Скрыть
3:1
3:3
3:6
3:8
3:10
3:12
3:13
3:15
3:17
3:20
3:21
3:22
3:26
3:29
3:30
3:32
3:35
Синодальный
1 «Надейся на Господа»; «не будь мудрецом в глазах твоих»; 11 «кого любит Господь, того наказывает»; 21 здравомыслие и безопасность; 27 «мерзость пред Господом развратный».
Сын мой! наставления моего не забывай, и заповеди мои да хранит сердце твое;
ибо долготы дней, лет жизни и мира они приложат тебе.
Милость и истина да не оставляют тебя: обвяжи ими шею твою, напиши их на скрижали сердца твоего,
и обретешь милость и благоволение в очах Бога и людей.
Надейся на Господа всем сердцем твоим, и не полагайся на разум твой.
Во всех путях твоих познавай Его, и Он направит стези твои.
Не будь мудрецом в глазах твоих; бойся Господа и удаляйся от зла:
это будет здравием для тела твоего и питанием для костей твоих.
Чти Господа от имения твоего и от начатков всех прибытков твоих,
и наполнятся житницы твои до избытка, и точила твои будут переливаться новым вином.
Наказания Господня, сын мой, не отвергай, и не тяготись обличением Его;
ибо кого любит Господь, того наказывает и благоволит к тому, как отец к сыну своему.
Блажен человек, который снискал мудрость, и человек, который приобрел разум, –
потому что приобретение ее лучше приобретения серебра, и прибыли от нее больше, нежели от золота:
она дороже драгоценных камней; [никакое зло не может противиться ей; она хорошо известна всем, приближающимся к ней,] и ничто из желаемого тобою не сравнится с нею.
Долгоденствие – в правой руке ее, а в левой у нее – богатство и слава;
3:16a[из уст ее выходит правда; закон и милость она на языке носит;]
пути ее – пути приятные, и все стези ее – мирные.
Она – древо жизни для тех, которые приобретают ее, – и блаженны, которые сохраняют ее!
Господь премудростью основал землю, небеса утвердил разумом;
Его премудростью разверзлись бездны, и облака кропят росою.
Сын мой! не упускай их из глаз твоих; храни здравомыслие и рассудительность,
и они будут жизнью для души твоей и украшением для шеи твоей.
Тогда безопасно пойдешь по пути твоему, и нога твоя не споткнется.
Когда ляжешь спать, – не будешь бояться; и когда уснешь, – сон твой приятен будет.
Не убоишься внезапного страха и пагубы от нечестивых, когда она придет;
потому что Господь будет упованием твоим и сохранит ногу твою от уловления.
Не отказывай в благодеянии нуждающемуся, когда рука твоя в силе сделать его.
Не говори другу твоему: «пойди и приди опять, и завтра я дам», когда ты имеешь при себе. [Ибо ты не знаешь, что́ родит грядущий день.]
Не замышляй против ближнего твоего зла, когда он без опасения живет с тобою.
Не ссорься с человеком без причины, когда он не сделал зла тебе.
Не соревнуй человеку, поступающему насильственно, и не избирай ни одного из путей его;
потому что мерзость пред Господом развратный, а с праведными у Него общение.
Проклятие Господне на доме нечестивого, а жилище благочестивых Он благословляет.
Если над кощунниками Он посмевается, то смиренным дает благодать.
Мудрые наследуют славу, а глупые – бесславие.
ЭЙ писарам! Таълими маро фаромӯш накун, ва бигзор дили ту аҳкоми маро маҳфуз дорад,
Зеро ки дарозии айём ва солҳои ҳаёт ва осоиштагиро барои ту афзун хоҳанд кард.
Бигзор эҳсон ва ростӣ туро тарк накунанд: онҳоро бар гардани худ бибанд, ва бар лавҳи дили худ бинавис,
Ва дар назари Худо ва одамон таваҷҷӯҳ ва шиносоии нек пайдо хоҳӣ кард.
Бо тамоми дили худ ба Парвардигор таваккал намо, ва ба хиради худ такя накун.
Дар ҳамаи тариқҳои худ Ӯро дарк намо, ва Ӯ роҳҳои туро ҳамвор хоҳад кард.
Дар назари худат хирадманд набош, аз Парвардигор битарс, ва аз бадӣ дур шав:
Ин барои нофи ту офият ва барои устухонҳои ту илик хоҳад шуд.
Аз дороии худ ва аз гузини тамоми ҳосилоти худ Парвардигорро ҷалол деҳ,
Ва анборҳои ту то ба ҳадди фаровонӣ пур хоҳад шуд, ва чархуштҳои ту аз шираи ангур лабрез хоҳад гардид.
Эй писарам! Ҷазои Парвардигорро рад накун, ва аз мазаммати Ӯ дилгир нашав,
Зеро ки Парвардигор ҳар киро дӯст дорад, вайро мазаммат мекунад, ва ба вай, монанди падар ба писараш, таваҷҷӯҳ менамояд.
Хушо касе ки ҳикмат пайдо кардааст, ва касе ки ба хирад ноил шудааст!
Зеро ки фоидаи он аз фоидаи нуқра, ва ҳосили он аз зари холис беҳтар аст.
Он аз ҷавоҳир азизтар аст, ва ҳеҷ чизи дилхоҳи ту ба он баробар нест.
Дар ямини он дарозии айём аст, ва дар дасти чапи он – сарват ва ҷалол.
Роҳҳои он роҳҳои хуш аст, ва ҳамаи тариқҳои он – осоиштагӣ.
Барои касоне ки онро нигоҳ медоранд, нахли ҳаёт аст, – ва хушо касе ки онро маҳфуз медорад!
Парвардигор заминро бо ҳикмат бунёд кард, осмонро бо хирад барқарор намуд.
Бо ҳикмати Ӯ вартаҳо шикофта шуд, ва абрҳо шабнамро меборонад.
Эй писарам! Ин чизҳо аз назарат дур нашавад; зеҳн ва фаросатро нигоҳдорӣ намо, –
Ва онҳо барои ҷони ту ҳаёт ва барои гардани ту зевар хоҳанд буд.
Он гоҳ дар роҳи худ бо амният қадамгузор хоҳӣ шуд, ва пои ту нахоҳад лағжид.
Вақте ки хоб равӣ, нахоҳӣ тарсид; ва чун хобат барад, хоби ту ширин хоҳад буд.
Аз ваҳми ногаҳонӣ нахоҳӣ тарсид, ва аз ситами шарирон, вақте ки падид ояд,
Зеро ки Парвардигор умедбахши ту хоҳад буд, ва пои туро аз дом нигоҳ хоҳад дошт.
Аз некӣ кардан ба мӯҳтоҷе даст накаш, вақте ки кардани он аз дастат ояд.
Ба ёри худ нагӯй: «Бирав ва бозгард, ва фардо хоҳам дод», вақте ки дар пеши худ дошта бошӣ.
Дар ҳаққи ёри худ андешаи бад накун, вақте ки вай пеши ту бо эътимод нишаста бошад.
Бо касе бе сабаб муноқиша накун, вақте ки вай ба ту бадӣ накарда бошад.
Аз шахси золим ҳасад набар, ва аз роҳҳои вай ҳеҷ якеро интихоб накун,
Зеро ки каҷкор назди Парвардигор зишт аст, аммо бо росткорон Ӯ маҳрами асрор аст.
Лаънати Парвардигор бар хонаи шарир аст, вале маскани одилонро Ӯ баракат медиҳад.
Масхарабозонро Ӯ албатта тамасхур мекунад, лекин ба фурӯтанон файз мебахшад.
Хирадмандон вориси ҷалол мешаванд, вале аблаҳон ба худ нанг меоваранд.

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible