Словеса́ Амо́сова, я́же бы́ша въ карiаѳiари́мѣ от Ѳеку́и, я́же ви́дѣ о Иерусали́мѣ во дни́ Озі́и царя́ Иу́дина и во дни́ иеровоа́ма сы́на Иоа́сова царя́ Изра́илева, пре́жде двою́ лѣ́тъ тру́са.

И рече́: Госпо́дь от Сiо́на возглаго́ла и от Иерусали́ма даде́ гла́съ сво́й: и сѣ́товаша па́жити па́стырей, и и́зсше ве́рхъ карми́ль.

И рече́ Госпо́дь: за три́ нече́стiя Дама́ска и за четы́ри не отвращу́ся его́, поне́же растро́ша пила́ми желѣ́зными иму́щыя во утро́бѣ су́щихъ въ Галаа́дѣ:

и послю́ о́гнь въ до́мъ азаи́ль, и поя́стъ основа́нiе сы́на Аде́рова:

и сокрушу́ вереи́ Дама́сковы, и потреблю́ живу́щыя съ по́ля о́нова, и посѣку́ пле́мя от муже́й Харра́нихъ, и плѣня́тся лю́дiе Си́рстiи наро́читiи, глаго́летъ Госпо́дь.

Сiя́ глаго́летъ Госпо́дь: за три́ нече́стiя Га́зы и за четы́ри не отвращу́ся и́хъ, за е́же плѣни́ти и́мъ плѣне́нiе Соломо́не, е́же заключи́ти во Идуме́ю:

и послю́ о́гнь на забра́ла Га́зы, и поя́стъ основа́нiе ея́:

и потреблю́ живу́щыя изъ азо́та, и изве́ржется пле́мя изъ Аскало́на, и наведу́ ру́ку мою́ на аккаро́на, и поги́бнутъ оста́точнiи иноплеме́нниковъ, глаго́летъ Госпо́дь.

Сiя́ глаго́летъ Госпо́дь: за три́ нече́стiя ти́рова и за четы́ри не отвращу́ся его́, поне́же заключи́ша плѣ́нники Соломо́ни во Идуме́ю и не помяну́ша завѣ́та бра́тня:

и послю́ о́гнь на забра́ла ти́рова, и поя́стъ основа́нiя его́.

Сiя́ глаго́летъ Госпо́дь: за три́ нече́стiя Идуме́йска и за четы́ри не отвращу́ся и́хъ, поне́же прогна́ша бра́та своего́ мече́мъ и растли́ша ма́терь на земли́, и восхи́ти во свидѣ́нiе гро́зу свою́, и устремле́нiе свое́ снабдѣ́ на побѣ́ду:

и послю́ о́гнь въ Ѳема́нъ, и поя́стъ основа́нiя огра́дъ его́.

Сiя́ глаго́летъ Госпо́дь: за три́ нече́стiя сыно́въ Аммо́нихъ и за четы́ри не отвращу́ся и́хъ, поне́же распоря́ху иму́щыя во утро́бѣ Галаади́товъ, я́ко да разширя́тъ предѣ́лы своя́:

и разжегу́ о́гнь на забра́ла равва́ѳы, и поя́стъ основа́нiя ея́ съ во́племъ въ де́нь ра́ти, и потрясе́тся въ де́нь сконча́нiя своего́:

и по́йдутъ ца́рiе ея́ въ плѣ́нъ, жерцы́ и́хъ и кня́зи и́хъ вку́пѣ, глаго́летъ Госпо́дь.

Латинский (Nova Vulgata)

Verba Amos, qui fuit in pastori bus de Thecua; quae vidit super Israel in diebus Oziae regis Iudae et in diebus Ieroboam filii Ioas regis Israel, duobus annis ante terraemotum.

Et dixit: «Dominus de Sion rugit et de Ierusalem dat vocem suam; et lugent pascua pastorum, et exsiccatur vertex Carmeli».

Haec dicit Dominus: «Super tribus sceleribus Damasci et super quattuor verbum non revocabo: eo quod trituraverint in plaustris ferreis Galaad,

mittam ignem in domum Hazael, et devorabit aedes Benadad;

conteram vectem Damasci et disperdam habitatorem de Biceataven et tenentem sceptrum de Betheden; et transferetur populus Syriae Cir», dicit Dominus.

Haec dicit Dominus: «Super tribus sceleribus Gazae et super quattuor verbum non revocabo: eo quod transtulerint captivitatem perfectam, ut traderent eam in Edom,

mittam ignem in murum Gazae, et devorabit aedes eius;

disperdam habitatorem de Azoto et tenentem sceptrum de Ascalone; convertam manum meam super Accaron, et peribunt reliqui Philisthinorum», dicit Dominus Deus.

Haec dicit Dominus: «Super tribus sceleribus Tyri et super quattuor verbum non revocabo: eo quod tradiderint captivitatem perfectam in Edom et non sint recordati foederis fratrum,

mittam ignem in murum Tyri, et devorabit aedes eius».

Haec dicit Dominus: «Super tribus sceleribus Edom et super quattuor verbum non revocabo: eo quod persecutus sit in gladio fratrem suum et violaverit misericordiam eius et tenuerit ultra furorem suum et indignationem suam servaverit usque in finem,

mittam ignem in Theman, et devorabit aedes Bosrae».

Haec dicit Dominus: «Super tribus sceleribus filiorum Ammon et super quattuor verbum non revocabo: eo quod dissecuerint praegnantes Galaad ad dilatandum terminum suum,

succendam ignem in muro Rabba, et devorabit aedes eius in ululatu in die belli et in turbine in die procellae;

et ibit rex eorum in captivitatem, ipse et principes eius simul», dicit Dominus.

Таджикский

Языки

СУХАНОНИ Омӯс, ки аз чӯпонони Тақӯо буд, ва дар айёми Узиё, подшоҳи Яҳудо, ва дар айёми Ёробъом ибни Юош, подшоҳи Исроил, ду сол пеш аз заминҷунбӣ, онҳоро дар бораи Исроил дар рӯъё дид.

Ва гуфт: Парвардигор аз Сион наъра мезанад, ва аз Ерусалим овози Худро мешунавонад, ва чарогоҳҳои чӯпонон мотам мегиранд, ва қуллаи Кармил хушк мешавад.

Парвардигор чунин мегӯяд: «Барои се ҷинояти Димишқ, ва барои чор ҷинояташ ғазабамро аз он нахоҳам баргардонид, чунки Ҷилъодро бо ғаллакӯбакҳои оҳанин кӯфтанд.

Ва оташе ба хонадони Ҳазоил хоҳам фиристод, ва қасрҳои Бин-Ҳададро фурӯ хоҳад бурд.

Ва ғалақаи Димишқро хоҳам шикаст, ва сокинонро аз водии Овин, ва дорандаи чӯбдасти салтанатро аз Байт-Адан нобуд хоҳам кард, ва қавми Арам ба Қир ба асирӣ хоҳанд рафт», мегӯяд Парвардигор.

Парвардигор чунин мегӯяд: «Барои се ҷинояти Ғазза, ва барои чор ҷинояташ ғазабамро аз он нахоҳам баргардонид, чунки тамоми ҷамоатро ба асирӣ бурданд, то ки ба Адӯм таслим кунанд.

Ва оташе ба ҳисори Ғазза хоҳам фиристод, ва қасрҳои онро фурӯ хоҳад бурд.

Ва сокинонро аз Ашдӯд, ва дорандаи чӯбдасти салтанатро аз Ашқалӯн нобуд хоҳам кард, ва дасти Худро бар Эқрӯн хоҳам баргардонид, ва бақияи фалиштиён нест хоҳанд шуд», мегӯяд Парвардигор Худо.

Парвардигор чунин мегӯяд: «Барои се ҷинояти Сӯр, ва барои чор ҷинояташ ғазабамро аз он нахоҳам баргардонид, чунки тамоми ҷамоати асиронро ба Адӯм таслим карданд, ва паймони бародариро ба ёд наоварданд.

Ва оташе ба ҳисори Сӯр хоҳам фиристод, ва қасрҳои онро фурӯ хоҳад бурд».

Парвардигор чунин мегӯяд: «Барои се ҷинояти Адӯм, ва барои чор ҷинояташ ғазабамро аз он нахоҳам баргардонид, чунки бародари худро бо шамшер таъқиб кард, ва раҳму шафқати худро барҳам дод, ва хашмаш доимо шиддат меёфт, ва ғазаби худро ҳамеша нигоҳ медошт.

Ва оташе ба Темон хоҳам фиристод, ва қасрҳои Басраро фурӯ хоҳад бурд».

Парвардигор чунин мегӯяд: «Барои се ҷинояти банӣ Аммӯн, ва барои чор ҷинояташон ғазабамро аз онҳо нахоҳам баргардонид, чунки занони ҳомилаи Ҷилъодро шикамчок карданд, то ки ҳудуди худро васеъ гардонанд.

Ва оташе дар ҳисори Рабба хоҳам дардод, ва қасрҳои онро дар миёни нидоҳои рӯзи корзор, дар тундбоди рӯзи тӯфон фурӯ хоҳад бурд.

Ва подшоҳи онҳо ба асирӣ хоҳад рафт, – вай, ва миронаш ҳамроҳи вай», мегӯяд Парвардигор.