VIII. Διηγησισ πανυ ωφελιμοσ περι το Σιναιον οροσ, ὅπως εὑρίσκεται τὴν σήμερον μὲ τὴν βοήθειαν τῆς κυρίας ἡμῶν θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας²⁰⁶²

§ 1. Τὸ δὲ ὄρος τοῦ Σινᾶ κεῖται²⁰⁶³ πρὸς μεσημβρίαν καὶ ἀπέχει²⁰⁶⁴ ἀπὸ τὴν (ἁγίαν) πόλιν²⁰⁶⁵ Ἱερουσαλὴμ ἡμερῶν²⁰⁶⁶ ιβ´ ἡ ὁδός. Αὐτοῦ εἶδεν ὁ προφήτης Μωϋσῆς τὴν ἁγίαν βάτον μέσον τὴν ὑπεραγίαν²⁰⁶⁷ Θεοτόκον μὲ τὸν²⁰⁶⁸ μονογενῆν τῆς υἱόν, καὶ ἧλθεν ἄγγελος Κυρίου καὶ εἶπεν· ‟Μωϋσῆ, Μωυσῆ, λῦσον τὸ ὑ(πόδη)μα²⁰⁶⁹ ἐκ τῶν ποδῶν σου· ὁ γὰρ τόπος, ἐν (ᾧ σὺ) ἕ(στη)κας, ἅγιος ἐστίν²⁰⁷⁰».

§ 2. Καὶ ἀναμέσον τῶν βουνῶν²⁰⁷¹ στέκεται τὸ ἅγιον²⁰⁷² μοναστήριον, καὶ εἰς τὴν μέσην τοῦ μοναστηρίου ἔναι²⁰⁷³ ἡ ἐκκλησία μολυβοσκέπαστη, ὡραιότατη²⁰⁷⁴, καὶ ἔχει κολῶνες²⁰⁷⁵ μαρμαρέινες ιβ´· εἰς τὸ δεξιὸν²⁰⁷⁶ μέρος ς´ καὶ εἰς τὸ ἀριστερὸν ς´, καὶ κάθε κολώνα ἔχει²⁰⁷⁷ μίαν εἰκόνα ἱστορισμένην²⁰⁷⁸, τοῦ κάθε μηνὸς²⁰⁷⁹ τοὺς μάρτυρας καὶ ἱερομάρτυρας καὶ ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς²⁰⁸⁰ καὶ ὁσιομάρτυρας καὶ ὁσίους, ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας, ὅσοι ὁποῦ εἶναι εἰς τοὺς δώδεκα μῆνες²⁰⁸¹ τοῦ ὅλου²⁰⁸² ἐνιαυτοῦ· καὶ ἔχουν ἱστορισμένους²⁰⁸³ ὅλους τοὺς βασιλεῖς (τοὺς ὀρθοδόξους καὶ) τοὺς ἀνόμους, καὶ ἡγεμόνας²⁰⁸⁴ καὶ ἄρχοντας, ἐκείνους ὁποῦ ἐβασάνιζον²⁰⁸⁵ τοὺς μάρτυρας· ἔχει²⁰⁸⁶ καὶ ὅλα τὰ ὅργανα τῶν βασάνων ὁποῦ²⁰⁸⁷ τοὺς ἐβασάνιζαν· τὰ ὁποῖα²⁰⁸⁸ ἔχουν λεπτοτάτην ἱστορίαν ἀπὸ τὸν καιρὸν τῶν βασιλέων τῶν Ῥωμαίων²⁰⁸⁹. Καὶ ἑκάστη κολώνα ἔναι κούφι̮α καὶ ἔχει²⁰⁹⁰ μέσα λείψανα τῶν ἁγίων πολλά²⁰⁹¹· ἔναι²⁰⁹² καὶ μετὰ σφραγίδων βασιλικῶν βουλλωμένα²⁰⁹³.

§ 3. Καὶ μέσα τὸ ἅγιον βῆμα ἔναι ἱστορισμένον μετὰ ψηφίων²⁰⁹⁴: ἡ ἁγία²⁰⁹⁵ μεταμόρφωσις τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· καὶ εἰς τὰ βημόθυρα²⁰⁹⁶ εἶναι κολῶνες πάγχρυσες²⁰⁹⁷ καὶ ἔναι ζωγραφισμένος²⁰⁹⁸ ὁ Μέγας Ἀρχιερεὺς καὶ ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος καὶ ὁ προφήτης²⁰⁹⁹ Μωϋσῆς²¹⁰⁰ καὶ ἡ ἁγία Αἰκατερίνα²¹⁰¹. Καὶ εἰς τὸ²¹⁰² δεξιὸν μέρος τοῦ βήματος στέκει ἡ λάρναξ²¹⁰³ τῆς ἁγιας Αἰκατερίνης²¹⁰⁴, καὶ ἔχει τὸ ἅγιον²¹⁰⁵ λείψανον²¹⁰⁶ μέσα καὶ βρύει μύρον πάντοτε²¹⁰⁷, καὶ ἔναι ἡ λάρναξ²¹⁰⁸ μαρμαρέινη²¹⁰⁹.

§ 4. Ἔχει²¹¹⁰ καὶ ὁ ναὸς μέσα παρακκλήσια ὁποῦ λειτουργοῦνται²¹¹¹ ς´, καὶ ὀπίσω²¹¹² τοῦ ἁγίου βήματος²¹¹³ ἔναι ἡ Ἁγία Βάτος καὶ ἀποκάτω τῆς ἁγίας τραπέζης ἔναι ὁ τόπος ὁποῦ ἧτον φυτευμένη²¹¹⁴, καὶ ἐβγαίνει εὐωδία μεγάλη²¹¹⁵· καὶ ἅπτουν ἔχει κανδήλια γ´ ἀκοίμητα²¹¹⁶· ἅπτουν καὶ εἰς τὴν λάρνακα τῆς ἁγίας²¹¹⁷ Αἰκατερίνης κανδήλια δ´ ἀκοίμητα²¹¹⁸. Καὶ μέσα εἰς τὸν χορόν, ὁποῦ ψάλλουν οἱ²¹¹⁹ πατέρες, ἔναι²¹²⁰ μία εἰκόνα²¹²¹ μεγάλη καὶ ἔχει²¹²² ὅλες τὲς ἑορτὲς τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου γύρωθεν²¹²³ καὶ εἰς τὴν μέσην ζωγραφισμένη ἡ²¹²⁴ Παναγία, καὶ αὐτὴ ἡ εἰκόνα ἐσύντυχε²¹²⁵ τοῦ καλογέρου. Καὶ αὐτοῦ ἅπτουν α´ κανδήλι ἀκοίμητον²¹²⁶, καὶ εἰς τὴν Ὑπαπαντὴν ἕτερον κανδήλιον²¹²⁷. Καὶ δεξιᾷ²¹²⁸ τῆς Ἁγίας Βάτου εἶναι τὰ λείψανα τῶν ἁγίων ἀββάδων τῶν²¹²⁹ ἐν Σινὰ καὶ Ῥαϊθοὺ ἀναιρεθέντων ὑπὸ Ἀράβων²¹³⁰. Καὶ εἰς τὸ ἀριστερὸν²¹³¹ μέρος τῆς Ἁγίας Βάτου ἔναι²¹³² ὁ ναὸς τοῦ ἁγίου Ἰακώβου²¹³³ τοῦ Πέρσου.

§ 5. Καὶ ἔξω²¹³⁴ τοῦ ναοῦ ἔναι τὸ φρέαρ τοῦ προφήτου Μωϋσῆ²¹³⁵, καὶ ἐκεῖ ἐπότιζεν²¹³⁶ τὰ πρόβατα. Ἐκεῖ ἔχει²¹³⁷ μίαν ροϊδέαν ἀπὸ τὸν καιρὸν τοῦ Μωϋσῆ²¹³⁸ καὶ – ὢ τοῦ θαύματος, ἀδελφοί,– προνοίᾳ²¹³⁹ Θεοῦ, ὅσοι καλογέροι²¹⁴⁰ εὑρεθοῦν ἔσωθεν²¹⁴¹ τοῦ μοναστηρίου εἰς τὸν καιρόν, τόσα ῥῴδια ποιεῖ²¹⁴², οὔτε περισσότερον²¹⁴³, οὔτε ὀλιγώτερον²¹⁴⁴.

§ 6. Ἔχει καὶ παρακκλήσια²¹⁴⁵ μέσα ὁποῦ λειτουργοῦνται: ὁ Ἅγιος Στέφανος ὁ πρωτομάρτυς²¹⁴⁶, ὁ Μέγας Ταξιάρχης²¹⁴⁷, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ Μέγας Δημήτριος²¹⁴⁸, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ὁ Μέγας Ἀντώνιος, ὁ Ἅγιος Σέργιος καὶ Βάκχος, ὁ Μέγας Νικόλαος, ὁ Προφήτης Ἀαρών²¹⁴⁹, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος²¹⁵⁰, ἡ Ἁγία Ἅννα²¹⁵¹, ὁ Ἅγιος Θεόδωρος, ὁ Ἅγιος Βασίλειος, ὁ Ἅγιος Γεώργιος, οἱ²¹⁵² Ἅγιοι²¹⁵³ Ἀπόστολοι, οἱ Ἅγιοι Πέντε Μάρτυρες²¹⁵⁴, Εὐστράτιος, Αὐξέντιος²¹⁵⁵, Εὐγένιος, Μαρδάριος καὶ Ὀρέστης· ἡ Παναγία ἀπάνω εἰς τὴν ἐπισκοπήν²¹⁵⁶, ἤγουν εἰς τὰ κελλία²¹⁵⁷ ὁποῦ κάθεται ὁ ἀρχιεπίσκοπος²¹⁵⁸, καὶ ἀποκάτω ἔναι ἡ Ζωοδόχος²¹⁵⁹ Πηγή²¹⁶⁰, καὶ ἀπόδεκει²¹⁶¹ ἔτρεχεν ἕναν καιρὸν²¹⁶² τὸ λᾴδι. Ταῦτα ἐστὶν²¹⁶³ ἔσωθεν²¹⁶⁴ τοῦ μοναστηρίου καὶ ἔξωθεν²¹⁶⁵ τάδε.

§ 7. Ἀναβαίνοντας νὰ παγαίνῃς²¹⁶⁶ εἰς τὴν Ἁγίαν Κορυφήν²¹⁶⁷, εἶναι²¹⁶⁸ σκαλόνια ἕξι χιλιάδες²¹⁶⁹ καὶ ἑξακόσια. Ἐδεκεῖ ἄνωθεν ἐσύντυχεν²¹⁷⁰ ὁ προφήτης Μωϋσῆς²¹⁷¹ μὲ τὸν Θεὸν καὶ ἔλαβε τὸν νόμον²¹⁷². Εἰς δὲ τὸ τρίτον ὄρος ἔναι²¹⁷³ ὁ ναὸς τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἐκεῖ²¹⁷⁴ ὁποῦ ἐσύντυχεν²¹⁷⁵ μὲ τοὺς καλογέρους καὶ ἐστάθην ἐγγυήτρια²¹⁷⁶ εἰς αὐτούς, ὁποῦ δὲν εἶχαν²¹⁷⁷ τροφήν. Καὶ εἰς τὸ τρίτον²¹⁷⁸ ἕτερον ὄρος ἔναι ὁ ναὸς τοῦ προφήτου Ἠλιοὺ καὶ Ἑλισσαίου²¹⁷⁹ καὶ τῆς ἁγίας Μαρίνης²¹⁸⁰. Καὶ ἀπάνω²¹⁸¹ εἰς τὴν Ἁγίαν Κορυφὴν εἶναι ὁ ναὸς²¹⁸² τοῦ Σωτῆρος, τῆς Μεταμορφώσεως²¹⁸³, καὶ ἀριστερᾷ τοῦ ναοῦ ἔναι ἡ πέτρα ὁποῦ ἐσκέπασε τὸν Μωϋσῆν, ὅταν εἶδε τὴν θεότητα. Καὶ ἔμπροσθεν²¹⁸⁴ εἰς τὸν ναὸν ἔναι τὸ σπήλαιον, ὁποῦ ἐνήστευσεν ὁ Μωϋσῆς ἡμέρες²¹⁸⁵ σαράντα. Ἐκεῖ ἔναι καὶ ὁ ναὸς τοῦ Ταξιάρχου²¹⁸⁶, καὶ ὁ ναὸς²¹⁸⁷ τοῦ προφήτου Μωϋσῆ²¹⁸⁸ καὶ Ἀαρών. Καὶ εἰς τὸ ἕτερον ὄρος ἔναι ὁ ναὸς²¹⁸⁹ τοῦ τιμίου Προδρόμου, καὶ ὁ ναὸς τοῦ Ἰωακεὶμ καὶ Ἅννης²¹⁹⁰, καὶ ὁ ναὸς τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος, καὶ ὁ Ἅγιος Γεώργιος²¹⁹¹· καὶ παραπάνω ἔναι τὰ δύο ἀσκητήρια τῶν δύο²¹⁹² βασιλόπουλων, ὁποῦ ἧταν μὲ μίαν ἅλυσον δεμένα, καὶ ἡ ἅλυσος ἔναι μέσα εἰς τὸ κοιμητήριον· ἔναι²¹⁹³ καὶ ἡ Θεοτόκος.

§ 8. Τὸ δὲ ὄρος τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης²¹⁹⁴ ἔναι ὑψηλότερου²¹⁹⁵ παρὲ οὗλα. Ἐκεῖ ἄνωθεν ἧτον τὸ λείψανόν²¹⁹⁶ τῆς χρόνους τ´ καὶ ἐβλεπάν το δύο²¹⁹⁷ ἄγγελοι, καὶ ὅταν τὸ ἐκατίβαζαν κάτω²¹⁹⁸ εἰς τὸ Καθολικόν, ὢ τοῦ²¹⁹⁹ θαύματος, ἐπροτύπωσεν τὸ κορμίν²²⁰⁰ της εἰς τὴν πέτραν ὥσπερ²²⁰¹ μία γυναῖκα· καὶ εἶναι²²⁰² καὶ ἡ ἐκκλησία της ἀπάνω²²⁰³, ὁποῦ ἱερουργοῦν οἱ²²⁰⁴ πατέρες. Καὶ κάτωθεν²²⁰⁵ τοῦ ὄρους ἔναι τὸ κάθισμα²²⁰⁶ τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα. Καὶ παρέκει ἔναι ἡ²²⁰⁷ πέτρα ὁποῦ ἐκτύπησεν ὁ Μωϋσῆς μὲ τὴν ῥάβδον καὶ ἐρρύησαν²²⁰⁸ ὕδατα καὶ ἐπότισε²²⁰⁹ τὸν λαόν. Καὶ παρέκει ἔναι τὸ κάθισμα²²¹⁰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων²²¹¹, καὶ παρέμπροσθεν ἔναι τὸ κάθισμα²²¹² τοῦ Ταούτη, καί παρέμπροσθεν ἔναι τὸ Вεελφεγώρ, ὁποῦ ἔκαψαν οἱ Ἑβραῖοι τὸ ἀσίμιν²²¹³ τῶν καὶ τὸ χρυσάφιν²²¹⁴ τους.

§ 9. Καὶ ἄνωθεν²²¹⁵ εἰς ἕτερον ὄρος²²¹⁶ ἔναι τὸ κάθισμα²²¹⁷ τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, καὶ παρακάτω ἔναι ἡ πέτρα ὁποῦ ἐκάθισεν²²¹⁸ ὁ Ἰωάννης τῆς Κλίμακος²²¹⁹ χρόνους μ´ καὶ ἐδεκεῖ²²²⁰ ἔγραψε καὶ τὸ βιβλίον²²²¹ τὸ λεγόμενον Κλίμακα. Ἀπέχει ἀπὲ τὸ μοναστήριον μίλια²²²² η´.

§ 10. Ἀκόμη ἐδῶ εἰς τὸ ἅγιον ὄρος τοῦ Σινά, μέσον τοῦ²²²³ ἁγίου βήματος²²²⁴, ὄπισθεν εἰς τὸν θρόνον²²²⁵, ὁποῦ κάθουνται οἱ ἀρχιερεῖς²²²⁶, ὅταν λειτουργοῦν, λέγουν πῶς εἶναι²²²⁷ τὰ χαρίσματα τῆς Παναγίας· καὶ ἕναν καιρὸν ἐλειτούργαν²²²⁸ ἕνας πατριάρχης²²²⁹, καὶ ἐκάθισεν ἐκεῖ²²³⁰ καὶ ἔπεσεν φωτία καὶ ἄναψαν τὰ ἀρχιερατικὰ²²³¹ ὁποῦ ἐφόριε, καὶ ἀπὸ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον πλέον δὲν ἐκάθισεν ἀρχιερεύς²²³². Ἐκεῖ²²³³ ἔναι καὶ ἡ ἁγία τράπεζα βασταζομένη ὑπὸ δύο κιόνων²²³⁴ μαρμαρίνων ὡραιοτάτων. Ἔχει καὶ δύο²²³⁵ πόρτες προύντζηνες, καὶ ἡ μία ἔναι²²³⁶ εἰς τοὺς Ἁγίους Πατέρας καὶ ἡ ἑτέρα εἰς τὸν Ἅγιον Ἰάκωβον²²³⁷ τὸν Πέρσον.

§ 11. Ἔναι καὶ ἔξωθεν²²³⁸ τοῦ ναοῦ ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ Ζωοδόχος Πηγή, ἐν ᾧ²²³⁹ ἔβλυζεν τὸ ἔλαιον²²⁴⁰ ἐκ τοῦ πίθου διὰ προσευχῆς τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Γεωργίου²²⁴¹ τοῦ Ἀρσελέτου, καὶ φαίνεται ὁ τόπος ὁποῦ ἔτρεχε²²⁴² ἕως τὴν σήμερον²²⁴³. Καὶ ἐδεκεῖ²²⁴⁴ εἶναι καὶ τὰ πιθάρια²²⁴⁵, ὁποῦ ἐπαρακάλεσεν ὁ ἀββᾶς Γεώργιος ὁ ἀσκητὴς²²⁴⁶ τὸν Θεόν, ὢ τοῦ θαύματος, καὶ ἐγέμωσαν λᾴδι καὶ ἕως τὴν σήμερον²²⁴⁷ ἀναδίδουν οἱ τοῖχοι²²⁴⁸ ἀπὸ τὸ λᾴδι· καὶ ἔτρωγεν²²⁴⁹ ὁ αὐτὸς ἅγιος κάππαριν²²⁵⁰ ὠμήν²²⁵¹, καὶ λέγουσιν πῶς²²⁵² ἔσκαπτεν αὐτὸς νὰ κάμῃ πηγάδιον²²⁵³, καὶ σκάπτοντας τὴν γῆν εὗρεν ἀσπίδα καὶ ἐπίασεν αὐτὴν ἐν ταῖς χερσὶν²²⁵⁴ αὐτοῦ καὶ ἔσχισεν αὐτήν, καὶ ἐφῆκεν τοὺς μαθητὰς²²⁵⁵ αὐτοῦ ἐντολὴν νὰ μὴν εἰποῦν τινὸς λόγον διὰ τὴν²²⁵⁶ ἀσπίδα ἕως οὗ ζῇ²²⁵⁷.

§ 12. Ἄνωθεν²²⁵⁸ δὲ εἰς τὸ μοναστήριον ἔναι ἡ ἐκκλησία ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος, ὁποῦ ἐφάνην²²⁵⁹ εἰς τοὺς καλογέρους καὶ εἶπεν²²⁶⁰ αὐτούς· ‟Πατέρες καὶ ἀδελφοί, μὴ ἐγκαταλίπετε τὸ ἅγιον²²⁶¹ μοναστήριον καὶ ἀπὸ τοῦ νῦν μήτε πεῖνα, μήτε ψεῖρα, μήτε ὄφις²²⁶², μήτε κώνοπας, μήτε²²⁶³ φθορὰ θανατικοῦ, μήτε ἄλλη τινὰς νόσος²²⁶⁴ ὑμᾶς ἐνοχλήσει²²⁶⁵ ἐν τῷ ἁγίῳ τόπῳ τούτῳ²²⁶⁶, καὶ εἴ τις προσκαρτερεῖ²²⁶⁷ ἐν τῷ ἁγίῳ²²⁶⁸ τόπῳ τούτῳ ἕως ἐσχάτης ἀναπνοῆς, ἐγώ εἰμι ἐγγυητὴς²²⁶⁹ εἰς τὸν υἱόν μου τὸν μονογενῆ τοῦ λυτρωθῆναι αὐτὸν τῆς²²⁷⁰ αἰωνίου κολάσεως²²⁷¹«. Καὶ εὐθὺς ἄφαντη ἐγένετο²²⁷² ἀπ’ αὐτούς, καὶ τότε ἔγνωσαν²²⁷³ οἱ πατέρες, ὅτι αὐτή ἐστιν²²⁷⁴ ἡ Θεοτόκος ἡ ὑπεραγία, καὶ εὐχαρίστησαν²²⁷⁵ τῷ Θεῷ καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ.

§ 13. Καὶ αὐτοῦ εἰς ἕτερα ὄρη εἶναι²²⁷⁶ ἡ Ἁγία Ζώνη²²⁷⁷, καὶ ὅταν ἐμεταστάθη εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔφερον αὐτὴν οἱ²²⁷⁸ ἅγιοι ἄγγελοι εἰς τοὺς οὐρανούς, καὶ ὁ ἀπόστολος Θωμᾶς²²⁷⁹ ἐρχόμενος ἀπὸ τὶς Ἵνδιες καὶ τὸν ἐσυναπάντησεν²²⁸⁰ ἡ Θεοτόκος καὶ ἔδωσέ τον τὴν ἁγίαν αὐτῆς ζώνην εἰς ἔνδειξιν²²⁸¹. Ἄλλην φορὰν εἶδεν ἕνας καλόγερος τὸν Μωϋσῆν, ὁποῦ ἐπῆρεν²²⁸² τοὺς ξένους εἰς τὴν τράπεζαν, καὶ ἄλλον καιρὸν ἐνίβηκεν ὁ κανδηλάπτης νὰ προσκυνήσῃ²²⁸³ εἰς τὴν Ἁγίαν Κορυφήν²²⁸⁴, καὶ ἔπεσεν χιόνι²²⁸⁵ πολὺ καὶ ἐνύσταξεν καὶ ἡρπάγη ὑπὸ θείου²²⁸⁶ ἀγγέλου καὶ εὑρέθην εἰς τὴν Ῥώμην²²⁸⁷ καὶ ἐβάσταν καὶ τὰ κλειδία²²⁸⁸ τῆς Ἁγίας Βάτου, καὶ τὸν ἐχειροτόνησεν²²⁸⁹ ὁ πάπας μητροπολίτην, καὶ ἔστειλεν χρήματα²²⁹⁰ καὶ ἔκτισαν νοσοκομεῖον²²⁹¹ διὰ τοὺς γέροντας.

§ 14. Ἀπέχει καὶ ἡ²²⁹² Ῥαϊθοὺ ἀπὲ τὸ μοναστήριον ἡμερῶν β´ τὸ διάστημα. Αὐτοῦ εἶναι καὶ αἱ δώδεκα πηγαὶ τῶν²²⁹³ ὑδάτων καὶ τὰ ἑβδομήκοντα στελέχη τῶν φοινίκων. Αὐτοῦ ἀπάνω εἰς τὸ²²⁹⁴ βουνόν, εἰς τὰ Μπουσούερα²²⁹⁵, ἔναι τὸ μοναστήριον τὸ θεόκτιστον, καὶ κάτω τοῦ²²⁹⁶ βουνοῦ ἔναι θάλασσα. Ἐκεῖ ’πάσιν οἱ καλογέροι²²⁹⁷ καὶ ψαρεύγουν καὶ ἀκούγουν τὸ σήμαντρον ὁποῦ κτυπᾷ νὰ ψάλουν οἱ²²⁹⁸ πατέρες· τὸ δὲ ἅγιον μοναστήριον τινὰς²²⁹⁹ δὲν τὸ ἰβλέπει²³⁰⁰, καὶ λέγουν πῶς ἔχει²³⁰¹ καλογέρους σαράντα, καὶ ὡσὰν ἀπεθάνῃ²³⁰² ἀπ’ αὐτοὺς τινάς²³⁰³. στέλνει²³⁰⁴ ὁ Θεὸς ἄλλον ἀντ’ αὐτοῦ καὶ πάντοτε εἶναι²³⁰⁵ μ´, καὶ φυλάσσει²³⁰⁶ ὁ Θεὸς τὸ μοναστήριον. _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

ἡμέραν ἂν περάσουσι, τὴν νύκτα δὲν τρομοῦσιν·

χριστιανοὶ εὑρίσκονται, ἄλλον ἔθνος οὐκ ἔνι·

εἰ δὲ καὶ τύχῃ ἀσεβής²³⁰⁷, κακὸς στρόφος τὸν παίρνει²³⁰⁸.

Προφῆται ἐξελήλυθαν ἐν τῷδε τῷ χωρίῳ,

καὶ ἐνεργεῖ γὰρ ὁ Θεὸς θαυμάσια ’ς ἐκεῖνο²³⁰⁹.

Καὶ ἄνωθεν τοῦ Πεζαλᾶ εὑρίσκεις Γεωργίου

ναὸν περικαλλέστατον ἐκείνου τοῦ ἁγίου,

μὲ τούρλεον²³¹⁰ δὲ εὔμορφον ἐπὶ τέσσαρσι κολώναις²³¹¹,

ἂς²³¹² ἔκτισαν χριστιανοὶ καλὰ συναρμοσμένες.

Ἐκεῖ εἶναι ἡ ἅλυσος, μεθ’ ἧς²³¹³ αὐτὸν ἑλκύσαν,

τὸν μέγαν μου Γεώργιον, καὶ τὸν ἐμαρτυρήσαν·

ποιεῖ δὲ θαύματα πολλά, ’ς κάθ’ ἕναν δίδει χάριν,

καὶ ὅστις θέλ’ ἐκεῖ νὰ ’πὰ εὑρίσκει διὰ νὰ πάρῃ²³¹⁴.

Καὶ ἄνωθεν δὲ τοῦ ναοῦ ὑπάρχουσι κτισμένα

κελλία ἓξ ἢ (καὶ) ὀκτὼ καλὰ συναρμοσμένα.

Τὰ πέταλα τ’ ἀλόγου του ἔνι τετυπωμένα²³¹⁵

καὶ φαίνονται ἐν τῇ ὁδῷ ὡσὰν ζωγραφισμένα·

καὶ πάλιν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ τυγχάνει ὥσπερ στέρνα

τ’ ἁγίασμα Κυπριανοῦ, ἰᾷ δὲ τῦν καθ’ ἕνα.

Λοιπὸν ἂς ἐπιστρέψωμεν εἰς τὴν Ἁγιαν Πόλιν,

περικυκλώσωμεν αὐτήν, ἴδωμεν αὐτὴν ὅλην.

Πόρτα ἐστὶ τῆς Δαμασκοῦ ἐπὶ τὴν τραμουντάνα·

τοιούτως ὀνομάζεται, ὑπάγωμεν²³¹⁶ ἀντάμα,

ὅτι τ’ Ἀγρίππα ὁ αγρὸς ἔξωθεν ταύτης εἶναι

καὶ θάπτονται οἱ Ἴβηροι²³¹⁷ καὶ κοιμητήρι ἔνι.

Ἐκεῖσε ἀπεστάλθησαν παρὰ Ἱερεμία

(ὁ προφήτης²³¹⁸ τὸ ’γίνωσκε διὰ τὴν ἐρημία²³¹⁹)

Βαροὺχ σὺν Ἀβιμέλεχ δὲ ἐκεῖσε νὰ ὑπάσιν,

σῦκα καλὰ νὰ κόψουσιν νὰ ’πά’ διὰ νὰ φάσιν·

καὶ ἔπεσαν²³²⁰ νὰ κοιμηθοῦν, παρὰ μικρὸν νὰ πάσιν,

ὑποκάτωθεν τῆς συκῆς, ἕως ὥρα νὰ φθάσῃ²³²¹,

καὶ χρόνους ἐβδομήκοντα²³²² καὶ δύο ἐκοιμοῦνταν

καὶ δὲν τὸ ἔβαλαν εἰς νοῦν, οὐδὲ τὸ ἐθυμοῦνταν.

Ὅτι καὶ ἡ Σαμάρεια ἡμέρα μία ἔχει

ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, οὕτως πίστευε ἔχει·

ἐκεῖσε δὲ ἐν τῇ ὁδῷ φρέαρ βαθὺ τυγχάνει.

Ἐκεῖ λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς γύναιον προλαμβάνει,

καὶ ὕδωρ γὰρ ἐπιζητεῖ ἡ ἀέναος βρύση²³²³,

ἵνα τὰ πταίσματα αὐτῆς πάντα ἐξαφανίσῃ²³²⁴·

σιμὰ²³²⁵ δὲ εἶναι στὴν πηγὴν καὶ εἶναι ἐκτισμένη

αὐτὴ δὲ ἡ Σαμάρεια²³²⁶ καὶ οὕτως ἀπομένει²³²⁷.

Ἐγγύς ἐστι καὶ τὸ Σηγὼρ ὄρος²³²⁸, ἐν ᾧ ἐκίνουν

οἰ Σαμαρεῖται²³²⁹ λέγω δὲ κεἰς τοῦτο ἐπροσκύνουν,

καὶ διὰ τοῦτο τὸ λοιπὸν Χριστὸς γὰρ διελέγξας

γύναιον Σαμαρείτων σωφρόνως διεκτρέψας.

Τὸ δὲ Ῥαμᾶ²³³⁰ εὑρίσκεται εἰς δυσικὰ τὰ μέρη·

ὑπάγεις ἐπὶ τὸ πρωΐ, πέρνᾷ τὸ μεσομέρι²³³¹.

Πλησίον τοῦ Ῥαμᾶ²³³² ἐστι χωρίον δὲ ἡ Λύδδα

καὶ κατοικοῦν χριστιανοὶ καὶ Τοῦρκοι, ὥσπερ οἷδα·

ἡ²³³³ δὲ τῆς Λύδδας ὁ ναὸς πολλὰ ὡραιοτάτος²³³⁴,

Γεωργίου τοῦ μάρτυρος, λίαν ὑψηλότατος.

Κτισμένος ἧτον ἔκπαλαι, νῦν δὲ ἀφανισμένος·

μόνον τὸ βῆμα στήκεται, ὁ δ’ ἄλλος χαλασμένος.

Ἡ δὲ ἡ²³³⁵ τιμιότατη²³³⁶ κάρα τοῦ Γεωργίου

’ποκάτω²³³⁷ τῆς προθέσεως τυγχάνει τοῦ ἁγίου.

Ἐν τῇ ὁδῷ εὑρίσκεται ἡ Ἐμμαοῦς κτισμένη,

’κλησία²³³⁸ ὑπερδαύμαστη, ἄνωθεν χαλασμένη·

ἐν ταύτῃ δὲ ὁ Ἰησοῦς ὤφθη τοῖς ἀποστόλοις

Λουκᾷ καὶ τῷ Κλεόπᾳ τε, τοῖς δύο ταύτοις μόνοις²³³⁹,

καὶ ὀνειδίζοντα(ς)²³⁴⁰ αὐτοὺς περὶ τῆς ἀγνωσίας,

πῶς οὐ καταλαμβάνουσιν καλὰ²³⁴¹ τὰς προφητείας,

καὶ διερμήνευεν αὐτοῖς Γραφάς τε τὰς ἁγίας,

ἂς Δαυὶδ δὲ διέγραψε λέγω καὶ Ἡσαΐας.

Ἐκεῖ καὶ ἄρτον ἔκοψεν, εἶτ’ ἄφαντος ἐγένη,

ὅτι αὐτὸν ἐγνώκασιν, πλέον οὐκ ἀναμένει.

Τὸ δὲ Ἰάφφα²³⁴² γίνωσκε ἀπὸ χωρίον Λύδδα

σιμὰ ἀπέχει καὶ αὐτό, καθὼς ἐγὼ τὸ οἷδα.

Ἐκεῖ περνοῦν πλοιάρια μὲ τοὺς προσκυνητάδες

εἰς πόλιν Ἱερουσαλήμ· νὰ ’τύγχανες καὶ νά ’δες.

Ἀπὸ τὴν Λύδδα παρευθὺς σηκώνεσαι²³⁴³ καὶ ’πάγεις·

εἰς Γάζαν δὲ μετὰ σπουδῆς μίαν ἡμέραν φθάνεις.

Ἐκεῖ ἧτον καὶ τοῦ Σαμψὼν τὸ σπίτιον²³⁴⁴ κτισμένον

καὶ ἄρτι εἰς ἀφανισμὸν κεῖται καὶ χαλασμένον.

Ὡς ὧδε ἐφηγήθηκα²³⁴⁵ περὶ τοὺς σεβασμίους

τόπους τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ παγκαλλεῖς ἁγίους,

καὶ ἐβουλόμην πάμπολλα²³⁴⁶ ἕτερα δὲ νὰ γράψω,

ἀλλ’ ὅμως ὥρα ἔφθασε ὧδε νὰ καταπαύσω·

καὶ διὰ νὰ γινώσκετε²³⁴⁷ πόθεν ἐτελειώθη

ἐτοῦτο δὲ τὸ ποίημα κεἰς πάντας ἐπεδόθη²³⁴⁸,

ὅτι τὴν νύκταν ἔγραφα μὲ τὴν λυχνοκαΐα²³⁴⁹

καὶ γάττα μία (ἐκ)πηδᾷ (μαύρη²³⁵⁰ ἧτον καὶ νέα)

καὶ ποντικὸς ἐπέρασεν κἡ γάττ’ άναττηδάει²³⁵¹,

τὸν λύχνον δὲ ἀπέσβεσεν²³⁵², οὐδὲν μ’ ἀναρωτάει.

Εἰς Τάφον τὸν πανθαύμαστον καὶ τὸν ἀξιωμένον

κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ τὸν ἁγιασμένον,

ὅσοι τὸ κτᾶσθε²³⁵³, ἀδελφοί, καὶ ἀγοράζετέ το²³⁵⁴,

μεγάλον πλοῦτον²³⁵⁵ έχετε, πάντα φυλάττετέ το²³⁵⁶,

ὅτι δὲ ἐν τῷ οἴκῳ σας ἐλάβετ’ εὐλογίαν

ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν.

Ὅσοι τ’ ἀναγινώσκετε²³⁵⁷ μᾶλλον καὶ τὸ ’φηγᾶσθε²³⁵⁸

(δέομαι δὲ τοῦ Ἰησοῦ τῆς βασιλείας νά ’σθε).

αἰτεῖτε καὶ περὶ ἐμοῦ λύσιν τῶν ἐγκλημάτων,

ὅπως δὲ λάβω²³⁵⁹ ἄφεσιν ἐκ τῶν ἐμῶν πταισμάτων,

καὶ διὰ τοῦτο τὸ λοιπὸν ἕνα πρὸ τοῦ αἰῶνος

δοξάζω τρισυπόστατον (’ς) αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.

Δεῦτε πάλιν ἀκούσατε, φίλοι ἡγαπημένοι,

αὐτὰ ποῦ θέλω διηγηθῆ, νά ’σθε εὐλογημένοι²³⁶⁰·

τόπον γὰρ θεοβάδιστον φέρω εἰς ἱστορίαν.

Τοῦ Ἰησοῦ μου δέομαι νὰ μοῦ δίδ’²³⁶¹ εὐλογίαν,

κὑμεῖς παρακαλέσετε²³⁶² χάριν γὰρ νὰ μοῦ δώσῃ²³⁶³,

εἰς τὰ βούλομαι δὲ νὰ ’πῶ νὰ μὲ καταβοδώσῃ²³⁶⁴.

Δέομαι καὶ παρακαλῶ κύριον τὸν Θεόν μου,

Τριάδαν τὴν ὑπέρθεον, ποῦ ’ναι ζωὴ καὶ φῶς μου·

τὴν Δέσποινα παρακαλῶ, τὴν κυρίαν τοῦ κόσμου,

αὐτὴν τὴν Ὁδηγήτριαν²³⁶⁵, νὰ στέκεται ὀ(μ)πρός μου,

ν’ ἀνοιξῃ (μου) τοὺς ὀφθαλμοὺς²³⁶⁶ ψυχῆς, τῆς διανοίας,

νὰ εἴπω τὰ δυνάμενα μετὰ περιχαρείας²³⁶⁷,

νὰ εἴπω πῶς ἤτουν αὐτὴ εἰς τὴν²³⁶⁸ ἄφλεκτον βάτον

κἐθεώρει²³⁶⁹ ὁ Μωϋσῆς ἐκεῖθεν ὑποκάτων²³⁷⁰.

Ἐκεῖ τοῦ εἶπεν ἄγγελος· ‟Λῦσαι²³⁷¹ τὸ ’πόδημά²³⁷² σου·

ὁ τόπος εἶναι ἅγιος ποῦ ’ναι τὸ πάτημά σου».

Αὐτὴν ἐσκιογράφιζεν, τὴν ’πέραγνον μητέρα,

τὴν Χερουβὶμ²³⁷³ καὶ Σεραφὶμ²³⁷⁴ λέγω ὑψηλοτέραν²³⁷⁵.

Ἡ βάτος ἤτουν²³⁷⁶ ἄφλεκτος, ὥσπερ ἡ Θεοτόκος,

ὅτι ’ξ²³⁷⁷ αὐτῆς ἐγένετο ἄσπορος καὶ ὁ τόκος.

Σινὰ δὲ ὀνομάζεται τὸ ὄρος καὶ ὁ τόπος

καὶ Τοὺρ τὸ λὲν²³⁷⁸ οἱ ἀσεβεῖς· ἀράβικος²³⁷⁹ ὁ τρόπος·

στὴν²³⁸⁰ Ἱερουσαλήμ, κἐκεῖ θαυμάσι̮α εἶν’²³⁸¹ μεγάλα·

ὡσὰν αὐτὰ δὲν ἔγιναν²³⁸² ποτὲ στὸν κόσμον ἄλλα.

Δώδεκα ’μέρες λείπεται ἐκ τοῦ Χριστοῦ τὸν τόπον,

ἔχει ποῦ τὸν ἐσταύρωσαν καὶ ἤφερεν²³⁸³ τὸν κόπον,

καθὼς τὸ ἀφηγήθηκα²³⁸⁴ εἰς ἄλλην ἱστορίαν

καὶ εἶπα τὰ τῆς Ἱελὴμ μὲ τοῦ Θεοῦ ’δηγία²³⁸⁵.

Τὴν βάτον δὲ ποῦ εἴρηκα, ποῦ Μωϋσῆς ἐθ͜εώρει

τὸ πῦρ καὶ δὲν τὴν ἔφλεγεν ἔστεκε κἐξαπόρει·

ἐκεί δὲ βρίσκεται ναός, εἰς τὴν βάτον τὸ βῆμα.

Σύντομα θέλ’ ἀφηγηθῇ²³⁸⁶, νὰ τὸ λέξω μὲ ῥίμα²³⁸⁷.

Ἰ͜ουστιανὸς ὁ βασιλεὺς ἔγειρεν²³⁸⁸ ἐκκλησία,

καὶ γίνεται τὴν σήμερον θεία μυσταγωγία.

Περικαλλὴς εἶν’²³⁸⁹ ὁ ναός, μολυβδοσκεπασμένος²³⁹⁰·

μὲ κάστρον δυνατώτατον εἶναι τετειχισμένος²³⁹¹.

Εἰς τρία ὄρ’²³⁹² ἀνάμεσον εἶναι ἡ ἐκκλησία,

εὐρυχορώτατος²³⁹³ ναός, μὲ πολλὴν παῤῥησία²³⁹⁴,

καὶ μὲ κολῶνες δώδεκα εἶναι ἐκεῖ στημένη.

Πᾶσα κολώνα λείψανα ἁγίων γεμοσμένη²³⁹⁵·

εἰς πᾶσαν μίαν βρίσκεται²³⁹⁶ ἀπὸ μίαν εἰκόνα,

’στορισμένες λεπτότατα²³⁹⁷, στημένες στὴν²³⁹⁸ κολώνα·

χρόνου τὰ συναξάρια εἶναι ζωγραφισμένα,

εἰς τὰς εἰκόνας πάντερπνα εἶναι συντεθεμένα,

ἱεραρχῶν, ὁσίων τε μαρτύρων καὶ δικαίων,

ἀσκητριῶν, ὁσίων δέ, ὁλωνῶν²³⁹⁹ τῶν γυναίων·

τοὺς παρανόμους βασιλεῖς ὅλους²⁴⁰⁰ ζωγραφισμένους

μ’ ὅλα²⁴⁰¹ τὰ κολαστήρια τοὺς ἔχουν δὲ θεμένους.

Αἱ κολῶναι δὲ ἔσωθεν κτλ.

(Ἔπονται οἱ στίχοι 1285–1804, ὧν οἱ ἀριθμοὶ διορδωτέοι εἰς 1428==1947).