вѣ́мъ твоя́ дѣла́, и тру́дъ тво́й, и терпѣ́нiе твое́, и я́ко не мо́жеши носи́ти злы́хъ, и искуси́лъ еси́ глаго́лющыяся бы́ти апо́столы, и не су́ть, и обрѣ́лъ еси́ и́хъ ло́жныхъ:

и поне́слъ еси́, и терпѣ́нiе и́маши, и за и́мя Мое́ труди́лся еси́ и не изнемо́глъ еси́.

Но и́мамъ на тя́, я́ко любо́вь твою́ пе́рвую оста́вилъ еси́.

Помяни́ у́бо, отку́ду спа́лъ еси́, и пока́йся, и пе́рвая дѣла́ сотвори́: а́ще же ни́, гряду́ тебѣ́ ско́ро и дви́гну свѣти́лникъ тво́й от мѣ́ста своего́, а́ще не пока́ешися.

Но се́ и́маши, я́ко ненави́диши дѣ́лъ Николаи́тскихъ, и́хже и А́зъ ненави́жду.

Имѣ́яй у́хо да слы́шитъ, что́ Ду́хъ глаго́летъ це́рквамъ: побѣжда́ющему да́мъ я́сти от дре́ва живо́тнаго, е́же е́сть посредѣ́ рая́ Бо́жiя.

И А́нгелу це́ркве Сми́рнскiя напиши́: та́ко глаго́летъ Пе́рвый и Послѣ́днiй, И́же бы́сть ме́ртвъ, и [се́,] жи́въ е́сть:

вѣ́мъ твоя́ дѣла́ и ско́рбь и нищету́, но бога́тъ еси́, и хулы́ глаго́лющихся бы́ти Иуде́й, и не су́ть, но со́нмище сатанино́.

Не бо́йся ничесо́же, я́же и́маши пострада́ти. Се́, и́мать дiа́волъ всажда́ти от ва́съ въ темни́цы, да искуси́теся: и имѣ́ти бу́дете ско́рбь до десяти́ дні́й. Бу́ди вѣ́ренъ да́же до сме́рти, и да́мъ ти́ вѣне́цъ живота́.

Имѣ́яй у́хо слы́шати да слы́шитъ, что́ Ду́хъ глаго́летъ це́рквамъ: побѣжда́яй не и́мать вреди́тися от сме́рти вторы́я.

И А́нгелу Перга́мскiя це́ркве напиши́: та́ко глаго́летъ Имѣ́яй ме́чь обою́ду изощре́нъ:

вѣ́мъ дѣла́ твоя́, и гдѣ́ живе́ши, идѣ́же престо́лъ сатани́нъ: и держи́ши и́мя Мое́, и не отве́рглся еси́ вѣ́ры Моея́ и въ [Моя́] дни́, въ ня́же Анти́пасъ свидѣ́тель Мо́й вѣ́рный, и́же убiе́нъ бы́сть въ ва́съ, идѣ́же живе́тъ сатана́.

Но и́мамъ на тя́ ма́ло, я́ко и́маши ту́ держа́щихъ уче́нiе Валаа́мово, и́же уча́ше Вала́ка положи́ти собла́знъ предъ сынми́ Изра́илевыми, я́сти же́ртвы и́долскiя и любы́ твори́ти.

Та́ко и́маши и ты́ держа́щыя уче́нiе Николаи́тско, его́же ненави́жду.

Пока́йся: а́ще ли ни́, прiиду́ тебѣ́ ско́ро и бра́нь сотворю́ съ ни́ми мече́мъ у́стъ Мои́хъ.

Имѣ́яй у́хо слы́шати да слы́шитъ, что́ Ду́хъ глаго́летъ це́рквамъ: побѣжда́ющему да́мъ я́сти от ма́нны сокрове́нныя, и да́мъ ему́ ка́мень бѣ́лъ и на ка́мени и́мя но́во напи́сано, его́же никто́же вѣ́сть, то́кмо прiе́мляй.

И А́нгелу Ѳиати́рскiя це́ркве напиши́: та́ко глаго́летъ Сы́нъ Бо́жiй, Имѣ́яй о́чи свои́ я́ко пла́мень о́гненъ, и но́зѣ Его́ подо́бнѣ халколива́ну:

вѣ́мъ твоя́ дѣла́ и любо́вь, и слу́жбу и вѣ́ру, и терпѣ́нiе твое́ и дѣла́ твоя́, и послѣ́дняя бо́лша пе́рвыхъ.

Но и́мамъ на тя́ ма́ло, я́ко оставля́еши женѣ́ Иезаве́ли, глаго́лющей себе́ бы́ти проро́чицу, учи́ти и льсти́ти Моя́ рабы́, любодѣ́йствовати и снѣ́сти же́ртву и́долскую.

И да́хъ е́й вре́мя, да пока́ется от любодѣ́йства своего́, и не пока́яся.

Се́, А́зъ полага́ю ю́ на одрѣ́ и любодѣ́ющыя съ не́ю въ ско́рбь ве́лiю, а́ще не пока́ются от дѣ́лъ свои́хъ:

и ча́да и́хъ у́мрутъ сме́ртiю {и ча́да ея́ убiю́ сме́ртiю}: и уразумѣ́ютъ вся́ це́ркви, я́ко А́зъ е́смь испыта́яй сердца́ и утро́бы: и да́мъ ва́мъ кому́ждо по дѣло́мъ ва́шымъ.

Ва́мъ же глаго́лю и про́чымъ су́щымъ въ Ѳиати́рѣ, и́же не и́мутъ уче́нiя сего́ и и́же не разумѣ́ютъ глуби́нъ сатанины́хъ, я́коже глаго́лютъ: не возложу́ на вы́ тяготы́ и́ныя:

то́кмо, е́же и́мате, держи́те, до́ндеже прiиду́.

И побѣжда́ющему и соблюда́ющему дѣла́ Моя́ до конца́, да́мъ ему́ вла́сть на язы́цѣхъ,

и упасе́тъ я́ жезло́мъ желѣ́знымъ, я́ко сосу́ды скуде́льничи сокруша́тся, я́коже и А́зъ прiя́хъ от Отца́ Моего́:

и да́мъ ему́ звѣзду́ у́треннюю.

Имѣ́яй у́хо слы́шати да слы́шитъ, что́ Ду́хъ глаго́летъ це́рквамъ.

Грузинский (древн.)

Языки

ანგელოზსა ეფესოჲსა ეკლესიისასა არქუ, ვითარმედ: ამას იტყჳს, რომელსა უპყრიან შჳდნი იგი ვარსკულავნი მარჯუენესა მისსა, რომელი-იგი ვალს შჳდთა მათ სასანთლეთა შორის ოქროჲსათა:

ვიცნი საქმენი შენნი და შრომაჲ შენი და მოთმინებაჲ შენი და ვითარმედ ვერ ძალ-გიც ტჳრთვად უკეთურთა მათ და გამოსცადენ იგინი, რომელნი იტყჳან თავთა თჳსთა მოციქულად, და არა არიან, და ჰპოვენ იგინი მტყუვარ.

და მოთმინებაჲ გაქუს და იტჳრთე სახელისა ჩემისათჳს და არა დაშუერ.

არამედ მაქუს შენდა მომართ, რამეთუ სიყუარული იგი შენი პირველი დაუტევე.

მოიჴსენებდ, უკუეთუ სადაჲთ დაეცი, და შეინანე და პირველნივე საქმენი ქმნენ; უკუეთუ არა, მოვალ ადრე და აღვძრა სასანთლე შენი ადგილისაგან თჳსისა, უკუეთუ არა შეინანო.

არამედ ესე გაქუს, რამეთუ გძულან საქმენი იგი ნიკოლაელთანი, რომელნი-იგი მე მძულან.

რომელსა ჰქონან ყურნი, ისმინენ, რასა ეტყჳს სული ეკლესიათა: რომელმან სძლოს, მივსცე მას ჭამად ძელისა მისგან ცხორებისა, რომელი არს შორის სამოთხესა ღმრთისა ჩემისასა.

და ანგელოზსა ზმირნისა ეკლესიისასა მიუწერე: ამას იტყჳს პირველი და უკუანაჲსკნელი იგი, რომელი იქმნა მკუდარ და ცხონდა:

ვიცნი საქმენი შენნი და ჭირი და სიგლახაკე, არამედ მდიდარ ხარ. და გმობაჲ იგი მათი, რომელნი იტყჳან თავთა თჳსთა ჰურიად, და არა არიან, არამედ შესაკრებელი ეშმაკისაჲ.

ნუ გეშინის საქმეთაგან, რომელთა ეგულების მოწევნად შენ ზედა, რამეთუ აჰა ესერა ეგულების ეშმაკსა თქუენგანთა შთაგდებად საპყრობილესა, რაჲთა გამოიცადნეთ ათ დღე. იქმენ მორწმუნე ვიდრე სიკუდილადმდე, და მოგცე შენ გჳრგჳნი იგი ცხორებისაჲ.

რომელსა ჰქონან ყურნი, ისმინენ, რასა ეტყჳს სული ეკლესიათა: რომელმან სძლოს, არაჲ ევნოს მას სიკუდილისა მისგან მეორისა.

და ანგელოზსა პერღამისა ეკლესიისასა მიუწერე: ამას იტყჳს, რომელსა-იგი აქუს მახჳლი ორპირი აღლესული:

ვიცნი საქმენი შენნი, და თუ სადა მკჳდრ ხარ, სადა-იგი არს საყდარი ეშმაკისაჲ, და გიპყრიეს სახელი ჩემი და არა უარ-ჰყავ სარწმუნოებაჲ ჩემი დღეთა მათ ანტიპაჲს, მოწამისა ჩემისა სარწმუნოჲსათა, რომელი-იგი მოიკლა თქუენ შორის, სადა-იგი ეშმაკი მკჳდრ არს.

არამედ მაქუს შენდა მომართ მცირედი, რამეთუ გყვანან ვინმე, რომელთა უპყრიეს სწავლაჲ იგი ბალამისი, რომელი ასწავა ბალაკს, რაჲთა დადვას დაბრკოლებაჲ წინაშე ძეთა ისრაჱლისათა, და ჭამად კერპთა ნაზორევისა და სიძვად.

ეგრეთვე შენცა გყვანან, რომელთა უპყრიეს სწავლაჲ იგი ნიკოლაელთაჲ.

შეინანე; უკუეთუ არა, მოვალ შენდა ადრე და ბრძოლა-ვყო მათ თანა მახჳილითა პირისა ჩემისაჲთა.

რომელსა ჰქონან ყურნი, ისმინენ, რასა ეტყჳს სული ეკლესიათა, ვითარმედ: რომელმან სძლოს, მივსცე მას მანანაჲსა მისგან დაფარულისა და მივსცე რიცხჳ სპეტაკი და რიცხუსა მას თანა სახელი ახალი დაწერილი, რომელი არავინ უწყის, გარნა რომელმან მიიღოს.

და ანგელოზსა თჳატირისა ეკლესიისასა მიუწერე, ვითარმედ: ამას იტყჳს ძე ღმრთისაჲ: რომლისა თუალნი არიან, ვითარცა ალი ცეცხლისაჲ, და ფერჴნი მისნი მსგავს არიან რვალსა გუნდრუკსა.

ვიცნი საქმენი შენნი და სიყუარული შენი, და სარწმუნოებაჲ და მსახურებაჲ და მოთმინებაჲ და საქმენი შენნი უკუანაჲსკნელნი უმრავლეს პირველისა.

არამედ მაქუს შენდა მომართ, რამეთუ უტევე ცოლი შენი იეზაბელ, რომელი იტყჳს თავსა თჳსსა წინაწარმეტყუელად და ასწავლის და აცთუნებს ჩემთა მონათა სიძვად და ჭამად კერპთა ნაზორევისა.

და მივეც მას ჟამი, რაჲთა შეინანოს, და არა ჰნებავს სინანულად სიძვისაგან მისისა.

აჰა ესერა დავამჴუა იგი სარეცელსა ზედა, და რომელნი იმრუშებდეს მის თანა, შთავყარნე ჭირსა დიდსა, უკუეთუ არა შეინანონ საქმეთაგან მათთა.

და შვილნი მისნი მოვსწყჳდნე სიკუდილითა, და ცნან ყოველთა ეკლესიათა, ვითარმედ მე ვარ, რომელი განვიკითხავ გულსა და თირკუმელთა; და მიგცე თქუენ თითოეულსა საქმეთა თქუენთაებრ.

ხოლო თქუენ გეტყჳ, სხუათა მაგათ, რომელნი ხართ თჳატირას შინა, რომელთა არა გაქუს სწავლაჲ ესე, რომელთა არა გიცნობიან სიღრმენი ეშმაკისანი, ვითარ იტყჳან, არღარა მოვაწიო თქუენ ზედა სხუაჲ სიმძიმე.

არამედ რომელი-ეგე გაქუს, დაიმჭირეთ, ვიდრემდის მოვიდე.

და რომელმან სძლოს და დაიმარხნეს ვიდრე აღსასრულადმდე საქმენი ჩემნი, მივსცე ჴელმწიფებაჲ წარმართთა ზედა,

და ჰმწყსიდეს მათ კუერთხითა რკინისაჲთა; ვითარცა ჭურნი იგი მეკეცეთანი შეიმუსრნიან, ვითარცა მე მოვიღე მამისაგან.

და მივსცე მას ვარსკულავი იგი განთიადისაჲ.

რომელსა ჰქონან ყურნი, ისმინენ, რასა ეტყჳს სული ეკლესიათა.