У́бо, о, дабы́ во а́дѣ мя́ сохрани́лъ еси́, скры́лъ же мя́ бы еси́, до́ндеже преста́нетъ гнѣ́въ тво́й, и вчини́ши ми́ вре́мя, въ не́же па́мять сотвори́ши ми́.

А́ще бо у́мретъ человѣ́къ, жи́въ бу́детъ: сконча́въ дни́ житiя́ своего́, потерплю́, до́ндеже па́ки бу́ду.

Посе́мъ воззове́ши, а́зъ же послу́шаю тя́: дѣ́лъ же руку́ твое́ю не отвраща́йся:

изчи́слилъ же еси́ начина́нiя моя́, и ничто́же тя́ мимои́детъ от грѣ́хъ мои́хъ:

запечатлѣ́лъ же ми́ еси́ беззако́нiя въ мѣшцѣ́, назна́меналъ же еси́, а́ще что́ нево́лею преступи́хъ.

Оба́че и гора́ па́дающи распаде́тся, и ка́мень обетша́етъ от мѣ́ста своего́:

ка́менiе огла́диша во́ды, и потопи́ша во́ды взна́къ хо́лмы земны́я, и ожида́нiе человѣ́ческо погуби́лъ еси́.

Отри́нулъ еси́ его́ до конца́, и отъи́де: измѣни́лъ еси́ ему́ лице́ и испусти́лъ еси́.

Мно́гимъ же бы́вшымъ сыно́мъ его́, не вѣ́сть: а́ще же и ма́ло и́хъ бу́детъ, не зна́етъ:

но пло́ти его́ болѣ́ша, душа́ же его́ о себѣ́ сѣ́това.

Еврейский

אָדָם יְלוּד אִשָּׁה; קְצַר יָמִים, וּשְׂבַע־רֹגֶז׃

כְּצִיץ יָצָא וַיִּמָּל; וַיִּבְרַח כַּצֵּל, וְלֹא יַעֲמוֹד׃

אַף־עַל־זֶה פָּקַחְתָּ עֵינֶךָ; וְאֹתִי תָבִיא בְמִשְׁפָּט עִמָּךְ׃

מִי־יִתֵּן טָהוֹר מִטָּמֵא, לֹא אֶחָד׃

אִם חֲרוּצִים יָמָיו, מִסְפַּר־חֳדָשָׁיו אִתָּךְ; חֻקּוֹ (חֻקָּיו) עָשִׂיתָ, וְלֹא יַעֲבוֹר׃

שְׁעֵה מֵעָלָיו וְיֶחְדָּל; עַד־יִרְצֶה, כְּשָׂכִיר יוֹמוֹ׃

כִּי יֵשׁ לָעֵץ, תִּקְוָה אִם־יִכָּרֵת וְעוֹד יַחֲלִיף; וְיֹנַקְתּוֹ, לֹא תֶחְדָּל׃

אִם־יַזְקִין בָּאָרֶץ שָׁרְשׁוֹ; וּבֶעָפָר, יָמוּת גִּזְעוֹ׃

מֵרֵיחַ מַיִם יַפְרִחַ; וְעָשָׂה קָצִיר כְּמוֹ־נָטַע׃

וְגֶבֶר יָמוּת וַיֶּחֱלָשׁ; וַיִּגְוַע אָדָם וְאַיּוֹ׃

אָזְלוּ־מַיִם מִנִּי־יָם; וְנָהָר, יֶחֱרַב וְיָבֵשׁ׃

וְאִישׁ שָׁכַב, וְלֹא־יָקוּם עַד־בִּלְתִּי שָׁמַיִם לֹא יָקִיצוּ; וְלֹא־יֵעֹרוּ, מִשְּׁנָתָם׃

מִי יִתֵּן בִּשְׁאוֹל תַּצְפִּנֵנִי, תַּסְתִּירֵנִי עַד־שׁוּב אַפֶּךָ; תָּשִׁית לִי חֹק וְתִזְכְּרֵנִי׃

אִם־יָמוּת גֶּבֶר, הֲיִחְיֶה כָּל־יְמֵי צְבָאִי אֲיַחֵל; עַד־בּוֹא, חֲלִיפָתִי׃

תִּקְרָא וְאָנֹכִי אֶעֱנֶךָּ; לְמַעֲשֵׂה יָדֶיךָ תִכְסֹף׃

כִּי־עַתָּה צְעָדַי תִּסְפּוֹר; לֹא־תִשְׁמוֹר, עַל־חַטָּאתִי׃

חָתֻם בִּצְרוֹר פִּשְׁעִי; וַתִּטְפֹּל, עַל־עֲוֹנִי׃

וְאוּלָם הַר־נוֹפֵל יִבּוֹל; וְצוּר, יֶעְתַּק מִמְּקֹמוֹ׃

אֲבָנִים שָׁחֲקוּ מַיִם, תִּשְׁטֹף־סְפִיחֶיהָ עֲפַר־אָרֶץ; וְתִקְוַת אֱנוֹשׁ הֶאֱבַדְתָּ׃

תִּתְקְפֵהוּ לָנֶצַח וַיַּהֲלֹךְ; מְשַׁנֶּה פָנָיו, וַתְּשַׁלְּחֵהוּ׃

יִכְבְּדוּ בָנָיו וְלֹא יֵדָע; וְיִצְעֲרוּ, וְלֹא־יָבִין לָמוֹ׃

אַךְ־בְּשָׂרוֹ עָלָיו יִכְאָב; וְנַפְשׁוֹ, עָלָיו תֶּאֱבָל׃ פ

Киргизский

Языки

Аялдан туулган адамдын љмєрє кыска жана азапка толгон.

Ал гєл сыяктуу чыгат да, соолуп, кєбєлєп калат. Кљлљкљдљй качат, токтобойт.

Сен ушундай адамга да кљзєњдє кадайсыњбы, мени Љзєњ менен соттошууга алып барасыњбы?

Таза эместен ким таза болуп тљрљлсєн? Эч ким.

Эгерде анын љмєрєн ченеп койсоњ, ай-кєндљрє Сенин колуњда турса, эгерде Сен анын љтљ албаган чегин чектеп койсоњ,

анда андан жєзєњдє бур. Ал жалчынын кєндљрєндљй болгон кєндљрє бєткєчљ, эс алып алсын.

Даракта ємєт бар, ал кыйылса да, кайра љсљт, чырпыктары токтоосуз чыга берет.

Эгерде анын жердеги тамыры картайып, дємєрєн топурак басып катып калса да,

сууну сезери менен, жаш чырпык чыгарып, жањы отургузулган кљчљттљй болуп, бутактарын жаят.

Адам болсо љлљт, анан чирийт. Адам љлдє, эми ал кайда?

Кљлдљн суулар агып кетет, дарыя соолуп, какшыйт,

адам да жатса турбайт. Асман жок болмоюнча, ал ойгонбойт, уйкусунан турбайт.

Оо, каарыњ тарап кеткенче, Сен мени љлгљндљр жаткан жайга бекитип, жашырып турсањ кана! Анан мага мљљнљт берип, ошондон кийин гана мени эстесењ кана!

Адам љлгљн соњ, кайра жашамак беле? Анда мага берилген мљљнљт бєткљнчљ, менин ордума келе турганды кєтљр элем.

Сен чакырсањ, мен Сага жооп берер элем. Ошондо Сен Љз колуњ менен жаратканыња ырайым кылар элењ.

Ошондо Сен менин кадамымды эсептер элењ, кєнљљ кылып жатканымда карап турбас элењ.

Сен менин мыйзамсыздыгымды тєрмљк кагазга жазып мљљр басып салар элењ, менин айыбымды жаап салар элењ.

Бирок тоо кулап талкаланат, аска-зоо ордунан козголот.

Суу таштарды жеп кетет, анын ташкыны жер топурагын жууп кетет. Сен адамдын ємєтєн да так ошондой жок кыласыњ.

Аны акырына чейин кысымга аласыњ, ал кетет. Жєзєн љзгљртєп, аны кетиресињ.

Балдары ардакталып жатабы, ал аны билбейт; кор болуп жатабы, ал аны сезбейт.

Бирок анын денеси сыздап, жаны кыйналып жатат”».