Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Ездр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
14:2
14:4
14:5
14:6
14:10
14:12
14:16
14:17
14:18
14:19
14:20
14:23
И прiидо́ша ко мнѣ́ му́жiе от ста́рецъ Изра́илевыхъ и сѣдо́ша предо мно́ю.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, му́жiе сі́и положи́ша помышле́нiя своя́ на сердца́хъ свои́хъ и муче́нiе непра́вдъ свои́хъ поста́виша предъ лице́мъ свои́мъ: а́ще отвѣща́яй отвѣща́ю и́мъ?
Сего́ ра́ди глаго́ли къ ни́мъ и рече́ши и́мъ: сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: человѣ́къ человѣ́къ от до́му Изра́илева, и́же а́ще положи́тъ мы́сли своя́ въ се́рдцы свое́мъ и муче́нiе непра́вды своея́ учини́тъ предъ лице́мъ свои́мъ и прiи́детъ ко проро́ку, а́зъ Госпо́дь отвѣща́ю ему́ о си́хъ, и́миже держи́тся мы́сль его́:
я́ко да уклоня́тъ до́мъ Изра́илевъ сердца́мъ и́хъ удале́нымъ от мене́ помышле́ньми и́хъ.
Сего́ ра́ди рцы́ до́му Изра́илеву: сiя́ глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ: обрати́теся и отврати́теся от начина́нiй ва́шихъ и от всѣ́хъ нече́стiй ва́шихъ, и обрати́те ли́ца ва́ша ко мнѣ́:
зане́ человѣ́къ человѣ́къ от до́му Изра́илева и от прише́лцевъ прише́дшихъ ко Изра́илеви, и́же а́ще удали́тся от мене́ и положи́тъ мы́сли своя́ на се́рдцы свое́мъ и муче́нiе непра́вды своея́ учини́тъ предъ лице́мъ свои́мъ и прiи́детъ ко проро́ку е́же вопроси́ти ему́ мене́, а́зъ Госпо́дь отвѣща́ю ему́, въ не́мже держи́тся о́нъ,
и утвержу́ лице́ мое́ на человѣ́ка того́ и положу́ его́ въ поги́бель и въ потребле́нiе и изве́ргу его́ от среды́ люді́й мои́хъ, и увѣ́сте, я́ко а́зъ Госпо́дь.
И проро́къ а́ще прельсти́тся и рече́тъ сло́во, а́зъ Госпо́дь прельсти́хъ проро́ка того́, и простру́ ру́ку мою́ на́нь и потреблю́ его́ от среды́ люді́й Изра́илевыхъ.
И прiи́мутъ непра́вду свою́ по непра́вдѣ вопроша́ющаго, и по непра́вдѣ та́кожде проро́ку бу́детъ,
я́ко да не прельща́ется ктому́ до́мъ Изра́илевъ от мене́, и да не оскверня́ются ктому́ во всѣ́хъ грѣсѣ́хъ свои́хъ, и бу́дутъ ми́ въ лю́ди, а́зъ же бу́ду и́мъ въ Бо́га, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, земля́ а́ще согрѣши́тъ ми́, е́же па́стися грѣхо́мъ, простру́ ру́ку мою́ на ню́ и сотру́ утвержде́нiе хлѣ́бное и пущу́ на ню́ гла́дъ и возму́ съ нея́ человѣ́ки и скоты́,
и а́ще бу́дутъ сі́и трiе́ му́жiе средѣ́ ея́, Но́е и данiи́лъ и и́овъ, ті́и во пра́вдѣ свое́й спасу́тся, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь:
а́ще и звѣ́ри злы́я напущу́ на зе́млю и уму́чу ю́, и бу́детъ въ па́губу, и не бу́детъ проходя́щаго сквозѣ́ ю́ от лица́ звѣре́й,
и а́ще бу́дутъ трiе́ сі́и му́жiе средѣ́ ея́, живу́ а́зъ, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь, ни сы́нове, ни дще́ри и́хъ спасу́тся, но то́кмо сі́и еди́ни спасу́тся, а земля́ въ потребле́нiе бу́детъ:
а́ще же наведу́ на ту́ зе́млю ме́чь и реку́: ме́чь да про́йдетъ зе́млю, и возму́ от нея́ человѣ́ка и скота́,
и трiе́ му́жiе сі́и бу́дутъ средѣ́ ея́, живу́ а́зъ, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь, не изба́вятъ ни сыно́въ, ни дще́рей свои́хъ, но ті́и еди́ни спасу́тся:
а́ще же и сме́рть пущу́ на зе́млю о́ну и излiю́ я́рость мою́ на ню́ въ кро́ви, е́же потреби́ти от нея́ человѣ́ки и скоты́,
Но́е же и данiи́лъ и и́овъ бу́дутъ посредѣ́ ея́, живу́ а́зъ, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь, ни сы́нове, ни дще́ри не оста́нутъ и́мъ, ті́и же во пра́вдѣ свое́й спасу́тся и изба́вятъ ду́шы своя́.
Сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: а́ще же и четы́ри ме́сти моя́ лю́тыя пущу́ на Иерусали́ма, ме́чь и гла́дъ, и звѣ́ри лю́ты и сме́рть, е́же потреби́ти от него́ человѣ́ки и скоты́,
и се́, оста́влени въ не́мъ спасе́ннiи от него́, сі́и изведу́тъ сы́ны и дще́ри: се́, ті́и изы́дутъ къ ва́мъ, и у́зрите пути́ и́хъ и помышле́нiя и́хъ, и раска́етеся от злы́хъ, я́же наведо́хъ на Иерусали́мъ, вся́ зла́я, я́же наведо́хъ на́нь,
и утѣ́шатъ ва́съ: поне́же у́зрите пути́ и́хъ и умышле́нiя и́хъ, и уразумѣ́ете, я́ко не всу́е сотвори́лъ е́смь вся́, ели́ка сотвори́хъ въ не́мъ, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь.
Et venerunt ad me viri seniorum Israel et sederunt coram me.
Et factus est sermo Domini ad me dicens:
«Fili hominis, viri isti posuerunt idola sua in cordibus suis et scandalum iniquitatis suae statuerunt contra faciem suam; numquid interrogatus respondebo eis?
Propter hoc loquere eis et dices ad eos: Haec dicit Dominus Deus: Omnis homo de domo Israel, qui posuerit idola sua in corde suo et scandalum iniquitatis suae statuerit contra faciem suam et venerit ad prophetam interrogans per eum me, ego Dominus respondebo ei per me pro multitudine idolorum suorum,
ut capiam domum Israel in corde suo, quo recesserunt a me in cunctis idolis suis.
Propterea dic ad domum Israel: Haec dicit Dominus Deus: Convertimini et recedite ab idolis vestris et ab universis contaminationibus vestris avertite facies vestras.
Quia omnis homo de domo Israel et de advenis, quicumque advena fuerit in Israel, si alienatus fuerit a me et posuerit idola sua in corde suo et scandalum iniquitatis suae statuerit contra faciem suam et venerit ad prophetam, ut interroget per eum me, ego Dominus respondebo ei per me;
et ponam faciem meam contra hominem illum et faciam eum in exemplum et in proberbium et disperdam eum de medio populi mei, et scietis quia ego Dominus.
Et propheta cum erraverit et locutus fuerit verbum, ego Dominus decepi prophetam illum et extendam manum meam contra eum et delebo eum de medio populi mei Israel.
Et portabunt iniquitatem suam: sicut iniquitas interrogantis, sic et iniquitas prophetae erit,
ut non erret ultra domus Israel a me neque polluatur in universis praevaricationibus suis, sed sit mihi in populum, et ego sim eis in Deum», ait Dominus Deus.
Et factus est sermo Domini ad me dicens:
«Fili hominis, terra cum peccaverit mihi, ut praevaricetur praevaricans, extendam manum meam super eam et conteram virgam panis eius et immittam in eam famem et interficiam de ea hominem et iumentum;
et si fuerint tres viri isti in medio eius, Noe, Danel et Iob, ipsi iustitia sua liberabunt animas suas, ait Dominus Deus.
Quod si et bestias pessimas induxero super terram, ut absque liberis faciant eam, et fuerit deserta, in qua nullus pertranseat propter bestias,
tres viri isti si fuerint in ea, vivo ego, dicit Dominus Deus, quia nec filios nec filias liberabunt, sed ipsi soli liberabuntur, terra autem desolabitur.
Vel si gladium induxero super terram illam et dixero gladio: Transi per terram, et interfecero de ea hominem et iumentum,
et tres viri isti fuerint in medio eius, vivo ego, dicit Dominus Deus, non liberabunt filios neque filias, sed ipsi soli liberabuntur.
Vel si pestilentiam immisero super terram illam et effudero indignationem meam super eam in sanguine, ut auferam ex ea hominem et iumentum,
et Noe et Danel et Iob fuerint in medio eius, vivo ego, dicit Dominus Deus, quia filium et filiam non liberabunt, sed ipsi iustitia sua liberabunt animas suas.
Quoniam haec dicit Dominus Deus: Quod si et quattuor iudicia mea pessima, gladium et famem et bestias malas et pestilentiam misero in Ierusalem, ut interficiam de ea hominem et pecus,
tamen relinquetur in ea salvatio educentium filios et filias: ecce ipsi egredientur ad vos, et videbitis viam eorum et opera eorum et consolabimini super malo, quod induxi in Ierusalem in omnibus, quae importavi super eam.
Et consolabuntur vos, cum videritis viam eorum et opera eorum, et cognoscetis quod non frustra fecerim omnia, quae feci in ea», ait Dominus Deus.
Синодальный
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус. гражд.)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Рус. (прп. Макарий Алтайский)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- Czech (Bible Kralicka [1613])
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (NT Byz)
- Greek (TGV)
- Greek (LXX, Rahlfs)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
1 Господь не ответит человеку, допустившему идолов в сердце свое. 12 Как Господь спас бы Ноя, Даниила и Иова в согрешившей земле, так Он спасет остаток.
И пришли ко мне несколько человек из старейшин Израилевых и сели перед лицем моим.
И было ко мне слово Господне:
сын человеческий! Сии люди допустили идолов своих в сердце свое и поставили соблазн нечестия своего перед лицем своим: могу ли Я отвечать им?
Посему говори с ними и скажи им: так говорит Господь Бог: если кто из дома Израилева допустит идолов своих в сердце свое и поставит соблазн нечестия своего перед лицем своим, и придет к пророку, – то Я, Господь, могу ли, при множестве идолов его, дать ему ответ?
Пусть дом Израилев поймет в сердце своем, что все они через своих идолов сделались чужими для Меня.
Посему скажи дому Израилеву: так говорит Господь Бог: обратитесь и отвратитесь от идолов ваших, и от всех мерзостей ваших отвратите лице ваше.
Ибо если кто из дома Израилева и из пришельцев, которые живут у Израиля, отложится от Меня и допустит идолов своих в сердце свое, и поставит соблазн нечестия своего перед лицем своим, и придет к пророку вопросить Меня через него, – то Я, Господь, дам ли ему ответ от Себя?
Я обращу лице Мое против того человека и сокрушу его в знамение и притчу, и истреблю его из народа Моего, и узнаете, что Я Господь.
А если пророк допустит обольстить себя и скажет слово так, как бы Я, Господь, научил этого пророка, то Я простру на него руку Мою и истреблю его из народа Моего, Израиля.
И понесут вину беззакония своего: какова вина вопрошающего, такова будет вина и пророка,
чтобы впредь дом Израилев не уклонялся от Меня и чтобы более не оскверняли себя всякими беззакониями своими, но чтобы были Моим народом, и Я был их Богом, говорит Господь Бог.
И было ко мне слово Господне:
сын человеческий! если бы какая земля согрешила предо Мною, вероломно отступив от Меня, и Я простер на нее руку Мою, и истребил в ней хлебную опору, и послал на нее голод, и стал губить на ней людей и скот;
и если бы нашлись в ней сии три мужа: Ной, Даниил и Иов, – то они праведностью своею спасли бы только свои души, говорит Господь Бог.
Или, если бы Я послал на эту землю лютых зверей, которые осиротили бы ее, и она по причине зверей сделалась пустою и непроходимою:
то сии три мужа среди нее, – живу Я, говорит Господь Бог, – не спасли бы ни сыновей, ни дочерей, а они, только они спаслись бы, земля же сделалась бы пустынею.
Или, если бы Я навел на ту землю меч и сказал: «меч, пройди по земле!», и стал истреблять на ней людей и скот,
то сии три мужа среди нее, – живу Я, говорит Господь Бог, – не спасли бы ни сыновей, ни дочерей, а они только спаслись бы.
Или, если бы Я послал на ту землю моровую язву и излил на нее ярость Мою в кровопролитии, чтобы истребить на ней людей и скот:
то Ной, Даниил и Иов среди нее, – живу Я, говорит Господь Бог, – не спасли бы ни сыновей, ни дочерей; праведностью своею они спасли бы только свои души.
Ибо так говорит Господь Бог: если и четыре тяжкие казни Мои: меч, и голод, и лютых зверей, и моровую язву пошлю на Иерусалим, чтобы истребить в нем людей и скот,
и тогда останется в нем остаток, сыновья и дочери, которые будут выведены оттуда; вот, они выйдут к вам, и вы увидите поведение их и дела их, и утешитесь о том бедствии, которое Я навел на Иерусалим, о всем, что Я навел на него.
Они утешат вас, когда вы увидите поведение их и дела их; и узнаете, что Я не напрасно сделал все то, что сделал в нем, говорит Господь Бог.