И бу́детъ егда́ пре́йдете Иорда́нъ въ зе́млю, ю́же Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ дае́тъ ва́мъ, а́ще слу́хомъ послу́шаете гла́са Го́спода Бо́га ва́шего храни́ти и твори́ти вся́ за́повѣди Его́, я́же а́зъ заповѣ́даю тебѣ́ дне́сь, и да́стъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й вы́шше всѣ́хъ язы́къ земли́:

и прiи́дутъ на тя́ вся́ благослове́нiя сiя́ и обря́щутъ тя́. А́ще слу́хомъ послу́шаеши гла́са Го́спода Бо́га твоего́,

благослове́нъ ты́ во гра́дѣ и благослове́нъ ты́ на селѣ́,

благослове́на исча́дiя чре́ва твоего́ и плоды́ земли́ твоея́, и стада́ воло́въ твои́хъ и па́ствы ове́цъ твои́хъ,

благослове́ны жи́тницы твои́ и оста́нцы твои́,

благослове́нъ ты́ внегда́ входи́ти тебѣ́ и благослове́нъ ты́ внегда́ исходи́ти тебѣ́.

Да преда́стъ тебѣ́ Госпо́дь Бо́гъ враги́ твоя́, сопроти́вящыяся тебѣ́, сокруше́ны предъ лице́мъ твои́мъ: путе́мъ еди́нѣмъ изы́дутъ на тя́ и седмiю́ путьми́ побѣжа́тъ от лица́ твоего́.

Да по́слетъ Госпо́дь на тя́ благослове́нiе въ храни́лищахъ твои́хъ и на вся́, на ня́же возложи́ши ру́ку твою́ на земли́, ю́же Госпо́дь Бо́гъ тво́й дае́тъ тебѣ́.

Да возста́витъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й Себѣ́ лю́дъ свя́тъ, я́коже кля́тся отце́мъ твои́мъ. А́ще послу́шаеши гла́са Го́спода Бо́га твоего́ и ходи́ти бу́деши въ путе́хъ Его́,

и у́зрятъ тя́ вси́ язы́цы земні́и, я́ко и́мя Го́спода [Бо́га твоего́] призва́ся на тя́, и убоя́тся тебе́,

и умно́житъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й во блага́я во исча́дiехъ утро́бы твоея́ и во исча́дiехъ ското́въ твои́хъ, и въ плодѣ́хъ земли́ твоея́, на земли́ твое́й, ю́же кля́тся Госпо́дь отце́мъ твои́мъ да́ти тебѣ́.

Да отве́рзетъ тебѣ́ Госпо́дь сокро́вище Свое́ благо́е, не́бо, е́же да́ти до́ждь земли́ твое́й во вре́мя свое́, да благослови́тъ вся́ дѣла́ ру́къ твои́хъ: и да́си взаи́мъ язы́комъ мно́гимъ, ты́ же не одолжи́шися: и облада́еши ты́ мно́гими язы́ки, тобо́ю же не возоблада́ютъ.

Да поста́витъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й во главу́, а не въ хво́стъ: и бу́деши тогда́ вы́ше, и не бу́деши ни́же, а́ще послу́шаеши за́повѣдiй Го́спода Бо́га твоего́, ели́ка а́зъ заповѣ́даю тебѣ́ дне́сь храни́ти и твори́ти:

да не престу́пиши от всѣ́хъ слове́съ, я́же а́зъ заповѣ́даю тебѣ́ дне́сь, на де́сно ниже́ на лѣ́во, ходи́ти вслѣ́дъ бого́въ ины́хъ служи́ти и́мъ.

И бу́детъ а́ще не послу́шаеши гла́са Го́спода Бо́га твоего́ храни́ти и твори́ти вся́ за́повѣди Его́, ели́ки а́зъ заповѣ́даю тебѣ́ дне́сь, и прiи́дутъ на тя́ вся́ кля́твы сiя́ и пости́гнутъ тя́:

про́клятъ ты́ во гра́дѣ и про́клятъ ты́ на селѣ́,

про́кляты жи́тницы твои́ и оста́нки твои́,

проклята́ исча́дiя утро́бы твоея́ и плоды́ земли́ твоея́, стада́ воло́въ твои́хъ и па́ствы ове́цъ твои́хъ,

про́клятъ ты́ внегда́ входи́ти тебѣ́ и про́клятъ ты́ внегда́ исходи́ти тебѣ́.

Да по́слетъ тебѣ́ Госпо́дь ску́дость и гла́дъ и истребле́нiе на вся́, на ня́же возложи́ши ру́ку твою́, ели́ка а́ще сотвори́ши, до́ндеже потреби́тъ тя́ и до́ндеже погуби́тъ тя́ вско́рѣ, злы́хъ ра́ди начина́нiй твои́хъ, зане́ оста́вилъ еси́ Мя́.

Да прилѣпи́тъ Госпо́дь къ тебѣ́ сме́рть, до́ндеже потреби́тъ тя́ от земли́, въ ню́же ты́ вхо́диши та́мо наслѣ́дити ю́.

Да порази́тъ тя́ Госпо́дь неимѣ́нiемъ и огне́вицею, и сту́жею и жже́нiемъ, и убі́йствомъ и вѣ́тромъ тлетво́рнымъ и блѣ́достiю, и пожену́тъ тя́, до́ндеже погубя́тъ тя́.

И бу́детъ не́бо надъ главо́ю твое́ю мѣ́дяно и земля́ подъ тобо́ю желѣ́зна.

Да да́стъ Госпо́дь до́ждь земли́ твое́й пра́хъ, и пе́рсть съ небесе́ сни́детъ на тя́, до́ндеже сокруши́тъ тя́ и до́ндеже погуби́тъ тя́.

Да да́стъ тя́ Госпо́дь на изсѣче́нiе предъ враги́ твои́ми: путе́мъ еди́нѣмъ изы́деши къ ни́мъ и седмiю́ пути́ побѣжи́ши от лица́ и́хъ, и бу́деши въ разсѣ́янiе во всѣ́хъ ца́рствахъ земны́хъ,

и бу́дутъ мертвецы́ ва́ши снѣ́дь пти́цамъ небе́снымъ и звѣре́мъ земны́мъ, и не бу́детъ отгоня́яй.

Да порази́тъ тя́ Госпо́дь вре́домъ Еги́петскимъ въ сѣда́лищахъ и кра́стою ди́вiею и све́рбомъ, я́ко не мощи́ тебѣ́ исцѣли́тися.

Порази́тъ тя́ Госпо́дь неи́стовствомъ и слѣпото́ю и изступле́нiемъ ума́,

и бу́деши осяза́яй въ полу́дни, я́коже осяза́етъ слѣпы́й во тмѣ́, и не испра́витъ путі́й твои́хъ: и бу́деши тогда́ оби́димь и расхища́емь во вся́ дни́, и не бу́детъ помога́яй тебѣ́.

Жену́ по́ймеши, и и́нъ му́жъ возъимѣ́етъ ю́: до́мъ сози́ждеши, и не поживе́ши въ не́мъ: виногра́дъ насади́ши, и не обере́ши его́:

теле́цъ тво́й закла́нъ предъ тобо́ю, и не снѣ́си от него́: осля́ твое́ отъя́то от тебе́, и не отда́стся тебѣ́: о́вцы твоя́ отданы́ [бу́дутъ] враго́мъ твои́мъ, и не бу́детъ тебѣ́ помога́яй:

сы́нове твои́ и дще́ри твоя́ отданы́ [бу́дутъ] язы́ку ино́му, и о́чи твои́ у́зрятъ истаева́юще на сiя́, и не возмо́жетъ рука́ твоя́:

плоды́ земли́ твоея́ и вся́ труды́ твоя́ поя́стъ язы́къ, его́же не вѣ́си, и бу́деши оби́димь и сокруша́емь во вся́ дни́,

и бу́деши изумле́нъ, видѣ́нiй ра́ди оче́съ твои́хъ, я́же у́зриши.

Да порази́тъ тя́ Госпо́дь вре́домъ злы́мъ на колѣ́нахъ и на го́ленехъ, я́ко не мощи́ исцѣли́тися тебѣ́ от сто́пъ но́гъ твои́хъ да́же до верха́ [главы́] твоея́.

Да отведе́тъ тя́ Госпо́дь и кня́зи твоя́, я́же поста́виши себѣ́, въ язы́къ, его́же не вѣ́си ты́ и отцы́ твои́, и послу́жиши та́мо бого́мъ ины́мъ, дре́ву и ка́менiю,

и бу́деши та́мо въ гада́нiе и въ при́тчу и по́вѣсть во всѣ́хъ язы́цѣхъ, въ ня́же введе́тъ тя́ Госпо́дь [Бо́гъ] та́мо.

Сѣ́мя мно́го изнесе́ши на по́ле, и ма́ло внесе́ши, я́ко поядя́тъ я́ пру́зи:

виногра́дъ насади́ши и воздѣ́лаеши, и вина́ не испiе́ши, ниже́ возвесели́шися от него́, я́ко поя́стъ я́ че́рвь:

ма́слины бу́дутъ тебѣ́ во всѣ́хъ предѣ́лѣхъ твои́хъ, и еле́емъ не пома́жешися, я́ко истече́тъ ма́слина твоя́:

сы́ны и дще́ри роди́ши, и не бу́дутъ тебѣ́, оти́дутъ бо въ плѣ́нъ:

вся́ древе́сная твоя́ и вся́ жи́та земли́ твоея́ потреби́тъ ржа́:

пришле́цъ, и́же е́сть у тебе́, взы́детъ надъ тя́ вы́ше вы́ше, ты́ же низъи́деши ни́зу ни́зу:

се́й взаи́мъ да́стъ тебѣ́, ты́ же ему́ взаи́мъ не да́си: се́й бу́детъ глава́, ты́ же бу́деши хво́стъ.

И прiи́дутъ на тя́ вся́ кля́твы сiя́, и пожену́тъ тя́ и пости́гнутъ тя́, до́ндеже потребя́тъ тя́ и до́ндеже погубя́тъ тя́: я́ко не послу́шалъ еси́ гла́са Го́спода Бо́га твоего́, е́же храни́ти за́повѣди Его́ и оправда́нiя Его́, ели́ка заповѣ́да тебѣ́.

И бу́дутъ на тебѣ́ зна́менiя и чудеса́, и въ сѣ́мени твое́мъ до вѣ́ка,

поне́же не послужи́лъ еси́ Го́сподеви Бо́гу твоему́ съ весе́лiемъ и благи́мъ се́рдцемъ, мно́жества ра́ди всѣ́хъ [благи́хъ],

и послу́жиши враго́мъ твои́мъ, я́же по́слетъ Госпо́дь Бо́гъ тво́й на тя́ съ гла́домъ и жа́ждею, и нагото́ю и оскудѣ́нiемъ всѣ́хъ: и возложи́тъ яре́мъ желѣ́зенъ на вы́ю твою́, до́ндеже сокруши́тъ тя́.

И наведе́тъ Госпо́дь на тя́ язы́къ издале́ча от кра́я земли́ а́ки устремле́нiе о́рле, язы́къ, его́же не уразумѣ́еши глаго́ла,

язы́къ безсту́денъ лице́мъ, и́же не удиви́тся лицу́ ста́рчу и ю́на не поми́луетъ:

и поя́стъ плоды́ ското́въ твои́хъ и плоды́ земли́ твоея́, я́ко не оста́витъ тебѣ́ пшени́цы, ни вина́, ни еле́а, ста́дъ воло́въ твои́хъ и па́ствъ ове́цъ твои́хъ, до́ндеже погуби́тъ тя́:

и сокруши́тъ тя́ во всѣ́хъ градѣ́хъ твои́хъ, до́ндеже разоря́тся стѣ́ны твоя́ высо́кiя и крѣ́пкiя, на ни́хже ты́ упова́еши, во все́й земли́ твое́й: и озло́битъ тя́ во всѣ́хъ градѣ́хъ твои́хъ, я́же даде́ тебѣ́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й.

И снѣ́си ча́да утро́бы твоея́, пло́ть сыно́въ и дще́рей твои́хъ, и́хже даде́ тебѣ́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й, въ тѣснотѣ́ твое́й и въ ско́рби твое́й, е́юже оскорби́тъ тя́ вра́гъ тво́й.

Ю́ный въ ва́съ и млады́й зѣло́ позави́дитъ о́комъ свои́мъ бра́ту своему́ и женѣ́ я́же на ло́нѣ его́, и оста́вшымся ча́домъ, я́же а́ще оста́нутся ему́:

я́ко да́ти еди́ному и́хъ от пло́тей ча́дъ свои́хъ, и́хже я́лъ еси́, поне́же ничто́ оста́ся ему́ въ тѣснотѣ́ и ско́рби твое́й, е́юже оскорбя́тъ тя́ врази́ твои́ во всѣ́хъ градѣ́хъ твои́хъ.

И ю́ная въ ва́съ [жена́] и млада́ зѣло́, ея́же не обы́че нога́ ея́ ходи́ти по земли́ ю́ности ра́ди и мла́дости, позави́дитъ о́комъ свои́мъ му́жу своему́ и́же на ло́нѣ ея́, и сы́ну и дще́ри свое́й,

и бло́нѣ свое́й изше́дшей изъ чре́слъ ея́, и ча́ду своему́ е́же а́ще роди́тъ: снѣ́стъ бо я́ та́йно, ску́дости ра́ди всѣ́хъ въ тѣснотѣ́ и ско́рби свое́й, е́юже оскорби́тъ тя́ вра́гъ тво́й во всѣ́хъ градѣ́хъ твои́хъ.

А́ще не послу́шаете твори́ти вся́ словеса́ зако́на сего́, напи́санная въ кни́зѣ се́й, е́же боя́тися и́мене честна́го и чу́днаго сего́, Го́спода Бо́га твоего́,

и удиви́тъ Госпо́дь я́звы твоя́ и я́звы сѣ́мене твоего́, я́звы вели́кiя и ди́вныя, и болѣ́зни злы́я и извѣ́стныя,

и обрати́тъ на тя́ всю́ болѣ́знь Еги́петскую злу́ю, ея́же ты́ боя́лся еси́ от лица́ и́хъ, и прилѣпя́тся къ тебѣ́:

и все́ разслабле́нiе, и всю́ я́зву ненапи́санную и всю́ пи́саную въ кни́зѣ зако́на сего́ наведе́тъ Госпо́дь на тя́, до́ндеже потреби́тъ тя́:

и оста́нетеся въ числѣ́ ма́лѣмъ, вмѣ́сто того́ егда́ бы́сте я́ко звѣ́зды небе́сныя мно́жествомъ, я́ко не послу́шасте гла́са Го́спода Бо́га ва́шего.

И бу́детъ, я́коже возвесели́ся Госпо́дь о ва́съ благотвори́ти ва́мъ и умно́жити ва́съ, та́ко возвесели́тся Госпо́дь о ва́съ потреби́ти ва́съ: и во́зметеся от земли́, въ ню́же вы́ вхо́дите та́мо наслѣ́дити ю́,

и разсѣ́етъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й во вся́ язы́ки, от кра́я земли́ да́же до кра́я ея́, и послу́жиши та́мо бого́мъ ины́мъ, дре́ву и ка́менiю, и́хже не зна́лъ еси́ ты́ и отцы́ твои́:

но и во язы́цѣхъ о́нѣхъ не упоко́итъ тя́, ниже́ бу́детъ стоя́нiя стопѣ́ ноги́ твоея́: и да́стъ тебѣ́ Госпо́дь та́мо се́рдце печа́льное и оскудѣва́ющая очеса́ и истаява́ющую ду́шу:

и бу́детъ живо́тъ тво́й ви́сящь предъ очи́ма твои́ма, и убои́шися во дни́ и въ но́щи, и не бу́деши вѣ́ры я́ти житiю́ твоему́:

зау́тра рече́ши: ка́ко бу́детъ ве́черъ? И въ ве́черъ рече́ши: ка́ко бу́детъ у́тро? От стра́ха се́рдца твоего́, и́мже убои́шися, и от видѣ́нiй оче́съ твои́хъ, и́миже у́зриши:

и возврати́тъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ во Еги́петъ въ корабле́хъ, и на пути́ его́же реко́хъ, не приложите́ ксему́ ви́дѣти его́: и про́дани бу́дете та́мо враго́мъ ва́шымъ въ рабы́ и въ рабы́ни, и не бу́детъ купу́ющаго.

Испанский Reina-Valera 1995

Языки

»Acontecerá que si oyes atentamente la voz de Jehová, tu Dios, para guardar y poner por obra todos sus mandamientos que yo te prescribo hoy, también Jehová, tu Dios, te exaltará sobre todas las naciones de la tierra.

Y vendrán sobre ti y te alcanzarán todas estas bendiciones, si escuchas la voz de Jehová, tu Dios.

»Bendito serás tú en la ciudad y bendito en el campo.

»Bendito el fruto de tu vientre, el fruto de tu tierra, el fruto de tus bestias, la cría de tus vacas y los rebaños de tus ovejas.

»Benditas serán tu canasta y tu artesa de amasar.

»Bendito serás en tu entrar y bendito en tu salir.

»Jehová derrotará a los enemigos que se levanten contra ti; por un camino saldrán contra ti y por siete caminos huirán de ti.

»Jehová enviará su bendición sobre tus graneros y sobre todo aquello en que pongas tu mano, y te bendecirá en la tierra que Jehová, tu Dios, te da.

»Te confirmará Jehová como su pueblo santo, como te lo ha jurado, si guardas los mandamientos de Jehová, tu Dios, y sigues sus caminos.

Entonces verán todos los pueblos de la tierra que el nombre de Jehová es invocado sobre ti, y te temerán.

Jehová te hará sobreabundar en bienes, en el fruto de tu vientre, en el fruto de tu bestia y en el fruto de tu tierra, en el país que Jehová juró a tus padres que te había de dar.

Te abrirá Jehová su buen tesoro, el cielo, para enviar la lluvia a tu tierra en su tiempo y para bendecir toda la obra de tus manos. Prestarás a muchas naciones, y tú no pedirás prestado.

Te pondrá Jehová por cabeza y no por cola; estarás encima solamente, nunca debajo, si obedeces los mandamientos de Jehová, tu Dios, que yo te ordeno hoy; si los guardas y cumples,

y no te apartas de todas las palabras que yo te mando hoy, ni a la derecha ni a la izquierda, para ir tras dioses ajenos y servirlos.

»Pero acontecerá, si no oyes la voz de Jehová, tu Dios, y no procuras cumplir todos sus mandamientos y sus estatutos que yo te ordeno hoy, vendrán sobre ti y te alcanzarán todas estas maldiciones.

»Maldito serás tú en la ciudad y maldito en el campo.

»Maldita serán tu canasta y tu artesa de amasar.

»Maldito el fruto de tu vientre, el fruto de tu tierra, la cría de tus vacas y los rebaños de tus ovejas.

»Maldito serás en tu entrar y maldito en tu salir.

»Jehová enviará contra ti la maldición, el quebranto y el asombro en todo cuanto pongas tu mano y hagas, hasta que seas destruido y perezcas muy pronto a causa de la maldad de las obras por las cuales me habrás dejado.

Jehová traerá sobre ti mortandad, hasta que te haga desaparecer de la tierra a la cual vas a entrar para tomarla en posesión.

Jehová te herirá de tisis, de fiebre, de inflamación y de ardor, con sequía, con calamidad repentina y con añublo, que te perseguirán hasta que perezcas.

»Los cielos que están sobre tu cabeza serán de bronce, y de hierro la tierra que está debajo de ti.

Dará Jehová como lluvia a tu tierra polvo y ceniza; de los cielos descenderán sobre ti hasta que perezcas.

Jehová te entregará derrotado delante de tus enemigos; por un camino saldrás contra ellos y por siete caminos huirás de ellos. Serás el espanto de todos los reinos de la tierra.

Tus cadáveres servirán de comida a todas las aves del cielo y a las fieras de la tierra, y no habrá quien las espante.

»Jehová te herirá con la úlcera de Egipto, con tumores, con sarna y con comezón de que no puedas ser curado.

Jehová te herirá con locura, ceguera y turbación de espíritu,

y palparás al mediodía como palpa el ciego en la oscuridad. No serás prosperado en tus caminos; no serás sino oprimido y robado todos los días, y no habrá quien te salve.

»Te desposarás con una mujer y otro hombre dormirá con ella; edificarás una casa y no habitarás en ella; plantarás una viña y no la disfrutarás.

Tu buey será matado ante tus propios ojos, y no comerás de él; tu asno será arrebatado en tu presencia, y no te será devuelto; tus ovejas serán entregadas a tus enemigos, y no tendrás quien te las rescate.

Tus hijos y tus hijas serán entregados a otro pueblo; tus ojos lo verán, y desfallecerán tras ellos todo el día, pero nada podrás hacer.

El fruto de tu tierra y de todo tu trabajo lo comerá un pueblo que no conociste, y no serás sino oprimido y quebrantado todos los días.

Y enloquecerás a causa de lo que verás con tus ojos.

Te herirá Jehová con maligna pústula en las rodillas y en las piernas, desde la planta de tu pie hasta tu coronilla, sin que puedas ser curado.

»Jehová os llevará, a ti y al rey que hayas puesto sobre ti, a una nación que ni tú ni tus padres conocíais, y allá servirás a dioses ajenos, al palo y a la piedra.

Serás motivo de horror, y servirás de refrán y de burla en todos los pueblos a los cuales te llevará Jehová.

Sacarás mucha semilla al campo y recogerás poco, porque la langosta lo consumirá.

Plantarás viñas y labrarás, pero no beberás vino ni recogerás uvas, porque el gusano se las comerá.

Tendrás olivos en todo tu territorio, pero no te ungirás con el aceite, porque tu aceituna se caerá.

Hijos e hijas engendrarás, y no serán para ti, porque irán en cautiverio.

Toda tu arboleda y el fruto de tu tierra serán consumidos por la langosta.

El extranjero que estará en medio de ti se elevará sobre ti muy alto, y tú descenderás muy abajo.

Él te prestará a ti y tú no le prestarás a él; él estará a la cabeza y tú a la zaga.

»Vendrán sobre ti todas estas maldiciones, te perseguirán y te alcanzarán hasta que perezcas; por cuanto no habrás atendido a la voz de Jehová, tu Dios, para guardar los mandamientos y los estatutos que él te mandó.

Y serán sobre ti y tu descendencia como una señal y un prodigio para siempre.

»Por cuanto no serviste a Jehová, tu Dios, con alegría y con gozo de corazón, cuando tenías abundancia de todas las cosas,

servirás, por tanto, a tus enemigos que enviará Jehová contra ti, con hambre, con sed y con desnudez, y con falta de todas las cosas. Él pondrá un yugo de hierro sobre tu cuello, hasta destruirte.

Jehová traerá contra ti una nación venida de lejos, de los confines de la tierra, que volará como águila, una nación cuya lengua no entiendas;

gente fiera de rostro, que no tendrá respeto del anciano ni perdonará al niño.

Ella se comerá el fruto de tu bestia y el fruto de tu tierra, hasta que perezcas; no te dejará grano, ni mosto, ni aceite, ni la cría de tus vacas, ni los rebaños de tus ovejas, hasta destruirte.

»Pondrá sitio a todas tus ciudades, hasta que caigan en toda tu tierra los muros altos y fortificados en que tú confías. Sitiará, pues, todas tus ciudades y toda la tierra que Jehová, tu Dios, te haya dado.

Comerás el fruto de tu vientre, la carne de tus hijos y de tus hijas que Jehová, tu Dios, te dio, en medio del sitio y el apuro con que te angustiará tu enemigo.

El hombre más amable y delicado entre los tuyos mirará con malos ojos a su hermano, a la mujer de su corazón y al resto de los hijos que le queden,

para no compartir con ellos la carne de sus hijos, que él se comerá, por no haberle quedado nada en medio del asedio y la angustia a que te reducirá tu enemigo en todas tus ciudades.

La más amable y delicada entre vosotros, de tan pura delicadeza y ternura que nunca intentaría sentar sobre la tierra la planta de su pie, mirará con malos ojos al marido de su corazón, a su hijo, a su hija,

y por carecer de todo, se ocultará para comer la placenta que sale de entre sus pies y a los hijos que dé a luz, en medio del asedio y la angustia a que te reducirá tu enemigo en tus ciudades.

»Si no cuidas de poner por obra todas las palabras de esta Ley que están escritas en este libro, temiendo a ese nombre glorioso y temible de Jehová, tu Dios,

entonces Jehová aumentará terriblemente tus plagas y las plagas de tu descendencia, plagas grandes y permanentes, enfermedades malignas y duraderas,

y traerá sobre ti todos los males de Egipto, delante de los cuales temiste, y no te dejarán.

Asimismo toda enfermedad y toda plaga que no está escrita en el libro de esta Ley, Jehová la enviará sobre ti, hasta que seas destruido.

Y quedaréis sólo unos pocos, en lugar de haber sido tan numerosos como las estrellas del cielo, por cuanto no obedecisteis a la voz de Jehová, tu Dios.

Así como Jehová se gozaba en haceros bien y en multiplicaros, así se gozará Jehová en arruinaros y en destruiros. Seréis arrancados de sobre la tierra a la que vais a entrar para tomarla en posesión.

Jehová te esparcirá por todos los pueblos, desde un extremo de la tierra hasta el otro extremo, y allí servirás a dioses ajenos que no conociste tú ni tus padres, al leño y a la piedra.

Y ni aun entre estas naciones descansarás, ni la planta de tu pie tendrá reposo, pues allí te dará Jehová un corazón temeroso, languidez de ojos y tristeza de alma.

Tendrás la vida como algo que pende delante de ti, estarás temeroso de noche y de día y no tendrás seguridad de tu vida.

Por la mañana dirás: “¡Quién diera que fuera la tarde!”, y a la tarde dirás: “¡Quién diera que fuera la mañana!”, por el miedo que amedrentará tu corazón y por lo que verán tus ojos.

Y Jehová te hará volver a Egipto en naves, por el camino del cual te ha dicho: “Nunca más volverás”, y allí seréis vendidos a vuestros enemigos como esclavos y esclavas, y no habrá quien os compre.»