И про́чiи от люді́й, свяще́нницы, леви́ти, две́рницы, пѣвцы́, наѳини́ми и вся́къ приходя́й от люді́й зе́мскихъ ко зако́ну Бо́жiю, жены́ и́хъ, сы́нове и́хъ, дще́ри и́хъ, вся́къ вѣ́дяй и разумѣ́яй,

укрѣпля́хуся надъ бра́тiею свое́ю, и заклина́ша и́хъ, и внидо́ша въ кля́тву и въ роту́, е́же ходи́ти въ зако́нѣ Бо́жiи, и́же да́нъ е́сть руко́ю Моисе́а раба́ Бо́жiя, да сотворя́тъ и сохраня́тъ вся́ за́повѣди Госпо́дни и судьбы́ его́ и повелѣ́нiя его́,

и е́же не да́ти дще́рей на́шихъ лю́демъ зе́мскимъ, и дще́рей и́хъ не во́змемъ сыново́мъ на́шымъ:

лю́дiе же земли́ нося́щiи продае́мая и вся́ купу́емая во дни́ суббо́ты продава́ти, не ку́пимъ от ни́хъ въ суббо́ты, ни въ де́нь святы́й: и оста́вимъ лѣ́то седмо́е, и дая́нiе всѣ́хъ ру́къ.

И поста́вимъ надъ на́ми за́повѣдь дая́ти на́мъ тре́тiю ча́сть дидра́хмы на лѣ́то, на дѣ́ло до́му Бо́га на́шего,

на хлѣ́бы предложе́нiя и на же́ртвы повседне́вныя, и во всесожже́нiе присное суббо́тъ, новоме́сячiй, въ пра́здники и во свята́я, и я́же о грѣсѣ́хъ, помоли́тися за Изра́иля, и на дѣла́ до́му Бо́га на́шего.

И жре́бiй метну́хомъ о ноше́нiи древе́съ, свяще́нницы и леви́ти и лю́дiе, носи́ти въ до́мъ Бо́га на́шего, по домо́мъ оте́чествъ на́шихъ, от вре́мене до вре́мене, от лѣ́та до лѣ́та возжига́ти на олтари́ Го́споду Бо́гу на́шему, я́коже пи́сано е́сть въ зако́нѣ,

и приноси́ти перворо́дная земли́ на́шея и перворо́дная плода́ вся́каго дре́ва, от лѣ́та до лѣ́та, въ до́мъ Госпо́день,

и пе́рвенцы сыно́въ на́шихъ и ското́въ на́шихъ, я́коже пи́сано е́сть въ зако́нѣ, и пе́рвенцы воло́въ на́шихъ и ста́дъ на́шихъ приноси́ти въ до́мъ Бо́га на́шего, свяще́нникомъ служа́щымъ въ дому́ Бо́га на́шего:

и нача́тки жи́тъ на́шихъ и пло́дъ вся́каго дре́ва, вина́ и еле́а, приноси́ти бу́демъ свяще́нникомъ въ сокро́вище до́му Бо́жiя, и десяти́ну земли́ на́шея леви́томъ, и ті́и леви́ти десяти́ну прiе́млютъ во всѣ́хъ градѣ́хъ дѣ́лъ на́шихъ.

Бу́детъ же свяще́нникъ сы́нъ Ааро́новъ съ Леви́ты въ десяти́нахъ леви́товъ, и леви́ти и́мутъ приноси́ти деся́тую ча́сть десяти́ны въ до́мъ Бо́га на́шего въ сокро́вище до́му Бо́жiя,

я́ко въ сокро́вища принесу́тъ сы́нове Изра́илевы и сы́нове леви́тстiи нача́тки пшени́цы и вина́ и еле́а, и та́мо [бу́дутъ] сосу́ди святі́и, и свяще́нницы и служи́телiе и две́рницы и пѣвцы́, и не оста́вимъ до́му Бо́га на́шего.

Французский (LSG)

Voici ceux qui apposèrent leur sceau. Néhémie, le gouverneur, fils de Hacalia.

Sédécias, Seraja, Azaria, Jérémie,

Paschhur, Amaria, Malkija,

Hattusch, Schebania, Malluc,

Harim, Merémoth, Abdias,

Daniel, Guinnethon, Baruc,

Meschullam, Abija, Mijamin,

Maazia, Bilgaï, Schemaeja, sacrificateurs.

Lévites: Josué, fils d'Azania, Binnuï, des fils de Hénadad, Kadmiel,

et leurs frères, Schebania, Hodija, Kelitha, Pelaja, Hanan,

Michée, Rehob, Haschabia,

Zaccur, Schérébia, Schebania,

Hodija, Bani, Beninu.

Chefs du peuple: Pareosch, Pachath Moab, Élam, Zatthu, Bani,

Bunni, Azgad, Bébaï,

Adonija, Bigvaï, Adin,

Ather, Ézéchias, Azzur,

Hodija, Haschum, Betsaï,

Hariph, Anathoth, Nébaï,

Magpiasch, Meschullam, Hézir,

Meschézabeel, Tsadok, Jaddua,

Pelathia, Hanan, Anaja,

Hosée, Hanania, Haschub,

Hallochesch, Pilcha, Schobek,

Rehum, Haschabna, Maaséja,

Achija, Hanan, Anan,

Malluc, Harim, Baana.

Le reste du peuple, les sacrificateurs, les Lévites, les portiers, les chantres, les Néthiniens, et tous ceux qui s'étaient séparés des peuples étrangers pour suivre la loi de Dieu, leurs femmes, leurs fils et leurs filles, tous ceux qui étaient capables de connaissance et d'intelligence,

se joignirent à leurs frères les plus considérables d'entre eux. Ils promirent avec serment et jurèrent de marcher dans la loi de Dieu donnée par Moïse, serviteur de Dieu, d'observer et de mettre en pratique tous les commandements de l'Éternel, notre Seigneur, ses ordonnances et ses lois.

Nous promîmes de ne pas donner nos filles aux peuples du pays et de ne pas prendre leurs filles pour nos fils;

de ne rien acheter, le jour du sabbat et les jours de fête, des peuples du pays qui apporteraient à vendre, le jour du sabbat, des marchandises ou denrées quelconques; et de faire relâche la septième année, en n'exigeant le paiement d'aucune dette.

Nous nous imposâmes aussi des ordonnances qui nous obligeaient à donner un tiers de sicle par année pour le service de la maison de notre Dieu,

pour les pains de proposition, pour l'offrande perpétuelle, pour l'holocauste perpétuel des sabbats, des nouvelles lunes et des fêtes, pour les choses consacrées, pour les sacrifices d'expiation en faveur d'Israël, et pour tout ce qui se fait dans la maison de notre Dieu.

Nous tirâmes au sort, sacrificateurs, Lévites et peuple, au sujet du bois qu'on devait chaque année apporter en offrande à la maison de notre Dieu, selon nos maisons paternelles, à des époques fixes, pour qu'il fût brûlé sur l'autel de l'Éternel, notre Dieu, comme il est écrit dans la loi.

Nous résolûmes d'apporter chaque année à la maison de l'Éternel les prémices de notre sol et les prémices de tous les fruits de tous les arbres;

d'amener à la maison de notre Dieu, aux sacrificateurs qui font le service dans la maison de notre Dieu, les premiers-nés de nos fils et de notre bétail, comme il est écrit dans la loi, les premiers-nés de nos boeufs et de nos brebis;

d'apporter aux sacrificateurs, dans les chambres de la maison de notre Dieu, les prémices de notre pâte et nos offrandes, des fruits de tous les arbres, du moût et de l'huile; et de livrer la dîme de notre sol aux Lévites qui doivent la prendre eux-mêmes dans toutes les villes situées sur les terres que nous cultivons.

Le sacrificateur, fils d'Aaron, sera avec les Lévites quand ils lèveront la dîme; et les Lévites apporteront la dîme de la dîme à la maison de notre Dieu, dans les chambres de la maison du trésor.

Car les enfants d'Israël et les fils de Lévi apporteront dans ces chambres les offrandes de blé, du moût et d'huile; là sont les ustensiles du sanctuaire, et se tiennent les sacrificateurs qui font le service, les portiers et les chantres. C'est ainsi que nous résolûmes de ne pas abandonner la maison de notre Dieu.

Латинский (Nova Vulgata)

«Super omnibus ergo his nos ipsi percutimus foedus et scribimus, et signant principes nostri, Levitae nostri et sacerdotes nostri».

Signatores autem fuerunt: Nehemias praepositus, filius Hachaliae, et Sedecias,

Saraias, Azarias, Ieremias,

Phassur, Amarias, Melchias,

Hattus, Sebania, Melluch,

Harim, Meremoth, Abdias,

Daniel, Genthon, Baruch,

Mosollam, Abia, Miamin,

Maazia, Belgai, Semeia; hi sacerdotes.

Porro Levitae: Iesua filius Azaniae, Bennui de filiis Henadad, Cadmihel

et fratres eorum Sebania, Hodia, Celita, Phalaia, Hanan,

Micha, Rohob, Hasabia,

Zacchur, Serebia, Sebania,

Hodia, Bani, Baninu.

Capita populi: Pharos, Phahathmoab, Elam, Zethua, Bani,

Bunni, Azgad, Bebai,

Adonia, Beguai, Adin,

Ater, Ezechia, Azur,

Hodia, Hasum, Besai,

Hareph, Anathoth, Nebai,

Megphias, Mosollam, Hezir,

Mesezabel, Sadoc, Ieddua,

Pheltia, Hanan, Anaia,

Osee, Hanania, Hassub,

Alohes, Phalea, Sobec,

Rehum, Hasabna, Maasia,

Ahia, Hanan, Anan,

Melluch, Harim, Baana.

Et reliqui de populo, sacerdotes, Levitae, ianitores et cantores, oblati et omnes, qui se separaverunt de populis terrarum ad legem Dei, uxores eorum, filii eorum et filiae eorum, omnes, qui poterant sapere,

adhaeserunt fratribus suis optimatibus pollicentes et iurantes, ut ambularent in lege Dei, quam dederat in manu Moysi servi Dei, et ut facerent et custodirent universa mandata Domini Dei nostri et iudicia eius et praecepta eius,

et ut non daremus filias nostras populo terrae et filias eorum non acciperemus filiis nostris.

Et si populi terrae importaverint venalia et omnia cibaria per diem sabbati, ut vendant, non accipiemus ab eis in sabbato et in die sanctificato; et dimittemus annum septimum et omnem exactionem.

Et statuimus super nos praecepta, ut demus tertiam partem sicli per annum ad opus domus Dei nostri,

ad panes propositionis et ad oblationem sempiternam et in holocaustum sempiternum in sabbatis, in calendis, in sollemnitatibus et in sanctificata et in sacrificium pro peccato, ut expietur pro Israel, et in omnem usum domus Dei nostri.

Sortes ergo misimus super oblationem lignorum inter sacerdotes et Levitas et populum, ut inferrentur in domum Dei nostri per domos patrum nostrorum, in temporibus constitutis ab anno in annum, ut arderent super altare domini Dei nostri, sicut scriptum est in lege;

et ut afferremus primogenita terrae nostrae et primitiva universi fructus omnis ligni ab anno in annum in domo Domini,

et primitiva filiorum nostrorum et pecorum nostrorum, sicut scriptum est in lege, et primitiva boum nostrorum et ovium nostrarum, ut afferrentur in domum Dei nostri sacerdotibus, qui ministrant in domo Dei nostri;

et primitias ciborum nostrorum et libaminum nostrorum et poma omnis ligni, vindemiae quoque et olei, afferemus sacerdotibus ad gazophylacium Dei nostri, et decimam partem terrae nostrae Levitis. Ipsi Levitae decimas accipient ex omnibus civitatibus agriculturae nostrae.

Erit autem sacerdos filius Aaron cum Levitis in decimis Levitarum colligendis, et Levitae offerent decimam partem decimae in domo Dei nostri ad gazophylacium thesauri.

Ad gazophylacium enim deportabunt filii Israel et filii Levi primitias frumenti, vini et olei; et ibi erunt vasa sanctificata et sacerdotes, qui ministrabant, et ianitores et cantores. Et non dimittemus domum Dei nostri.

Таджикский

Языки

Ва касоне ки мӯҳр гузоштанд, инҳоянд: Наҳемёи волӣ писари Ҳакалё, ва Сидқиё,

Сароё, Азарё, Ирмиё,

Фашҳур, Амарё, Малкиё,

Ҳаттуш, Шабанё, Маллук,

Ҳорим, Маримут, Убадё,

Дониёл, Ҷинтун, Борук,

Машуллом, Абийё, Мийёмин,

Маазё, Билҷай, Шамаъё – инҳо коҳинонанд.

Ва левизодагон: Ешуа писари Азанё, Биннуй аз зодагони Ҳенодод, Қадмиил.

Ва бародарони онҳо: Шабанё, Ҳудиё, Қалито, Фалоё, Ҳонон,

Мико, Раҳуб, Ҳашабё,

Заккур, Шарабё, Шабанё,

Ҳудиё, Бонӣ, Банину.

Сардорони қавм: Фаръуш, ҳокими Мӯоб, Элом, Затту, Бонӣ,

Буннӣ, Азҷод, Бебой,

Адуниё, Биҷвай, Один,

Отир, Ҳизқиё, Аззур,

Ҳудиё, Ҳошум, Бесой,

Ҳориф, Анотӯт, Нибой,

Маҷфиош, Машуллом, Ҳизир,

Машизабъил, Содӯқ, Яддуа,

Фалатё, Ҳонон, Аноё,

Ҳушиа, Ҳананё, Ҳашшуб,

Ҳалуҳиш, Филҳо, Шубак,

Раҳум, Ҳашабно, Маасиё,

Аҳиё, Ҳонон, Онон,

Маллук, Ҳорим, Баано.

Ва бақияи қавм: коҳинон, левизодагон, дарбонон, сарояндагон, тобеон ва ҳамаи онҳое ки аз қавмҳои кишварҳо ҷудо шуда, ба Тавроти Худо пайвастаанд, занон, писарон ва духтарони онҳо, ҳамаи онҳое ки ба фаҳмидан лаёқат доштанд фаҳмида метавонистанд,

Бародарони худ ва калоншавандагони худро дастгирӣ карданд, ва омада, савганду қасам хӯрданд, ки мувофиқи Тавроти Худо, ки ба воситаи Мусои бандаи Худо дода шудааст, рафтор намоянд, ва тамоми аҳкоми Парвардигор Худованди мо ва қонунҳо ва фароизи Ӯро нигоҳ доранд ва ба ҷо оваранд.

Ва духтарони худро ба қавмҳои замин надиҳем, ва духтарони онҳоро ба писарони худ нагирем.

Ва чун қавмҳои замин дар рӯзи шанбе мол ва ҳар навъ хӯрокворӣ барои фурӯш биёранд, аз онҳо дар рӯзи шанбе ва дар рӯзҳои пок нахарем, ва дар соли ҳафтум коркарди замин ва ҳар даъвои қарзро тарк кунем.

Ва ҳамчун ҳукме ба зиммаи худ гирифтем, ки дар як сол сеяки сиқлро барои хизмати хонаи Худои мо бидиҳем:

Барои нони тақдим ва ҳадияи ордии доимӣ, барои қурбонии сӯхтании доимӣ, барои қурбониҳои шанбе, навмоҳ ва идҳо, барои қурбониҳои ҷамоат, барои қурбонии гуноҳҳо, то хашмниҳоне барои Исроил бишавад, ва барои тамоми кори хонаи Худои мо.

Ва мо дар миёни коҳинон, левизодагон ва қавм барои ҳадияи ҳезум қуръа партофтем, ки онро ба хонаи Худои худ мувофиқи хонаводаҳо сол ба сол дар вақтҳои муайян биёрем, то ки бар қурбонгоҳи Парвардигор Худои мо, мувофиқи он чи дар Таврот навишта шудааст, бисӯзонем;

Ва навбарҳои замини худ ва навбарҳои ҳар меваи ҳар дарахтро сол ба сол ба хонаи Парвардигор биёрем;

Ва нахустзодаҳои писарони худ ва чорпоёни худро мувофиқи он чи дар Таврот навишта шудааст, ва нахустзодаҳои говон ва гӯсфандони худро ба хонаи Худои мо, барои коҳиноне ки дар хонаи Худои мо хизмат мекунанд, биёрем.

Ва навбари хамири худ ва ҳадияҳои худ ва меваи ҳар дарахт, шираи ангур ва равғани зайтунро барои коҳинон ба ҳуҷраҳои хонаи Худои мо, ва даҳяки замини худро барои левизодагон хоҳем овард, ки ин левизодагон даҳякро дар ҳамаи шаҳрҳои киштзори зироати мо мегиранд.

Ва ҳангоме ки левизодагон даҳяк мегиранд, коҳине аз насли Ҳорун бо левизодагон хоҳад буд, ва левизодагон даҳяке аз он даҳяк ба хонаи Худои мо, ба ҳуҷраҳои хазинахона анбор хоҳанд овард.

Зеро ки банӣ Исроил ва зодагони Левӣ ҳадияҳои ғалла, шираи ангур ва равғани зайтунро бояд ба ҳамин ҳуҷраҳо биёранд, ки дар он ҷо зарфҳои пок, ва коҳинони хизматгузор, ва дарбонон ва сарояндагон ҳозиранд; ва мо хонаи Худои худро тарк нахоҳем кард.