Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
1:2
1:6
1:7
1:10
1:11
1:12
см.:Иер.25:11-12;
1:13
1:15
1:18
1:19
1:20
1:21
Во осмы́й ме́сяцъ, втора́го лѣ́та, при да́рiи, бы́сть сло́во Госпо́дне ко Заха́рiи Варахі́ину, сы́ну Аддо́ву, проро́ку, глаго́ля:
прогнѣ́вася Госпо́дь на отцы́ ва́шя гнѣ́вомъ ве́лiимъ,
и рече́ши къ ни́мъ: си́це глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель: обрати́теся ко мнѣ́, глаго́летъ Госпо́дь си́лъ, и обращу́ся къ ва́мъ, глаго́летъ Госпо́дь си́лъ.
И не бу́дите, я́коже отцы́ ва́ши, и́хже облича́ху проро́цы пре́жнiи, глаго́люще: си́це глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель: отврати́теся от путі́й ва́шихъ лука́выхъ и от начина́нiй ва́шихъ злы́хъ: и не послу́шаша и не вня́ша послу́шати мене́, глаго́летъ Госпо́дь [Вседержи́тель].
Отцы́ ва́ши гдѣ́ су́ть и проро́цы? еда́ во вѣ́къ поживу́тъ?
Оба́че словеса́ моя́ и зако́ны моя́ прiе́млете, ели́ка а́зъ заповѣ́даю въ Ду́сѣ мое́мъ рабо́мъ мои́мъ проро́комъ, и́же пости́гнуша отце́въ ва́шихъ. И отвѣща́ша и рѣ́ша: я́коже уста́ви Госпо́дь Вседержи́тель сотвори́ти на́мъ по путе́мъ на́шымъ и по начина́ниемъ на́шымъ, та́ко сотвори́ на́мъ.
Въ два́десять четве́ртый первагона́десять ме́сяца, се́й е́сть ме́сяцъ Сава́тъ, во второ́е лѣ́то, при да́рiи, бы́сть сло́во Госпо́дне ко Заха́рiи Варахі́ину, сы́ну Аддо́ву, проро́ку, глаго́ля:
ви́дѣхъ но́щiю, и се́, му́жъ всѣ́дъ на коня́ ры́жа, и се́й стоя́ше между́ гора́ми осѣня́ющими, и за ни́мъ ко́ни ры́жы и сѣ́ри, и пе́стри и бѣ́ли,
и рѣ́хъ: что́ сі́и, го́споди? И рече́ ко мнѣ́ а́нгелъ глаго́ляй во мнѣ́: а́зъ покажу́ ти, что́ су́ть сiя́.
И отвѣща́ му́жъ стоя́й между́ гора́ми и рече́ ко мнѣ́: сі́и су́ть, и́хже посла́ Госпо́дь объити́ зе́млю.
И отвѣща́ша а́нгелу Госпо́дню стоя́щему между́ гора́ми и рѣ́ша: обыдо́хомъ всю́ зе́млю, и се́, вся́ земля́ населе́на е́сть и молчи́тъ.
И отвѣща́ а́нгелъ Госпо́день и рече́: Го́споди Вседержи́телю, доко́лѣ не и́маши поми́ловати Иерусали́ма и гра́ды Иу́довы, я́же презрѣ́лъ еси́, сiе́ седмьдеся́тое лѣ́то?
И отвѣща́ Госпо́дь Вседержи́тель а́нгелу глаго́лющему во мнѣ́ глаго́лы добры́ и словеса́ утѣ́шна.
И рече́ ко мнѣ́ а́нгелъ глаго́ляй во мнѣ́: возопі́й глаго́ля: си́це глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель: ревнова́хъ по Иерусали́му и Сiо́ну рве́нiемъ вели́кимъ,
и гнѣ́вомъ ве́лiимъ а́зъ гнѣ́ваюся на язы́ки напа́дающыя: зане́ а́зъ у́бо прогнѣ́вахся ма́ло, они́ же налего́ша во зла́я.
Сего́ ра́ди си́це глаго́летъ Госпо́дь: обращу́ся ко Иерусали́му щедро́тами, и хра́мъ мо́й сози́ждется въ не́мъ, глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель, и мѣ́ра протя́гнется во Иерусали́мѣ еще́.
И рече́ ко мнѣ́ а́нгелъ глаго́ляй во мнѣ́: еще́ возопі́й глаго́ля: си́це глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель: еще́ прелiя́тися и́мутъ гра́ди благи́ми, и поми́луетъ Госпо́дь еще́ Сiо́на и избере́тъ еще́ Иерусали́ма.
И возведо́хъ о́чи мои́ и ви́дѣхъ, и се́, четы́ри ро́зи,
и рѣ́хъ ко а́нгелу глаго́лющему во мнѣ́: что́ су́ть сiя́, го́споди? И рече́ ко мнѣ́: сі́и ро́зи расточи́вшiи Иу́ду и Изра́иля и Иерусали́ма.
И показа́ ми Госпо́дь четы́ри древодѣ́ля.
И рѣ́хъ: что́ сі́и гряду́тъ сотвори́ти, [го́споди]? И рече́: сі́и ро́зи расточи́вшiи Иу́ду, и Изра́иля сокруши́ша, и никто́же от ни́хъ воздви́же главы́: и изыдо́ша сі́и поостри́ти я́ въ рука́хъ свои́хъ четы́ри ро́зи, язы́цы вознося́щiи ро́гъ на зе́млю Госпо́дню, е́же расточи́ти ю́.
1 Слово Господне к Захарии. 2 «Обратитесь ко мне … и Я обращусь к вам». 7 Видение разного цвета коней, 18 четырех рогов и четырех рабочих.
В восьмом месяце, во второй год Дария, было слово Господне к Захарии, сыну Варахиину, сыну Аддову, пророку:
прогневался Господь на отцов ваших великим гневом,
и ты скажи им: так говорит Господь Саваоф: обратитесь ко Мне, говорит Господь Саваоф, и Я обращусь к вам, говорит Господь Саваоф.
Не будьте такими, как отцы ваши, к которым взывали прежде бывшие пророки, говоря: «так говорит Господь Саваоф: обратитесь от злых путей ваших и от злых дел ваших»; но они не слушались и не внимали Мне, говорит Господь.
Отцы ваши – где они? да и пророки, будут ли они вечно жить?
Но слова Мои и определения Мои, которые заповедал Я рабам Моим, пророкам, разве не постигли отцов ваших? и они обращались и говорили: «как определил Господь Саваоф поступить с нами по нашим путям и по нашим делам, так и поступил с нами».
В двадцать четвертый день одиннадцатого месяца, – это месяц Шеват, – во второй год Дария, было слово Господне к Захарии, сыну Варахиину, сыну Аддову, пророку:
видел я ночью: вот, муж на рыжем коне стоит между миртами, которые в углублении, а позади него кони рыжие, пегие и белые, –
и сказал я: кто они, господин мой? И сказал мне Ангел, говоривший со мною: я покажу тебе, кто они.
И отвечал муж, который стоял между миртами, и сказал: это те, которых Господь послал обойти землю.
И они отвечали Ангелу Господню, стоявшему между миртами, и сказали: обошли мы землю, и вот, вся земля населена и спокойна.
И отвечал Ангел Господень и сказал: Господи Вседержителю! Доколе Ты не умилосердишься над Иерусалимом и над городами Иуды, на которые Ты гневаешься вот уже семьдесят лет?
Тогда в ответ Ангелу, говорившему со мною, изрек Господь слова благие, слова утешительные.
И сказал мне Ангел, говоривший со мною: провозгласи и скажи: так говорит Господь Саваоф: возревновал Я о Иерусалиме и о Сионе ревностью великою;
и великим негодованием негодую на народы, живущие в покое; ибо, когда Я мало прогневался, они усилили зло.
Посему так говорит Господь: Я обращаюсь к Иерусалиму с милосердием; в нем соорудится дом Мой, говорит Господь Саваоф, и землемерная вервь протянется по Иерусалиму.
Еще провозгласи и скажи: так говорит Господь Саваоф: снова переполнятся города Мои добром, и утешит Господь Сион, и снова изберет Иерусалим.
И поднял я глаза мои и увидел: вот четыре рога.
И сказал я Ангелу, говорившему со мною: что это? И он ответил мне: это роги, которые разбросали Иуду, Израиля и Иерусалим.
Потом показал мне Господь четырех рабочих.
И сказал я: что они идут делать? Он сказал мне так: эти роги разбросали Иуду, так что никто не может поднять головы своей; а сии пришли устрашить их, сбить роги народов, поднявших рог свой против земли Иуды, чтобы рассеять ее.
Manitsus pöördumiseks Issanda poole
Daarjavese teisel aastal, kaheksandas kuus, tuli Issanda sõna prohvet Sakarjale, Iddo poja Berekja pojale; ta ütles:
Daarjavese teisel aastal, kaheksandas kuus, tuli Issanda sõna prohvet Sakarjale, Iddo poja Berekja pojale; ta ütles:
„Issand oli väga vihane teie vanemate peale.
Seepärast ütle neile: Nõnda ütleb vägede Issand: Pöörduge minu juurde, ütleb vägede Issand, siis ma pöördun teie juurde, ütleb vägede Issand!
Ärge olge oma vanemate sarnased, kellele endised prohvetid hüüdsid, öeldes: Nõnda ütleb vägede Issand: Pöörduge ometi oma kurjadelt teedelt ja oma kurjadest tegudest! Aga nad ei kuulanud ega pannud mind tähele, ütleb Issand.
Teie vanemad - kus nad on? Ja prohvetid - kas nad elavad igavesti?
Aga minu sõnad ja seadused, mis ma andsin oma sulastele prohvetitele, eks need tabanud teie vanemaid, nii et nad pöördusid ja ütlesid: Nõnda nagu vägede Issand nõuks võttis meiega talitada meie eluviiside ja tegude järgi, nõnda ta meiega talitas.”
Nägemus hobustest
Kahekümne neljandal päeval, üheteistkümnendas kuus, see on sebatikuus, Daarjavese teisel aastal, tuli Issanda sõna prohvet Sakarjale, Iddo poja Berekja pojale; ta ütles:
Kahekümne neljandal päeval, üheteistkümnendas kuus, see on sebatikuus, Daarjavese teisel aastal, tuli Issanda sõna prohvet Sakarjale, Iddo poja Berekja pojale; ta ütles:
„Mul oli öösel nägemus, vaata, üks mees ratsutas punase hobuse seljas. Siis ta seisatas sügavikus olevate mürdipuude keskel ja tema järel tulid punased, võigud ja valged hobused.
Siis ma küsisin: „Kes need on, Issand?” Ja ingel, kes minuga rääkis, vastas mulle: „Ma näitan sulle, kes need on.”
Ja mees, kes seisis mürdipuude keskel, kostis ning ütles: „Nemad on need, keda Issand on läkitanud maad läbi käima.”
Ja nad vastasid Issanda inglile, kes seisis mürdipuude keskel, ning ütlesid: „Me oleme maa läbi käinud, ja vaata, kogu maa elab rahus.”
Siis kostis Issanda ingel ja ütles: „Vägede Issand! Kui kaua sa keelad halastust Jeruusalemmale ja Juuda linnadele, kelle pärast sa oled olnud pahane need seitsekümmend aastat?”
Aga Issand vastas inglile, kes minuga rääkis, heade, trööstivate sõnadega.
Ja ingel, kes minuga rääkis, ütles mulle: „Hüüa ja ütle: Nõnda ütleb vägede Issand: Mu püha viha Jeruusalemma ja Siioni pärast on suur.
Ma olen väga vihastanud muretute paganate peale, kes, kui ma olin vähem vihane, aitasid õnnetusele kaasa.
Seepärast ütleb Issand nõnda: Ma pöördun halastusega tagasi Jeruusalemma juurde. Minu koda tuleb seal üles ehitada, ütleb vägede Issand, ja mõõdunöör veetagu pinguli Jeruusalemma üle!
Hüüa veel ja ütle: Nõnda ütleb vägede Issand: Minu linnad voolavad taas jõukusest üle ja Issand trööstib taas Siionit ning valib taas Jeruusalemma!”
Немецкий (GNB)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Im zweiten Regierungsjahr des Königs Darius, im 8. Monat, erging das Wort des HERRN an Sacharja, den Sohn von Berechja und Enkel von Iddo, den Propheten:
»Ich, der HERR, bin sehr zornig gewesen über eure Vorfahren.
Jetzt aber sollst du zu der gegenwärtigen Generation sagen: So spricht der HERR, der Herrscher der Welt: Kehrt um und wendet euch mir wieder zu, denn ich will umkehren und mich euch wieder zuwenden – sagt der HERR, der Herrscher der Welt.
Folgt nicht dem schlechten Beispiel eurer Vorfahren! Ihnen ließ ich durch die früheren Propheten verkünden: ́So spricht der HERR, der Herrscher der Welt: Kehrt um von euren verkehrten Wegen, macht Schluss mit eurem bösen Tun!́ Aber sie beachteten es nicht und hörten nicht auf mich.
zit Jer 25,5; 5,3S; 7,13S; 25,4S; Zef 2,1-3
zit Jer 25,5; 5,3S; 7,13S; 25,4S; Zef 2,1-3
Und wo sind eure Vorfahren geblieben? Auch die Propheten leben nicht ewig;
aber meine Ankündigungen und meine Weisungen, die ich meine Diener, die Propheten, verkünden ließ – haben die sich nicht an euren Vorfahren ausgewirkt? Kehrten sie nicht um und mussten bestätigen: ́Der HERR, der Herrscher der Welt, hat ausgeführt, was er ins Auge gefasst hatte; er ist mit uns so verfahren, wie es unseren verkehrten Wegen und unserem bösen Tun entsprach́?«
Im zweiten Regierungsjahr des Königs Darius, am 24. Tag des 11. Monats – das ist der Monat Schebat –, erging das Wort des HERRN an Sacharja, den Sohn von Berechja und Enkel von Iddo, den Propheten. Er berichtet selbst:
In der Nacht hatte ich eine Vision. Ich sah einen Mann auf einem rotbraunen Pferd. Er hielt bei den Myrtenbäumen im Tal, hinter ihm sah ich andere Reiter auf rotbraunen, fuchsroten und weißen Pferden.
Ich fragte den Engel, der mit mir sprach und mir meine Visionen erklärte: »Herr, was sind das für Reiter?« Er antwortete: »Du wirst es sogleich erfahren.«
Da sagte der Mann bei den Myrtenbäumen: »Wir sind die Reiter, die der HERR ausgesandt hat, um die Erde zu erkunden.«
Plötzlich sah ich den Engel des HERRN zwischen den Myrtenbäumen stehen. Die Reiter meldeten ihm: »Wir haben die ganze Erde durchzogen. Überall herrscht Ruhe.«
Da wandte er sich an den HERRN und sagte: »HERR, du Herrscher der ganzen Welt, schon siebzig Jahre lässt du nun Jerusalem und die Städte von Juda deinen Zorn spüren. Wann hast du endlich Erbarmen mit ihnen?«
Der HERR gab dem Engel, der mit mir redete, eine freundliche, tröstliche Antwort.
Daraufhin sagte der Engel zu mir: »Du sollst verkünden: ́So spricht der HERR, der Herrscher der Welt: Ich bin voll brennender Liebe zu Jerusalem und zum Berg Zion;
aber den selbstherrlichen Völkern gilt mein glühender Zorn. Ich wollte meinem Volk durch sie nur eine Lehre erteilen, aber sie haben es ins Unglück gestürzt.
Darum soll Jerusalem jetzt von neuem meine Liebe zu spüren bekommen. Mein Tempel dort soll wieder errichtet werden, die ganze Stadt wird neu aufgebaut.́ Das sagt der HERR, der Herrscher der Welt.
Und weiter sollst du verkünden: ́So spricht der HERR, der Herrscher der Welt: Es soll wieder Wohlstand und Überfluss herrschen in den Städten meines Volkes. Ich helfe der Gemeinde auf dem Zionsberg wieder auf und Jerusalem soll wieder meine Stadt sein.́«