Естественно
sl., естественне. Necessario, manifeste, plane. Это очень естественно, hoc non mirandum est; hoc ex naturæ legibus fit. Естественно (как ответ, или при дальнейшем ходе речи, для изъявления согласия), non mirum, nimirum, scilicet. – Естественный, naturalis, nativus; a natura profectus, ortus; in natura positus; innatus, insitus, ingenitus. Естественное побуждение, naturalis cupiditas, appetitus. Ест. ум, ingenium; naturalis et animis nostris insita ratio. Ест. эакон, naturalis lex. Иметь к чему естественную склонность, a natura proclivem esse ad aliquid. 2) == Основанный на естестве, naturalis, naturæ conveniens, consentaneus. Естественная причина, naturalis ratio. Все, что происходит, должно иметь естественную причину, quidquid oritur, causam babeat a natura necesse est. Естественные потребности, quæ ad vitam sustentandam или ad victum necessaria sunt. Естественная религия, cognitio Dei naturalis; Theologia naturalis. 3) В противоположность искусственному, nativus, naturalis, ab ipsa natura factus, effectus, simplex (без украшения), sincerus, purus (без прибавления), vivus (кои природа сотворила как бы живыми) естест. язык, simplex oratio; dicendi genus purum. Естественная красота, naturalis, non fucatus nitor. He естественный, fucatus, affectatus. 4) С естеством вещи сообразный, necessarius, in rei natura positus. Быть чего естественным следствием, ex ipsa rei natura sequi; hoc aliter fieri non potest. Это естественно, necesse est; secus fieri non potest; par est (согласно с порядком). – Естественность, naturalis, nativa ratio или conditio; veritas, simplicitas. Естество, natura, natura rerum mundus. Творец естества, creator mundi. b) Natura indoles, animi indoles; ingenium. Ест. человеческое, natura hominis. 5) Res ipsa, rei natura. 6) Ortus, genus, natio. Мы естеством Иудеи, nos ortu sumus Judæi.