И ны́нѣ, Изра́илю, послу́шай оправда́нiй и судо́въ, ели́ка а́зъ учу́ ва́съ дне́сь дѣ́лати, да поживете́ и умно́житеся, и вше́дше наслѣ́дите зе́млю, ю́же Госпо́дь Бо́гъ оте́цъ ва́шихъ дае́тъ ва́мъ въ наслѣ́дiе:

да не приложите́ къ словеси́, е́же а́зъ заповѣ́даю ва́мъ, ниже́ да отъи́мете от него́: сохрани́те за́повѣди Го́спода Бо́га на́шего, ели́ка а́зъ заповѣ́даю ва́мъ дне́сь.

О́чи ва́ши ви́дѣша вся́, ели́ка сотвори́ Госпо́дь Бо́гъ на́шъ Веельфего́ру: я́ко вся́къ человѣ́къ и́же и́де вслѣ́дъ Веельфего́ра, потреби́ его́ Госпо́дь Бо́гъ на́шъ от ва́съ:

вы́ же, прилѣжа́щiи Го́сподеви Бо́гу ва́шему, живете́ вси́ до дне́сь:

ви́дите, показа́хъ ва́мъ оправда́нiя и суды́, я́коже заповѣ́да мнѣ́ Госпо́дь Бо́гъ мо́й сотвори́ти си́це на земли́, въ ню́же вы́ и́дете та́мо, наслѣ́дити ю́:

и сохрани́те, и сотвори́те, я́ко сiя́ прему́дрость ва́ша и смышле́нiе предъ всѣ́ми язы́ки, ели́цы а́ще услы́шатъ вся́ оправда́нiя сiя́ и реку́тъ: се́, лю́дiе прему́дрiи и умѣ́телны: язы́къ вели́кiй се́й.

Кі́й бо язы́къ та́ко ве́лiй, ему́же е́сть бо́гъ, приближа́яйся ему́, я́ко Госпо́дь Бо́гъ на́шъ во всѣ́хъ, въ ни́хже а́ще призове́мъ Его́?

И кі́й язы́къ вели́къ, ему́же су́ть оправда́нiя и суды́ пра́вы по всему́ зако́ну сему́, его́же а́зъ даю́ предъ ва́ми дне́сь?

Вонми́ себѣ́ и снабди́ ду́шу твою́ зѣло́, и не забу́ди всѣ́хъ слове́съ, я́же ви́дѣста о́чи твои́, и да не отсту́пятъ от се́рдца твоего́ вся́ дни́ живота́ твоего́: и да наста́виши сы́ны твоя́ и сы́ны сыно́въ твои́хъ,

въ де́нь въ о́ньже стоя́сте предъ Го́сподемъ Бо́гомъ ва́шимъ въ Хори́вѣ въ де́нь собра́нiя, егда́ рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: собери́ ко Мнѣ́ лю́ди, и да слы́шатъ словеса́ Моя́, да науча́тся боя́тися Мене́ вся́ дни́, въ ня́же сі́и живу́тъ на земли́, и сы́ны своя́ да науча́тъ.

И прiидо́сте, и ста́сте подъ горо́ю: и гора́ горя́ше огне́мъ да́же до небесе́, тма́, мра́къ, и ви́хръ.

И глаго́ла Госпо́дь къ ва́мъ на горѣ́ изъ среды́ огня́: гла́съ слове́съ Его́ вы́ слы́шасте, и о́браза не ви́дѣсте, то́кмо гла́съ:

и возвѣсти́ ва́мъ завѣ́тъ Сво́й, его́же заповѣ́да ва́мъ твори́ти, де́сять слове́съ, и написа́ я́ на двои́хъ скрижа́лехъ ка́менныхъ:

и мнѣ́ заповѣ́да Госпо́дь во вре́мя о́но, научи́ти ва́съ оправда́ниемъ и суда́мъ, твори́ти ва́мъ я́ на земли́, въ ню́же вы́ вхо́дите та́мо наслѣ́дити ю́.

И снабди́те ду́шы своя́ зѣло́, я́ко не ви́дѣсте вся́каго подо́бiя въ де́нь, въ о́ньже глаго́ла Госпо́дь къ ва́мъ въ горѣ́ Хори́вѣ изъ среды́ огня́:

не беззако́ннуйте, и не сотвори́те себѣ́ сами́мъ подо́бiя ва́янна, вся́каго о́браза подо́бiя му́жеска по́ла или́ же́нска:

и подо́бiя вся́каго скота́, и́же е́сть на земли́, подо́бiя вся́кiя пти́цы перна́тыя, подъ небесе́мъ паря́щiя:

подо́бiя вся́каго га́да, и́же плѣ́жетъ по земли́: подо́бiя вся́кiя ры́бы, ели́ки су́ть въ вода́хъ подъ земле́ю:

да не когда́ воззрѣ́въ на не́бо и ви́дѣвъ со́лнце и луну́ и звѣ́зды, и всю́ красоту́ небе́сную, прельсти́вся поклони́шися и́мъ и послу́жиши и́мъ, я́же раздѣли́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й всѣ́мъ язы́комъ, и́же подъ небесе́мъ.

Ва́съ же взя́ Госпо́дь Бо́гъ и изведе́ ва́съ от пе́щи желѣ́зны изъ Еги́пта, да бу́дете Ему́ лю́дiе въ жре́бiй, я́коже въ дне́шнiй де́нь.

И Госпо́дь Бо́гъ разгнѣ́вася на мя́ о словесѣ́хъ ва́шихъ, и кля́тся, да не прейду́ Иорда́на сего́ и да не вни́ду въ зе́млю, ю́же Госпо́дь Бо́гъ тво́й дае́тъ тебѣ́ въ наслѣ́дiе:

а́зъ бо умру́ въ се́й земли́, и не прейду́ Иорда́на сего́, вы́ же пре́йдете и наслѣ́дите зе́млю благу́ю сiю́.

Вонми́те вы́, да не когда́ забу́дете завѣ́та Го́спода Бо́га ва́шего, его́же завѣща́ къ ва́мъ, и да не сотворите́ са́ми себѣ́ изва́янна подо́бiя всѣ́хъ, я́же заповѣ́да тебѣ́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й,

я́ко Госпо́дь Бо́гъ тво́й о́гнь потребля́яй е́сть, Бо́гъ ревни́тель.

А́ще же роди́ши сы́ны и сы́ны сыно́въ твои́хъ, и уме́длите на земли́, и возбеззако́ннуете, и сотворите́ изва́янно подо́бiе вся́каго, и сотворите́ зло́е предъ Го́сподемъ Бо́гомъ ва́шимъ, е́же раздражи́ти Его́,

засвидѣ́телствую ва́мъ дне́сь небесе́мъ и земле́ю, я́ко па́губою поги́бнете от земли́, на ню́же вы́ прехо́дите чрезъ Иорда́нъ та́мо наслѣ́дити ю́: не пребу́дете мно́го дні́й на не́й, но потребле́нiемъ потребите́ся:

и разсы́плетъ вы́ Госпо́дь во всѣ́хъ язы́цѣхъ, и оста́нетеся ма́ли число́мъ во язы́цѣхъ, въ ня́же введе́тъ вы́ Госпо́дь та́мо,

и послу́жите та́мо бого́мъ ины́мъ, дѣло́мъ ру́къ человѣ́ческихъ, дре́ву и ка́менiю, и́же не у́зрятъ и не услы́шатъ, ни ядя́тъ, ни обоня́ютъ:

и взы́щете та́мо Го́спода Бо́га ва́шего, и обря́щете Его́, егда́ взы́щете Его́ от всего́ ва́шего се́рдца и от всея́ души́ ва́шея въ ско́рби ва́шей.

И пости́гнутъ тя́ вся́ сiя́ словеса́ въ послѣ́дняя дни́, и обрати́шися къ Го́сподеви Бо́гу твоему́, и услы́шиши гла́съ Его́,

я́ко Бо́гъ ще́дръ и милосе́рдъ Госпо́дь Бо́гъ тво́й, не оста́витъ тебе́, ниже́ потреби́тъ тебе́, не забу́детъ завѣ́та оте́цъ твои́хъ, и́мже кля́тся и́мъ.

Вопроси́те дні́й пе́рвыхъ, бы́вшихъ пре́жде ва́съ, от дне́ въ о́ньже сотвори́ Бо́гъ человѣ́ка на земли́, и от кра́я небесе́ да́же до кра́я небесе́, а́ще бы́сть по словеси́ вели́кому сему́, а́ще слы́шано бы́сть сицево́:

а́ще [кі́й] язы́къ слы́ша гла́съ Бо́га жива́го глаго́люща от среды́ огня́, и́мже о́бразомъ слы́шалъ еси́ ты́, и жи́въ бы́лъ еси́:

а́ще искуси́ бо́гъ вше́дъ взя́ти себѣ́ язы́къ от среды́ язы́ка искуше́нiемъ, и зна́менiи и чудесы́, и бра́нiю и руко́ю си́льною, и мы́шцею высо́кою и видѣ́нiи вели́кими, по всему́ ели́ко сотвори́ Госпо́дь Бо́гъ на́шъ во Еги́птѣ предъ тобо́ю зря́щимъ,

я́ко да разумѣ́еши ты́, я́ко Госпо́дь Бо́гъ тво́й се́й Бо́гъ е́сть, и нѣ́сть ра́звѣ Его́.

От небесе́ слы́шанъ сотвори́ тебѣ́ гла́съ Сво́й, е́же научи́ти тя́, и на земли́ показа́ тебѣ́ о́гнь Сво́й вели́кiй, и глаго́лы Его́ слы́шалъ еси́ изъ среды́ огня́:

зане́же возлюби́ отцы́ твоя́, избра́ сѣ́мя и́хъ по ни́хъ ва́съ, и изведе́ тя Са́мъ си́лою Свое́ю вели́кою изъ Еги́пта

потреби́ти язы́ки вели́кiя и крѣпча́йшыя тебе́ предъ лице́мъ твои́мъ, ввести́ тя, да́ти тебѣ́ зе́млю и́хъ въ наслѣ́дiе, я́коже и́маши дне́сь.

И увѣ́си дне́сь, и обрати́шися умо́мъ, я́ко Госпо́дь Бо́гъ тво́й Се́й Бо́гъ на небеси́ горѣ́ и на земли́ до́лу, и нѣ́сть ра́звѣ Его́,

и да сохрани́ши за́повѣди Его́ и оправда́нiя Его́, ели́ка а́зъ заповѣ́даю тебѣ́ дне́сь, да бла́го тебѣ́ бу́детъ и сыно́мъ твои́мъ по тебѣ́, я́ко да бу́дете долголѣ́тни на земли́, ю́же Госпо́дь Бо́гъ тво́й дае́тъ тебѣ́ вся́ дни́.

Тогда́ отдѣли́ Моисе́й три́ гра́ды объ ону́ страну́ Иорда́на на восто́къ со́лнца,

е́же убѣга́ти та́мо убі́йцѣ, и́же а́ще убiе́тъ бли́жняго не вѣ́дый, и се́й не ненави́дя его́ пре́жде вчера́ и тре́тiяго дне́, и да вбѣ́гнетъ во еди́нъ гра́дъ от си́хъ и жи́въ бу́детъ:

Восо́ръ въ пусты́ни въ земли́ се́лнѣй Руви́му, и Раммо́ѳъ въ Галаа́дѣ Га́дду, и Гавло́нъ въ Васа́нѣ Манассі́и.

Се́й зако́нъ, его́же предложи́ Моисе́й предъ сы́ны Изра́илтескими:

сiя́ свидѣ́нiя и оправда́нiя и суды́, ели́ка глаго́ла Моисе́й сыно́мъ Изра́илевымъ въ пусты́ни, изше́дшымъ и́мъ изъ земли́ Еги́петскiя,

объ о́нъ по́лъ Иорда́на, въ де́бри, бли́зъ до́му Фого́рова, въ земли́ Сио́на царя́ Аморре́йска, и́же живя́ше во Есево́нѣ, его́же изби́ Моисе́й и сы́нове Изра́илевы, изше́дшымъ и́мъ изъ земли́ Еги́петскiя.

И наслѣ́диша зе́млю его́ и зе́млю О́га царя́ Васа́нска, дву́ царе́й Аморре́йскихъ, и́же бя́ху объ о́нъ по́лъ Иорда́на на восто́къ со́лнца,

от Арои́ра, и́же е́сть во у́стiи водоте́чи Арно́ни и у горы́ Сiо́на, я́же е́сть Аермо́нъ,

всю́ а́раву объ ону́ страну́ Иорда́на, на восто́къ со́лнца подъ асидо́ѳомъ Те́санымъ.

Испанский Reina-Valera 1995

Языки

»Ahora, pues, Israel, oye los estatutos y decretos que yo os enseño, para que los ejecutéis y viváis, y entréis y poseáis la tierra que Jehová, el Dios de vuestros padres, os da.

No añadiréis a la palabra que yo os mando ni disminuiréis de ella, para que guardéis los mandamientos de Jehová, vuestro Dios, que yo os ordeno.

Vuestros ojos vieron lo que hizo Jehová con motivo de Baal-peor: a todo hombre que siguió a Baal-peor lo exterminó Jehová, tu Dios, de en medio de ti.

Pero vosotros, que seguisteis a Jehová, vuestro Dios, todos estáis vivos hoy.

Mirad, yo os he enseñado estatutos y decretos, como Jehová, mi Dios, me mandó, para que hagáis así en medio de la tierra en la que vais a entrar para tomar posesión de ella.

Guardadlos, pues, y ponedlos por obra, porque ellos son vuestra sabiduría y vuestra inteligencia ante los ojos de los pueblos, los cuales oirán todos estos estatutos, y dirán: “Ciertamente pueblo sabio y entendido, nación grande es ésta.”

Porque ¿qué nación grande hay que tenga dioses tan cercanos a ellos como lo está Jehová, nuestro Dios, en todo cuanto le pedimos?

Y ¿qué nación grande hay que tenga estatutos y juicios justos como es toda esta Ley que yo pongo hoy delante de vosotros?

Por tanto, guárdate y guarda tu alma con diligencia, para que no te olvides de las cosas que tus ojos han visto ni se aparten de tu corazón todos los días de tu vida; antes bien, las enseñarás a tus hijos y a los hijos de tus hijos.

»El día que estuviste delante de Jehová, tu Dios, en Horeb, cuando Jehová me dijo: “Reúneme el pueblo, para que yo les haga oír mis palabras, las cuales aprenderán para temerme todos los días que vivan sobre la tierra, y las enseñarán a sus hijos”,

os acercasteis y os pusisteis al pie del monte, mientras el monte ardía envuelto en un fuego que llegaba hasta el mismo cielo, entre tinieblas, nube y oscuridad.

Entonces Jehová habló con vosotros de en medio del fuego; oísteis la voz de sus palabras, pero a excepción de oír la voz, ninguna figura visteis.

Y él os anunció su pacto, el cual os mandó poner por obra: los diez mandamientos, y los escribió en dos tablas de piedra.

A mí también me mandó Jehová en aquel tiempo que os enseñara los estatutos y juicios, para que los pusierais por obra en la tierra a la que vais a pasar para tomar posesión de ella.

»Guardad, pues, mucho vuestras almas, pues ninguna figura visteis el día que Jehová habló con vosotros de en medio del fuego,

para que no os corrompáis y hagáis para vosotros escultura, imagen de figura alguna, efigie de hombre o de mujer,

figura de algún animal que esté en la tierra, figura de algún ave alada que vuele por el aire,

figura de algún reptil que se arrastre sobre la tierra, figura de algún pez que haya en el agua debajo de la tierra.

No sea que alces tus ojos al cielo, y viendo el sol, la luna, las estrellas y todo el ejército del cielo, te dejes seducir, te inclines ante ellos y los sirvas, porque Jehová, tu Dios, los ha concedido a todos los pueblos debajo de todos los cielos.

Pero a vosotros Jehová os tomó, y os ha sacado del horno de hierro, de Egipto, para que seáis el pueblo de su heredad como en este día.

»Pero Jehová se enojó contra mí por causa de vosotros, y juró que yo no pasaría el Jordán ni entraría en la buena tierra que Jehová, tu Dios, te da por heredad.

Así que yo voy a morir en esta tierra, y no pasaré el Jordán; pero vosotros pasaréis y poseeréis aquella buena tierra.

Guardaos, no os olvidéis del pacto que Jehová, vuestro Dios, estableció con vosotros, y no os hagáis escultura o imagen de ninguna cosa que Jehová, tu Dios, te ha prohibido.

Porque Jehová, tu Dios, es fuego consumidor, Dios celoso.

»Cuando hayáis engendrado hijos y nietos, y hayáis envejecido en la tierra, si os corrompéis y hacéis alguna escultura o imagen de cualquier cosa, y hacéis lo malo ante los ojos de Jehová, vuestro Dios, para enojarlo,

yo pongo hoy por testigos al cielo y a la tierra que pronto desapareceréis totalmente de la tierra que vais a tomar en posesión al pasar el Jordán. No estaréis en ella largos días sin que seáis destruidos.

Jehová os esparcirá entre los pueblos, y quedaréis sólo unos pocos entre las naciones a las cuales os llevará Jehová.

Allí serviréis a dioses hechos por manos de hombres, de madera y piedra, que no ven ni oyen ni comen ni huelen.

Pero si desde allí buscas a Jehová, tu Dios, lo hallarás, si lo buscas de todo tu corazón y de toda tu alma.

Cuando estés en angustia y te alcancen todas estas cosas, si en los últimos días te vuelves a Jehová, tu Dios, y oyes su voz,

porque Dios misericordioso es Jehová, tu Dios: No te dejará ni te destruirá ni se olvidará del pacto que juró a tus padres.

»Porque pregunta ahora si en los tiempos pasados que han sido antes de ti, desde el día en que creó Dios al hombre sobre la tierra, si desde un extremo del cielo al otro se ha hecho cosa semejante a esta gran cosa, o se haya oído otra como ella.

¿Ha oído pueblo alguno la voz de Dios hablando de en medio del fuego, como tú la has oído, sin perecer?

¿O ha intentado Dios venir a tomar para sí una nación de en medio de otra nación, con pruebas, con señales, con milagros y con guerra, y mano poderosa y brazo extendido, y hechos aterradores, como todo lo que hizo con vosotros Jehová, vuestro Dios, en Egipto ante tus ojos?

A ti te fue mostrado, para que supieras que Jehová es Dios y que no hay otro fuera de él.

Desde los cielos te hizo oír su voz para enseñarte, y sobre la tierra te mostró su gran fuego, y has oído sus palabras de en medio del fuego.

Por cuanto él amó a tus padres, escogió a su descendencia después de ellos y te sacó de Egipto con su presencia y con su gran poder,

para echar de tu presencia naciones grandes y más fuertes que tú, y para introducirte y darte su tierra por heredad, como sucede hoy.

»Aprende pues, hoy, y reflexiona en tu corazón que Jehová es Dios arriba en el cielo y abajo en la tierra; no hay otro.

Guarda sus estatutos y sus mandamientos, los cuales yo te mando hoy, para que te vaya bien a ti y a tus hijos después de ti, y prolongues tus días sobre la tierra que Jehová, tu Dios, te da para siempre.»

Entonces apartó Moisés tres ciudades a este lado del Jordán, hacia el nacimiento del sol,

para que huyera allí el homicida que matara a su prójimo sin intención, sin haber tenido enemistad con él nunca antes y, huyendo a una de esas ciudades, salvara su vida.

Estas ciudades fueron: Beser, en el desierto, en tierra de la llanura, para los rubenitas; Ramot, en Galaad, para los gaditas, y Golán, en Basán, para los de Manasés.

Ésta, pues, es la ley que Moisés puso delante de los hijos de Israel.

Éstos son los testimonios, los estatutos y los decretos que dictó Moisés a los hijos de Israel cuando salieron de Egipto,

a este lado del Jordán, en el valle delante de Bet-peor, en la tierra de Sehón, rey de los amorreos, que habitaba en Hesbón, al cual derrotó Moisés con los hijos de Israel, cuando salieron de Egipto.

Y poseyeron su tierra, y la tierra de Og, rey de Basán —dos reyes de los amorreos que estaban de este lado del Jordán, al oriente—,

desde Aroer, que está junto a la ribera del arroyo Arnón, hasta el monte Sión, que es Hermón,

con todo el Arabá, de este lado del Jordán, al oriente, hasta el Mar del Arabá, al pie de las laderas del Pisga.