Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Ездр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
1:15
Возлюби́те пра́вду, судя́щiи зе́млю: му́дрствуйте о Го́сподѣ въ благосты́ни и въ простотѣ́ се́рдца взыщи́те его́:
я́ко обрѣта́ется не искуша́ющымъ его́, явля́ется же не невѣ́рующымъ ему́.
Стропти́вая бо помышле́нiя отлуча́ютъ от Бо́га: искуша́емая си́ла облича́етъ безу́мныхъ.
Я́ко въ злохудо́жну ду́шу не вни́детъ прему́дрость, ниже́ обита́етъ въ тѣлеси́ пови́ннѣмъ грѣху́:
святы́й бо Ду́хъ наказа́нiя отбѣжи́тъ льсти́ва и отъи́мется от помышле́нiй неразу́мныхъ и обличи́тся от находя́щiя непра́вды.
Человѣколюби́въ бо ду́хъ прему́дрости и не обезвини́тъ ху́льника от усте́нъ его́: я́ко вну́треннихъ его́ свидѣ́тель е́сть Бо́гъ и се́рдца его́ испыта́тель и́стиненъ и язы́ка слы́шатель:
я́ко Ду́хъ Госпо́день испо́лни вселе́нную, и содержа́й вся́ ра́зумъ и́мать гла́са.
Сего́ ра́ди вѣща́яй непра́ведная никто́же утаи́тся, и не ми́мо и́детъ его́ облича́ющь су́дъ.
Въ совѣ́тѣхъ бо нечести́ваго истяза́нiе бу́детъ, слове́съ же его́ слы́шанiе ко Го́споду прiи́детъ во обличе́нiе беззако́нiй его́:
я́ко у́хо рве́нiя слы́шитъ вся́, и молва́ ропта́нiй не кры́ется.
Храни́теся у́бо от ропта́нiя неполе́зна и от оболга́нiя щади́те язы́къ: я́ко вѣща́нiе та́йное тще́ не пре́йдетъ, уста́ же лжу́щая убива́ютъ ду́шу.
Не вожделѣ́йте сме́рти въ заблужде́нiи живота́ ва́шего, ниже́ привлека́йте поги́бели дѣла́ми ру́къ ва́шихъ:
я́ко Бо́гъ сме́рти не сотвори́, ни весели́тся о поги́бели живы́хъ.
Созда́ бо во е́же бы́ти всѣ́мъ, и спаси́телны бытiя́ мíра, ни бо́ е́сть въ ни́хъ врачева́нiя губи́телнаго, ниже́ а́ду ца́рствiя на земли́.
Пра́вда бо безсме́ртна е́сть: [непра́вда же сме́рти снабдѣ́нiе:]
нечести́вiи же рука́ма и словесы́ призва́ша ю́, други́ню вмѣни́ша ю́ и иста́яша, и завѣ́тъ положи́ша съ не́ю, я́ко досто́йни су́ть о́ноя ча́сти бы́ти.
Любите справедливость, судьи земли, право мыслите о Господе, и в простоте сердца ищите Его,
ибо Он обретается неискушающими Его и является не неверующим Ему.
Ибо неправые умствования отдаляют от Бога, и испытание силы Его обличит безумных.
В лукавую душу не войдет премудрость и не будет обитать в теле, порабощенном греху,
ибо святый Дух премудрости удалится от лукавства и уклонится от неразумных умствований, и устыдится приближающейся неправды.
Человеколюбивый дух – премудрость, но не оставит безнаказанным богохульствующего устами, потому что Бог есть свидетель внутренних чувств его и истинный зритель сердца его, и слышатель языка его.
Дух Господа наполняет вселенную и, как все объемлющий, знает всякое слово.
Посему никто, говорящий неправду, не утаится, и не минет его обличающий суд.
Ибо будет испытание помыслов нечестивого, и слова́ его взойдут к Господу в обличение беззаконий его;
потому что ухо ревности слышит все, и ропот не скроется.
Итак, хранитесь от бесполезного ропота и берегитесь от злоречия языка, ибо и тайное слово не пройдет даром, а клевещущие уста убивают душу.
Не ускоряйте смерти заблуждениями вашей жизни и не привлекайте к себе погибели делами рук ваших.
Бог не сотворил смерти и не радуется погибели живущих,
ибо Он создал все для бытия, и все в мире спасительно, и нет пагубного яда, нет и царства ада на земле.
Праведность бессмертна, а неправда причиняет смерть:
нечестивые привлекли ее и руками и словами, сочли ее другом и исчахли, и заключили союз с нею, ибо они достойны быть ее жребием.
Diligite iustitiam, qui iudicatis terram, sentite de Domino in bonitate et in simplicitate cordis quaerite illum,
quoniam invenitur ab his, qui non tentant illum, se autem manifestat eis, qui fidem habent in illum.
Perversae enim cogitationes separant a Deo, probata autem virtus corripit insipientes.
Quoniam in malevolam animam non introibit sapientia nec habitabit in corpore subdito peccatis.
Spiritus enim sanctus disciplinae effugiet fictum et auferet se a cogitationibus insensatis et corripietur a superveniente iniquitate.
Spiritus enim diligens hominem est sapientia et non absolvet maledicum a labiis suis, quoniam renum illius testis est Deus et cordis illius scrutator verus et linguae eius auditor;
quoniam spiritus Domini replevit orbem terrarum, et ipse, qui continet omnia, scientiam habet vocis.
Propter hoc, qui loquitur iniqua, non potest latere, nec praeteriet illum iudicium corripiens.
In cogitationibus enim impii interrogatio erit, sermonum autem illius auditio ad Dominum veniet ad correptionem iniquitatum illius;
quoniam auris zeli audit omnia, et tumultus murmurationum non absconditur.
Custodite ergo vos a murmuratione, quae nihil prodest, et a detractione parcite linguae, quoniam sermo absconditus in vacuum non ibit; os autem, quod mentitur, occidit animam.
Nolite zelare mortem in errore vitae vestrae neque acquiratis perditionem in operibus manuum vestrarum,
quoniam Deus mortem non fecit nec laetatur in perditione vivorum;
creavit enim, ut essent omnia, et sanabiles sunt generationes orbis terrarum, et non est in illis medicamentum exterminii, nec inferorum regnum in terra:
iustitia enim est immortalis.
Impii autem manibus et verbis accersierunt illam; aestimantes illam amicam defluxerunt et sponsionem posuerunt ad illam, quoniam digni sunt, qui sint ex parte illius.
Узбекский
Языки
В этом переводе выбранная книга отсутствует