Скрыть
23:2
23:3
23:5
23:6
23:7
23:9
23:10
23:12
23:13
23:14
23:15
23:17
23:18
Церковнославянский (рус)
Пла́читеся, корабли́ кархидо́нстiи, я́ко поги́бе, и ктому́ не и́дутъ от­ земли́ китiе́йскiя, от­веде́ся плѣне́нъ.
Кому́ подо́бни бы́ша живу́щiи во о́стровѣ, купцы́ фи́ничестiи, преходя́щiи мо́ре?
Въ водѣ́ мно́зѣ сѣ́мя купе́ческо, а́ки жа́твѣ вноси́мѣй купцы́ язы́честiи.
Усрами́ся, Сидо́не, рече́ мо́ре. Крѣ́пость же морска́я рече́: не болѣ́хъ, ни породи́хъ, ни вскорми́хъ ю́ношъ, ниже́ воз­несо́хъ дѣви́цъ.
Егда́ же слы́шано бу́детъ во Еги́птѣ, прiи́метъ я́ болѣ́знь о ти́рѣ.
Иди́те въ кархидо́нъ, пла́читеся, живу́щiи во о́стровѣ се́мъ.
Не сiе́ ли бѣ́ велича́нiе ва́мъ испе́рва, пре́жде не́же пре́дану бы́ти ему́?
Кто́ сiя́ совѣща́ на ти́ра? еда́ ху́ждшiй е́сть, или́ не крѣ́пкiй е́сть? купцы́ его́ сла́внiи кня́зи земли́.
Госпо́дь Савао́ѳъ совѣща́ разсы́пати вся́кую горды́ню сла́вныхъ и обезче́стити вся́кое сла́вное на земли́.
Дѣ́лай зе́млю твою́, и́бо корабли́ ктому́ не прiи́дутъ от­ кархидо́на.
И рука́ твоя́ ктому́ не укрѣпѣ́етъ по мо́рю, разгнѣвля́ющая царе́й. Госпо́дь Савао́ѳъ заповѣ́да о Ханаа́нѣ, е́же погуби́ти крѣ́пость его́.
И реку́тъ: ктому́ не при­­ложи́те укаря́ти и оби́дѣти дще́рь Сидо́ню: и а́ще отъи́деши ко китiи́омъ, ниже́ та́мо бу́детъ тебѣ́ поко́й:
и въ зе́млю Халде́йску, но и та́ опустѣ́ла от­ Ассирі́анъ, я́ко стѣна́ ея́ паде́ся.
Пла́читеся, корабли́ кархидо́нстiи, я́ко поги́бе тверды́ня ва́ша.
И бу́детъ въ то́й де́нь, оста́вленъ бу́детъ ти́ръ се́дмьдесятъ лѣ́тъ, я́коже вре́мя [еди́наго] царя́, я́ко вре́мя человѣ́ческо: и по седми́десятихъ лѣ́тѣхъ бу́детъ ти́ръ я́ко пѣ́снь блудни́цы.
Возми́ гу́сли, обыди́ гра́дъ, блудни́ца забве́ная, до́брѣ погуди́, мно́го воспо́й, да па́мять твоя́ бу́детъ.
И бу́детъ по седми́десятихъ лѣ́тѣхъ, при­­сѣще́нiе сотвори́тъ Бо́гъ ти́ру, и па́ки воз­ста́вит­ся на пре́жднее и бу́детъ то́ржище всѣ́мъ ца́р­ст­вамъ вселе́н­ныя на лицы́ земли́.
И бу́детъ его́ ку́пля и мзда́ свято Го́сподеви, не и́мъ со́брано бу́детъ, но живу́щымъ предъ Го́сподемъ, вся́ ку́пля его́, я́сти и пи́ти и напо́лнитися, и въ сы́тость, на па́мять предъ Го́сподемъ.
Рус. (Юнгеров)
Видение о Тире.
Плачьте, корабли Кархидона, потому что он погиб, и не идут из земли Киттийской, потому что он отведен в плен.
Кому подобны стали живущие на острове, купцы финикийские, переплывающие море
По великой воде, потомки купцов? Купцы языческие подобны жатве собираемой.
Устыдись, Сидон, сказало море, а крепость морская говорит: я не болела, не рождала, не вскармливала юношей, не возращала девиц.
А когда дойдет весть до египтян, их постигнет болезнь из-за Тира.
Идите в Кархидон, плачьте, жители острова этого!
Не был ли он для вас гордостью изначала, прежде нежели он предан был?
Кто определил это Тиру? Ужели он худший или не сильный? Купцы его — славные князья земли.
Господь Саваоф определил низложить всякую гордыню славных и обесчестить все славное на земле.
Обрабатывай землю твою, ибо корабли более не придут из Кархидона.
И рука твоя, потрясавшая царей, не будет более властвовать на море. Господь Саваоф дал повеление о Ханаане погубить силу его.
И скажут: не будете более укорять и обижать дочь Сидона, но если уйдешь в Киттим, то и там не будет тебе покоя,
А равно и в землю Халдейскую, так как и она опустошена ассириянами, потому что пала стена ее.
Плачьте, корабли кархидонские, потому что погибла твердыня ваша.
И будет в тот день: оставлен будет Тир на семьдесят лет, в мере дней (одного) царя, в мере человеческой, а по окончании семидесяти лет с Тиром будет, как поют о блуднице:
Возьми гусли, обойди город, забытая блудница, хорошо поиграй, много попой, чтобы вспомнили о тебе.
И по истечении семидесяти лет, Бог посетит Тир, и он снова придет в прежнее (состояние) и будет торжищем всем царствам вселенной на лице земли.
И будет торговля его и прибыль святыней Господу, не для них будет собрано, но вся торговля его — для живущих пред Господом, чтобы они ели и пили, и насыщались, и торжественно вспоминали о Господе.
Латинский (Nova Vulgata)
Oraculum Tyri. Ululate, naves Tharsis, quia vastatum est refugium vestrum; cum redirent de terra Cetthim, revelatum est eis.
Obstupescite, qui habitatis in insula; negotiatores Sidonis transfretantes mare repleverunt te.
In aquis multis semen Nili, messis fluminis fruges eius; et facta est negotiatio gentium.
Erubesce, Sidon, ait enim mare, fortitudo maris, dicens: «Non parturivi et non peperi; et non enutrivi iuvenes nec virgines educavi».
Cum auditum fuerit in Aegypto, dolebunt cum audierint de Tyro.
Transite ad Tharsis, ululate, qui habitatis in insula.
Estne vestra haec, quae gloriabatur? A diebus pristinis antiquitas eius. Ducebant eam pedes sui longe ad peregrinandum.
Quis cogitavit hoc super Tyrum quondam coronatam, cuius negotiatores principes, institores eius incliti terrae?
Dominus exercituum cogitavit hoc, ut detraheret superbiam omnis gloriae et viles faceret universos inclitos terrae.
Excole terram tuam sicut litus Nili, filia Tharsis, iam non est portus.
Manum suam extendit super mare, conturbavit regna. Dominus mandavit adversus Chanaan, ut contereret munimenta eius,
et dixit: «Non adicies ultra ut glorieris, violata virgo filia Sidonis; in Cetthim consurgens transfreta: ibi quoque non erit requies tibi».
Ecce terra Chaldaeorum: talis populus non fuit; Assyria fundavit eam pro feris. Erexerunt turres suas; suffoderunt domos eius, posuerunt eam in ruinam.
Ululate, naves Tharsis, quia devastatum est praesidium vestrum.
Et erit in die illa: in oblivione erit Tyrus septuaginta annis, sicut dies regis unius. Post septuaginta autem annos erit Tyro iuxta canticum meretricis:
«Sume citharam, circui civitatem, meretrix oblivioni tradita; bene cane, frequenta canticum, ut memoria tui sit».
Et erit: post septuaginta annos visitabit Dominus Tyrum, et redibit ad mercedes suas et rursum fornicabitur cum universis regnis terrae super faciem terrae.
Et erunt negotiatio eius et merces eius sanctificatae Domino; non condentur neque reponentur, quia his, qui habitaverint coram Domino, erit negotiatio eius, ut manducent in saturitate et vestiantur splendide.
وَحْيٌ مِنْ جِهَةِ صُورَ: وَلْوِلِي يَا سُفُنَ تَرْشِيشَ، لأَنَّهَا خَرِبَتْ حَتَّى لَيْسَ بَيْتٌ حَتَّى لَيْسَ مَدْخَلٌ. مِنْ أَرْضِ كِتِّيمَ أُعْلِنَ لَهُمْ.
اِنْدَهِشُوا يَا سُكَّانَ السَّاحِلِ. تُجَّارُ صِيدُونَ الْعَابِرُونَ الْبَحْرَ مَلأُوكِ.
وَغَلَّتُهَا، زَرْعُ شِيحُورَ، حَصَادُ النِّيلِ، عَلَى مِيَاهٍ كَثِيرَةٍ فَصَارَتْ مَتْجَرَةً لأُمَمٍ.
اِخْجَلِي يَا صِيدُونَ لأَنَّ الْبَحْرَ، حِصْنَ الْبَحْرِ، نَطَقَ قَائِلاً: «لَمْ أَتَمَخَّضْ وَلاَ وَلَدْتُ وَلاَ رَبَّيْتُ شَبَابًا وَلاَ نَشَّأْتُ عَذَارَى».
عِنْدَ وُصُولِ الْخَبَرِ إِلَى مِصْرَ، يَتَوَجَّعُونَ، عِنْدَ وُصُولِ خَبَرِ صُورَ.
اُعْبُرُوا إِلَى تَرْشِيشَ. وَلْوِلُوا يَا سُكَّانَ السَّاحِلِ.
أَهذِهِ لَكُمُ الْمُفْتَخِرَةُ الَّتِي مُنْذُ الأَيَّامِ الْقَدِيمَةِ قِدَمُهَا؟ تَنْقُلُهَا رِجْلاَهَا بَعِيدًا لِلتَّغَرُّبِ.
مَنْ قَضَى بِهذَا عَلَى صُورَ الْمُتَوِّجَةِ الَّتِي تُجَّارُهَا رُؤَسَاءُ؟ مُتَسَبِّبُوهَا مُوَقَّرُو الأَرْضِ.
رَبُّ الْجُنُودِ قَضَى بِهِ لِيُدَنِّسَ كِبْرِيَاءَ كُلِّ مَجْدٍ، وَيَهِينَ كُلَّ مُوَقَّرِي الأَرْضِ.
اِجْتَازِي أَرْضَكِ كَالنِّيلِ يَا بِنْتَ تَرْشِيشَ. لَيْسَ حَصْرٌ فِي مَا بَعْدُ.
مَدَّ يَدَهُ عَلَى الْبَحْرِ. أَرْعَدَ مَمَالِكَ. أَمَرَ الرَّبُّ مِنْ جِهَةِ كَنْعَانَ أَنْ تُخْرَبَ حُصُونُهَا.
وَقَالَ: «لاَ تَعُودِينَ تَفْتَخِرِينَ أَيْضًا أَيَّتُهَا الْمُنْهَتِكَةُ، الْعَذْرَاءُ بِنْتُ صِيْدُونَ. قُومِي إِلَى كِتِّيمَ. اعْبُرِي. هُنَاكَ أَيْضًا لاَ رَاحَةَ لَكِ».
هُوَذَا أَرْضُ الْكَلْدَانِيِّينَ. هذَا الشَّعْبُ لَمْ يَكُنْ. أَسَّسَهَا أَشُّورُ لأَهْلِ الْبَرِّيَّةِ. قَدْ أَقَامُوا أَبْرَاجَهُمْ. دَمَّرُوا قُصُورَهَا. جَعَلَهَا رَدْمًا.
وَلْوِلِي يَا سُفُنَ تَرْشِيشَ لأَنَّ حِصْنَكِ قَدْ أُخْرِبَ.
وَيَكُونُ فِي ذلِكَ الْيَوْمِ أَنَّ صُورَ تُنْسَى سَبْعِينَ سَنَةً كَأَيَّامِ مَلِكٍ وَاحِدٍ. مِنْ بَعْدِ سَبْعِينَ سَنَةً يَكُونُ لِصُورَ كَأُغْنِيَّةِ الزَّانِيَةِ:
«خُذِي عُودًا. طُوفِي فِي الْمَدِينَةِ أَيَّتُهَا الزَّانِيَةُ الْمَنْسِيَّةُ. أَحْسِنِي الْعَزْفَ، أَكْثِرِي الْغِنَاءَ لِكَيْ تُذْكَرِي».
وَيَكُونُ مِنْ بَعْدِ سَبْعِينَ سَنَةً أَنَّ الرَّبَّ يَتَعَهَّدُ صُورَ فَتَعُودُ إِلَى أُجْرَتِهَا، وَتَزْنِي مَعَ كُلِّ مَمَالِكِ الْبِلاَدِ عَلَى وَجْهِ الأَرْضِ.
وَتَكُونُ تِجَارَتُهَا وَأُجْرَتُهَا قُدْسًا لِلرَّبِّ. لاَ تُخْزَنُ وَلاَ تُكْنَزُ، بَلْ تَكُونُ تِجَارَتُهَا لِلْمُقِيمِينَ أَمَامَ الرَّبِّ، لأَكْل إِلَى الشِبَعِ وَلِلِبَاسٍ فَاخِرٍ.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible