Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
3:2
3:11
3:17
[Зач. 68А.] Сiе́ уже́, возлю́бленнiи, второ́е ва́мъ пишу́ посла́нiе, въ ни́хже возбужда́ю воспомина́нiемъ ва́шъ чи́стый смы́слъ,
помяну́ти пре́жде рече́нныя глаго́лы от святы́хъ проро́къ, и апо́столъ ва́шихъ за́повѣдь Го́спода и Спа́са:
сiе́ пре́жде вѣ́дяще, я́ко прiиду́тъ въ послѣ́днiя дни́ руга́теле, по свои́хъ по́хотѣхъ ходя́ще
и глаго́люще: гдѣ́ е́сть обѣтова́нiе прише́ствiя Его́, отне́лѣже бо отцы́ успо́ша, вся́ та́ко пребыва́ютъ от нача́ла созда́нiя.
Таи́тся бо и́мъ сiе́ хотя́щымъ, я́ко небеса́ бѣ́ша испе́рва, и земля́ от воды́ и водо́ю {и посредѣ́ воды́} соста́влена, Бо́жiимъ сло́вомъ:
тѣ́мже тогда́шнiй мíръ, водо́ю потопле́нъ бы́въ, поги́бе.
А ны́нѣшняя небеса́ и земля́ тѣ́мже Сло́вомъ сокрове́на су́ть, огню́ блюдо́ма на де́нь суда́ и поги́бели нечести́выхъ человѣ́къ.
Еди́но же сiе́ да не утаи́тся ва́съ, возлю́бленнiи, я́ко еди́нъ де́нь предъ Го́сподемъ я́ко ты́сяща лѣ́тъ, и ты́сяща лѣ́тъ я́ко де́нь еди́нъ.
Не косни́тъ Госпо́дь обѣтова́нiя, я́коже нѣ́цыи коснѣ́нiе мня́тъ: но долготе́рпитъ на на́съ, не хотя́ да кто́ поги́бнетъ, но да вси́ въ покая́нiе прiи́дутъ.
Прiи́детъ же де́нь Госпо́день я́ко та́ть въ нощи́, въ о́ньже небеса́ у́бо съ шу́момъ ми́мо и́дутъ {по́йдутъ}, стихі́и же сжига́емы разоря́тся, земля́ же и я́же на не́й дѣла́ сгоря́тъ.
Си́мъ у́бо всѣ́мъ разоря́емымъ, ка́цѣмъ подоба́етъ бы́ти ва́мъ во святы́хъ пребыва́нiихъ и благоче́стiихъ,
ча́ющымъ и скорѣ́е бы́ти жела́ющымъ прише́ствiя Бо́жiяго дне́, его́же ра́ди небеса́ жего́ма разоря́тся, и стихі́и опаля́емы раста́ются?
Но́ва же небесе́ и но́вы земли́ по обѣтова́нiю Его́ ча́емъ, въ ни́хже пра́вда живе́тъ.
Тѣ́мже, возлю́бленнiи, си́хъ ча́юще, потщи́теся нескве́рни и непоро́чни Тому́ обрѣсти́ся въ ми́рѣ,
и Го́спода на́шего долготерпѣ́нiе спасе́нiе непщу́йте, я́коже и возлю́бленный на́шъ бра́тъ Па́велъ по да́ннѣй ему́ прему́дрости написа́ ва́мъ,
я́коже и во всѣ́хъ свои́хъ посла́нiихъ, глаго́ля въ ни́хъ о си́хъ: въ ни́хже су́ть неудо́бь разу́мна нѣ́кая, я́же ненауче́ни и неутвержде́ни развраща́ютъ, я́коже и про́чая Писа́нiя, къ свое́й поги́бели и́мъ.
Вы́ же у́бо, возлю́бленнiи, предвѣ́дяще храни́теся, да не ле́стiю беззако́нныхъ сведе́ни бы́вше, отпаде́те своего́ утвержде́нiя,
но да расте́те во благода́ти и ра́зумѣ Го́спода на́шего и Спа́са Иису́са Христа́. Тому́ сла́ва и ны́нѣ и въ де́нь вѣ́ка. Ами́нь.
Коне́цъ собо́рному посла́нiю второ́му свята́го апо́стола Петра́: и́мать въ себѣ́ главы́ 3, зача́лъ же церко́вныхъ 5
Коне́цъ собо́рному посла́нiю второ́му свята́го апо́стола Петра́: и́мать въ себѣ́ главы́ 3, зача́лъ же церко́вныхъ 5
1 Уверенность в пришествии Господа для суда. 8 «Мы ожидаем нового неба и новой земли». 14 «Берегитесь, чтобы не отпасть от своего утверждения».
[Зач. 68А.] Это уже второе послание пишу к вам, возлюбленные; в них напоминанием возбуждаю ваш чистый смысл,
чтобы вы помнили слова, прежде реченные святыми пророками, и заповедь Господа и Спасителя, преданную апостолами вашими.
Прежде всего знайте, что в последние дни явятся наглые ругатели, поступающие по собственным своим похотям
и говорящие: где обетование пришествия Его? Ибо с тех пор, как стали умирать отцы, от начала творения, всё остается так же.
Думающие так не знают, что вначале словом Божиим небеса и земля составлены из воды и водою:
потому тогдашний мир погиб, быв потоплен водою.
А нынешние небеса и земля, содержимые тем же Словом, сберегаются огню на день суда и погибели нечестивых человеков.
Одно то́ не должно быть сокрыто от вас, возлюбленные, что у Господа один день, как тысяча лет, и тысяча лет, как один день.
Не медлит Господь исполнением обетования, как некоторые почитают то медлением; но долготерпит нас, не желая, чтобы кто погиб, но чтобы все пришли к покаянию.
Придет же день Господень, как тать ночью, и тогда небеса с шумом прейдут, стихии же, разгоревшись, разрушатся, земля и все дела на ней сгорят.
Если так всё это разрушится, то какими должно быть в святой жизни и благочестии вам,
ожидающим и желающим пришествия дня Божия, в который воспламененные небеса разрушатся и разгоревшиеся стихии растают?
Впрочем мы, по обетованию Его, ожидаем нового неба и новой земли, на которых обитает правда.
Итак, возлюбленные, ожидая сего, потщитесь явиться пред Ним неоскверненными и непорочными в мире;
и долготерпение Господа нашего почитайте спасением, как и возлюбленный брат наш Павел, по данной ему премудрости, написал вам,
как он говорит об этом и во всех посланиях, в которых есть нечто неудобовразумительное, что невежды и неутвержденные, к собственной своей погибели, превращают, как и прочие Писания.
Итак вы, возлюбленные, будучи предварены о сем, берегитесь, чтобы вам не увлечься заблуждением беззаконников и не отпасть от своего утверждения,
но возрастайте в благодати и познании Господа нашего и Спасителя Иисуса Христа. Ему слава и ныне и в день вечный. Аминь.
[Заⷱ҇ 68] Сїѐ ᲂу҆жѐ, возлю́бленнїи, второ́е ва́мъ пишꙋ̀ посла́нїе, въ ни́хже возбꙋжда́ю воспомина́нїемъ ва́шъ чи́стый смы́слъ,
помѧнꙋ́ти пре́жде речє́нныѧ глаго́лы ѿ ст҃ы́хъ прⷪ҇рѡ́къ, и҆ а҆пⷭ҇лъ ва́шихъ за́повѣдь гдⷭ҇а и҆ сп҃са:
сїѐ пре́жде вѣ́дѧще, ꙗ҆́кѡ прїи́дꙋтъ въ послѣ̑днїѧ дни̑ рꙋга́телє, по свои́хъ по́хотехъ ходѧ́ще
и҆ глаго́люще: гдѣ̀ є҆́сть ѡ҆бѣтова́нїе прише́ствїѧ є҆гѡ̀, ѿне́лѣже бо ѻ҆тцы̀ ᲂу҆спо́ша, всѧ̑ та́кѡ пребыва́ютъ ѿ нача́ла созда́нїѧ.
Таи́тсѧ бо и҆̀мъ сїѐ хотѧ́щымъ, ꙗ҆́кѡ небеса̀ бѣ́ша и҆спе́рва, и҆ землѧ̀ ѿ воды̀ и҆ водо́ю {и҆ посредѣ̀ воды̀} соста́влена, бж҃їимъ сло́вомъ:
тѣ́мже тогда́шнїй мі́ръ, водо́ю потопле́нъ бы́въ, поги́бе.
А҆ нн҃ѣшнѧѧ небеса̀ и҆ землѧ̀ тѣ́мже сло́вомъ сокровє́на сꙋ́ть, ѻ҆гню̀ блюдѡ́ма на де́нь сꙋда̀ и҆ поги́бели нечести́выхъ человѣ̑къ.
Є҆ди́но же сїѐ да не ᲂу҆таи́тсѧ ва́съ, возлю́бленнїи, ꙗ҆́кѡ є҆ди́нъ де́нь пред̾ гдⷭ҇емъ ꙗ҆́кѡ ты́сѧща лѣ́тъ, и҆ ты́сѧща лѣ́тъ ꙗ҆́кѡ де́нь є҆ди́нъ.
Не косни́тъ гдⷭ҇ь ѡ҆бѣтова́нїѧ, ꙗ҆́коже нѣ́цыи коснѣ́нїе мнѧ́тъ: но долготерпи́тъ на на́съ, не хотѧ̀ да кто̀ поги́бнетъ, но да всѝ въ покаѧ́нїе прїи́дꙋтъ.
Прїи́детъ же де́нь гдⷭ҇ень ꙗ҆́кѡ та́ть въ нощѝ, во́ньже небеса̀ ᲂу҆́бѡ съ шꙋ́момъ мимои́дꙋтъ {по́йдꙋтъ}, стїхі̑и же сжига́ємы разорѧ́тсѧ, землѧ́ же и҆ ꙗ҆̀же на не́й дѣла̀ сгорѧ́тъ.
Си̑мъ ᲂу҆̀бо всѣ̑мъ разорѧ́ємымъ, ка̑цѣмъ подоба́етъ бы́ти ва́мъ во ст҃ы́хъ пребыва́нїихъ и҆ бл҃гоче́стїихъ,
ча́ющымъ и҆ скорѣ́е бы́ти жела́ющымъ прише́ствїѧ бж҃їѧгѡ днѐ, є҆гѡ́же ра́ди небеса̀ жегѡ́ма разорѧ́тсѧ, и҆ стїхі̑и ѡ҆палѧ́ємы раста́ютсѧ;
Но́ва же нб҃сѐ и҆ но́вы землѝ по ѡ҆бѣтова́нїю є҆гѡ̀ ча́емъ, въ ни́хже пра́вда живе́тъ.
Тѣ́мже, возлю́бленнїи, си́хъ ча́юще, потщи́тесѧ нескве́рни и҆ непоро́чни томꙋ̀ ѡ҆брѣсти́сѧ въ ми́рѣ,
и҆ гдⷭ҇а на́шегѡ долготерпѣ́нїе спⷭ҇нїе непщꙋ́йте, ꙗ҆́коже и҆ возлю́бленный на́шъ бра́тъ па́ѵелъ по да́ннѣй є҆мꙋ̀ премⷣрости написа̀ ва́мъ,
ꙗ҆́коже и҆ во всѣ́хъ свои́хъ посла́нїихъ, глаго́лѧ въ ни́хъ ѡ҆ си́хъ: въ ни́хже сꙋ́ть неꙋдо́бь разꙋ̑мна нѣ̑каѧ, ꙗ҆̀же ненаꙋче́ни и҆ неꙋтвержде́ни развраща́ютъ, ꙗ҆́коже и҆ прѡ́чаѧ писа̑нїѧ, къ свое́й поги́бели и҆̀мъ.
Вы́ же ᲂу҆̀бо, возлю́бленнїи, предвѣ́дѧще храни́тесѧ, да не ле́стїю беззако́нныхъ сведе́ни бы́вше, ѿпаде́те своегѡ̀ ᲂу҆твержде́нїѧ,
но да расте́те во блгⷣти и҆ ра́зꙋмѣ гдⷭ҇а на́шегѡ и҆ сп҃са і҆и҃са хрⷭ҇та̀. Томꙋ̀ сла́ва и҆ нн҃ѣ и҆ въ де́нь вѣ́ка. А҆ми́нь.
Латинский (Nova Vulgata)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (еп. Кассиан)
- Рус. (К.П. Победоносцев)
- Arab (JAB)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Belarusian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian (ancient)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (NT Byz)
- Greek (TGV)
- Greek (NA, 28)
- Hebrew NT by Delitzsch
- Italian (CEI 1974)
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Latvian
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
- Uzbek
Hanc vobis, carissimi, iam se cundam scribo epistulam, in quibus excito vestram in commonitione sinceram mentem,
ut memores sitis eorum, quae praedicta sunt verborum a sanctis prophetis, et ab apostolis traditi vobis praecepti Domini et Salvatoris;
hoc primum scientes, quod venient in novissimis diebus in illusione illudentes, iuxta proprias concupiscentias suas ambulantes,
dicentes: «Ubi est promissio adventus eius? Ex quo enim patres dormierunt, omnia sic perseverant ab initio creaturae».
Latet enim eos hoc volentes, quod caeli erant prius, et terra de aqua et per aquam consistens Dei verbo,
per quae ille tunc mundus aqua inundatus periit;
caeli autem, qui nunc sunt, et terra eodem verbo repositi sunt igni, servati in diem iudicii et perditionis impiorum hominum.
Unum vero hoc non lateat vos, carissimi, quia unus dies apud Dominum sicut mille anni, et mille anni sicut dies unus.
Non tardat Dominus promissionem, sicut quidam tarditatem existimant, sed patienter agit in vos nolens aliquos perire, sed omnes ad paenitentiam reverti.
Adveniet autem dies Domini ut fur, in qua caeli magno impetu transient, elementa vero calore solventur, et terra et opera, quae in ea invenientur.
Cum haec omnia ita dissolvenda sint, quales oportet esse vos in sanctis conversationibus et pietatibus,
exspectantes et properantes adventum diei Dei, propter quam caeli ardentes solventur, et elementa ignis ardore tabescent!
Novos vero caelos et terram novam secundum promissum ipsius exspectamus, in quibus iustitia habitat.
Propter quod, carissimi, haec exspectantes satagite immaculati et inviolati ei inveniri in pace;
et Domini nostri longanimitatem, salutem arbitramini, sicut et carissimus frater noster Paulus secundum datam sibi sapientiam scripsit vobis,
sicut et in omnibus epistulis loquens in eis de his; in quibus sunt quaedam difficilia intellectu, quae indocti et instabiles depravant, sicut et ceteras Scripturas, ad suam ipsorum perditionem.
Vos igitur, dilecti, praescientes custodite, ne iniquorum errore simul abducti excidatis a propria firmitate;
crescite vero in gratia et in cognitione Domini nostri et Salvatoris Iesu Christi. Ipsi gloria et nunc et in diem aeternitatis. Amen.