Витиeвaтo
Facunde, diserte, eloquenter. Витиеватость, facundia; vis dicendi, vis oratoria. Витиеватый, -ват, oratorius, disertus. Витийский, oratoris proprius. Витийственный и ветийственный, oratorius, facundus, disertus, magnam vim dicendi habens. Витийст речь, disertissima oratio. Витийст. пapeниe, elatio oratoris. Витийст. письмо, красноречиво написанное, disertæ litteræ. Витийство и ветийство, facundia; facultas dicendi, eloquentia. В Демосфеново, Цицероново, eloquentia Demosthenis, Ciceronis. Цицерон отец витийства и Латинской словесности, Cicero facundiæ Latinarumquo litterarum parens. В. превосходное, более нежели человеческое, divinitas. Живое, eloquentiæ vigor. – Вития или ветия, orator, dicendi artifex (упражнявшийся, искусный). Быть первым витией, primum или principem inter oratores locum obtinere. Быть совершенным в., perfectum esse in dicendo; oratorem perfectum esse. Родиться витией, a natura ad dicendum instructum esse; nasci oratorem. Встать, как витии, surgere ad dicendum; initium facere dicendi.