Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
15:1
15:5
15:8
15:9
15:10
15:11
15:14
15:15
15:16
см.:3Цар.15:13;
15:19
Аза́рiа же сы́нъ Ада́довъ, бы́сть на не́мъ Ду́хъ Бо́жiй:
и изы́де во срѣ́тенiе а́сѣ и всему́ Иу́дѣ и Венiами́ну и рече́ ему́: услы́шите мя́, а́са и ве́сь Иу́да и Венiами́нъ: Госпо́дь съ ва́ми, я́ко бы́сте съ ни́мъ: и а́ще взы́щете его́, обря́щется ва́мъ, а́ще же оста́вите его́, оста́витъ ва́съ:
мно́зи дні́е [бу́дутъ] во Изра́или безъ Бо́га и́стиннаго и безъ свяще́нника уча́щаго и безъ зако́на:
егда́ же обратя́тся въ печа́ли ко Го́споду Бо́гу Изра́илеву и взы́щутъ его́, и обря́щется и́мъ:
и во вре́мя о́но не бу́детъ ми́ръ исходя́щему и входя́щему, я́ко у́жасъ Госпо́день на всѣ́хъ обита́ющихъ на земли́
и ополчи́тся язы́къ на язы́къ и гра́дъ проти́ву гра́да, я́ко Госпо́дь смути́тъ и́хъ во вся́цѣй печа́ли:
и вы́ укрѣпи́теся, и да не ослабѣ́ютъ ру́ки ва́шя, е́сть бо мзда́ дѣ́лу ва́шему.
И егда́ услы́ша а́са словеса́ сiя́ и проро́чество аза́рiи проро́ка, укрѣпи́ся и отъя́ вся́ и́долы от всея́ земли́ Иу́дины и Венiами́ни и от градо́въ, и́хже содержа́ше иеровоа́мъ въ горѣ́ Ефре́мли, и освяти́ олта́рь Госпо́день, и́же бѣ́ предъ хра́момъ Госпо́днимъ:
собра́ же [всего́] Иу́ду и Венiами́на и прише́лцевъ обита́ющихъ съ ни́мъ от Ефре́ма и от Манассі́и и от Симео́на, мно́зи бо къ нему́ прибѣго́ша от Изра́иля, егда́ уви́дѣша, я́ко Госпо́дь Бо́гъ его́ съ ни́мъ.
И собра́шася во Иерусали́мъ въ ме́сяцъ тре́тiй, въ лѣ́то пятоена́десять ца́рства а́сы,
и пожро́ша Го́споду въ де́нь то́й от коры́стей, и́хже приведо́ша, воло́въ се́дмь со́тъ и ове́цъ се́дмь ты́сящъ,
и поидо́ша въ завѣ́тѣ, е́же иска́ти Го́спода Бо́га оте́цъ свои́хъ всѣ́мъ се́рдцемъ и все́ю душе́ю свое́ю:
и [рече́]: вся́къ, и́же а́ще не взы́щетъ Го́спода Бо́га Изра́илева, да у́мретъ от ю́наго да́же до старѣ́йшаго, от му́жа да́же до жены́.
И кля́шася Го́споду гла́сомъ вели́кимъ въ восклица́нiи и въ труба́хъ и въ ро́жаныхъ.
И возра́довася ве́сь Иу́да о кля́твѣ, я́ко от всея́ души́ кля́шася, и все́ю во́лею взыска́ша его́, и обрѣ́теся и́мъ, и даде́ и́мъ Госпо́дь поко́й о́крестъ.
И маа́ху ма́терь свою́ отлучи́, да не слу́житъ Аста́рту, и сокруши́ и́дола и сожже́ въ пото́цѣ ке́дрстѣмъ.
То́кмо высо́кихъ не отста́ви, еще́ бо бя́ху во Изра́или, но се́рдце а́сы бѣ́ соверше́нно во всѣ́хъ дне́хъ его́:
и внесе́ свята́я дави́да отца́ своего́ и свята́я своя́ въ до́мъ Бо́жiй, сребро́ и зла́то и сосу́ды.
И бра́нь не бы́сть ему́ да́же до три́десять пя́таго лѣ́та ца́рства а́сина.
L'esprit de Dieu fut sur Azaria, fils d'Obed,
et Azaria alla au-devant d'Asa et lui dit: Écoutez-moi, Asa, et tout Juda et Benjamin! L'Éternel est avec vous quand vous êtes avec lui; si vous le cherchez, vous le trouverez; mais si vous l'abandonnez, il vous abandonnera.
Pendant longtemps il n'y a eu pour Israël ni vrai Dieu, ni sacrificateur qui enseignât, ni loi.
Mais au sein de leur détresse ils sont retournés à l'Éternel, le Dieu d'Israël, ils l'ont cherché, et ils l'ont trouvé.
Dans ces temps-là, point de sécurité pour ceux qui allaient et venaient, car il y avait de grands troubles parmi tous les habitants du pays;
on se heurtait peuple contre peuple, ville contre ville, parce que Dieu les agitait par toutes sortes d'angoisses.
Vous donc, fortifiez-vous, et ne laissez pas vos mains s'affaiblir, car il y aura un salaire pour vos oeuvres.
Après avoir entendu ces paroles et la prophétie d'Obed le prophète, Asa se fortifia et fit disparaître les abominations de tout le pays de Juda et de Benjamin et des villes qu'il avait prises dans la montagne d'Éphraïm, et il restaura l'autel de l'Éternel qui était devant le portique de l'Éternel.
Il rassembla tout Juda et Benjamin, et ceux d'Éphraïm, de Manassé et de Siméon qui habitaient parmi eux, car un grand nombre de gens d'Israël se joignirent à lui lorsqu'ils virent que l'Éternel, son Dieu, était avec lui.
Ils s'assemblèrent à Jérusalem le troisième mois de la quinzième année du règne d'Asa.
Ce jour-là, ils sacrifièrent à l'Éternel, sur le butin qu'ils avaient amené, sept cents boeufs et sept mille brebis.
Ils prirent l'engagement de chercher l'Éternel, le Dieu de leurs pères, de tout leur coeur et de toute leur âme;
et quiconque ne chercherait pas l'Éternel, le Dieu d'Israël, devait être mis à mort, petit ou grand, homme ou femme.
Ils jurèrent fidélité à l'Éternel à voix haute, avec des cris de joie, et au son des trompettes et des cors;
tout Juda se réjouit de ce serment, car ils avaient juré de tout leur coeur, ils avaient cherché l'Éternel de plein gré, et ils l'avaient trouvé, et l'Éternel leur donna du repos de tous côtés.
Le roi Asa enleva même à Maaca, sa mère, la dignité de reine, parce qu'elle avait fait une idole pour Astarté. Asa abattit son idole, qu'il réduisit en poussière, et la brûla au torrent de Cédron.
Mais les hauts lieux ne disparurent point d'Israël, quoique le coeur d'Asa fût en entier à l'Éternel pendant toute sa vie.
Il mit dans la maison de Dieu les choses consacrées par son père et par lui-même, de l'argent, de l'or et des vases.
Il n'y eut point de guerre jusqu'à la trente-cinquième année du règne d'Asa.
וַעֲזַרְיָהוּ בֶּן־עוֹדֵד, הָיְתָה עָלָיו רוּחַ אֱלֹהִים׃
וַיֵּצֵא לִפְנֵי אָסָא, וַיֹּאמֶר לוֹ, שְׁמָעוּנִי אָסָא וְכָל־יְהוּדָה וּבִנְיָמִן; יְהוָה עִמָּכֶם בִּהְיוֹתְכֶם עִמּוֹ, וְאִם־תִּדְרְשֻׁהוּ יִמָּצֵא לָכֶם, וְאִם־תַּעַזְבֻהוּ יַעֲזֹב אֶתְכֶם׃ ס
וְיָמִים רַבִּים לְיִשְׂרָאֵל; לְלֹא אֱלֹהֵי אֱמֶת, וּלְלֹא כֹּהֵן מוֹרֶה וּלְלֹא תוֹרָה׃
וַיָּשָׁב בַּצַּר־לוֹ, עַל־יְהוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל; וַיְבַקְשֻׁהוּ וַיִּמָּצֵא לָהֶם׃
וּבָעִתִּים הָהֵם, אֵין שָׁלוֹם לַיּוֹצֵא וְלַבָּא; כִּי מְהוּמֹת רַבּוֹת, עַל כָּל־יוֹשְׁבֵי הָאֲרָצוֹת׃
וְכֻתְּתוּ גוֹי־בְּגוֹי וְעִיר בְּעִיר; כִּי־אֱלֹהִים הֲמָמָם בְּכָל־צָרָה׃
וְאַתֶּם חִזְקוּ, וְאַל־יִרְפּוּ יְדֵיכֶם; כִּי יֵשׁ שָׂכָר לִפְעֻלַּתְכֶם׃ ס
וְכִשְׁמֹעַ אָסָא הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה, וְהַנְּבוּאָה עֹדֵד הַנָּבִיא, הִתְחַזַּק, וַיַּעֲבֵר הַשִּׁקּוּצִים מִכָּל־אֶרֶץ יְהוּדָה וּבִנְיָמִן, וּמִן־הֶעָרִים, אֲשֶׁר לָכַד מֵהַר אֶפְרָיִם; וַיְחַדֵּשׁ אֶת־מִזְבַּח יְהוָה, אֲשֶׁר לִפְנֵי אוּלָם יְהוָה׃
וַיִּקְבֹּץ, אֶת־כָּל־יְהוּדָה וּבִנְיָמִן, וְהַגָּרִים עִמָּהֶם, מֵאֶפְרַיִם וּמְנַשֶּׁה וּמִשִּׁמְעוֹן; כִּי־נָפְלוּ עָלָיו מִיִּשְׂרָאֵל לָרֹב, בִּרְאֹתָם כִּי־יְהוָה אֱלֹהָיו עִמּוֹ׃ פ
וַיִּקָּבְצוּ יְרוּשָׁלִַם בַּחֹדֶשׁ הַשְּׁלִישִׁי; לִשְׁנַת חֲמֵשׁ־עֶשְׂרֵה לְמַלְכוּת אָסָא׃
וַיִּזְבְּחוּ לַיהוָה בַּיּוֹם הַהוּא, מִן־הַשָּׁלָל הֵבִיאוּ; בָּקָר שְׁבַע מֵאוֹת, וְצֹאן שִׁבְעַת אֲלָפִים׃
וַיָּבֹאוּ בַבְּרִית, לִדְרוֹשׁ אֶת־יְהוָה אֱלֹהֵי אֲבוֹתֵיהֶם; בְּכָל־לְבָבָם וּבְכָל־נַפְשָׁם׃
וְכֹל אֲשֶׁר לֹא־יִדְרֹשׁ לַיהוָה אֱלֹהֵי־יִשְׂרָאֵל יוּמָת; לְמִן־קָטֹן וְעַד־גָּדוֹל, לְמֵאִישׁ וְעַד־אִשָּׁה׃
וַיִּשָּׁבְעוּ לַיהוָה, בְּקוֹל גָּדוֹל וּבִתְרוּעָה; וּבַחֲצֹצְרוֹת וּבְשׁוֹפָרוֹת׃
וַיִּשְׂמְחוּ כָל־יְהוּדָה עַל־הַשְּׁבוּעָה, כִּי בְכָל־לְבָבָם נִשְׁבָּעוּ, וּבְכָל־רְצוֹנָם בִּקְשֻׁהוּ, וַיִּמָּצֵא לָהֶם; וַיָּנַח יְהוָה לָהֶם מִסָּבִיב׃
וְגַם־מַעֲכָה אֵם אָסָא הַמֶּלֶךְ, הֱסִירָהּ מִגְּבִירָה, אֲשֶׁר־עָשְׂתָה לַאֲשֵׁרָה מִפְלָצֶת; וַיִּכְרֹת אָסָא אֶת־מִפְלַצְתָּהּ, וַיָּדֶק וַיִּשְׂרֹף בְּנַחַל קִדְרוֹן׃
וְהַבָּמוֹת, לֹא־סָרוּ מִיִּשְׂרָאֵל; רַק לְבַב־אָסָא הָיָה שָׁלֵם כָּל־יָמָיו׃
וַיָּבֵא אֶת־קָדְשֵׁי אָבִיו וְקָדָשָׁיו בֵּית הָאֱלֹהִים; כֶּסֶף וְזָהָב וְכֵלִים׃
וּמִלְחָמָה לֹא הָיָתָה; עַד שְׁנַת־שְׁלֹשִׁים וְחָמֵשׁ לְמַלְכוּת אָסָא׃ ס
Немецкий (GNB)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (NT Byz)
- Greek (TGV)
- Greek (LXX, Rahlfs)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Der Geist Gottes nahm Besitz von Asarja, dem Sohn Odeds,
sodass er Asa entgegenging und zu ihm sagte: »Hört mir zu, König Asa und alle Leute von Juda und Benjamin! Der HERR hält zu euch, solange ihr euch zu ihm haltet. Wenn ihr seine Nähe sucht, wird er sich von euch finden lassen. Wenn ihr euch aber von ihm abwendet, wird auch er sich von euch abwenden.
Es gab eine lange Zeit, in der die Israeliten ohne den wahren Gott lebten. Da hatten sie auch keine Priester, die sie unterwiesen, und sie kannten Gottes Gesetz nicht mehr.
Jedes Mal, wenn es dann den Israeliten schlecht ging, wandten sie sich wieder zum HERRN, ihrem Gott; sie suchten seine Nähe und er ließ sich finden.
Damals konnte niemand ungefährdet reisen, es war eine Zeit der Unsicherheit und Unordnung in allen Ländern.
Die Völker bedrängten sich gegenseitig und Städte lagen miteinander im Streit, weil Gott sie durch alle Arten von Unglück verwirrte.
Darum seid jetzt stark und legt die Hände nicht in den Schoß! Der HERR wird euer Tun belohnen!«
Als Asa diese prophetischen Worte Asarjas hörte, ging er entschlossen ans Werk und ließ im ganzen Gebiet von Juda und Benjamin die verabscheuenswürdigen Götterbilder entfernen, ebenso in den Städten, die er im Bergland Efraïm erobert hatte. Den Altar des HERRN vor der Vorhalle des Tempels ließ er erneuern.
Dann rief er die Männer aus Juda und Benjamin zusammen, dazu auch alle aus den Stämmen Efraïm, Manasse und Simeon, die sich in seinem Land aufhielten. Es waren nämlich viele zu ihm übergelaufen, als sie sahen, dass der HERR, sein Gott, auf seiner Seite stand.
Im 15. Regierungsjahr von Asa, im dritten Monat, versammelten sich alle in Jerusalem.
Sie opferten dem HERRN 700 Rinder und 7000 Schafe aus der Beute, die sie heimgebracht hatten.
Sie erneuerten den Bund, den Gott mit ihren Vorfahren geschlossen hatte, und verpflichteten sich, dem HERRN mit ganzem Herzen und allen Kräften zu gehorchen.
Wer sich nicht nach dem Willen des HERRN richten würde, sollte mit dem Tod bestraft werden, gleichgültig ob solch ein Mensch vornehm oder gering, Mann oder Frau war.
Dies alles gelobten sie dem HERRN unter Jubelrufen und dem Schall der Trompeten und Widderhörner.
Alle in Juda freuten sich darüber, denn sie hatten aus voller Überzeugung in den Schwur eingestimmt. Weil sie sich mit ganzer Hingabe dem HERRN zugewandt hatten, wandte auch er sich ihnen zu und gab ihnen Frieden an allen ihren Grenzen.
König Asa setzte auch seine Mutter Maacha als Königsmutter ab, weil sie ein verabscheuenswürdiges Götzenbild der Göttin Aschera aufgestellt hatte. Das Götzenbild ließ er umhauen, in Stücke schlagen und im Kidrontal verbrennen.
Die vielen Opferstätten in Israel blieben allerdings weiterhin bestehen, aber in allem anderen gehorchte Asa dem HERRN mit ungeteiltem Herzen sein Leben lang.
Er brachte die goldenen und silbernen Geräte, die sein Vater dem HERRN geweiht hatte, in den Tempel und weihte dem HERRN noch weitere Gold- und Silbergeräte.
Bis zum 35. Regierungsjahr von Asa gab es keinen Krieg mehr.