2 Все люди, слушайте изречение мудрости. 6 Не бойтесь преследований нечестивых, так как нет никого, кто бы мог избежать смерти. 12 Нечестивый не избежит преисподней; а праведный будет принят Богом. 17 Не бойся, когда видишь увеличение силы и славы нечестивого: по смерти он пойдет к своим отцам, которые не видят света.

Начальнику хора. Сынов Кореевых. Псалом

Слушайте сие, все народы; внимайте сему, все живущие во вселенной, –

и простые и знатные, богатый, равно как бедный.

Уста мои изрекут премудрость, и размышления сердца моего – знание.

Приклоню ухо мое к притче, на гуслях открою загадку мою:

«для чего бояться мне во дни бедствия, когда беззаконие путей моих окружит меня?»

Надеющиеся на силы свои и хвалящиеся множеством богатства своего!

человек никак не искупит брата своего и не даст Богу выкупа за него:

дорога́ цена искупления души их, и не будет того вовек,

чтобы остался кто жить навсегда и не увидел могилы.

Каждый видит, что и мудрые умирают, равно как и невежды и бессмысленные погибают и оставляют имущество свое другим.

В мыслях у них, что домы их вечны, и что жилища их в род и род, и земли свои они называют своими именами.

Но человек в чести не пребудет; он уподобится животным, которые погибают.

Этот путь их есть безумие их, хотя последующие за ними одобряют мнение их.

Как овец, заключат их в преисподнюю; смерть будет пасти их, и наутро праведники будут владычествовать над ними; сила их истощится; могила – жилище их.

Но Бог избавит душу мою от власти преисподней, когда примет меня.

Не бойся, когда богатеет человек, когда слава дома его умножается:

ибо умирая не возьмет ничего; не пойдет за ним слава его;

хотя при жизни он ублажает душу свою, и прославляют тебя, что ты удовлетворяешь себе,

но он пойдет к роду отцов своих, которые никогда не увидят света.

Человек, который в чести и неразумен, подобен животным, которые погибают.

Грузинский

Языки

გუნდის ლობტარს, კორახის ძეთა ფსალმუნი.

ისმინეთ ესე, ხალხო ყოველო, ყური მოაპყარით ქვეყნიერების ყველა მცხოვრებო,

უბრალოებმაც, დიდგვაროვნებმაც, მდიდარმა და ღარიბმა ერთად.

ჩემი პირი წარმოთქვამს სიბრძნეს და ჩემი გულის ფიქრი გონიერებას.

ყურს მივუგდებ იგავს, ქნარზე ამოვხსნი ჩემს გამოცანას,

რად შემეშინდება უბედურების ჟამს, ჩემი გზების ცოდვა გარს შემომეხვევა?

თავიანთი ძალით და უხვი სიმდიდრით დაიმედებულნი იტრაბახებენ.

ძმა დახსნით ვერ დაიხსნის კაცს, ვერ მისცემს ღმერთს მის გამოსასყიდს.

ძვირია მათი სულის გამოხსნა და არ ეგების უკუნისამდე.

რომ ცოცხლად დარჩეს სამარადისოდ და არ იხილოს საფლავი.

რადგანაც ხედავს: ბრძენნი იხოცებიან, ბრიყვისა და სულელის მსგავსად იღუპებიან და თავიანთ დოვლათს სხვას უტოვებენ.

გულში ფიქრობენ, რომ მათი სახლები მუდმივია და მათი საცხოვრებლები - თაობიდან თაობამდე; თავიანთ სახელებს უწოდებენ მამულებს.

ადამიანი პატივისცემაში ვერ დარჩება; მიმსგავსებულია დასაკლავ პირუტყვს.

ეს მათი გზა მათი უგუნურობაა, თუმცა შემდგომნი მათნი იწონებენ.

ცხვრებივით ჩაყრიან ჯოჯოხეთში; სიკვდილი მწყემსავს მათ, დილით კი წმიდანები გაბატონდებიან მათზე; და სიმაგრე მათი დაიშრიტება, საფლავია მათი სადგომი;

ხოლო ღმერთი დაიხსნის ჩემს სულს ჯოჯოხეთისაგან, როცა ამომიყვანს. სელა.

არ შეგეშინდეს, თუ გამდიდრდეს კაცი, თუ გამრავლდეს მისი სახლის დიდება.

რადგან, როცა მოკვდება, ვერაფერს წაიღებს, თან არ ჩაჰყვება მისი დიდება.

თუმცა თავიანთ სულს სიცოცხლეშივე აკურთხებენ და გადიდებენ შენ იმისათვის, რომ კეთილს იზამ.

მივა მამების თაობასთან, რომელნიც ვერასოდეს ვერ იხილავენ სინათლეს.

ადამიანი, რომელიც პატივისცემაშია და არ გაეგება, დამსგავსებულია დასაკლავ პირუტყვს.