Скрыть
1:3
1:6
1:8
Церковнославянский (рус)
Сло́во Госпо́дне, е́же бы́сть ко осі́и сы́ну веирі́ину, во дне́хъ Озі́и и Иоаѳа́ма, и Аха́за и Иезекі́и царе́й Иу́диныхъ, и во дни́ иеровоа́ма сы́на Иоа́сова царя́ Изра́илева.
Нача́ло словесе́ Госпо́дня ко осі́и. И рече́ Госпо́дь ко осі́и: иди́, по­ими́ себѣ́ жену́ блуже́нiя, [и роди́] ча́да блуже́нiя: поне́же блудя́щи соблу́дитъ земля́ от­ Го́спода.
И и́де и поя́ го́мерь дще́рь Девилаи́млю: и зача́тъ и роди́ ему́ сы́на.
И рече́ Госпо́дь къ нему́: прозови́ и́мя ему́ Иезрае́ль: зане́ еще́ ма́ло, и от­мщу́ кро́вь Иезрае́леву на дому́ Иу́довѣ и упоко́ю ца́р­ст­во до́му Изра́илева:
и бу́детъ въ то́й де́нь, сокрушу́ лу́къ Изра́илевъ во удо́лѣ Иезрае́левѣ.
И зача́тъ еще́ и роди́ дще́рь. И рече́ ему́ [Госпо́дь]: прозови́ и́мя е́й непоми́лована: зане́ не при­­ложу́ ксему́ поми́ловати до́му Изра́илева, но противля́яся воз­сопроти́влюся и́мъ:
сы́ны же Иу́дины поми́лую и спасу́ я́ о гдѣ́ Бо́зѣ и́хъ: и не спасу́ и́хъ лу́комъ, ни мече́мъ, ни бра́нiю, ни ко́ньми, ниже́ ко́н­никами.
И от­до­и́ непоми́лован­ную: и зача́тъ па́ки и роди́ сы́на.
И рече́ [Госпо́дь]: прозови́ и́мя ему́ не лю́дiе мо­и́: зане́ вы́ не лю́дiе мо­и́, и а́зъ нѣ́смь Бо́гъ ва́шъ:
и бу́детъ число́ сыно́въ Изра́илевыхъ а́ки песо́къ морскі́й, и́же не измѣ́рит­ся, ни изочте́т­ся: и бу́детъ, на мѣ́стѣ, на не́мже рече́ся и́мъ: не лю́дiе мо­и́ вы́: сі́и та́мо прозову́т­ся сы́нове Бо́га жива́го.
И соберу́т­ся сы́нове Иу́дины и сы́нове Изра́илевы вку́пѣ, и поста́вятъ себѣ́ вла́сть еди́ну, и изы́дутъ от­ земли́, я́ко вели́къ де́нь Изра́илевъ.
Греческий [Greek (Koine)]
λόγος κυρίου ὃς ἐγενήθη προ­̀ς Ωσηε τὸν τοῦ Βεηρι ἐν ἡμέραις Οζιου καὶ Ιωαθαμ καὶ Αχαζ καὶ Εζεκιου βασιλέων Ιουδα καὶ ἐν ἡμέραις Ιεροβοαμ υἱοῦ Ιωας βασιλέως Ισραηλ
ἀρχὴ λόγου κυρίου προ­̀ς Ωσηε καὶ εἶπεν κύριος προ­̀ς Ωσηε βάδιζε λαβὲ σεαυτῷ γυναῖκα πορνείας καὶ τέκνα πορνείας διότι ἐκπορνεύ­ουσα ἐκπορνεύ­σει ἡ γῆ ἀπο­̀ ὄπισθεν τοῦ κυρίου
καὶ ἐπορεύ­θη καὶ ἔλαβεν τὴν Γομερ θυγατέρα Δεβηλαιμ καὶ συν­έλαβεν καὶ ἔτεκεν αὐτῷ υἱόν
καὶ εἶπεν κύριος προ­̀ς αὐτόν κάλεσον τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ιεζραελ διότι ἔτι μικρὸν καὶ ἐκδικήσω τὸ αἷμα τοῦ Ιεζραελ ἐπι­̀ τὸν οἶκον Ιου καὶ κατα­παύσω βασιλείαν οἴκου Ισραηλ
καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ συν­τρίψω τὸ τόξον τοῦ Ισραηλ ἐν τῇ κοιλάδι τοῦ Ιεζραελ
καὶ συν­έλαβεν ἔτι καὶ ἔτεκεν θυγατέρα καὶ εἶπεν αὐτῷ κάλεσον τὸ ὄνομα αὐτῆς Οὐκ-ἠλεημένη διότι οὐ μὴ προ­σθήσω ἔτι ἐλεῆσαι τὸν οἶκον τοῦ Ισραηλ ἀλλ᾿ ἢ ἀν­τιτασ­σό­με­νος ἀν­τιτάξομαι αὐτοῖς
τοὺς δὲ υἱοὺς Ιουδα ἐλεήσω καὶ σώσω αὐτοὺς ἐν κυρίῳ θεῷ αὐτῶν καὶ οὐ σώσω αὐτοὺς ἐν τόξῳ οὐδὲ ἐν ῥομφαίᾳ οὐδὲ ἐν πολέμῳ οὐδὲ ἐν ἅρμασιν οὐδὲ ἐν ἵπποις οὐδὲ ἐν ἱππεῦσιν
καὶ ἀπεγαλάκτισεν τὴν Οὐκ-ἠλεημένην καὶ συν­έλαβεν ἔτι καὶ ἔτεκεν υἱόν
καὶ εἶπεν κάλεσον τὸ ὄνομα αὐτοῦ Οὐ-λαόσ-μου διότι ὑμεῖς οὐ λαός μου καὶ ἐγὼ οὔκ εἰμι ὑμῶν
2:1καὶ ἦν ὁ ἀριθμὸς τῶν υἱῶν Ισραηλ ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσ­σης ἣ οὐκ ἐκμετρηθή­σε­ται οὐδὲ ἐξαριθμηθή­σε­ται καὶ ἔσται ἐν τῷ τόπῳ οὗ ἐρρέθη αὐτοῖς οὐ λαός μου ὑμεῖς ἐκεῖ κληθήσον­ται υἱοὶ θεοῦ ζῶν­τος
2:2καὶ συν­αχθήσον­ται οἱ υἱοὶ Ιουδα καὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἐπι­̀ τὸ αὐτὸ καὶ θήσον­ται ἑαυτοῖς ἀρχὴν μίαν καὶ ἀναβήσον­ται ἐκ τῆς γῆς ὅτι μεγά­λη ἡ ἡμέρα τοῦ Ιεζραελ
Латинский (Nova Vulgata)
Verbum Domini, quod factum est ad Osee filium Beeri in die bus Oziae, Ioatham, Achaz, Ezechiae regum Iudae, et in diebus Ieroboam filii Ioas regis Israel.
Principium verbi Domini per Osee. Dixit Dominus ad Osee: «Vade, sume tibi mulierem fornicationum et filios fornicationum, quia fornicans fornicatur terra a Domino».
Et abiit et accepit Gomer filiam Debelaim, quae concepit et peperit ei filium.
Et dixit Dominus ad eum: «Voca nomen eius 'Iezrahel', quoniam adhuc modicum et visitabo sanguinem Iezrahel super domum Iehu et cessare faciam regnum domus Israel;
et in illa die conteram arcum Israel in valle Iezrahel».
Et concepit adhuc et peperit filiam; et dixit ei: «Voca nomen eius "Absque misericordia", quia non addam ultra misereri domui Israel, ut ignoscam eis.
Et domui Iudae miserebor et salvabo eos in Domino Deo suo et non salvabo eos in arcu et gladio et in bello et in equis et in equitibus».
Et ablactavit eam, quae erat 'Absque misericordia', et concepit et peperit filium.
Et dixit: «Voca nomen eius 'Non populus meus', quia vos non populus meus, et ego 'Non sum' vobis.
In diesem Buch steht, was der HERR durch Hosea, den Sohn von Beeri, verkünden ließ. Das Wort des HERRN erging an Hosea während der Zeit, als in Juda nacheinander die Könige Usija, Jotam, Ahas und Hiskija regierten, während in Israel Jerobeam, der Sohn von Joasch, König war.
Als der HERR zum ersten Mal zu Hosea sprach, sagte er: »Heirate eine Hure und zeuge mit ihr Hurenkinder! Denn das ganze Land ist mir untreu geworden und läuft wie eine Hure fremden Göttern nach.«
Hosea ging und heiratete Gomer, die Tochter Diblajims. Sie wurde schwanger und gebar ihm einen Sohn.
Da sagte der HERR zu Hosea: »Gib ihm den Namen Jesreel! Denn es dauert nicht mehr lange, bis ich das Blutbad, das König Jehu in Jesreel angerichtet hat, an seinen Nachkommen räche und dem Königtum in Israel ein Ende mache.
Eben dort, in der Ebene Jesreel, werde ich an jenem Tag das Heer Israels völlig vernichten.«
Gomer wurde zum zweiten Mal schwanger und gebar eine Tochter.

Da sagte der HERR zu Hosea: »Gib ihr den Namen ́Kein Erbarmeń; denn ich habe jetzt kein Erbarmen mehr mit den Leuten von Israel; ich vergebe ihnen ihre Schuld nicht mehr.

Doch mit den Leuten von Juda werde ich Erbarmen haben und ihnen helfen, denn ich bin der HERR, ihr Gott; aber ich helfe ihnen nicht mit Kriegswaffen, Rossen und Reitern.«
Als Gomer ihre Tochter ́Kein Erbarmeń nicht mehr stillte, wurde sie zum dritten Mal schwanger und gebar einen Sohn.
Der HERR sagte: »Gib ihm den Namen ́Nicht mein Volḱ! Denn ihr seid nicht mehr mein Volk und ich bin nicht mehr für euch da.«
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible