Азбука веры » Би́блия » Псалти́рь » Псалом 143

Псалом 143

Толкования

Толкования главы

143:0

143:1

см.:2Цар.22:35;

143:2

см.:2Цар.22:47;

143:3

см.:Иов.7:17;Пс.8:5;Евр.2:6;

143:4

см.:Иов.8:9;Иов.14:2;

143:5

см.:2Цар.22:10;

143:6

143:7

см.:Пс.123:4;

143:8

143:9

см.:Пс.32:2;Ис.5:1;Откр.5:9;

143:10

см.:Притч.21:31;1Мак.3:19;

143:11

см.:Иез.24:25;

см.:Лк.12:16;

см.:Лк.14:19;

см.:Пс.32:12;

Церковнославянский (рус)

Псало́мъ Дави́ду, къ голiа́ѳу.

Благослове́нъ Госпо́дь Бо́гъ мо́й, науча́яй ру́цѣ мои́ на ополче́нiе, пе́рсты моя́ на бра́нь.

Ми́лость моя́ и прибѣ́жище мое́, засту́пникъ мо́й и изба́витель мо́й, защи́титель мо́й, и на Него́ упова́хъ: повину́яй лю́ди моя́ подъ мя́.

Го́споди, что́ е́сть человѣ́къ, я́ко позна́лся еси́ ему́? Или́ сы́нъ человѣ́чь, я́ко вмѣня́еши его́?

Человѣ́къ суетѣ́ уподо́бися: дні́е его́ я́ко сѣ́нь прехо́дятъ.

Го́споди, преклони́ небеса́, и сни́ди: косни́ся гора́мъ, и воздымя́тся:

блесни́ мо́лнiю, и разжене́ши я́: посли́ стрѣ́лы Твоя́, и смяте́ши я́.

Посли́ ру́ку Твою́ съ высоты́, изми́ мя и изба́ви мя́ от во́дъ мно́гихъ, изъ руки́ сыно́въ чужди́хъ,

и́хже уста́ глаго́лаша суету́, и десни́ца и́хъ десни́ца непра́вды.

Бо́же, пѣ́снь но́ву воспою́ Тебѣ́, во псалти́ри десятостру́ннѣмъ пою́ Тебѣ́:

даю́щему спасе́нiе царе́мъ, избавля́ющему Дави́да раба́ Своего́ от меча́ лю́та.

Изба́ви мя́ и изми́ мя изъ руки́ сыно́въ чужди́хъ, и́хже уста́ глаго́лаша суету́, и десни́ца и́хъ десни́ца непра́вды:

и́хже сы́нове и́хъ я́ко новосажде́нiя водруже́ная въ ю́ности свое́й, дще́ри и́хъ удо́брены, преукра́шены я́ко подо́бiе хра́ма:

храни́лища и́хъ испо́лнена, отрыга́ющая от сего́ въ сiе́: о́вцы и́хъ многопло́дны, мно́жащыяся во исхо́дищихъ свои́хъ: воло́ве и́хъ то́лсти:

нѣ́сть паде́нiя опло́ту, ниже́ прохо́да, ниже́ во́пля въ сто́гнахъ и́хъ.

Ублажи́ша лю́ди, и́мже сiя́ су́ть: блаже́ни лю́дiе, и́мже Госпо́дь Бо́гъ и́хъ.

Французский (LSG)

^144:1 De David. Béni soit l'Éternel, mon rocher, Qui exerce mes mains au combat, Mes doigts à la bataille,

^144:2 Mon bienfaiteur et ma forteresse, Ma haute retraite et mon libérateur, Mon bouclier, celui qui est mon refuge, Qui m'assujettit mon peuple!

^144:3 Éternel, qu'est-ce que l'homme, pour que tu le connaisses? Le fils de l'homme, pour que tu prennes garde à lui?

^144:4 L'homme est semblable à un souffle, Ses jours sont comme l'ombre qui passe.

^144:5 Éternel, abaisse tes cieux, et descends! Touche les montagnes, et qu'elles soient fumantes!

^144:6 Fais briller les éclairs, et disperse mes ennemis! Lance tes flèches, et mets-les en déroute!

^144:7 Étends tes mains d'en haut; Délivre-moi et sauve-moi des grandes eaux, De la main des fils de l'étranger,

^144:8 Dont la bouche profère la fausseté, Et dont la droite est une droite mensongère.

^144:9 O Dieu! je te chanterai un cantique nouveau, Je te célébrerai sur le luth à dix cordes.

^144:10 Toi, qui donnes le salut aux rois, Qui sauvas du glaive meurtrier David, ton serviteur,

^144:11 Délivre-moi et sauve-moi de la main des fils de l'étranger, Dont la bouche profère la fausseté, Et dont la droite est une droite mensongère!...

^144:12 Nos fils sont comme des plantes Qui croissent dans leur jeunesse; Nos filles comme les colonnes sculptées Qui font l'ornement des palais.

^144:13 Nos greniers sont pleins, Regorgeant de tout espèce de provisions; Nos troupeaux se multiplient par milliers, par dix milliers, Dans nos campagnes;

^144:14 Nos génisses sont fécondes; Point de désastre, point de captivité, Point de cris dans nos rues!

^144:15 Heureux le peuple pour qui il en est ainsi! Heureux le peuple dont l'Éternel est le Dieu!

Киргизский

Языки

Дљљттєкє. Колумду согушка, муштумумду урушка єйрљткљн менин аска-зоомо – Тењирге дањк!

Тењир менин ырайым кылуучум, чебим, таянычым, Куткаруучум, калканым, мен Ага таянам. Ал мага элимди баш ийдирет.

Тењирим! Сен кљњєл бургудай, адам баласы ким? Адам жљнєндљ ойлонгудай, адам ким?

Адам желдей, анын кєндљрє љтєп кетчє кљлљкљдљй.

Тењирим! Асманыњды жантайтып, жерге тєш. Тоолорго колуњ тийсе, алар тєтљп кетет.

Чагылган чартылдатып, душмандарды туш-тушка чачырат. Љз жебелерињди жаадырып, аларды талкала.

Жогорудан колуњду сунуп, мени куткар, мени чоњ суулардан, бљтљн элдердин колунан сакта.

Алардын ооздору жалганды сєйлљйт, алардын оњ колу – жалгандыктын оњ колу.

Кудайым! Мен Сага жањы ыр ырдап берем, мен Сага он кылдуу арфа чертип берем.

Падышаларды куткарган, Љз кулу Дљљттє жалањдаган кылычтан куткарган Сага ырдайм.

Мени куткар, бљтљн элдердин колунан сакта, алардын ооздору жалганды сєйлљйт, алардын оњ колу – жалгандыктын оњ колу.

Уулдарыбыз жаш чагында дєркєрљп љскљн љсємдєктљй болсун, кыздарыбыз ак сарайлардагы чеберлик менен кооздолгон мамылардай болсун.

Кампаларыбыз толуп, ар кандай дан мол болсун. Койлорубуз мињдеп, тємљндљп тљлдљп, жайыттарда жайылып жєрсєн.

Љгєздљрєбєз семиз болсун. Эч нерсе таланып-тонолбосун, уурдалбасын, кљчљлљрєбєздљ ый болбосун.

Кайсы элде ушундай болсо, ошол эл бактылуу. Кайсы элдин Тењири Кудай болсо, ошол эл бактылуу.