Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
17:2
см.:Втор.13:6-7;
17:4
17:5
17:8
см.:2Пар.19:10;
17:10
17:12
см.:3Цар.18:26;
17:15
Да не пожре́ши Го́сподеви Бо́гу твоему́ телца́ или́ овча́те, на не́мже е́сть поро́къ, вся́къ глаго́лъ зо́лъ: я́ко ме́рзость Го́сподеви Бо́гу твоему́ е́сть.
А́ще же обря́щется у тебе́ во еди́нѣмъ от градо́въ твои́хъ, я́же Госпо́дь Бо́гъ тво́й дае́тъ тебѣ́, му́жъ или́ жена́, и́же сотвори́тъ лука́вое предъ Го́сподемъ Бо́гомъ твои́мъ, преступи́ти завѣ́тъ Его́:
и ше́дше послу́жатъ бого́мъ ины́мъ и покло́нятся и́мъ, со́лнцу, или́ лунѣ́, или́ вся́кому я́же от красоты́ небе́сныя, и́хже не повелѣ́хъ тебѣ́:
и возвѣсти́тся тебѣ́, и взы́щеши зѣло́, и се́, и́стинно бы́сть сло́во, ме́рзость сотвори́ся сiя́ во Изра́или:
да изведе́ши человѣ́ка того́, или́ жену́ ту́, и́же сотвори́ша дѣ́ло зло́е сiе́, предъ две́ри, и побiе́те и́хъ ка́менiемъ, и да у́мрутъ.
При двою́ свидѣ́телехъ или́ при тре́хъ да у́мретъ: умира́яй да не у́мретъ при еди́нѣмъ свидѣ́тели:
и рука́ свидѣ́телей да бу́детъ на не́мъ въ пе́рвыхъ, умертви́ти его́, и рука́ всѣ́хъ люді́й по́слѣжде: и изми́те зло́е от ва́съ самѣ́хъ.
А́ще же неудоборѣши́мо сло́во у тебе́ въ судѣ́ между́ кро́вiю и кро́вiю, и между́ судо́мъ и судо́мъ, и между́ я́звою и я́звою, и между́ прѣ́нiемъ и прѣ́нiемъ, словеса́ су́дная въ градѣ́хъ твои́хъ, и воста́въ взы́деши на мѣ́сто, е́же избере́тъ Госпо́дь Бо́гъ тво́й призва́ти и́мя Его́ та́мо:
и прiи́деши къ жерце́мъ леви́томъ, и къ судiи́, и́же бу́детъ въ ты́я дни́, и взыска́вше возвѣстя́тъ тебѣ́ су́дъ:
и сотвори́ши по словеси́, е́же возвѣстя́тъ тебѣ́ от мѣ́ста, е́же избере́тъ Госпо́дь Бо́гъ тво́й призыва́ти и́мя Его́ та́мо, и да сохрани́ши зѣло́ твори́ти вся́, ели́ка законоположа́тся тебѣ́:
по зако́ну и по суду́, его́же реку́тъ тебѣ́, сотвори́ши, да не уклони́шися от словесе́, е́же извѣстя́тъ тебѣ́, ни на де́сно, ни на лѣ́во.
И человѣ́къ, и́же сотвори́тъ въ го́рдости, е́же не послу́шати жерца́ предстоя́щаго служи́ти во и́мя Го́спода Бо́га твоего́, или́ судiи́, и́же въ ты́я дни́ бу́детъ, да у́мретъ человѣ́къ то́й, и да и́змеши зло́е от Изра́иля:
и вси́ лю́дiе услы́шавше убоя́тся, и не бу́дутъ нече́ствовати ктому́.
А́ще же вни́деши въ зе́млю, ю́же Госпо́дь Бо́гъ тво́й дае́тъ тебѣ́ въ жре́бiй, и прiи́меши ю́, и всели́шися на не́й, и рече́ши: поста́влю кня́зя надъ собо́ю, я́коже и про́чiи язы́цы, и́же о́крестъ мене́:
поставля́я да поста́виши надъ собо́ю кня́зя, его́же избере́тъ Госпо́дь Бо́гъ тво́й, от бра́тiи твоея́ да поста́виши надъ собо́ю кня́зя, не возмо́жеши поста́вити надъ собо́ю кня́зя человѣ́ка чужда́го, я́ко не бра́тъ тво́й е́сть.
Оба́че да не умно́житъ себѣ́ ко́ней, ниже́ да возврати́тъ люді́й во Еги́петъ, я́ко да не умно́житъ себѣ́ ко́ней: Госпо́дь же рече́ ва́мъ: не приложи́те возврати́тися путе́мъ си́мъ ктому́:
и да не умно́житъ себѣ́ же́нъ, да не преврати́тся се́рдце его́: и сребра́ и зла́та да не умно́житъ себѣ́ зѣло́.
И бу́детъ егда́ ся́детъ на престо́лѣ вла́сти своея́, да напи́шетъ себѣ́ второзако́нiе сiе́ въ кни́зѣ от жерце́въ леви́товъ,
и бу́детъ съ ни́мъ, и да чте́тъ ю́ во вся́ дни́ житiя́ своего́, да научи́тся боя́тися Го́спода Бо́га своего́ и храни́ти вся́ за́повѣди сiя́ и оправда́нiя сiя́, твори́ти я́:
да не возвы́сится се́рдце его́ от бра́тiи его́, да не престу́питъ от за́повѣдiй ни на де́сно, ни на лѣ́во, я́ко да бу́детъ мно́га лѣ́та во вла́сти свое́й, то́й и сы́ны его́ съ ни́мъ, въ сынѣ́хъ Изра́илевыхъ.
«Гов ва гӯсфандеро, ки айбе ё нуқсони дигаре дошта бошад, барои Парвардигор Худои худ забҳ накун, зеро ки он дар назари Парвардигор Худои ту зишт аст.
Агар дар миёни ту, дар яке аз шаҳрҳои ту, ки Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, марде ё зане пайдо шавад, ки дар назари Парвардигор Худои ту кори баде карда, паймони Ӯро поймол намояд,
Ва рафта, худоёни дигарро парастиш кунад, ва ба онҳо саҷда барад, ё ба офтоб, ё ба моҳ, ё ба ҳар яке аз лашкари осмон, ки ман нафармудаам;
Ва ту хабар ёфта, бишнавӣ, пас дурустакак тафтиш намо, ва инак, агар ҳақиқатан рост бошад, ки ин кори зишт дар Исроил ба амал оварда шудааст, –
Дар он сурат ту он мард ё он занро, ки чунин кори бад кардаанд, назди яке аз дарвозаҳоят берун овар, ва он мард ё занро сангсор кун, то ки бимиранд.
Мувофиқи гувоҳии ду шоҳид ё се шоҳид он шахси сазовори қатл бояд кушта шавад; мувофиқи гувоҳии як шоҳид набояд кушта шавад.
Бигзор аввал дасти шоҳидон бар ӯ барои куштани ӯ бардошта шавад, ва баъд аз он – дасти тамоми қавм; ва бадиро аз миёни худ барҳам хоҳӣ дод.
Агар чизе барои ту нофаҳмо бошад дар муайян кардани фарқ дар миёни хун ва хун, дар миёни даъво ва даъво ва дар миёни осеб ва осеб, аз мурофиаҳое ки назди дарвозаҳои ту ба вуқӯъ меояд, – ту бархоста, ба маконе ки Парвардигор Худои ту баргузинад, бирав,
Ва назди коҳинони левизода ва назди доваре ки дар он рӯзҳо бошад, омада, бипурс, ва онҳо фатвои қонунро ба ту баён хоҳанд кард.
Ва ту мувофиқи ҳукме ки онҳо аз он макони баргузидаи Парвардигор ба ту баён мекунанд, амал намо, ва ҳар он чиро, ки ба ту таълим диҳанд, боэҳтиёт ба ҷо овар.
Мувофиқи қонуне ки онҳо ба ту таълим диҳанд, ва мувофиқи фатвое ки онҳо ба ту баён кунанд, амал намо; аз сухане ки онҳо ба ту бигӯянд, ба тарафи рост ё чап майл накун.
Ва касе ки бадқасдона амал карда, ба коҳине ки барои хизмати Парвардигор Худои ту дар он ҷо меистад, ё ба довар гӯш надиҳад, – он кас бояд ба қатл расонида шавад; ва бадиро аз миёни худ барҳам хоҳӣ дод.
Ва тамоми қавм инро шунида, хоҳанд тарсид, ва дигар бадқасдона амал нахоҳанд кард.
Ҳангоме ки ту ба замине ки Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, биёӣ, ва онро соҳибӣ намуда, дар он сокин шавӣ, ва бигӯӣ: ́Мисли ҳамаи халқҳое ки дар гирду пеши ман ҳастанд, подшоҳе бар худ таъин хоҳам намуд́ –
Ҳатман подшоҳеро, ки Парвардигор Худои ту баргузинад, бар худ таъин намо; аз миёни бародарони худ подшоҳеро бар худ таъин намо; шахси аҷнабиро, ки аз бародарони ту набошад, наметавонӣ бар худ таъин намоӣ.
Аммо бигзор вай аспҳоро барои худ афзун накунад, ва қавмро ба Миср барнагардонад, то ки аспҳоро афзун намояд; ва ҳол он ки Парвардигор ба шумо гуфтааст: ́Бори дигар бо ин роҳ барнагардед́.
Ва бигзор вай занонро барои худ афзун нанамояд, то ки дилаш фосид нашавад; ва бигзор нуқра ва тиллоро барои худ бисёр афзун накунад.
Ва ҳангоме ки вай бар тахти мамлакати худ биншинад, бигзор нусхаи ин қонунро аз китобе ки назди коҳинони левизода аст, барои худ бинависад.
Ва он назди вай бошад, ва онро вай тамоми айёми зиндагии худ бихонад, то таълим гирад, ки вай бояд аз Парвардигор Худои худ битарсад, ва саъю кӯшиш кунад, ки ҳамаи суханони ин қонун ва ин фароизро ба ҷо оварад,
Бе он ки дили вай бар бародарони вай мағрур гардад, ва бе он ки вай аз ин амр ба тарафи рост ё чап майл кунад, то ки вай ва писаронаш айёми зиёде бар мамлакати худ дошта бошанд».
Сербский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (NT Byz)
- Greek (TGV)
- Greek (LXX, Rahlfs)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Не приноси Господу Богу свом ни вола ни јагњета ни јарета на коме има мана или како год зло; јер је гадно пред Господом Богом твојим.
Ако се нађе код тебе у коме од места твојих, која ти да Господ Бог твој, човек или жена да учини зло пред Господом Богом твојим преступајући завет Његов,
И отиде те служи другим боговима и клања им се, или сунцу или месецу или чему год из војске небеске, што нисам заповедио,
И теби се то јави и ти чујеш, онда распитај добро; па ако буде истина и доиста се учинила она гадна ствар у Израиљу,
Изведи оног човека или ону жену, који учинише оно зло, на врата своја, човека оног или жену, и заспи их камењем да погину.
На сведочанство два или три човека да се погуби онај кога ваља погубити; али на сведочанство једног човека да се не погуби.
Сведоци нека први дигну руке на њ да га убију; а потом сав народ; тако извади зло из себе.
Кад ти буде тешко расудити између крви и крви, између распре и распре, или између ране и ране, око којих буде парница у твом месту, тада устани и иди у место које изабере Господ Бог твој;
И отиди к свештеницима Левитима или к судији који онда буде, па их упитај, и они ће ти казати како ваља пресудити.
И учини онако како ти кажу у месту које изабере Господ, и гледај да учиниш сасвим онако како те науче.
По закону коме те науче, и по пресуди, коју ти кажу, учини; не одступи од оног што ти кажу ни надесно ни налево.
Ако ли би се ко упро те не би хтео послушати свештеника који онде стоји те служи Господу Богу твом, или судије, такав човек да се погуби; и извади зло из Израиља,
Да сав народ чује и боји се, и унапред, да не ради упорно.
Кад уђеш у земљу коју ти даје Господ Бог твој да је наследиш, и населиш се у њој, ако кажеш: Да поставим себи цара, као што имају сви народи око мене,
Само оног постави себи за цара, ког изабере Господ Бог твој; између браће своје постави цара себи; а немој поставити над собом човека туђина, који није брат твој.
Али да не држи много коња, и да не враћа народ у Мисир да би имао много коња, јер вам је Господ казао: Не враћајте се више овим путем.
И да нема много жена, да се не би отпадило срце његово, ни сребра ни злата да нема врло много.
А кад седе на престо царства свог, нека препише себи у књигу овај закон од свештеника Левита;
И нека га држи код себе и нека га чита док је жив, да се учи бојати се Господа Бога свог, држати све речи овог закона и ове уредбе, и творити их;
Да се не би подигло срце његово изнад браће његове, и да не би одступило од ове заповести ни надесно ни налево, да би дуго царовао он и синови његови у Израиљу.