Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Ездр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
5:1a
5:1f
5:1d
5:1c
5:1e
5:1b
5:2
см.:2Цар.14:20;
5:2b
5:2a
5:2''
5:4
5:5
5:6
5:7
5:8
5:12
5:13
см.:Притч.14:31;
и бы́сть доброзра́чна, призыва́ющи всеви́дца Бо́га и спаси́теля, и взя́ двѣ́ рабы́ни съ собо́ю, и о еди́ну у́бо опира́шеся а́ки сла́достьми оби́лующи, друга́я же послѣ́доваше, да облегча́етъ ри́зы ея́:
И бы́сть по трiе́хъ дне́хъ, егда́ преста́ моли́тися, совлече́ся изъ ри́зъ приско́рбныхъ и облече́ся въ ри́зы сла́вы своея́:
что́ ти е́сть, есѳи́ре? а́зъ е́смь бра́тъ тво́й, дерза́й, не умреши: я́ко о́бщее повелѣ́нiе на́ше е́сть, приступи́.
*И паде́ цари́ца, и измѣни́ся лице́ ея́ со ослабле́нiемъ, и преклони́ся на главу́ рабы́ни предъиду́щiя.
И проше́дши вся́ две́ри, ста́ предъ царе́мъ. О́нъ же сѣдя́ше на престо́лѣ ца́рства своего́, оболче́нъ во все́ одѣя́нiе сла́вы своея́, ве́сь во зла́тѣ и ка́менiихъ многоцвѣ́ныхъ, и бя́ше стра́шеъ зѣло́: и возве́дъ лице́ свое́ огневи́дно сла́вою, зѣ́лною я́ростiю воззрѣ́.
И премѣни́ Бо́гъ ду́хъ царе́въ на кро́тость, и потща́вся сни́де со престо́ла своего́ и воспрiя́тъ ю́ во объя́тiя своя́, до́ндеже прiи́де въ себе́, и утѣ́ши ю́ глаго́лы ми́рными и рече́ е́й:
и сiя́ червленѣ́ющися доброто́ю красоты́ своея́, и лице́ ея́ осклабля́ющееся а́ки прелюби́вѣйше, се́рдце же ея́ стеня́ше от стра́ха.
И взе́мъ златы́й же́злъ
Бесѣ́дующи же она́ къ нему́, паде́ от ослабле́нiя. Ца́рь же смяте́ся, и вси́ раби́ его́ утѣша́ху ея́.
И рече́ ему́: ви́дѣхъ тя́, господи́не, я́ко а́нгела бжiя, и смяте́ся се́рдце мое́ от стра́ха сла́вы твоея́, я́ко ди́венъ еси́, господи́не, и лице́ твое́ благода́тей испо́лнено.
[ца́рь] возложи́ на вы́ю ея́ и облобыза́ ю́ и рече́: глаго́ли ми́.
И рече́ е́й ца́рь: что́ хо́щешн, есѳи́ре? и что́ проше́нiе твое́? бу́детъ ти́ да́же и до полуца́рства моего́.
И рече́ есѳи́рь: де́нь моего́ пра́зднованiя дне́сь е́сть: а́ще у́бо уго́дно е́сть царе́ви, да прiи́детъ ца́рь и Ама́нъ на пи́ръ, его́же сотворю́ дне́сь.
И рече́ ца́рь: ускори́те ити́ по Ама́на, да сотвори́мъ сло́во есѳи́рино. И прiидо́ста о́ба на пи́ръ, его́же сотвори́ есѳи́рь.
На пиру́ же рече́ ца́рь ко есѳи́ри: что́ есть, есѳи́ре цари́це? [и ка́я е́сть мы́сль проше́нiя твоего́? да́мъ ти́ и до полуца́рства моего́,] и бу́детъ ели́ко проси́ши.
И рече́ есѳи́рь: проше́нiе мое́ и моле́нiе:
а́ще обрѣто́хъ благода́ть предъ царе́мъ, да прiи́детъ ца́рь и Ама́нъ еще́ зау́тра на пи́ръ, его́же сотворю́ и́ма, и зау́тра сотворю́ сiе́ проше́нiе.
И изы́де Ама́нъ от царя́ зѣло́ ра́достенъ и ве́селъ: ви́дѣвъ же Мардохе́а Иуде́анина во дворѣ́ [царе́вѣ не подви́гнувшася и не кла́няющася пре́дъ ни́мъ], возъяри́ся зѣло́:
и вше́дъ въ до́мъ сво́й, призва́ дру́ги своя́ и зоса́ру жену́ свою́
и показа́ и́мъ бога́тство свое́ и сла́ву, е́юже возвели́чи его́ ца́рь, и я́ко сотвори́ его́ пе́рваго бы́ти и пра́вити ца́рствiе.
И рече́ Ама́нъ: не зва́ цари́ца ни еди́наго на пи́ръ со царе́мъ, но то́чiю мене́, и нау́трiе зва́ше мя́:
но сiя́ не су́ть ми́ уго́дна, егда́ ви́жду Мардохе́а Иуде́анина во дворѣ́ [царе́вѣ].
И рече́ ему́ зоса́ра жена́ его́ и дру́зiе: пригото́ви дре́во лако́тъ пятьдеся́тъ, и зау́тра рече́ши царе́ви, и да пове́шенъ бу́детъ Мардохе́й на дре́вѣ: ты́ же вни́ди со царе́мъ на пи́ръ и весели́ся. И уго́денъ бы́сть Ама́ну глаго́лъ се́й, и угото́ва дре́во.
1 Есфирь вошла во внутренний двор, была помилована царём и позвала его и Амана на пир; 5 на пиру царь обещает ей всё, чего она пожелает, но она приглашает царя с Аманом прийти снова на пир на следующий день; 9 Аман хвалится оказанной ему честью.
На третий день Есфирь [перестав молиться, сняла одежды сетования и] оделась по-царски, [и сделавшись великолепною, призывая всевидца Бога и Спасителя, взяла двух служанок, и на одну опиралась, как бы предавшись неге, а другая следовала за нею, поддерживая одеяние ее. Она была прекрасна во цвете красоты своей, и лице ее радостно, как бы исполненное любви, но сердце ее было стеснено от страха]. И стала она на внутреннем дворе царского дома, перед домом царя; царь же сидел тогда на царском престоле своем, в царском доме, прямо против входа в дом, [облеченный во все одеяние величия своего, весь в золоте и драгоценных камнях, и был весьма страшен]. Когда царь увидел царицу Есфирь, стоящую на дворе, она нашла милость в глазах его. [Обратив лице свое, пламеневшее славою, он взглянул с сильным гневом; и царица упала духом и изменилась в лице своем от ослабления и склонилась на голову служанки, которая сопровождала ее. И изменил Бог дух царя на кротость, и поспешно встал он с престола своего и принял ее в объятия свои, пока она не пришла в себя. Потом он утешил ее ласковыми словами, сказав ей: что тебе, Есфирь? Я - брат твой; ободрись, не умрешь, ибо наше владычество общее; подойди.]
И простер царь к Есфири золотой скипетр, который был в руке его, и подошла Есфирь и коснулась конца скипетра, [и положил царь скипетр на шею ее и поцеловал ее и сказал: говори мне. И сказала она: я видела в тебе, господин, как бы Ангела Божия, и смутилось сердце мое от страха пред славою твоею, ибо дивен ты, господин, и лице твое исполнено благодати. - Но во время беседы она упала от ослабления; и царь смутился, и все слуги его утешали ее].
И сказал ей царь: что тебе, царица Есфирь, и какая просьба твоя? Даже до полуцарства будет дано тебе.
И сказала Есфирь: [ныне у меня день праздничный;] если царю благоугодно, пусть придет царь с Аманом сегодня на пир, который я приготовила ему.
И сказал царь: сходите скорее за Аманом, чтобы сделать по слову Есфири. И пришел царь с Аманом на пир, который приготовила Есфирь.
И сказал царь Есфири при питье вина: какое желание твое? оно будет удовлетворено; и какая просьба твоя? хотя бы до полуцарства, она будет исполнена.
И отвечала Есфирь, и сказала: вот мое желание и моя просьба:
если я нашла благоволение в очах царя, и если царю благоугодно удовлетворить желание мое и исполнить просьбу мою, то пусть царь с Аманом придет [еще завтра] на пир, который я приготовлю для них, и завтра я исполню слово царя.
И вышел Аман в тот день веселый и благодушный. Но когда увидел Аман Мардохея у ворот царских, и тот не встал и с места не тронулся пред ним, тогда исполнился Аман гневом на Мардохея.
Однако же скрепился Аман. А когда пришел в дом свой, то послал позвать друзей своих и Зерешь, жену свою.
И рассказывал им Аман о великом богатстве своем и о множестве сыновей своих и обо всем том, как возвеличил его царь и как вознес его над князьями и слугами царскими.
И сказал Аман: да и царица Есфирь никого не позвала с царем на пир, который она приготовила, кроме меня; так и на завтра я зван к ней с царем.
Но всего этого не довольно для меня, доколе я вижу Мардохея Иудеянина сидящим у ворот царских.
И сказала ему Зерешь, жена его, и все друзья его: пусть приготовят дерево вышиною в пятьдесят локтей, и утром скажи царю, чтобы повесили Мардохея на нем, и тогда весело иди на пир с царем. И понравилось это слово Аману, и он приготовил дерево.
Эстонский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус. гражд.)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (прп. Макарий Алтайский)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- Czech (Bible Kralicka [1613])
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (NT Byz)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Ester korraldab peo
Ja kolmandal päeval pani Ester selga kuninglikud rõivad ning astus kuningakoja siseõue, mis oli otse kuningakoja vastas; ja kuningas istus oma kuninglikul aujärjel kuninglikus kojas, koja ukse vastas.
Ja kolmandal päeval pani Ester selga kuninglikud rõivad ning astus kuningakoja siseõue, mis oli otse kuningakoja vastas; ja kuningas istus oma kuninglikul aujärjel kuninglikus kojas, koja ukse vastas.
Kui kuningas nägi kuninganna Estrit õues seisvat, siis leidis too armu tema silmis ja kuningas sirutas Estri poole kuldkepi, mis tal käes oli; siis Ester astus ligi ja puudutas kepiotsa.
Ja kuningas ütles temale: „Mis sul tarvis on, kuninganna Ester, ja mida sa palud? Kui see oleks ka pool kuningriiki, see antakse sulle!”
Ja Ester vastas: „Kui kuningas heaks arvab, siis tulgu kuningas ja Haaman täna peole, mille ma temale olen korraldanud!”
Kuningas ütles: „Saatke kiiresti Haaman, et saaksime teha, nagu Ester on öelnud!” Ja kuningas ning Haaman tulid peole, mille Ester oli korraldanud.
Ja veini juues ütles kuningas Estrile: „Mida sa palud? See antakse sulle! Ja su soov, olgu see või pool kuningriiki, täidetakse!”
Aga Ester kostis ning ütles: „Mu palve ja soov on:
kui ma kuninga silmis olen armu leidnud ja kui kuningas heaks arvab anda, mida ma palun, ja teha, mida ma soovin, siis tulgu kuningas ja Haaman peole, mille ma neile korraldan; ma teen siis homme, nagu kuningas soovib!”
Haaman valmistab Mordokaile võlla
Ja Haaman läks sel päeval sealt ära rõõmsana ja heas tujus; aga kui Haaman nägi Mordokaid kuninga väravas, et too ei tõusnud püsti ega värisenud tema ees, siis Haaman sai täis tulist viha Mordokai vastu.
Ja Haaman läks sel päeval sealt ära rõõmsana ja heas tujus; aga kui Haaman nägi Mordokaid kuninga väravas, et too ei tõusnud püsti ega värisenud tema ees, siis Haaman sai täis tulist viha Mordokai vastu.
Aga Haaman talitses ennast ja läks oma kotta; siis ta läkitas sõna ja laskis tuua oma sõbrad ja oma naise Serese.
Ja Haaman jutustas neile oma suurest rikkusest ja oma paljudest poegadest, ja sellest, kuidas kuningas teda oli ülendanud ja kuidas ta teda oli edutanud kuninga vürstide ja sulaste ees.
Ja Haaman ütles: „Isegi kuninganna Ester ei lasknud kedagi muud kui mind tulla koos kuningaga peole, mille ta korraldas. Ja homsekski on ta mind kutsunud koos kuningaga.
Aga see kõik ei rahulda mind, niikaua kui ma näen juut Mordokaid istumas kuninga väravas!”
Siis ütlesid ta naine Seres ja kõik ta sõbrad temale: „Tehtagu puu, viiskümmend küünart kõrge, ja ütle hommikul kuningale, et Mordokai sinna poodaks. Siis sa võid rõõmsalt koos kuningaga minna peole!” See kõne oli Haamani meelest hea ja ta käskis puu valmis teha.