Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Ездр.
Неем.
2Ездр.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Ездр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
10:3
10:4
10:6
10:7
10:9
10:10
см.:3Цар.12:10;
10:11
10:13
10:14
10:17
10:19
1 Ровоам, сын Соломона, отказывается облегчить иго, наложенное его отцом на Израиля; 16 возмущение всех колен Израилевых, кроме Иуды, против царя Ровоама.
И пошел Ровоам в Сихем, потому что в Сихем сошлись все Израильтяне, чтобы поставить его царем.
Когда услышал о сем Иеровоам, сын Наватов, – он находился в Египте, куда убежал от царя Соломона, – то возвратился Иеровоам из Египта.
И послали и звали его; и пришел Иеровоам и весь Израиль, и говорили Ровоаму так:
отец твой наложил на нас тяжкое иго; но ты облегчи жестокую работу отца твоего и тяжкое иго, которое он наложил на нас, и мы будем служить тебе.
И сказал им Ровоам: через три дня придите опять ко мне. И разошелся народ.
И советовался царь Ровоам со старейшинами, которые предстояли пред лицем Соломона, отца его, при жизни его, и говорил: как вы посоветуете отвечать народу сему?
Они сказали ему: если ты [ныне] будешь добр к народу сему и угодишь им и будешь говорить с ними ласково, то они будут тебе рабами на все дни.
Но он оставил совет старейшин, который они давали ему, и стал советоваться с людьми молодыми, которые выросли вместе с ним, предстоящими пред лицем его;
и сказал им: что вы посоветуете мне отвечать народу сему, говорившему мне так: облегчи иго, которое наложил на нас отец твой?
И говорили ему молодые люди, выросшие вместе с ним, и сказали: так скажи народу, говорившему тебе: отец твой наложил на нас тяжкое иго, а ты облегчи нас, – так скажи им: мизинец мой толще чресл отца моего.
Отец мой наложил на вас тяжкое иго, а я увеличу иго ваше; отец мой наказывал вас бичами, а я [буду бить вас] скорпионами.
И пришел Иеровоам и весь народ к Ровоаму на третий день, как приказал царь, сказав: придите ко мне опять чрез три дня.
Тогда царь отвечал им сурово, ибо оставил царь Ровоам совет старейшин, и говорил им по совету молодых людей так:
отец мой наложил на вас тяжкое иго, а я увеличу его; отец мой наказывал вас бичами, а я [буду бить вас] скорпионами.
И не послушал царь народа, потому что так устроено было от Бога, чтоб исполнить Господу слово Свое, которое изрек Он чрез Ахию Силомлянина Иеровоаму, сыну Наватову.
Когда весь Израиль увидел, что не слушает его царь, то отвечал народ царю, говоря: какая нам часть в Давиде? Нет нам доли в сыне Иессеевом; по шатрам своим, Израиль! Теперь знай свой дом, Давид. И разошлись все Израильтяне по шатрам своим.
Только над сынами Израилевыми, жившими в городах Иудиных, остался царем Ровоам.
И послал царь Ровоам Адонирама, начальника над собиранием даней, и забросали его сыны Израилевы каменьями, и он умер. Царь же Ровоам поспешил сесть на колесницу, чтобы убежать в Иерусалим.
Так отложились Израильтяне от дома Давидова до сего дня.
И прiи́де ровоа́мъ въ Cихе́мъ, зане́ въ Cихе́мъ ве́сь Изра́иль сни́деся поста́вити его́ царе́мъ.
И бы́сть егда́ услы́ша иеровоа́мъ сы́нъ нава́товъ, и́же бѣ́ во Еги́птѣ, я́ко убѣже́ от лица́ Соломо́на царя́, и обита́ иеровоа́мъ во Еги́птѣ, и возврати́ся иеровоа́мъ от Еги́пта.
И посла́ша и призва́ша его́. И прiи́де иеровоа́мъ и все́ собра́нiе Изра́илево ко царю́ ровоа́му, глаго́люще:
оте́цъ тво́й ожесточи́ и́го на́ше, ты́ же ны́нѣ осла́би от рабо́ты отца́ твоего́ же́стокiя и от и́га его́ тя́жкаго, е́же возложи́ на на́съ, и послу́жимъ тебѣ́.
И рече́ и́мъ: поиди́те да́же до трiе́хъ дні́й и прiиди́те ко мнѣ́. И отидо́ша лю́дiе.
И собра́ ца́рь ровоа́мъ старѣ́йшины, и́же стоя́ху предъ Соломо́нъ отце́мъ его́, егда́ еще́ живя́ше, глаго́ля: како́въ вы́ даете́ совѣ́тъ отвѣща́ти лю́демъ си́мъ?
И рѣ́ша ему́: а́ще дне́сь бу́деши во благо́е лю́демъ си́мъ, и благоугоди́ши, и рече́ши и́мъ словеса́ блага́я, то́ послу́жатъ тебѣ́ во вся́ дни́.
И оста́ви совѣ́тъ старѣ́йшинъ, его́же совѣща́ша ему́: и совѣ́товаше со ю́ношами, и́же съ ни́мъ воспита́ни бя́ху и стоя́ху предъ ни́мъ,
и рече́ къ ни́мъ: что́ вы́ собѣ́туете, да отвѣща́ю лю́демъ си́мъ, и́же рѣ́ша мнѣ́, глаго́люще: облегчи́ и́го, е́же наложи́ на ны́ оте́цъ тво́й?
И отвѣща́ша ему́ о́троцы воспита́ннiи съ ни́мъ, глаго́люще: та́ко рече́ши лю́демъ, и́хже реко́ша тебѣ́, глаго́люще: оте́цъ тво́й отягчи́ и́го на́ше, ты́ же облегчи́ на́мъ: та́ко отвѣща́й къ ни́мъ: ме́ншiй пе́рстъ мо́й толстѣ́е е́сть чре́слъ отца́ моего́:
оте́цъ мо́й наложи́ ва́мъ тя́жкое и́го, а́зъ же [тя́гости] приложу́ на и́го ва́ше: оте́цъ мо́й би́лъ ва́съ бичми́, а́зъ же бу́ду би́ти ва́съ скорпiо́нами.
И прiи́де иеровоа́мъ и вси́ лю́дiе къ ровоа́му въ де́нь тре́тiй, я́коже повелѣ́ и́мъ ца́рь, глаго́ля: возврати́теся ко мнѣ́ въ де́нь тре́тiй.
И отвѣща́ ца́рь же́стоко, и оста́ви ца́рь ровоа́мъ совѣ́тъ старѣ́йшинъ, и рече́ къ ни́мъ по совѣ́ту ю́ношъ, глаго́ля:
оте́цъ мо́й отяготи́ и́го ва́ше, а́зъ же приложу́ къ нему́: оте́цъ мо́й би́лъ ва́съ бичми́, а́зъ же би́ти бу́ду вы́ скорпiо́нами.
И не послу́ша ца́рь люді́й, я́ко бѣ́ превраще́нiе от Бо́га, глаго́ля: возста́ви Госпо́дь сло́во свое́, е́же глаго́ла руко́ю Ахі́и Силони́ты о иеровоа́мѣ сы́нѣ нава́товѣ
и о все́мъ Изра́или, зане́ не послу́ша ца́рь и́хъ. И отвѣща́ша лю́дiе ко царю́, глаго́люще: ка́я на́мъ ча́сть въ дави́дѣ и наслѣ́дiе въ сы́нѣ Иессе́евѣ? возврати́ся въ жили́ща твоя́, Изра́илю, ны́нѣ смотри́ до́му твоего́, дави́де. И и́де ве́сь Изра́иль въ жили́ща своя́.
Му́жiе же Изра́илевы, и́же обита́ху во градѣ́хъ Иу́диныхъ, воцари́ша надъ собо́ю ровоа́ма.
И посла́ ца́рь ровоа́мъ къ ни́мъ Адонира́ма бы́вша надъ да́ньми, и ка́менiемъ поби́ша его́ сы́нове Изра́илевы, и у́мре. И услы́ша ца́рь ровоа́мъ, и потща́ся взы́ти на колесни́цу, и побѣже́ во Иерусали́мъ.
И отве́ржеся Изра́иль от до́му дави́дова да́же до дне́ сего́.
Французский (LSG)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус. гражд.)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (прп. Макарий Алтайский)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- Czech (Bible Kralicka [1613])
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (NT Byz)
- Greek (TGV)
- Greek (LXX, Rahlfs)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Roboam se rendit à Sichem, car tout Israël était venu à Sichem pour le faire roi.
Lorsque Jéroboam, fils de Nebath, eut des nouvelles, il était en Égypte, où il s'était enfui loin du roi Salomon, et il revint d'Égypte.
On l'envoya appeler. Alors Jéroboam et tout Israël vinrent vers Roboam et lui parlèrent ainsi:
Ton père a rendu notre joug dur; maintenant allège cette rude servitude et le joug pesant que nous a imposé ton père. Et nous te servirons.
Il leur dit: Revenez vers moi dans trois jours. Et le peuple s'en alla.
Le roi Roboam consulta les vieillards qui avaient été auprès de Salomon, son père, pendant sa vie, et il dit: Que conseillez-vous de répondre à ce peuple?
Et voici ce qu'ils lui dirent: Si tu es bon envers ce peuple, si tu les reçois favorablement, et si tu leur parles avec bienveillance, ils seront pour toujours tes serviteurs.
Mais Roboam laissa le conseil que lui donnaient les vieillards, et il consulta les jeunes gens qui avaient grandi avec lui et qui l'entouraient.
Il leur dit: Que conseillez-vous de répondre à ce peuple qui me tient ce langage: Allège le joug que nous a imposé ton père?
Et voici ce que lui dirent les jeunes gens qui avaient grandi avec lui: Tu parleras ainsi à ce peuple qui t'a tenu ce langage: Ton père a rendu notre joug pesant, et toi, allège-le-nous! tu leur parleras ainsi: Mon petit doigt est plus gros que les reins de mon père.
Maintenant, mon père vous a chargés d'un joug pesant, et moi je vous le rendrai plus pesant; mon père vous a châtiés avec des fouets, et moi je vous châtierai avec des scorpions.
Jéroboam et tout le peuple vinrent à Roboam le troisième jour, suivant ce qu'avait dit le roi: Revenez vers moi dans trois jours.
Le roi leur répondit durement. Le roi Roboam laissa le conseil des vieillards,
et leur parla ainsi d'après le conseil des jeunes gens: Mon père a rendu votre joug pesant, et moi je le rendrai plus pesant; mon père vous a châtiés avec des fouets, et moi je vous châtierai avec des scorpions.
Ainsi le roi n'écouta point le peuple; car cela fut dirigé par Dieu, en vue de l'accomplissement de la parole que l'Éternel avait dite par Achija de Silo à Jéroboam, fils de Nebath.
Lorsque tout Israël vit que le roi ne l'écoutait pas, le peuple répondit au roi: Quelle part avons-nous avec David? Nous n'avons point d'héritage avec le fils d'Isaï! A tes tentes, Israël! Maintenant, pourvois à ta maison, David! Et tout Israël s'en alla dans ses tentes.
Les enfants d'Israël qui habitaient les villes de Juda furent les seuls sur qui régna Roboam.
Alors le roi Roboam envoya Hadoram, qui était préposé aux impôts. Mais Hadoram fut lapidé par les enfants d'Israël, et il mourut. Et le roi Roboam se hâta de monter sur un char, pour s'enfuir à Jérusalem.
C'est ainsi qu'Israël s'est détaché de la maison de David jusqu'à ce jour.