Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Ездр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
Псалом 71
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
71:0
71:9
71:12
71:14
71:20
О Соломо́нѣ, псало́мъ Дави́ду.
Бо́же, су́дъ Тво́й царе́ви да́ждь, и пра́вду Твою́ сы́ну царе́ву:
суди́ти лю́демъ Твои́мъ въ пра́вдѣ и ни́щымъ Твои́мъ въ судѣ́.
Да воспрiи́мутъ го́ры ми́ръ лю́демъ и хо́лми пра́вду.
Су́дитъ ни́щымъ людски́мъ, и спасе́тъ сы́ны убо́гихъ, и смири́тъ клеветника́.
И пребу́детъ съ со́лнцемъ, и пре́жде луны́ ро́да родо́въ.
Сни́детъ я́ко до́ждь на руно́, и я́ко ка́пля ка́плющая на зе́млю.
Возсiя́етъ во дне́хъ его́ пра́вда и мно́жество ми́ра, до́ндеже отъи́мется луна́.
И облада́етъ от мо́ря до мо́ря, и от рѣ́къ до коне́цъ вселе́нныя.
Предъ ни́мъ припаду́тъ еѳiо́пляне, и врази́ его́ пе́рсть поли́жутъ.
Ца́рiе Ѳарсі́йстiи и о́строви да́ры принесу́тъ, ца́рiе Ара́встiи и Сава́ да́ры приведу́тъ:
и покло́нятся ему́ вси́ ца́рiе зе́мстiи, вси́ язы́цы порабо́таютъ ему́.
Я́ко изба́ви ни́ща от си́льна, и убо́га, ему́же не бѣ́ помо́щника.
Пощади́тъ ни́ща и убо́га, и ду́шы убо́гихъ спасе́тъ:
от ли́хвы и от непра́вды изба́витъ ду́шы и́хъ, и че́стно и́мя его́ предъ ни́ми.
И жи́въ бу́детъ, и да́стся ему́ от зла́та Араві́йска: и помо́лятся о не́мъ вы́ну, ве́сь де́нь благословя́тъ его́.
Бу́детъ утвержде́нiе на земли́ на версѣ́хъ го́ръ: превознесе́тся па́че Лива́на пло́дъ его́, и процвѣту́тъ от гра́да я́ко трава́ земна́я.
Бу́детъ и́мя его́ благослове́но во вѣ́ки, пре́жде со́лнца пребыва́етъ и́мя его́: и благословя́тся въ не́мъ вся́ колѣ́на земна́я, вси́ язы́цы ублажа́тъ его́.
Благослове́нъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ, творя́й чудеса́ еди́нъ,
и благослове́но и́мя сла́вы Его́ во вѣ́къ и въ вѣ́къ вѣ́ка: и испо́лнится сла́вы Его́ вся́ земля́: бу́ди, бу́ди.
В этом переводе выбранная книга отсутствует
72:1 Соломонів.
Боже, Свої суди цареві подай, а Свою справедливість для сина царевого,
Боже, Свої суди цареві подай, а Свою справедливість для сина царевого,
72:2 хай він правдою судить народа Твого, а вбогих Твоїх справедливістю!
72:3 Нехай гори приносять народові мир, а пагірки правду.
72:4 Він судитиме вбогих народу, помагатиме бідним, і тиснути буде гнобителя!
72:5 Будуть боятися Тебе, поки сонця, і поки місяця, з роду до роду!
72:6 Він зійде, як дощ на покіс, немов краплі, що зрошують землю!
72:7 Праведний буде цвісти в його дні, а спокій великий аж поки світитиме місяць,
72:8 і він запанує від моря до моря, і від Ріки аж до кінців землі!
72:9 Мешканці пустинь на коліна попадають перед обличчям його, а його вороги будуть порох лизати…
72:10 Царі Таршішу та островів дадуть дари, принесуть царі Шеви та Севи дарунки!
72:11 і впадуть перед ним усі царі, і будуть служити йому всі народи,
72:12 бо визволить він бідаря, що голосить, та вбогого, що немає собі допомоги!
72:13 Він змилується над убогим та бідним, і спасе душу бідних,
72:14 від кривди й насилля врятує їхню душу, їхня кров дорога буде в очах його!
72:15 і буде він жити, і дасть йому з золота Шеви, і завжди молитися буде за нього, буде благословляти його кожен день!
72:16 На землі буде збіжжя багато, на гірському верху зашумить, як Ливан, його плід, і народ зацвіте по містах, як трава на землі!
72:17 Хай ім́я його буде навіки, хай росте, поки сонця, наймення його, нехай благословляються ним, будуть хвалити його всі народи!
72:18 Благословен Господь Бог, Бог ізраїлів, єдиний, що чуда вчиняє,
72:19 і благословенне навіки ім́я Його слави, і хай Його слава всю землю наповнить!
Амінь і амінь!
Амінь і амінь!
72:20 Скінчились молитви Давида, сина Єссея.
Таджикский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус. гражд.)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Рус. (Бируковы)
- Рус. (прп. Макарий Алтайский)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Greek (LXX, Rahlfs)
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Ukrainian (Homenko)
Таронаи Сулаймон. Худоё! Инсофи Худро ба подшоҳ деҳ, ва росткории Худро ба писари подшоҳ.
Қавми Туро аз рӯи росткорӣ додгарӣ хоҳад кард, ва бечорагони мискинони Туро аз рӯи инсоф.
Кӯҳҳо ба қавм сулҳу осоиш хоҳанд овард, ва талҳо аз рӯи росткорӣ.
Бечорагони Мискинони қавмро доварӣ хоҳад кард, фарзандони камбағалро наҷот хоҳад дод, ва ба ғоратгар золим шикаст хоҳад расонд.
Аз Ту хоҳанд тарсид, то даме ки офтоб нурафшон аст, ва то даме ки моҳ тобон аст аз насл ба насл.
Мисли борон бар алафзори даравшуда хоҳад фуромад, мисли қатраҳое ки заминро сероб мекунанд.
Дар замони ӯ росткор шукуфон хоҳад буд хоҳад шукуфт, ва сулҳу осоиш фаровон хоҳад буд, то даме ки моҳ нест нашавад.
Ва қаламрави ӯ аз баҳр то баҳр хоҳад буд; ва аз дарё то канорҳои замин.
Пеши ӯ биёбоннишинон зону хоҳанд зад; ва душманони ӯ хокро хоҳанд лесид.
Подшоҳони Таршиш ва ҷазираҳо ҳадия хоҳанд овард; подшоҳони Шабо ва Сабо тӯҳфаҳо пешкаш хоҳанд кард.
Ва ҳамаи подшоҳон ба ӯ саҷда хоҳанд кард; ҳамаи халқҳо ба ӯ хизмат хоҳанд кард.
Зеро камбағалеро, ки ёрӣ мехоҳад, ва бечораеро, ки ёр надорад, халос хоҳад кард.
Ба бенаво ва камбағал дилсӯзӣ хоҳад кард, ва ҷонҳои камбағалонро наҷот хоҳад дод.
Аз макр ва зулм ҷонҳои онҳоро раҳо хоҳад кард; ва хуни онҳо дар назари ӯ гаронбаҳо хоҳад буд.
Ва ӯ зинда хоҳад буд, ва аз тиллои Шабо ба ӯ хоҳанд дод; ва доимо барои ӯ ниёш хоҳанд кард дуо хоҳанд гуфт, ҳар рӯз ӯро фархунда хоҳанд гуфт муборак хоҳанд хонд.
Ғалла дар замин то ба қуллаи кӯҳҳо фаровон хоҳад шуд; ҳосили он мисли Лубнон шуввас хоҳад зад, ва мардуми шаҳр мисли алафи замин афзун хоҳанд шуд.
Номи ӯ ҷовидона хоҳад монд; то даме ки офтоб нурафшон аст, номи ӯ ёдрас хоҳад шуд, ва дар ӯ фархунда хоҳанд шуд баракат хоҳанд ёфт; ҳамаи халқҳо ӯро ситоиш хоҳанд кард.
Фархунда Муборак аст Парвардигор Худо, Худои Исроил, ки танҳо Худаш корҳои аҷоиб мекунад.
Ва номи ҷалоли Ӯ ҷовидона фархунда муборак аст, ва тамоми замин аз ҷалоли Ӯ пур хоҳад буд, – омин ва омин!
Дуоҳои Довуд писари Йисой ба охир расиданд.