Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
15:1
15:2
15:3
15:4
15:5
15:6
15:7
15:8
15:9
15:10
15:11
15:12
15:13
15:14
15:15
15:16
15:17
15:18
15:19
15:20
15:21
15:22
15:23
15:24
15:25
15:26
15:27
15:28
15:29
15:30
15:31
15:32
15:33
15:34
15:35
15:36
15:37
15:38
15:39
15:40
15:41
15:42
15:43
15:44
15:45
15:46
15:47
15:48
15:49
15:50
15:51
15:52
15:53
15:54
15:55
15:56
15:57
15:58
15:59
15:60
15:61
15:62
15:63
Се́, глаго́ли во у́шы лю́демъ мои́мъ словеса́ проро́чества, я́же да́мъ во уста́ твоя́, глаго́летъ Госпо́дь:
и сотвори́, да на Хартiи́ напи́шутся, я́ко вѣ́рна и и́стинна су́ть:
не бо́йся от помышле́нiй на тя́, ниже́ да смутя́тъ тя́ невѣ́рности глаго́лющихъ,
поне́же вся́къ невѣ́рный въ невѣ́рiи свое́мъ у́мретъ.
Се́, а́зъ наведу́ [рече́ Госпо́дь] на кру́гъ земны́й зла́я, ме́чь и гла́дъ, и сме́рть и погубле́нiе,
поне́же оскверни́ беззако́нiе всю́ зе́млю, и напо́лнена су́ть дѣла́ и́хъ вре́дная.
Сего́ ра́ди рече́ Госпо́дь:
уже́ не умолчу́ о нече́стiихъ и́хъ, я́же беззако́нно содѣ́ловаютъ, ни потерплю́ и́мъ, я́же злѣ́ творя́тъ: се́, кро́вь непови́нная и пра́ведная вопiе́тъ ко мнѣ́, и ду́ши пра́ведныхъ вопiю́тъ безпреста́нно:
отмща́я отмщу́ и́мъ, рече́ Госпо́дь, и воспрiиму́ вся́ку кро́вь непови́нную от тѣ́хъ ко мнѣ́.
Се́, лю́дiе мои́ я́ко стада́ къ заколе́нiю веду́тся, уже́ не потерплю́ того́, е́же обита́ти и́мъ въ земли́ Еги́петстѣй,
но изведу́ я́ руко́ю си́льною и мы́шцею высо́кою, и поражу́ [Еги́петъ] ка́знiю я́коже пре́жде, и растлю́ всю́ зе́млю его́:
воспла́чется Еги́петъ, и основа́нiя его́ ка́знiю избие́на бу́дутъ и наказа́нiемъ, я́же наведе́тъ ему́ Бо́гъ:
воспла́чутъ дѣ́лателе дѣ́лающiи зе́млю, я́ко оскудѣ́ютъ сѣ́мена и́хъ от ржи́ и гра́да и от звѣзды́ стра́шныя.
Го́ре вѣ́ку, и и́же обита́ютъ въ не́мъ:
поне́же прибли́жися ме́чь и сокруше́нiе и́хъ, и воста́нетъ язы́къ на язы́къ къ бра́ни, и ме́чь въ рука́хъ и́хъ.
Бу́детъ бо непостоя́нiе человѣ́комъ, и ині́и ины́хъ одолѣва́ющiи вознерадя́тъ о цари́ свое́мъ, и нача́лницы путі́й о дѣ́лѣхъ свои́хъ въ могу́тствѣ свое́мъ.
Восхо́щетъ бо человѣ́къ во гра́дъ ити́ и не возмо́жетъ:
горды́ни бо и́хъ ра́ди гра́ди смяту́тся, до́мы сокруша́тся, человѣ́цы убоя́тся.
Не умилосе́рдится человѣ́къ ко и́скреннему своему́, на разоре́нiе домо́въ и́хъ во ору́жiе, на расхище́нiе имѣ́нiй и́хъ, гла́да ра́ди хлѣ́бнаго и оскорбле́нiя мно́га.
Се́, а́зъ созыва́ю, рече́ Госпо́дь, вся́ цари́ зе́мскiя, е́же мене́ боя́тися, и́же су́ть от восто́ка и ю́га, от сѣ́вера и Лива́на, ко обраще́нiю къ себѣ́, и возда́ти, я́же возда́ша тѣ́мъ:
я́коже творя́тъ да́же до дне́сь избра́ннымъ мои́мъ, та́ко сотворю́ и возда́мъ въ нѣ́дра и́хъ. Сiя́ глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ:
не пощади́тъ десни́ца моя́ грѣ́шниковъ, и не преста́нетъ ме́чь на пролива́ющихъ кро́вь непови́нную на земли́:
изы́де о́гнь от гнѣ́ва его́, и пожре́ основа́нiя земли́, и грѣ́шники я́ко хвра́стiе зажже́но.
Го́ре си́мъ, и́же согрѣша́ютъ и не содержа́тъ за́повѣдiй мои́хъ, рече́ Госпо́дь,
не прошу́ и́мъ: отиди́те, сы́нове, от вла́сти, не оскверня́йте святы́ни моея́.
Я́ко вѣ́сть Госпо́дь всѣ́хъ, и́же согрѣша́ютъ ему́, сего́ ра́ди предаде́ и́хъ въ сме́рть и въ заколе́нiе.
Уже́ бо прiидо́ша на кру́гъ земны́й зла́я, и пребу́дете въ ни́хъ, не изба́витъ бо ва́съ Бо́гъ, поне́же согрѣши́сте предъ ни́мъ.
Се́, видѣ́нiе гро́зное, и лице́ его́ от восто́ка:
и изы́дутъ рожде́нiя змие́въ Ара́вскихъ на колесни́цахъ мно́гихъ: я́коже дыха́нiе [вѣ́тровъ] число́ и́хъ понесе́тся по земли́, я́ко уже́ убоя́тся и вострепе́щутъ вси́, и́же и́хъ услы́шатъ:
кармо́няне неи́стовствующiи во гнѣ́вѣ изы́дутъ я́ко ве́при от дубра́вы и прiи́дутъ въ си́лѣ вели́цѣй, и ста́нутъ на бра́нь съ ни́ми и опустоша́тъ ча́сть земли́ Ассирі́йскiя:
и по си́хъ превозмо́гутъ змі́еве по́мнящiи рожде́нiе свое́ и обратя́тся согласу́юще въ си́лѣ вели́цѣй на постиза́нiе и́хъ:
сі́и смутя́тся, и умолча́тъ въ си́лѣ и́хъ, и обратя́тъ но́зѣ свои́ на бѣжа́нiе:
и от о́бласти Ассирі́йскiя обстоя́тель обста́нетъ и́хъ и сконча́етъ еди́наго от ни́хъ, и бу́детъ боя́знь и стра́хъ въ полцѣ́ и́хъ, и рве́нiе на цари́ и́хъ.
Се́, о́блацы от восто́ка и сѣ́вера да́же до полу́дне, и лице́ и́хъ гро́зно зѣло́, испо́лнено гнѣ́ва и бу́ри:
и сразя́тся между́ собо́ю и сразя́тъ звѣзду́ мно́гу на земли́ и звѣзду́ и́хъ: и бу́детъ кро́вь от меча́ да́же до утро́бы,
и гно́й человѣ́ческiй да́же до сѣдла́ велблю́ждя, и бу́детъ боя́знь и стра́хъ мно́гъ на земли́,
и устраша́тся, и́же у́зрятъ гнѣ́въ се́й, и тре́петъ прiи́метъ и́хъ:
и по се́мъ воздви́гнутся бу́ри мно́ги от полу́дне и сѣ́вера, и ча́сть и́на от за́пада,
и премо́гутъ вѣ́три от восто́ка, и отворя́тъ его́, и о́блакъ, его́же воздви́же во гнѣ́вѣ, и звѣзда́ на сотворе́нiе стра́ха от восто́чна вѣ́тра и за́падна повреди́тся:
и воздви́гнутся о́блацы ве́лiи и зѣ́лнiи, по́лни гнѣ́ва, и звѣзда́, да устраша́тъ всю́ зе́млю и обита́ющихъ на не́й, и возлiю́тъ на вся́ко мѣ́сто высо́ко и вознесе́ное звѣзду́ стра́шную,
о́гнь и гра́дъ, и мечы́ лета́ющыя и во́ды мно́ги, я́ко да напо́лнятся вся́ поля́ и вси́ исто́чницы исполне́нiемъ во́дъ мно́гихъ:
и сокруша́тъ гра́ды и стѣ́ны, и го́ры и хо́лмы, [и удо́лiя] и древа́ дубра́вная, и сѣ́на лу́жная и жи́та и́хъ,
и про́йдутъ непоколе́блеми до Вавило́на и сокруша́тъ его́:
соберу́тся къ нему́, и обы́дутъ его́, и излiю́тъ звѣзду́ и всю́ я́рость на́нь: и взы́детъ пра́хъ и ды́мъ да́же до небесе́, и вси́, и́же о́крестъ, возрыда́ютъ о не́мъ,
и и́же подъ ни́мъ оста́нутъ, послу́жатъ тѣ́мъ, и́же устраши́ша и́хъ.
И ты́, Асі́е, согла́сна во упова́нiе Вавило́на, и сла́ва лица́ его́:
го́ре тебѣ́ бѣ́днѣй! поне́же уподо́билася еси́ ему́ и украси́ла еси́ дще́ри твоя́ въ любодѣя́нiи, ко угожде́нiю и прославле́нiю въ любо́вныхъ твои́хъ, и́же съ тобо́ю похотѣ́ша всегда́ блуди́ти:
ненави́дѣнному подража́ла еси́ во всѣ́хъ дѣ́лѣхъ его́ и въ начина́нiихъ его́.
Сего́ ра́ди, рече́ Госпо́дь, послю́ на тя́ зла́я, вдовство́, убо́жество и гла́дъ, и ме́чь и губи́телство на разоре́нiе домо́въ твои́хъ от наси́лiя и сме́рти,
и сла́ва си́лы твоея́ я́коже цвѣ́тъ и́зсхнетъ, егда́ воста́нетъ зно́й, и́же по́сланъ е́сть на тя́:
изнемо́жеши я́коже убо́жайшая я́звена и нака́зана от же́нъ, я́ко не возмо́гутъ тебе́ прiя́ти си́льнiи и любо́вницы.
Еда́ а́зъ та́ко возревну́ю тебѣ́, рече́ Госпо́дь,
а́ще бы не закла́ла еси́ избра́нныхъ мои́хъ во вся́ко вре́мя, возвыша́ющи на пораже́нiе ру́цѣ и глаго́лющи на сме́рть и́хъ, егда́ упива́лася еси́?
украси́ лѣ́поту лица́ твоего́:
мзда́ блуже́нiя твоего́ въ нѣ́дрѣхъ твои́хъ, сего́ ра́ди воздая́нiе прiи́меши.
Я́коже сотвори́ши избра́ннымъ мои́мъ, рече́ Госпо́дь, та́ко сотвори́тъ тебѣ́ Бо́гъ и преда́стъ тя́ во зла́я:
и ча́да твоя́ гла́домъ поги́бнутъ, ты́ же мече́мъ паде́ши, и гра́ди твои́ сокруша́тся, и вси́ твои́ въ по́ли ору́жiемъ паду́тъ:
и и́же су́ть въ гора́хъ, гла́домъ поги́бнутъ и я́сти бу́дутъ мяса́ своя́ от гла́да хлѣ́ба и кро́вь пи́ти от жа́жды воды́:
неблагополу́чна чрезъ моря́ прiи́деши и па́ки прiи́меши зла́я,
и въ прехожде́нiи поразя́тъ гра́дъ избiе́нный, и искореня́тъ нѣ́кую ча́сть земли́ твоея́, и ча́сть сла́вы твоея́ истребя́тъ, па́ки возвраща́ющеся къ Вавило́ну превраще́нному:
и разоре́на бу́деши и́мъ я́ко хвра́стiе, и ті́и бу́дутъ тебѣ́ а́ки о́гнь,
и пожру́тъ тя́ и гра́ды твоя́, зе́млю твою́ и го́ры твоя́, и вся́ дубра́вы твоя́ и древеса́ плодоно́сная огне́мъ пожгу́тъ,
сы́ны твоя́ въ плѣне́нiе поведу́тъ, и да́ни твоя́ въ коры́сть во́змутъ, и сла́ву лица́ твоего́ истребя́тъ.
აჰა, ილაპარაკე ჩემი ხალხის გასაგონად წინასწარმეტყველური სიტყვები, რომლებსაც ჩავდებ შენს ბაგეებში, ამბობს უფალი,
და დააწერინე ისინი ქაღალდზე, რადგან სარწმუნოა და ჭეშმარიტი.
ნუ შეგაშინებს შეთქმულებები შენს წინააღმდეგ, ნურც ნათქვამისადმი ხალხის ურწმუნობა ნუ შეგაშფოთებს.
რადგან ყოველი ურწმუნო თავისსავე ურწმუნოებაში მოკვდება.
აჰა, შემოვიტან, ამბობს უფალი, დედამიწაზე უბედურებებს: მახვილს, შიმშილს, სიკვდილს და განადგურებას.
რადგან წაბილწა უკეთურებამ მთელი დედამიწა და ზღვარს გადაცდა მათი მავნე საქმეები.
ამიტომ ამბობს უფალი:
მეტად არ გავუჩუმდები მათ უღვთო საქმეებს, რასაც მკრეხელურად სჩადიან, აღარც ამათ უკეთურებებს მოვითმენ. აჰა, უდანაშაულო და მართალი სისხლი მეძახის მე და მართალთა სულები მეძახიან გამუდმებით.
შურს ვიძიებ მათზე, ამბობს უფალი, და უდანაშაულოთა მთელ სისხლს მათ მოვკითხავ.
აჰა, ჯოგივით მიჰყავთ ჩემი ხალხი დასახოცად, ვეღარ მოვითმენ მეტად მათ ცხოვრებას ეგვიპტის მიწაზე,
არამედ გამოვიყვან მას მაგარი ხელითა და შემართული მკლავით, მოვწყლავ გვემით, როგორც რომ უწინ, და გავანადგურებ მთელს მის ქვეყანას.
ატირდება ეგვიპტე, ცემით შეირყევა მისი საძირკვლები და სასჯელით, რასაც მოუვლენს მას ღმერთი.
ატირდებიან მიწისმუშაკნი, რადგან მოაკლდებათ მათ თესლი ჟანგისა, სეტყვისა და საშინელი ვარსკვლავის გამო.
ვაი, წუთისოფვლს და მისთა მკვიდრთა!
რადგან მოახლოვდა მათი შემმუსვრელი მახვილი, სამტროდ აღდგება ტომი ტომის წინააღმდეგ და ხმალი იქნება მათ ხელში.
დაუდგება მერყეობის ჟამი ადამიანებს, ერთიმეორის დამჯაბნელნი არად ჩააგდებენ მეფეს და თავიანთი ბრძოლების წინამძღოლთ.
მოიწადინებს კაცი წასვლას ქალაქში და ვერ შეძლებს,
რადგან აჯანყდებიან ქალაქები სიამპარტავნის გამო, სახლები შეძრწუნდებიან, შიში შეიპყრობს ადამიანებს.
აღარ შეიბრალებს კაცი თავის ახლობელს, მახვილის საიერიშოდ შეიქნება მათი სახლები და გასაძარცვავად იქნება მათი დოვლათი, პურის შიმშილისა და მრავალი შფოთის გამო.
აჰა, მოვუხმობ, ამბობს უფალი, ჩემს წინაშე დედამიწის ყველა მეფეს - ვის აღმოსავლეთიდან, ვის ჩრდილოეთიდან, ვის სამხრეთიდან, ვის ლიბანიდან, რათა მოიქცნენ და დააბრუნონ მათთვის მიცემული.
როგორც დღემდე ექცევიან ჩემს რჩეულთ, ასევე მოვექცევი და მივაგებ მათ ამას, ამბობს უფალი ღმერთი.
არ დაინდობს ჩემი მარჯვენა ცოდვილებს, არც მოეშვება ჩემი მახვილი უმანკოთა სისხლის მღვრელებს დედამიწაზე.
მისი რისხვისგან აღეგზნება ცეცხლი და შთანთქავს მიწის საფუძვლებს და ცოდვილებს, როგორც აბრიალებულ თივას.
ვაი მათ, ვინც სცოდავს და არ იცავს ჩემს ბრძანებებს! ამბობს უფალი.
არ დავინდობ მათ. განვედით, ურწმუნო შვილებო, ნუ ბილწავთ ჩემს საწმიდარს,
რადგან ყველას სცნობს უფალი, ვინც მას შესცოდა. ამიტომაც სასიკვდილოდ და შესამუსრად გასწირა ისინი.
მოედო უკვე მთელ დედამიწას ბოროტება და მასში ხართ ჩაცვენილნი. არ დაგიხსნით უფალი, რადგან შესცოდეთ მას.
აჰა, ხილვა საშინელი აღმოსავლეთიდან მომავალი:
მრავალი ეტლით წამოვლენ ხალხები არაბთა ურჩხულისა; ქარივით გადაუვლიან დედამიწას, რათა შეძრწუნდეს და თავზარი დაეცეს ყველას, მათი ხმის გამგონეს.
რისხვით გასენილი კარმონელნი ტახებივით გამოცვივდებიან ტყიდან, დიდი ძალით წამოვლენ, განეწყობიან მათთან საბრძოლველად და გააუკაცრიელებენ აშურელთა ქვეყნის ნაწილს.
ამის მერე იმძლავრებენ თავიანთი შობის მეხსიერი ურჩხულები და დიდ ძალასთან შეთქმულნი გაემართებიან მათ დასადევნებლად.
ისინი აირევიან და გაჩუმდებიან მათი ძალის წინაშე და ფეხებს მიატრიალებენ გასაქცევად.
აშურელთა მიწა-წყალზე მტერი ჩაუსაფრდება მათ და შემუსრავს ერთ მათგანს, და შიში და ზარი დაეცემა მათ ლაშქარს და უთანხმოება ჩამოვარდება მათ მეფეებს შორის.
აჰა, წამოვლენ ღრუბლები აღმოსავლეთიდან და ჩრდილოეთიდან სამხრეთამდე, და მეტისმეტად შემზარავი იქნება მათი სახე, რისხვითა და ქარიშხლით სავსე.
დაეძგერებიან ერთმანეთს და დაეძგერება მძიმე ქარიშხალი დედამიწას და სისხლი მახვილისგან წელამდე დადგება,
და ადამიანთა განავალი - აქლემის უნაგირამდე. იქნება დიდი შიში და ზარი დედამიწაზე,
შეძრწუნდებიან ამ რისხვის მხილველნი და შიში შეიპყრობს მათ. ამის მერე დაიძრებიან მძიმე ღრუბლები.
სამხრეთიდან და ჩრდილოეთიდან, დანარჩენი ნაწილი კი - დასავლეთიდან.
მომძლავრდებიან აღმოსავლეთიდან ქარები და ახსნიან მას და ღრუბელს, რომელსაც რისხვით აღაგზნებენ. და გამანადგურებლად მოვლენილი ქარიშხალი აღმოსავლეთისა და დასავლეთის ქარისაკენ განიდევნება იძულებით.
აღდგებიან დიდი და ძლიერი ღრუბლები, რისხვით აღსავსენი, და ქარიშხალი მთელი დედამიწის და მის მკვიდრთა დასამხობად და გადმოღვრის ყოველ მაღალ და წარმოსაჩენ ადგილზე საშინელ ქარიშხალს,
ცეცხლსა და სეტყვას, მფრინავ მახვილებს და წყალდიდობებს, რათა გადაპიპინდეს წყლით მინდვრები და მდინარეები,
რომ წაილეკონ ქალაქები და კედლები, მთები და ბორცვები, ტყეთა ხეები და მდელოთა ბალახი და მათი ხორბლეული.
ასე ჩაივლიან ბაბილონამდე და დაამხობენ მას.
მიადგებიან ბაბილონს და გარს შემოერტყმებიან, გადმოღვრიან მასზე ქარიშხალს და მთელს რისხვას და ცამდე ავა მტვერი და კვამლი, და ყველანი ირგვლივ დაიგტირებენ მას.
გადარჩენილნი თავიანთ თავზარდამცემთ დაემონებიან.
აზიავ, ბაბილონის იმედის მოზიარევ და მისი ალის დიდებავ,
ვაი შენ, საბრალობელო, რომ დაემსგავსე მას! რომ ბოზობით შეამკე შენი ასულნი შენივე საყვარლების საამებლად და განსადიდებლად, რომელთაც მუდამ სურდათ შენთან ბოზობა!
საძულველს ბაძავ ყველა მის საქმეში და საქციელში. ამიტომ ამბობს ღმერთი:
მოგივლენ უბედურებებს, ქვრივობას, სიღატაკეს, შიმშილს, მახვილს და ჭირს, შენი სახლების გასაპარტახებლად ძალადობითა და სიკვდილით. შენი ძალის დიდება
დაჭკნება, როგორც ყვავილი, როცა შენზე მოვლენილი არმური შემოგენთება.
დაუძლურდები დიაცთა ხელით ნაცემ-ნაგვემი მათხოვარი ქალივით, რომ ვეღარ შეძლონ შენი აყვანა ძლევამოსილმა საყვარლებმა.
განა ასეთი შურისმგებელი ვიქნებოდი შენ მიმართ, ამბობს უფალი,
გამუდმებით რომ არ გეხოცა ჩემი რჩეულნი, ხელი რომ არ გქონოდა აღმართული მათ საგვემად და მთვრალს მათ სიკვდილზე არ გელაპარაკნა?
ხომ დაიმშვენე საკადრისად შენი პირისახე?
შენსავე წიაღშია შენი ბოზობის ჯილდო, ამიტომაც მიიღებ საზღაურს.
როგორც მოექეცი ჩემს რჩეულებს, ამბობს უფალი, ასევე მოგექცევა შენ ღმერთი და ბოროტს მიგცემს.
შიმშილით ამოწყდებიან შენი ნაშიერნი და შენც დაეცემი მახვილით, გაცამტვრდება შენი ქალაქები და ყველა შენიანი მახვილით დაეცემა ველზე.
მთებში მყოფნი შიმშილით ამოწყდებიან, საკუთარ ხორცს დაუწყებენ ჭამას და სისხლს დალევენ, პურს მოშიებულნი და წყალს მოწყურებულნი.
ზღვებით მოხვალ გაუბედურებული და კვლავ უბედურებას შეემთხვევი.
გზაში დაანგრევენ უბედურ ქალაქს და აღგვიან მიწის პირიდან შენი ქვეყნის რომელიღაც ნაწილს და ბოლოს მოუღებენ შენი დიდების წილს, დამხობილი ბაბილონისკენ გაბრუნებულნი.
ბზესავით გაილეწები მათთვის, ისინი კი ცეცხლად მოგევლინებიან.
და შთანგთქამენ შენ, შენს ქალაქებს, შენს მიწა-წყალს, მთებს, შენს ტყეებსა და ნაყოფიერ ხეებს გადაბუგავენ;
ტყვედ წაასხამენ შენს შვილებს, ნადავლად წაიღებენ შენს საბადებელს და შენი სახის დიდებას ბოლოს მოუღებენ.
Греческий [Greek (NT Byz)]
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Bulgarian
- Georgian
В этом переводе выбранная книга отсутствует
