පාස්කු උත්සවයේ දී අප කේක් සහ බිත්තර පූජා කරන්නේ ඇයි?

පාස්කු භෝජනය පූජා කිරීම ආරම්භ වන්නේ ශුද්ධ වූ සෙනසුරාදා උදෑසන ය. කේක්, පාස්කු පනීර් චීස්, පාට කළ බිත්තර, වයින් සහ මස් පවා ආශිර්වාද පූජා කිරීම සඳහා දේවස්ථානයට ගෙන එනු ලැබේ (නමුත් මස් දේවස්ථානය තුළට ගෙන යාම නීති මගින් තහනම් කර ඇත).

අපි ආහාර පූජා කරන්නේ ඇයි? එසේ කිරීමෙන්, අපි එම ආහාර දෙවියන්වහන්සේ උදෙසා කැප කරමු, මේ ආකාරයෙන් එම ආහාර අපට ලබා දීම පිළිබඳ ව මැවුම්කරුට කෘතඥතාවය පළ කරමු. මන්ද, අපට අවශ්ය සියල්ල අපට ලැබෙන්නේ ප්රේමණීය ස්වර්ගික පියාණන්ගෙන් වන අතර, ඔහු සෑම කෙනෙකුට ම අවශ්ය දේ ප්රවේශමෙන් බෙදා හරියි. අනතුරු ව දීප්තිමත් උත්සවයේ සතුට සම්පූර්ණ වන පරිදි, දෙවියන්වහන්සේගේ ආශිර්වාදය අපගේ නිවෙස් හා ජීවිත තුළට ප්රවේශ වන පරිදි, අපි කෘතඥතාපූර්වක ව උන්වහන්සේ විසින් ආශිර්වාද කරන ලද අපගේ පූජාවන් පිළිගනිමු.

පාස්කු දීප්තිමත් සතියේ පූජා කරන ලද පාස්කු බිත්තර හා කේක් ආහාරයට ගැනීම ඕතඩොක්ස් ක්රිස්තියානීන්ට, පැරණි ගිවිසුමේ දෙවියන් වහන්සේ විසින් තෝරාගත් ජනතාව පාස්කු සතියේ පළමු දිනයේ දී පවුලක් ලෙස එකට පාස්කු භෝජනය අනුභව කළ ආකාරයට හා සැසඳිය හැකි ය (නික්ම.12:3–4). ඒ හා සමාන ව, ඕතඩොක්ස් කිතුනුවෝ උපවාසය අවසන් කිරීමෙන් පසු උත්සවයේ පළමු දිනයේ දී, දේවස්ථානවලින් නිවෙස් වලට පැමිණ, දීප්තිමත් සතිය පුරාවට ම පූජා කරන ලද කේක්, බිත්තර සහ පාස්කු පනීර් මුළු පවුල සමග ම අනුභව කරමින් ශාරීරික ශක්තිය ලබා ගනිති.

පාට කළ බිත්තර, පාස්කු පනීර් සහ පාස්කු කේක් – සියල්ලට ම ආවේණික සංකේත ඇත. බිත්තරය මරණයේ බැඳීම්වලින් නැගෙන ජීවිතයේ සංකේතයකි. පාස්කු බිත්තරය අපගේ විශ්වාසයේ ප්රධාන මූලධර්මයක් ගැන අපට සිහිපත් කරවන අතර, මළවුන් කෙරෙන් ධන්ය ව නැවත නැගිටීමේ දෘශ්යමාන සලකුණක් ලෙස ක්රියා කරයි, මරණය සහ නිරය ජයගත් ජේසුස් ක්රිස්තුන් වහන්සේගේ නැවත නැගිටීමේ දී අපට ඇති පොරොන්දුව එයයි. ජීවය බිත්තරයකින්, එහි අජීවී කටුවෙන් උපදින්නා සේ, ජීවනදායකයා මරණය හා දූෂණයේ නිවහන වන සොහොනෙන් නැගිට ඇති අතර, එසේ ම මළවුන් සියල්ලෝ ම සදාකාල ජීවනය සඳහා නැගී සිටිනු ඇත.

පාස්කු උත්සවයේ දී එකිනෙකාට බිත්තර ලබා දීමේ සිරිත ඉතා පැරණි කාලයේ සිට පැවත එන්නකි. මෙම චාරිත්රය ආරම්භ වූයේ අපොස්තුළුවරුන්ට සමාන වන ශුද්ධ වූ මරියා මැග්ඩලීන්ගෙනි, සමිඳානන් වහන්සේගේ ස්වර්ගාරෝහණයෙන් පසු, ඇය ශුභාරංචිය දේශනා කිරීමට රෝමයට පැමිණ, ටයිබීරියස් අධිරාජ්යයා ඉදිරියේ පෙනී සිටිමින්, ඔහුට රතු බිත්තරයක් පිළිගන්වා, ඇගේ දේශනාව ආරම්භ කරමින් මෙසේ පැවසුවා ය: «ක්රිස්තුස් වහන්සේ උත්ථාන වූ සේක.»

පාස්කු මේසයේ තවත් අත්යවශ්ය අංගයක් වන්නේ සුවඳවත්, මිහිරි, අලංකාර ලෙස සැරසූ පනීර් පාස්කුවයි. එයට ද ශුද්ධ ලියවිලි මත පදනම් වූ ගැඹුරු සංකේතවත් අර්ථයක් ඇත.

නික්ම යෑමේ පොතේ, මෝසෙස් අමතමින්, සමිඳාණන් වහන්සේ තම සෙනඟට «කිරි සහ මී පැණි ගලා යන යහපත් හා පුළුල් දේශයක්» පොරොන්දු වේ. මෙය පොරොන්දු වූ දේශයයි, ස්වර්ග රාජ්යයේ පූර්වාදර්ශයයි. පාපයේ වහල්භාවයෙන් එයට යන මාර්ගය ක්රිස්තියානින්ට ඉතා දුෂ්කර වන්නේ යුදෙව්වන්ගේ වසර 40 ක ගමන මිසරයේ වහල්භාවයෙන් පොරොන්දු භූමියට යාමට අපහසු වූ ආකාරයට ම ය. එහි «කිරි සහ මී පැණි» යනු අනන්ත සතුටේ, දෙවියන්වහන්සේගේ සිංහාසනය ඉදිරියේ ගැලවීම සහ සදාකාලික වාසය කිරීමේ ගෞරවයට පාත්ර වූ ශාන්තුවරයන්ගේ භාග්යයේ ප්රතිරූපයකි.

ඒ හා සමාන ව ම, පනීර් පාස්කුව පාස්කු විනෝදයේ, ස්වර්ගීය ජීවිතයේ මිහිරිබවේ, භාග්යවත් සදාකාලිකත්වයේ සංකේතයකි. සදාකාලිකත්වය යනු අනන්ත ව පවත්නා කාලයක් නොව, «නව අහසක් සහ නව පොළොවකි». පනීර් පාස්කුව තබන ලද සැකිල්ලේ හැඩය – දේවමාළිගාවක් නොමැති නගරයක් වන නව ජෙරුසලමේ නොසැලෙන අත්තිවාරම වන ස්වර්ගීය සියොන්හි සංකේතයකි, නමුත් «සර්වබලධාරි දෙවියන් වහන්සේ සහ බැටළු පැටවා එහි දේවමාළිගාවයි.» (එළිදරව් 21:22).

ප්රධාන පාස්කු ආහාරය පාස්කු කේක් (කුලිච්) වේ. එය පාස්කු සේවාවේ දී ආශිර්වාද කොට ශුද්ධ සතියේ සෙනසුරාදා දින දේවභක්තිකයන්ට බෙදා දෙන ආර්තොස් වැනි ය. ආර්තොස් යනු යේසුස් ක්රිස්තුස්වහන්සේගේ ම සංකේතයයි: «මම ජීවනයේ රොටිය වෙමි...

ස්වර්ගයෙන් බැස ආ සජීවී රොටිය; මේ රොටිය අනුභව කරන තැනැත්තා සදාකල් ජීවත් වනු ඇත» (යොහන් 6:48–51) ආර්තොස් යීස්ට් දැමූ පිටි ගුලි භාවිතයෙන් පුළුස්සනු ලැබේ. එහි ඇති මුහුන් සදාකාල ජීවනය සංකේතවත් කරයි, එය සමිඳානන් වහන්සේ තමා ව විශ්වාස කරන අයට ලබා දෙයි, නමුත් එහි අධික දෙයක් නැත – එය අපගේ ගැලවුම්කරුවාගේ සංකේතයක් වන දෛනික රොටිය වේ. නමුත් පාස්කු කේක් (කුලිච්) වලට අපි මෆින්, පැණි රස, ඇට වර්ග, වියළි මිදි යනාදිය ද එකතු කරන්නෙමු. මේවාට ද එහි අභ්යන්තර අර්ථයක් ඇත.

උදාහරණයක් ලෙස, අකතිස්ට වලින් එකක, ස්වාමීන්වහන්සේ මිහිරිත ම යේසුස් ලෙස හඳුන්වනු ලැබේ. ඒ හා සමාන ව, පාස්කු කේක් යනු මානව ජීවිතයේ දෙවියන්වහන්සේගේ සහභාගීත්වයේ සංකේතයයි. එහි මෆින්, මිහිරි බව, අලංකාරය ස්වාමීන්වහන්සේ අප සැම පිළිබඳ සැලකිලිමත් වන බව අපට මතක් කරයි, අපගේ ජීවිත අර්ථයෙන්, සෞන්දර්යෙන් හා ආලෝකයෙන් පුරවයි. උන්වහන්සේගේ දයානුකම්පාවෙන් දුක් වේදනාවල සමනය කරන අතර, සෑම කෙනෙකුට ම සහානුකම්පිත ව, අපගේ සියලු සුසුම්, ඉල්ලීම් අසා, කරුණාවන්ත වී, උන්වහන්සේගේ දයාවෙන්, වඩාත් ම අහිමි වූ සහ බිඳුණු ආත්මය පවා ගලවා ගැනීමට පැමිණේ.

නමුත් අප කෙරෙහි සමිඳානන් වහන්සේගේ ප්රධාන සැලකිල්ල වන්නේ කිසිවෙකු නැති වී යාම හෝ විනාශ වී යාම නොව, සියල්ලන් ගැළවී උන්වහන්සේ කෙරෙහි ඇති විශ්වාසය තුළින් ස්වර්ගීය පියාණන්ගේ සදාකාලික මන්දිරයන්ට පැමිණීමට හැකි වීමයි. මේ නිසා උන්වහන්සේ පොළොවට පැමිණියේ ය, මේ සඳහා උන්වහන්සේ ස්වේච්ඡාවෙන් දුක් විඳීම, කුරුසියේ මරණය පිළිගත්තේ ය, නමුත් තෙවන දිනයේ නැවත නැගිටියේ ය – දැන් උන්වහන්සේ විශ්වාස කරන සෑම කෙනෙකුට ම සදාකාල ජීවනය ඇත.

සමිඳානන් වහන්සේ සභාවේ දී අපට උත්තරීතර ප්රාතිහාර්යය වන ස්වර්ගීය රොටිය ශුද්ධ වූ දිව්ය සත්ප්රසාද සාක්රමේන්තුවේ දී උන්වහන්සේ විසින් ම ලබා දෙන සේක. මෙය සැබෑ රොටිය යි, මෙය ක්රිස්තුස් වහන්සේගේ පාස්කුවයි! මෙම ත්යාගය නොසලකා හරින්න එපා, මන්ද අප ගැළවෙන්නේ මෙලෙස ය. දෙවියන් වහන්සේගේ පුත්රයාණන් ද, මිනිස් වර්ගයාගේ ගැළවුම්කරු ද වන යේසුස් ක්රිස්තුස් වහන්සේ, අපට ස්වර්ගීය රොටිය ලබා ගැනීමට හැකි වන පරිදි කුරුසියේ ඇණ ගසනු ලැබීය.

සෑම ක්රිස්තියානියෙකුට ම මෙම උත්තරීතර ශුද්ධ වූ දිව්ය සත්ප්රසාදය ලබා ගැනීමට සමිඳානන් වහන්සේ විසින් නියම කර ඇත. අපි පසෙකට වී නොසිටිමු, එවිට අපි දිව්ය සත්ප්රසාදයකින් තොර ව යන විට නිෂ්ඵල ලෙස වැගිරෙන අපගේ ස්වාමීන්වහන්සේගේ රුධිරයට වරදකරුවන් නොවනු ඇත.

ඔබ බව්තීස්ම වී ශුද්ධ වූ ත්රිත්වය, දෙවියන් වහන්සේ, පියාණන් වහන්සේ සහ පුත්රයාණන් වහන්සේ සහ ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේ කෙරෙහි විශ්වාස කරන්නේ නම්, ඔබ ගැළවීමට සහ සදාකල් ජීවත් වීමට අවශ්ය නම්, දෙවියන් වහන්සේගේ පුත්රයා අණ කළ දේ ඔබ පිළිපැදිය යුතු ය: «පුත්රයාණන් විශ්වාස කරන තැනැත්තාට සදාකාලික ජීවිතය ඇත, නමුත් පුත්රයාණන් ප්රතික්ෂේප කරන තැනැත්තා ජීවිතය දකින්නේ නැත, මන්ද දෙවියන් වහන්සේගේ ක්රෝධය ඔවුන් මත රැඳී ඇත.... ස්වර්ගයෙන් පහළ වූ ජීවමාන රොටිය; මෙම රොටිය අනුභව කරන තැනැත්තා සදාකල් ජීවත් වනු ඇත; මම ලෝකයේ ජීවිතය සඳහා දෙන රොටිය මාගේ මාංශ ය. » (යොහන් 3, 36, 6, 51).

කිතුනුවන් වන අප විශේෂයෙන් පාස්කු ඉරිදා දීප්තිමත් දිනයේ දී දිව්ය සත්ප්රසාදය ගත යුතු ය.

අවම වශයෙන් දින තුනක් උපවාසයෙන් සිට, ශරීරය පිරිසිදු කර ගෙන, පාපොච්චාරණය කිරීමේ සාක්රමේන්තුවේ දී පිරිසිදු වීමෙන් දිව්ය සත්ප්රසාදය ලබා ගැනීම සඳහා, කෙනෙකු තමා ව සූදානම් කර ගත යුතු ය. එහි දී පූජකවරයා හරහා යේසුස් ක්රිස්තුස් වහන්සේ අපට අපේ සියලු පාපවලට සමාව දෙන සේක.

දිව්ය සත්ප්රසාදය ලබන දිනයේ, මධ්යම රාත්රියේ සිට කිසිවක් අනුභව කරන්නේ ද පානය කරන්නේ ද නැත. උදෑසන (උතුම් උත්සව දිනයක දී – රාත්රී දේවමෙහෙය සඳහා) ඔවුහු දේවස්ථානයට පැමිණෙන අතර දේවමෙහෙය අතරතුර ක්රිස්තුස්වහන්සේගේ මරණය සහ නැවත නැගිටීම සිහිපත් කරමින් ගෞරවයෙන් යුතු ව ශුද්ධ වූ කුසලාන වෙත ළඟා වෙති. දේවමෙහෙය අවසානයේ දී, ඔවුන් දෙවියන් වහන්සේට ස්තූති කරන අතර යහපත් ක්රියා කිරීමට ලොවට පිවිසෙති.

ටයිපිකොන්හි පූජනීය ග්රන්ථයේ, මංගල්ය භෝජනය «මහා සැනසීම» ලෙස හැඳින්වේ. කෙසේ වෙතත්, මෙම සැනසිල්ල ඉඩ දෙන අතර ම, කෑදරකම පාපයේ ප්රකාශනයක් ලෙස සලකමින්, සභාව තවමත් සංකීර්ණ රසවත් කෑම පිලියෙල කිරීමට විශේෂයෙන් ඇලුම් කිරීම නොකරන ලෙස නිර්දේශ කරයි. සංකේතාත්මක ගැඹුරු අර්ථයක් ඇති සරල, මිල අඩු, නමුත් ඉතා රසවත් කෑම කිහිපයක් උත්සව මේසය මත තිබීම ඉතා අගනේ ය. අපේ දරුවන් පාස්කු ප්රීතිය සැබවින් ම අත්විඳීමට උපකාර කිරීම සඳහා, ඔවුන් ද පාස්කු සූදානමට, පාස්කු සේවයට සහ උත්සව පාස්කු භෝජන සංග්රහයට සහභාගී වන බව සහතික කර ගනිමු: මන්ද එය ඔවුන්ට ඉතා අවශ්ය, වැදගත් සහ ප්රයෝජනවත් වන බැවිනි.

පිරිසිදු හදවතකින් උත්ථාන වූ ක්රිස්තුස් වහන්සේ හමුවීමට අපි ඔබට ප්රාර්ථනා කරමු!