თუ არის ვინმე უმწიკვლო, ერთი ცოლის ქმარი, ჰყავს მორწმუნე შვილები, გარყვნილებასა და ურჩობაში ბრალდაუდებელნი.

ვინაიდან ეპისკოპოსი უნდა იყოს უმწიკვლო, როგორც ღვთის მნე, არა თვითნება, არა გულფიცხი, არა ლოთი, არა მოჩხუბარი, არა ანგარების მოყვარე,

არამედ სტუმართმოყვარე, კეთილის მოყვარული, აზრიანი, მართალი, წმიდა,

სარწმუნო სიტყვის მიმდევარი მოძღვრების მიხედვით, რომ შეძლოს საღი მოძღვრებით შეაგონოს და დაარწმუნოს მოკამათენი.

ვინაიდან ბევრია ურჩი, ყბედი და მატყუარა, განსაკუთრებით წინადაცვეთილთაგან,

რომლებსაც უნდა აეკრათ პირები. ისინი რყვნიან ყველა სახლს, ასწავლიან, რასაც არ უნდა ასწავლიდნენ, სამარცხვინო ანგარებისთვის.

ერთ-ერთმა მათგანმა, მათმავე წინასწარმეტყველმა თქვა: „კრეტელნი მუდამ ცრუნი არიან, ბოროტი მხეცები, უქნარა სტომაქები“.

ეს მოწმობა სამართლიანია. ამ მიზეზით ამხილე ისინი მკაცრად, რათა ისინი საღნი იყვნენ რწმენაში.

ყურად არ იღონ იუდეველთა ზღაპრები და იმ კაცთა მცნებანი, ვინც განერიდა ჭეშმარიტებას.

წმიდათათვის ყველაფერი წმიდაა, ხოლო წაბილწულთა და ურწმუნოთათვის არაფერია წმიდა, არამედ წაბილწულია მათი გონებაც და სინდისიც.

ისინი სიტყვით აღიარებენ ღმერთს, საქმეებით კი უარყოფენ, ვინაიდან საძაგელნი და ურჩნი არიან და უვარგისნი ყოველი კეთილი საქმისათვის.

შენ კი ილაპარაკე ის, რაც შეჰფერის საღ მოძღვრებას,

რათა ბერიკაცები იყვნენ ფხიზელნი, ღირსეულნი, აზრიანნი, საღნი სარწმუნოებაში, სიყვარულში, მოთმინებაში.

ასევე მოხუცი დედაკაცებიც — ქცევით ღირსეულნი, არა ცილისმწამებელნი, არა ღვინის მონანი, არამედ სიკეთის მასწავლებელნი,

რათა ასწავლონ ყმაწვილქალებს, უყვარდეთ ქმრები, უყვარდეთ შვილები,

იყვნენ აზრიანნი, სუფთანი, ოჯახზე მზრუნველნი, კეთილნი, თავიანთი ქმრების მორჩილნი, რათა არ იგმობოდეს ღვთის სიტყვა.

ჭაბუკებსაც შეაგონე, რომ თავშეკავებულნი იყვნენ.

ყველაფერში გამოიჩინე თავი კეთილ საქმეთა მაგალითად: მოძღვრებაში — შეურყვნელობა, სიდინჯე,

სიტყვა ნათელი, უკიცხველი, რათა მოწინააღმდეგეს შერცხვეს და ცუდი ვერაფერი თქვას ჩვენზე.

მონები თავიანთ პატრონებს დაემორჩილონ ყველაფერში, აამონ, სიტყვას ნუ შეუბრუნებენ,

არაფერი მოიპარონ, არამედ გამოიჩინონ სრული ერთგულება, რათა ყველაფრით შეამკონ ჩვენი მაცხოვარი ღვთის მოძღვრება.

ვინაიდან გამოჩნდა ღვთის მადლი, ყველა ადამიანის მხსნელი,

ჩვენს დასამოძღვრად, რათა უარვყოთ უღვთოება და ამქვეყნიური გულისთქმანი, და ვიცხოვროთ ამ საუკუნეში აზრიანად, სიმართლით და ღვთისმოსაობით.

მოველოდეთ ნეტარ სასოებას და ჩვენი დიდი ღმერთისა და მაცხოვრის ქრისტე იესოს დიდების გაცხადებას,

რომელმაც თავი დასდო ჩვენთვის, რათა გამოვესყიდეთ ყოველგვარი ურჯულოებისაგან და განეწმიდა თავისთვის რჩეული ხალხი, კეთილი საქმეების მოშურნე.

ეს ელაპარაკე, შეაგონე და ამხილე მთელი ძალით. ნურც ნურვინ უგულებელგყოს შენ.