Скрыть
Псалом 24 
24:0
24:2
24:5
24:9
24:12
24:16
24:18
24:20
24:21
24:22
Псалом 25 
25:0
25:1
25:3
25:7
25:9
25:10
25:11
Псалом 26 
26:0
26:2
26:6
Псалом 27 
27:0
27:6
27:9
Псалом 28 
28:0
28:2
28:4
28:7
28:8
28:11
Псалом 29 
29:8
29:9
29:11
29:12
Псалом 30 
30:1
30:3
30:5
30:8
30:15
30:18
30:19
30:25
Псалом 31 
31:0
31:3
31:11
Цр҃ко́внослав
Къ тебѣ̀, гдⷭ҇и, воздвиго́хъ дꙋ́шꙋ мою̀, бж҃е мо́й, на тѧ̀ ᲂу҆пова́хъ, да не постыжꙋ́сѧ во вѣ́къ, нижѐ да посмѣю́тмисѧ вразѝ моѝ:
и҆́бо всѝ терпѧ́щїи тѧ̀ не постыдѧ́тсѧ.
Да постыдѧ́тсѧ беззако́ннꙋющїи вотщѐ.
Пꙋти̑ твоѧ̑, гдⷭ҇и, скажи́ ми и҆ стезѧ́мъ твои̑мъ наꙋчи́ мѧ.
Наста́ви мѧ̀ на и҆́стинꙋ твою̀ и҆ наꙋчи́ мѧ: ꙗ҆́кѡ ты̀ є҆сѝ бг҃ъ сп҃съ мо́й, и҆ тебѐ терпѣ́хъ ве́сь де́нь.
Помѧнѝ щедрѡ́ты твоѧ̑, гдⷭ҇и, и҆ млⷭ҇ти твоѧ̑, ꙗ҆́кѡ ѿ вѣ́ка сꙋ́ть.
Грѣ̑хъ ю҆́ности моеѧ̀ и҆ невѣ́дѣнїѧ моегѡ̀ не помѧнѝ: по млⷭ҇ти твое́й помѧни́ мѧ ты̀, ра́ди бл҃гости твоеѧ̀, гдⷭ҇и.
Бл҃гъ и҆ пра́въ гдⷭ҇ь, сегѡ̀ ра́ди законоположи́тъ согрѣша́ющымъ на пꙋтѝ.
Наста́витъ крѡ́ткїѧ на сꙋ́дъ, наꙋчи́тъ крѡ́ткїѧ пꙋтє́мъ свои̑мъ.
Всѝ пꙋтїѐ гдⷭ҇ни млⷭ҇ть и҆ и҆́стина, взыска́ющымъ завѣ́та є҆гѡ̀ и҆ свидѣ́нїѧ є҆гѡ̀.
Ра́ди и҆́мене твоегѡ̀, гдⷭ҇и, и҆ ѡ҆чⷭ҇ти грѣ́хъ мо́й, мно́гъ бо є҆́сть.
Кто́ є҆сть человѣ́къ боѧ́йсѧ гдⷭ҇а; законоположи́тъ є҆мꙋ̀ на пꙋтѝ, є҆го́же и҆зво́ли.
Дꙋша̀ є҆гѡ̀ во благи́хъ водвори́тсѧ, и҆ сѣ́мѧ є҆гѡ̀ наслѣ́дитъ зе́млю.
Держа́ва гдⷭ҇ь боѧ́щихсѧ є҆гѡ̀, и҆ завѣ́тъ є҆гѡ̀ ꙗ҆ви́тъ и҆̀мъ.
Ѻ҆́чи моѝ вы́нꙋ ко гдⷭ҇ꙋ, ꙗ҆́кѡ то́й и҆сто́ргнетъ ѿ сѣ́ти но́зѣ моѝ.
При́зри на мѧ̀ и҆ поми́лꙋй мѧ̀, ꙗ҆́кѡ є҆диноро́дъ и҆ ни́щь є҆́смь а҆́зъ.
Скѡ́рби се́рдца моегѡ̀ ᲂу҆мно́жишасѧ, ѿ нꙋ́ждъ мои́хъ и҆зведи́ мѧ.
Ви́ждь смире́нїе моѐ и҆ трꙋ́дъ мо́й, и҆ ѡ҆ста́ви всѧ̑ грѣхѝ моѧ̑.
Ви́ждь врагѝ моѧ̑, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆мно́жишасѧ, и҆ ненавидѣ́нїемъ непра́веднымъ возненави́дѣша мѧ̀.
Сохранѝ дꙋ́шꙋ мою̀ и҆ и҆зба́ви мѧ̀, да не постыжꙋ́сѧ, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆пова́хъ на тѧ̀.
Неѕло́бивїи и҆ пра́вїи прилѣплѧ́хꙋсѧ мнѣ̀, ꙗ҆́кѡ потерпѣ́хъ тѧ̀, гдⷭ҇и.
И҆зба́ви, бж҃е, і҆и҃лѧ ѿ всѣ́хъ скорбе́й є҆гѡ̀.
Сꙋди́ ми, гдⷭ҇и, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ неѕло́бою мое́ю ходи́хъ: и҆ на гдⷭ҇а ᲂу҆пова́ѧ не и҆знемогꙋ̀.
И҆скꙋси́ мѧ, гдⷭ҇и, и҆ и҆спыта́й мѧ̀, разжжѝ ᲂу҆трѡ́бы моѧ̑ и҆ се́рдце моѐ.
Ꙗ҆́кѡ млⷭ҇ть твоѧ̀ пред̾ ѻ҆чи́ма мои́ма є҆́сть, и҆ благоꙋгоди́хъ во и҆́стинѣ твое́й.
Не сѣдо́хъ съ со́нмомъ сꙋ́етнымъ, и҆ со законопрестꙋ́пными не вни́дꙋ.
Возненави́дѣхъ це́рковь лꙋка́внꙋющихъ, и҆ съ нечести́выми не сѧ́дꙋ.
Оу҆мы́ю въ непови́нныхъ рꙋ́цѣ моѝ, и҆ ѡ҆бы́дꙋ же́ртвенникъ тво́й, гдⷭ҇и,
є҆́же ᲂу҆слы́шати мѝ гла́съ хвалы̀ твоеѧ̀ и҆ повѣ́дати всѧ̑ чꙋдеса̀ твоѧ̑.
Гдⷭ҇и, возлюби́хъ бл҃голѣ́пїе до́мꙋ твоегѡ̀ и҆ мѣ́сто селе́нїѧ сла́вы твоеѧ̀.
Да не погꙋби́ши съ нечести́выми дꙋ́шꙋ мою̀ и҆ съ мꙋ̑жи крове́й живо́тъ мо́й,
и҆́хже въ рꙋкꙋ̀ беззакѡ́нїѧ, десни́ца и҆́хъ и҆спо́лнисѧ мзды̀.
А҆́зъ же неѕло́бою мое́ю ходи́хъ: и҆зба́ви мѧ̀, гдⷭ҇и, и҆ поми́лꙋй мѧ̀.
Нога̀ моѧ̀ ста̀ на правотѣ̀: въ цр҃квахъ благословлю́ тѧ, гдⷭ҇и.
Ѱало́мъ дв҃дꙋ, пре́жде пома́занїѧ,
Гдⷭ҇ь просвѣще́нїе моѐ и҆ сп҃си́тель мо́й, когѡ̀ ᲂу҆бою́сѧ; гдⷭ҇ь защи́титель живота̀ моегѡ̀, ѿ когѡ̀ ᲂу҆страшꙋ́сѧ;
Внегда̀ приближа́тисѧ на мѧ̀ ѕло́бꙋющымъ, є҆́же снѣ́сти плѡ́ти моѧ̑, ѡ҆скорблѧ́ющїи мѧ̀ и҆ вразѝ моѝ, ті́и и҆знемого́ша и҆ падо́ша.
А҆́ще ѡ҆полчи́тсѧ на мѧ̀ по́лкъ, не ᲂу҆бои́тсѧ се́рдце моѐ: а҆́ще воста́нетъ на мѧ̀ бра́нь, на Него̀ а҆́зъ ᲂу҆пова́ю.
Є҆ди́но проси́хъ ѿ гдⷭ҇а, то̀ взыщꙋ̀: є҆́же жи́ти мѝ въ домꙋ̀ гдⷭ҇ни всѧ̑ дни̑ живота̀ моегѡ̀, зрѣ́ти мѝ красотꙋ̀ гдⷭ҇ню и҆ посѣща́ти хра́мъ ст҃ы́й є҆гѡ̀.
Ꙗ҆́кѡ скры́ мѧ въ селе́нїи свое́мъ въ де́нь ѕѡ́лъ мои́хъ, покры́ мѧ въ та́йнѣ селе́нїѧ своегѡ̀, на ка́мень вознесе́ мѧ.
И҆ нн҃ѣ сѐ, вознесѐ главꙋ̀ мою̀ на врагѝ моѧ̑: ѡ҆быдо́хъ и҆ пожро́хъ въ селе́нїи є҆гѡ̀ же́ртвꙋ хвале́нїѧ и҆ воскликнове́нїѧ: пою̀ и҆ воспою̀ гдⷭ҇еви.
Оу҆слы́ши, гдⷭ҇и, гла́съ мо́й, и҆́мже воззва́хъ, поми́лꙋй мѧ̀ и҆ ᲂу҆слы́ши мѧ̀.
Тебѣ̀ речѐ се́рдце моѐ: гдⷭ҇а взыщꙋ̀, взыска̀ тебѐ лицѐ моѐ, лица̀ твоегѡ̀, гдⷭ҇и, взыщꙋ̀.
Не ѿвратѝ лица̀ твоегѡ̀ ѿ менє̀ и҆ не ᲂу҆клони́сѧ гнѣ́вомъ ѿ раба̀ твоегѡ̀: помо́щникъ мо́й бꙋ́ди, не ѿри́ни менѐ и҆ не ѡ҆ста́ви менѐ, бж҃е, сп҃си́телю мо́й.
Ꙗ҆́кѡ ѻ҆те́цъ мо́й и҆ ма́ти моѧ̀ ѡ҆ста́виста мѧ̀, гдⷭ҇ь же воспрїѧ́тъ мѧ̀.
Законоположи́ ми, гдⷭ҇и, въ пꙋтѝ твое́мъ, и҆ наста́ви мѧ̀ на стезю̀ пра́вꙋю вра̑гъ мои́хъ ра́ди.
Не преда́ждь менѐ въ дꙋ́шы стꙋжа́ющихъ мѝ: ꙗ҆́кѡ воста́ша на мѧ̀ свидѣ́телє непра́веднїи, и҆ солга̀ непра́вда себѣ̀.
Вѣ́рꙋю ви́дѣти бл҃га̑ѧ гдⷭ҇нѧ на землѝ живы́хъ.
Потерпѝ гдⷭ҇а, мꙋжа́йсѧ, и҆ да крѣпи́тсѧ се́рдце твоѐ, и҆ потерпѝ гдⷭ҇а.
Къ тебѣ̀, гдⷭ҇и, воззовꙋ̀, бж҃е мо́й: да не премолчи́ши ѿ менє̀ {ѡ҆ мнѣ̀}: да не когда̀ премолчи́ши ѿ менє̀ {ѡ҆ мнѣ̀}, и҆ ᲂу҆подо́блюсѧ низходѧ́щымъ въ ро́въ.
Оу҆слы́ши, гдⷭ҇и, гла́съ моле́нїѧ моегѡ̀, внегда̀ моли́тимисѧ къ тебѣ̀, внегда̀ воздѣ́ти мѝ рꙋ́цѣ моѝ ко хра́мꙋ ст҃о́мꙋ твоемꙋ̀.
Не привлецы̀ менѐ со грѣ̑шники, и҆ съ дѣ́лающими непра́вдꙋ не погꙋбѝ менѐ, глаго́лющими ми́ръ съ бли́жними свои́ми, ѕла̑ѧ же въ сердца́хъ свои́хъ.
Да́ждь и҆̀мъ, гдⷭ҇и, по дѣлѡ́мъ и҆́хъ и҆ по лꙋка́вствꙋ начина́нїй и҆́хъ, по дѣлѡ́мъ рꙋкꙋ̀ и҆́хъ да́ждь и҆̀мъ, возда́ждь воздаѧ́нїе и҆́хъ и҆̀мъ.
Ꙗ҆́кѡ не разꙋмѣ́ша въ дѣла̀ гдⷭ҇нѧ и҆ въ дѣла̀ рꙋкꙋ̀ є҆гѡ̀: разори́ши ѧ҆̀ и҆ не сози́ждеши ѧ҆̀.
Блгⷭ҇ве́нъ гдⷭ҇ь, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆слы́ша гла́съ моле́нїѧ моегѡ̀.
Гдⷭ҇ь помо́щникъ мо́й и҆ защи́титель мо́й: на него̀ ᲂу҆пова̀ се́рдце моѐ, и҆ помо́же мѝ, и҆ процвѣтѐ пло́ть моѧ̀: и҆ во́лею мое́ю и҆сповѣ́мсѧ є҆мꙋ̀.
Гдⷭ҇ь ᲂу҆твержде́нїе люді́й свои́хъ и҆ защи́титель спасе́нїй хрїста̀ своегѡ̀ є҆́сть.
Сп҃сѝ лю́ди твоѧ̑, и҆ блгⷭ҇вѝ достоѧ́нїе твоѐ, и҆ ᲂу҆пасѝ ѧ҆̀, и҆ возмѝ {и҆ вознесѝ} ѧ҆̀ до вѣ́ка.
Ѱало́мъ дв҃дꙋ, и҆схо́да ски́нїи,
Принеси́те гдⷭ҇еви, сы́нове бж҃їи, принеси́те гдⷭ҇еви сы́ны ѡ҆́вни, принеси́те гдⷭ҇еви сла́вꙋ и҆ че́сть:
принеси́те гдⷭ҇еви сла́вꙋ и҆́мени є҆гѡ̀: поклони́тесѧ гдⷭ҇еви во дворѣ̀ ст҃ѣ́мъ є҆гѡ̀.
Гла́съ гдⷭ҇ень на вода́хъ, бг҃ъ сла́вы возгремѣ̀, гдⷭ҇ь на вода́хъ мно́гихъ.
Гла́съ гдⷭ҇ень въ крѣ́пости, гла́съ гдⷭ҇ень въ великолѣ́пїи.
Гла́съ гдⷭ҇а, сокрꙋша́ющагѡ ке́дры: и҆ стры́етъ гдⷭ҇ь ке́дры лїва̑нскїѧ,
и҆ и҆стни́тъ ѧ҆̀ ꙗ҆́кѡ тельца̀ лїва́нска: и҆ возлю́бленный ꙗ҆́кѡ сы́нъ є҆диноро́жь.
Гла́съ гдⷭ҇а, пресѣца́ющагѡ пла́мень ѻ҆гнѧ̀.
Гла́съ гдⷭ҇а, стрѧса́ющагѡ пꙋсты́ню: и҆ стрѧсе́тъ гдⷭ҇ь пꙋсты́ню кадді́йскꙋю.
Гла́съ гдⷭ҇ень, сверша́ющїй є҆лє́ни, и҆ ѿкры́етъ дꙋбра̑вы: и҆ въ хра́мѣ є҆гѡ̀ всѧ́кїй глаго́летъ сла́вꙋ.
Гдⷭ҇ь пото́пъ населѧ́етъ, и҆ сѧ́детъ гдⷭ҇ь цр҃ь въ вѣ́къ.
Гдⷭ҇ь крѣ́пость лю́демъ свои̑мъ да́стъ, гдⷭ҇ь блгⷭ҇ви́тъ лю́ди своѧ̑ ми́ромъ.
Ѱало́мъ пѣ́сни ѡ҆бновле́нїѧ до́мꙋ дв҃дова,
Вознесꙋ́ тѧ, гдⷭ҇и, ꙗ҆́кѡ под̾ѧ́лъ мѧ̀ є҆сѝ, и҆ не возвесели́лъ є҆сѝ врагѡ́въ мои́хъ ѡ҆ мнѣ̀.
Гдⷭ҇и бж҃е мо́й, воззва́хъ къ тебѣ̀, и҆ и҆сцѣли́лъ мѧ̀ є҆сѝ.
Гдⷭ҇и, возве́лъ є҆сѝ ѿ а҆́да дꙋ́шꙋ мою̀, сп҃слъ мѧ̀ є҆сѝ ѿ низходѧ́щихъ въ ро́въ.
По́йте гдⷭ҇еви, прпⷣбнїи є҆гѡ̀, и҆ и҆сповѣ́дайте па́мѧть ст҃ы́ни є҆гѡ̀:
ꙗ҆́кѡ гнѣ́въ въ ꙗ҆́рости є҆гѡ̀, и҆ живо́тъ въ во́ли є҆гѡ̀: ве́черъ водвори́тсѧ пла́чь, и҆ заꙋ́тра ра́дость.
А҆́зъ же рѣ́хъ во ѻ҆би́лїи мое́мъ: не подви́жꙋсѧ во вѣ́къ.
Гдⷭ҇и, во́лею твое́ю пода́ждь добро́тѣ мое́й си́лꙋ: ѿврати́лъ же є҆сѝ лицѐ твоѐ, и҆ бы́хъ смꙋще́нъ.
Къ тебѣ̀, гдⷭ҇и, воззовꙋ̀, и҆ къ бг҃ꙋ моемꙋ̀ помолю́сѧ.
Ка́ѧ по́льза въ кро́ви мое́й, внегда̀ сходи́ти мѝ во и҆стлѣ́нїе; є҆да̀ и҆сповѣ́стсѧ тебѣ̀ пе́рсть; и҆лѝ возвѣсти́тъ и҆́стинꙋ твою̀;
Слы́ша гдⷭ҇ь и҆ поми́лова мѧ̀: гдⷭ҇ь бы́сть помо́щникъ мо́й.
Ѡ҆брати́лъ є҆сѝ пла́чь мо́й въ ра́дость мнѣ̀, растерза́лъ є҆сѝ вре́тище моѐ и҆ препоѧ́салъ мѧ̀ є҆сѝ весе́лїемъ,
ꙗ҆́кѡ да воспое́тъ тебѣ̀ сла́ва моѧ̀, и҆ не ᲂу҆милю́сѧ. Гдⷭ҇и бж҃е мо́й, во вѣ́къ и҆сповѣ́мсѧ тебѣ̀.
Въ коне́цъ, ѱало́мъ дв҃дꙋ, и҆зстꙋпле́нїѧ,
На тѧ̀, гдⷭ҇и, ᲂу҆пова́хъ, да не постыжꙋ́сѧ во вѣ́къ: пра́вдою твое́ю и҆зба́ви мѧ̀ и҆ и҆зми́ мѧ.
Приклонѝ ко мнѣ̀ ᲂу҆́хо твоѐ, ᲂу҆скорѝ и҆з̾ѧ́ти мѧ̀: бꙋ́ди мѝ въ бг҃а защи́тителѧ и҆ въ до́мъ прибѣ́жища, є҆́же спⷭ҇ти́ мѧ.
Ꙗ҆́кѡ держа́ва моѧ̀ и҆ прибѣ́жище моѐ є҆сѝ ты̀: и҆ и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди наста́виши мѧ̀ и҆ препита́еши мѧ̀.
И҆зведе́ши мѧ̀ ѿ сѣ́ти сеѧ̀, ю҆́же скры́ша мѝ: ꙗ҆́кѡ ты̀ є҆сѝ защи́титель мо́й, гдⷭ҇и.
Въ рꙋ́цѣ твоѝ предложꙋ̀ дꙋ́хъ мо́й: и҆зба́вилъ мѧ̀ є҆сѝ, гдⷭ҇и бж҃е и҆́стины.
Возненави́дѣлъ є҆сѝ хранѧ́щыѧ сꙋєты̀ вотщѐ: а҆́зъ же на гдⷭ҇а ᲂу҆пова́хъ.
Возра́дꙋюсѧ и҆ возвеселю́сѧ ѡ҆ млⷭ҇ти твое́й, ꙗ҆́кѡ призрѣ́лъ є҆сѝ на смире́нїе моѐ, сп҃слъ є҆сѝ ѿ нꙋ́ждъ дꙋ́шꙋ мою̀
и҆ нѣ́си менѐ затвори́лъ въ рꙋка́хъ вра́жїихъ, поста́вилъ є҆сѝ на простра́ннѣ но́зѣ моѝ.
Поми́лꙋй мѧ̀, гдⷭ҇и, ꙗ҆́кѡ скорблю̀: смѧте́сѧ ꙗ҆́ростїю ѻ҆́ко моѐ, дꙋша̀ моѧ̀ и҆ ᲂу҆тро́ба моѧ̀.
Ꙗ҆́кѡ и҆счезѐ въ болѣ́зни живо́тъ мо́й, и҆ лѣ̑та моѧ̑ въ воздыха́нїихъ: и҆знемо́же нището́ю крѣ́пость моѧ̀, и҆ кѡ́сти моѧ̑ смѧто́шасѧ.
Ѿ всѣ́хъ вра̑гъ мои́хъ бы́хъ поноше́нїе, и҆ сосѣ́дѡмъ мои̑мъ ѕѣлѡ̀, и҆ стра́хъ зна́ємымъ мои̑мъ: ви́дѧщїи мѧ̀ во́нъ бѣжа́ша ѿ менє̀.
Забве́нъ бы́хъ ꙗ҆́кѡ ме́ртвъ ѿ се́рдца: бы́хъ ꙗ҆́кѡ сосꙋ́дъ погꙋбле́нъ.
Ꙗ҆́кѡ слы́шахъ гажде́нїе {ᲂу҆коре́нїе} мно́гихъ живꙋ́щихъ ѡ҆́крестъ: внегда̀ собра́тисѧ и҆̀мъ вкꙋ́пѣ на мѧ̀, прїѧ́ти дꙋ́шꙋ мою̀ совѣща́ша.
А҆́зъ же на тѧ̀, гдⷭ҇и, ᲂу҆пова́хъ, рѣ́хъ: ты̀ є҆сѝ бг҃ъ мо́й.
Въ рꙋкꙋ̀ твоє́ю жрє́бїи моѝ: и҆зба́ви мѧ̀ и҆з̾ рꙋкѝ вра̑гъ мои́хъ и҆ ѿ гонѧ́щихъ мѧ̀.
Просвѣтѝ лицѐ твоѐ на раба̀ твоего̀: сп҃си́ мѧ млⷭ҇тїю твое́ю.
Гдⷭ҇и, да не постыжꙋ́сѧ, ꙗ҆́кѡ призва́хъ тѧ̀: да постыдѧ́тсѧ нечести́вїи, и҆ сни́дꙋтъ во а҆́дъ.
Нѣ̑мы да бꙋ́дꙋтъ ᲂу҆стны̀ льсти̑выѧ, глаго́лющыѧ на првⷣнаго беззако́нїе, горды́нею и҆ ᲂу҆ничиже́нїемъ.
Ко́ль мно́гое мно́жество бл҃гости твоеѧ̀, гдⷭ҇и, ю҆́же скры́лъ є҆сѝ боѧ́щымсѧ тебє̀, содѣ́лалъ є҆сѝ ᲂу҆пова́ющымъ на тѧ̀, пред̾ сы̑ны человѣ́ческими:
скры́еши и҆̀хъ въ та́йнѣ лица̀ твоегѡ̀ ѿ мѧте́жа человѣ́ческа, покры́еши и҆̀хъ въ кро́вѣ ѿ прерѣка́нїѧ ѧ҆зы̑къ.
Блгⷭ҇ве́нъ гдⷭ҇ь, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆дивѝ млⷭ҇ть свою̀ во гра́дѣ ѡ҆гражде́нїѧ.
А҆́зъ же рѣ́хъ во и҆зстꙋпле́нїи мое́мъ: ѿве́рженъ є҆́смь ѿ лица̀ ѻ҆́чїю твоє́ю: сегѡ̀ ра́ди ᲂу҆слы́шалъ є҆сѝ гла́съ моли́твы моеѧ̀, внегда̀ воззва́хъ къ тебѣ̀.
Возлюби́те гдⷭ҇а, всѝ прпⷣбнїи є҆гѡ̀: ꙗ҆́кѡ и҆́стины взыска́етъ гдⷭ҇ь и҆ воздае́тъ и҆зли́ше творѧ́щымъ горды́ню.
Мꙋжа́йтесѧ, и҆ да крѣпи́тсѧ се́рдце ва́ше, всѝ ᲂу҆пова́ющїи на гдⷭ҇а.
Ѱало́мъ дв҃дꙋ, ра́зꙋма,
Бл҃же́ни, и҆́хже ѡ҆ста́вишасѧ беззакѡ́нїѧ, и҆ и҆́хже прикры́шасѧ грѣсѝ.
Бл҃же́нъ мꙋ́жъ, є҆мꙋ́же не вмѣни́тъ гдⷭ҇ь грѣха̀, нижѐ є҆́сть во ᲂу҆стѣ́хъ є҆гѡ̀ ле́сть.
Ꙗ҆́кѡ ᲂу҆молча́хъ, ѡ҆бетша́ша кѡ́сти моѧ̑, ѿ є҆́же зва́ти мѝ ве́сь де́нь,
ꙗ҆́кѡ де́нь и҆ но́щь ѡ҆тѧготѣ̀ на мнѣ̀ рꙋка̀ твоѧ̀: возврати́хсѧ на стра́сть, є҆гда̀ ᲂу҆нзе́ ми те́рнъ.
Беззако́нїе моѐ позна́хъ и҆ грѣха̀ моегѡ̀ не покры́хъ, рѣ́хъ: и҆сповѣ́мъ на мѧ̀ беззако́нїе моѐ гдⷭ҇еви: и҆ ты̀ ѡ҆ста́вилъ є҆сѝ нече́стїе се́рдца моегѡ̀.
За то̀ помо́литсѧ къ тебѣ̀ всѧ́къ прпⷣбный во вре́мѧ благопотре́бно: ѻ҆ба́че въ пото́пѣ во́дъ мно́гихъ къ немꙋ̀ не прибли́жатсѧ.
Ты̀ є҆сѝ прибѣ́жище моѐ ѿ ско́рби ѡ҆бдержа́щїѧ мѧ̀: ра́досте моѧ̀, и҆зба́ви мѧ̀ ѿ ѡ҆быше́дшихъ мѧ̀.
Вразꙋмлю́ тѧ, и҆ наста́влю тѧ̀ на пꙋ́ть се́й, во́ньже по́йдеши: ᲂу҆твержꙋ̀ на тѧ̀ ѻ҆́чи моѝ.
Не бꙋ́дите ꙗ҆́кѡ ко́нь и҆ ме́скъ, и҆́мже нѣ́сть ра́зꙋма: брозда́ми и҆ ᲂу҆здо́ю чє́люсти и҆́хъ востѧ́гнеши, не приближа́ющихсѧ къ тебѣ̀.
Мнѡ́ги ра̑ны грѣ́шномꙋ: ᲂу҆пова́ющаго же на гдⷭ҇а млⷭ҇ть ѡ҆бы́детъ.
Весели́тесѧ ѡ҆ гдⷭ҇ѣ и҆ ра́дꙋйтесѧ првⷣнїи, и҆ хвали́тесѧ, всѝ пра́вїи срⷣцемъ.
Синодальный
1 Спаси меня, Господи, от врагов и научи меня следовать правде. 7 Ты милостив, прости мои грехи и наставь меня. 11 Очисти и спаси меня от окружающих врагов и тяжелых страданий, я надеюсь только на Тебя.
Псалом Давида.
К Тебе, Господи, возношу душу мою.
Боже мой! на Тебя уповаю, да не постыжусь [вовек], да не восторжествуют надо мною враги мои,
да не постыдятся и все надеющиеся на Тебя: да постыдятся беззаконнующие втуне.
Укажи мне, Господи, пути Твои и научи меня стезям Твоим.
Направь меня на истину Твою и научи меня, ибо Ты Бог спасения моего; на Тебя надеюсь всякий день.
Вспомни щедроты Твои, Господи, и милости Твои, ибо они от века.
Грехов юности моей и преступлений моих не вспоминай; по милости Твоей вспомни меня Ты, ради благости Твоей, Господи!
Благ и праведен Господь, посему наставляет грешников на путь,
направляет кротких к правде, и научает кротких путям Своим.
Все пути Господни – милость и истина к хранящим завет Его и откровения Его.
Ради имени Твоего, Господи, прости согрешение мое, ибо велико оно.
Кто есть человек, боящийся Господа? Ему укажет Он путь, который избрать.
Душа его пребудет во благе, и семя его наследует землю.
Тайна Господня – боящимся Его, и завет Свой Он открывает им.
Очи мои всегда к Господу, ибо Он извлекает из сети ноги мои.
Призри на меня и помилуй меня, ибо я одинок и угнетен.
Скорби сердца моего умножились; выведи меня из бед моих,
призри на страдание мое и на изнеможение мое и прости все грехи мои.
Посмотри на врагов моих, как много их, и какою лютою ненавистью они ненавидят меня.
Сохрани душу мою и избавь меня, да не постыжусь, что я на Тебя уповаю.
Непорочность и правота да охраняют меня, ибо я на Тебя надеюсь.
Избавь, Боже, Израиля от всех скорбей его.
1 Рассуди и исследуй мое дело, Господи, чтобы показать незаслуженность моих бедствий. 3 надеюсь на Твою милость, так как никогда не был соучастником в делах людей нечестивых. 6 Как невинный, буду ходить к Твоему жертвеннику, чтобы воспеть хвалу Тебе и говорить о Твоих чудесах. 9 Не погуби меня вместе с кровожадными и мздоимцами, я непорочен и поступаю правдиво.
Псалом Давида.
Рассуди меня, Господи, ибо я ходил в непорочности моей, и, уповая на Господа, не поколеблюсь.
Искуси меня, Господи, и испытай меня; расплавь внутренности мои и сердце мое,
ибо милость Твоя пред моими очами, и я ходил в истине Твоей,
не сидел я с людьми лживыми, и с коварными не пойду;
возненавидел я сборище злонамеренных, и с нечестивыми не сяду;
буду омывать в невинности руки мои и обходить жертвенник Твой, Господи,
чтобы возвещать гласом хвалы и поведать все чудеса Твои.
Господи! возлюбил я обитель дома Твоего и место жилища славы Твоей.
Не погуби души моей с грешниками и жизни моей с кровожадными,
у которых в руках злодейство, и которых правая рука полна мздоимства.
А я хожу в моей непорочности; избавь меня, [Господи,] и помилуй меня.
Моя нога стоит на прямом пути; в собраниях благословлю Господа.
1 Уповаю на Бога и не боюсь врагов. 4 молю Господа дать мне возможность пребывать в Его скинии, где я не буду бояться врагов, а буду воспевать Господа. 7 Но теперь, когда кругом меня враги, и я оставлен даже своими родителями, молю Тебя, Господи, защитить меня. 13 Верю и мужаюсь.
Псалом Давида. [Прежде помазания].
Господь – свет мой и спасение мое: кого мне бояться? Господь крепость жизни моей: кого мне страшиться?
Если будут наступать на меня злодеи, противники и враги мои, чтобы пожрать плоть мою, то они сами преткнутся и падут.
Если ополчится против меня полк, не убоится сердце мое; если восстанет на меня война, и тогда буду надеяться.
Одного просил я у Господа, того только ищу, чтобы пребывать мне в доме Господнем во все дни жизни моей, созерцать красоту Господню и посещать [святый] храм Его,
ибо Он укрыл бы меня в скинии Своей в день бедствия, скрыл бы меня в потаенном месте селения Своего, вознес бы меня на скалу.
Тогда вознеслась бы голова моя над врагами, окружающими меня; и я принес бы в Его скинии жертвы славословия, стал бы петь и воспевать пред Господом.
Услышь, Господи, голос мой, которым я взываю, помилуй меня и внемли мне.
Сердце мое говорит от Тебя: «ищите лица Моего»; и я буду искать лица Твоего, Господи.
Не скрой от меня лица Твоего; не отринь во гневе раба Твоего. Ты был помощником моим; не отвергни меня и не оставь меня, Боже, Спаситель мой!
ибо отец мой и мать моя оставили меня, но Господь примет меня.
Научи меня, Господи, пути Твоему и наставь меня на стезю правды, ради врагов моих;
не предавай меня на произвол врагам моим, ибо восстали на меня свидетели лживые и дышат злобою.
Но я верую, что увижу благость Господа на земле живых.
Надейся на Господа, мужайся, и да укрепляется сердце твое, и надейся на Господа.
1 Господи, услышь мою молитву. 3 Не дай мне погибнуть вместе с нечестивыми, но накажи последних за их пренебрежение к Твоим делам. 6 В уверенности, что Господь защитит, Давид благословляет Его и молит о милостях к своему народу.
Псалом Давида.
К тебе, Господи, взываю: твердыня моя! не будь безмолвен для меня, чтобы при безмолвии Твоем я не уподобился нисходящим в могилу.
Услышь голос молений моих, когда я взываю к Тебе, когда поднимаю руки мои к святому храму Твоему.
Не погуби меня с нечестивыми и с делающими неправду, которые с ближними своими говорят о мире, а в сердце у них зло.
Воздай им по делам их, по злым поступкам их; по делам рук их воздай им, отдай им заслуженное ими.
За то, что они невнимательны к действиям Господа и к делу рук Его, Он разрушит их и не созиждет их.
Благословен Господь, ибо Он услышал голос молений моих.
Господь – крепость моя и щит мой; на Него уповало сердце мое, и Он помог мне, и возрадовалось сердце мое; и я прославлю Его песнью моею.
Господь – крепость народа Своего и спасительная защита помазанника Своего.
Спаси народ Твой и благослови наследие Твое; паси их и возвышай их во веки!
1 Давид приглашает всех сынов Божиих воздать Господу честь в Его святилище. 3 Изображение величия творения Божия. 11 Господь – Бог Израиля, которому Он дает силу и мир.
Псалом Давида. [При окончании праздника кущей.]
Воздайте Господу, сыны Божии, воздайте Господу славу и честь,
воздайте Господу славу имени Его; поклонитесь Господу в благолепном святилище Его.
Глас Господень над водами; Бог славы возгремел, Господь над водами многими.
Глас Господа силен, глас Господа величествен.
Глас Господа сокрушает кедры; Господь сокрушает кедры Ливанские
и заставляет их скакать подобно тельцу, Ливан и Сирион, подобно молодому единорогу.
Глас Господа высекает пламень огня.
Глас Господа потрясает пустыню; потрясает Господь пустыню Кадес.
Глас Господа разрешает от бремени ланей и обнажает леса; и во храме Его все возвещает о Его славе.
Господь восседал над потопом, и будет восседать Господь царем вовек.
Господь даст силу народу Своему, Господь благословит народ Свой миром.
2 Превозношу Тебя, Господи, за то, что Ты не дал мне погибнуть. 5 Пусть к моей хвале присоединятся и все святые. 8 Я получил величие от Тебя, но стал самоуверен, за что Ты, Господи, и наказал. 9 Я обратился к Тебе с молитвой и Ты услышал меня; буду славить Тебя вечно.
Псалом Давида; песнь при обновлении дома
Превознесу Тебя, Господи, что Ты поднял меня и не дал моим врагам восторжествовать надо мною.
Господи, Боже мой! я воззвал к Тебе, и Ты исцелил меня.
Господи! Ты вывел из ада душу мою и оживил меня, чтобы я не сошел в могилу.
Пойте Господу, святые Его, славьте память святыни Его,
ибо на мгновение гнев Его, на всю жизнь благоволение Его: вечером водворяется плач, а на утро радость.
И я говорил в благоденствии моем: «не поколеблюсь вовек».
По благоволению Твоему, Господи, Ты укрепил гору мою; но Ты сокрыл лице Твое, и я смутился.
Тогда к Тебе, Господи, взывал я, и Господа [моего] умолял:
«что пользы в крови моей, когда я сойду в могилу? будет ли прах славить Тебя? будет ли возвещать истину Твою?
услышь, Господи, и помилуй меня; Господи! будь мне помощником».
И Ты обратил сетование мое в ликование, снял с меня вретище и препоясал меня веселием,
да славит Тебя душа моя и да не умолкает. Господи, Боже мой! буду славить Тебя вечно.
2 Надеюсь на Бога и молю освободить меня от опасностей. 6 Я свою жизнь вверяю Тебе, ненавижу идолов, за оказанные мне милости буду воспевать Тебя. 10 Мои бедствия тяжелы; мои силы истощились, меня все избегают, кругом слышу злоречие и попытки лишить меня жизни. 15 Жду защиты от Бога. 20 Благословен Господь за милость, которой Он награждает преданных Ему. Да мужаются и укрепляются все, надеющиеся на Господа.
Начальнику хора. Псалом Давида. [Во время смятения]
На Тебя, Господи, уповаю, да не постыжусь вовек; по правде Твоей избавь меня;
приклони ко мне ухо Твое, поспеши избавить меня. Будь мне каменною твердынею, домом прибежища, чтобы спасти меня,
ибо Ты каменная гора моя и ограда моя; ради имени Твоего води меня и управляй мною.
Выведи меня из сети, которую тайно поставили мне, ибо Ты крепость моя.
В Твою руку предаю дух мой; Ты избавлял меня, Господи, Боже истины.
Ненавижу почитателей суетных идолов, но на Господа уповаю.
Буду радоваться и веселиться о милости Твоей, потому что Ты призрел на бедствие мое, узнал горесть души моей
и не предал меня в руки врага; поставил ноги мои на пространном месте.
Помилуй меня, Господи, ибо тесно мне; иссохло от горести око мое, душа моя и утроба моя.
Истощилась в печали жизнь моя и лета мои в стенаниях; изнемогла от грехов моих сила моя, и кости мои иссохли.
От всех врагов моих я сделался поношением даже у соседей моих и страшилищем для знакомых моих; видящие меня на улице бегут от меня.
Я забыт в сердцах, как мертвый; я – как сосуд разбитый,
ибо слышу злоречие многих; отвсюду ужас, когда они сговариваются против меня, умышляют исторгнуть душу мою.
А я на Тебя, Господи, уповаю; я говорю: Ты – мой Бог.
В Твоей руке дни мои; избавь меня от руки врагов моих и от гонителей моих.
Яви светлое лице Твое рабу Твоему; спаси меня милостью Твоею.
Господи! да не постыжусь, что я к Тебе взываю; нечестивые же да посрамятся, да умолкнут в аде.
Да онемеют уста лживые, которые против праведника говорят злое с гордостью и презреньем.
Как много у Тебя благ, которые Ты хранишь для боящихся Тебя и которые приготовил уповающим на Тебя пред сынами человеческими!
Ты укрываешь их под покровом лица Твоего от мятежей людских, скрываешь их под сенью от пререкания языков.
Благословен Господь, что явил мне дивную милость Свою в укрепленном городе!
В смятении моем я думал: «отвержен я от очей Твоих»; но Ты услышал голос молитвы моей, когда я воззвал к Тебе.
Любите Господа, все праведные Его; Господь хранит верных и поступающим надменно воздает с избытком.
Мужайтесь, и да укрепляется сердце ваше, все надеющиеся на Господа!
1 Блажен тот, кому Господь простил грехи. 3 Когда я скрывал свой грех, то испытывал сильные мучения. 5 Когда же я раскрыл его пред Господом, то почувствовал облегчение и нашел в Нем защиту. 8 Господь милостив к людям и заповедует им не противиться Его воле, и тогда праведный пред Ним будет радоваться, а нечестивый испытает много скорбей.
Псалом Давида. Учение.
Блажен, кому отпущены беззакония, и чьи грехи покрыты!
Блажен человек, которому Господь не вменит греха, и в чьем духе нет лукавства!
Когда я молчал, обветшали кости мои от вседневного стенания моего,
ибо день и ночь тяготела надо мною рука Твоя; свежесть моя исчезла, как в летнюю засуху.
Но я открыл Тебе грех мой и не скрыл беззакония моего; я сказал: «исповедаю Господу преступления мои», и Ты снял с меня вину греха моего.
За то помолится Тебе каждый праведник во время благопотребное, и тогда разлитие многих вод не достигнет его.
Ты покров мой: Ты охраняешь меня от скорби, окружаешь меня радостями избавления.
«Вразумлю тебя, наставлю тебя на путь, по которому тебе идти; буду руководить тебя, око Мое над тобою».
«Не будьте как конь, как лошак несмысленный, которых челюсти нужно обуздывать уздою и удилами, чтобы они покорялись тебе».
Много скорбей нечестивому, а уповающего на Господа окружает милость.
Веселитесь о Господе и радуйтесь, праведные; торжествуйте, все правые сердцем.
Греческий [Greek (NT Byz)]
В этом переводе выбранная книга отсутствует
25:1 David. ALEPH. Ad te, Domine, levavi animam meam,
25:2 BETH. Deus meus, in te confido; non erubescam. Neque exsultent super me inimici mei,
25:3 GHIMEL. etenim universi, qui sustinent te, non confundentur. Confundantur infideliter agentes propter vanitatem.
25:4 DALETH. Vias tuas, Domine, demonstra mihi et semitas tuas edoce me.
25:5 HE. Dirige me in veritate tua et doce me, quia tu es Deus salutis meae, VAU. et te sustinui tota die.
25:6 ZAIN. Reminiscere miserationum tuarum, Domine, et misericordiarum tuarum, quoniam a saeculo sunt.
25:7 HETH. Peccata iuventutis meae et delicta mea ne memineris; secundum misericordiam tuam memento mei tu, propter bonitatem tuam, Domine.
25:8 TETH. Dulcis et rectus Dominus, propter hoc peccatores viam docebit;
25:9 IOD. diriget mansuetos in iudicio, docebit mites vias suas.
25:10 CAPH. Universae viae Domini misericordia et veritas custodientibus testamentum eius et testimonia eius.
25:11 LAMED. Propter nomen tuum, Domine, propitiaberis peccato meo: multum est enim.
25:12 MEM. Quis est homo, qui timet Dominum? Docebit eum viam, quam eligat.
25:13 NUN. Anima eius in bonis demorabitur, et semen eius hereditabit terram.
25:14 SAMECH. Familiariter aget Dominus cum timentibus eum, ut testamentum suum manifestet illis.
25:15 AIN. Oculi mei semper ad Dominum, quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos.
25:16 PHE. Respice in me et miserere mei, quia unicus et pauper sum ego.
25:17 SADE. Dilata angustias cordis mei et de necessitatibus meis erue me.
25:18 Vide humilitatem meam et laborem meum et dimitte universa delicta mea.
25:19 RES. Respice inimicos meos, quoniam multiplicati sunt et odio crudeli oderunt me.
25:20 SIN. Custodi animam meam et erue me; non erubescam, quoniam speravi in te.
25:21 TAU. Innocentia et aequitas custodiant me, quia sustinui te.
25:22 PHE. Libera, Deus, Israel ex omnibus tribulationibus suis.
26:1 David. Iudica me, Domine, quoniam ego in innocentia mea ingressus sum et in Domino sperans non infirmabor.
26:2 Proba me, Domine, et tenta me; ure renes meos et cor meum. —
26:3 Quoniam misericordia tua ante oculos meos est, et ambulavi in veritate tua.
26:4 Non sedi cum viris vanitatis et cum occulte agentibus non introibo.
26:5 Odivi ecclesiam malignantium et cum impiis non sedebo.
26:6 Lavabo in innocentia manus meas et circumdabo altare tuum, Domine,
26:7 ut auditas faciam voces laudis et enarrem universa mirabilia tua.
26:8 Domine, dilexi habitaculum domus tuae et locum habitationis gloriae tuae.
26:9 Ne colligas cum impiis animam meam et cum viris sanguinum vitam meam,
26:10 in quorum manibus iniquitates sunt, dextera eorum repleta est muneribus.
26:11 Ego autem in innocentia mea ingressus sum; redime me et miserere mei.
26:12 Pes meus stetit in directo, in ecclesiis benedicam Domino.
27:1 David. Dominus illuminatio mea et salus mea; quem timebo? Dominus protector vitae meae; a quo trepidabo?
27:2 Dum appropiant super me nocentes, ut edant carnes meas; qui tribulant me et inimici mei, ipsi infirmati sunt et ceciderunt.
27:3 Si consistant adversum me castra, non timebit cor meum; si exsurgat adversum me proelium, in hoc ego sperabo.
27:4 Unum petii a Domino, hoc requiram: ut inhabitem in domo Domini omnibus diebus vitae meae, ut videam voluptatem Domini et visitem templum eius.
27:5 Quoniam occultabit me in tentorio suo in die malorum. Abscondet me in abscondito tabernaculi sui, in petra exaltabit me.
27:6 Et nunc exaltatur caput meum super inimicos meos in circuitu meo. Immolabo in tabernaculo eius hostias vociferationis, cantabo et psalmum dicam Domino.
27:7 Exaudi, Domine, vocem meam, qua clamavi; miserere mei et exaudi me.
27:8 De te dixit cor meum: «Exquirite faciem meam!». Faciem tuam, Domine, exquiram.
27:9 Ne avertas faciem tuam a me, ne declines in ira a servo tuo. Adiutor meus es tu, ne me reicias neque derelinquas me, Deus salutis meae.
27:10 Quoniam pater meus et mater mea dereliquerunt me, Dominus autem assumpsit me.
27:11 Ostende mihi, Domine, viam tuam et dirige me in semitam rectam propter inimicos meos.
27:12 Ne tradideris me in animam tribulantium me, quoniam insurrexerunt in me testes iniqui, et qui violentiam spirant.
27:13 Credo videre bona Domini in terra viventium.
27:14 Exspecta Dominum, viriliter age, et confortetur cor tuum, et sustine Dominum.
28:1 David. Ad te, Domine, clamabo; Deus meus, ne sileas a me. Ne quando taceas a me, et assimilabor descendentibus in lacum.
28:2 Exaudi vocem deprecationis meae, dum clamo ad te, dum extollo manus meas ad templum sanctum tuum.
28:3 Ne simul trahas me cum peccatoribus et cum operantibus iniquitatem. Qui loquuntur pacem cum proximo suo, mala autem in cordibus eorum.
28:4 Da illis secundum opera eorum et secundum nequitiam adinventionum ipsorum. Secundum opus manuum eorum tribue illis, redde retributionem eorum ipsis.
28:5 Quoniam non intellexerunt opera Domini et opus manuum eius, destruet illos et non aedificabit eos.
28:6 Benedictus Dominus, quoniam exaudivit vocem deprecationis meae;
28:7 Dominus adiutor meus et protector meus, in ipso speravit cor meum, et adiutus sum, et exsultavit cor meum, et in cantico meo confitebor ei.
28:8 Dominus fortitudo plebi suae, et refugium salvationum christi sui est.
28:9 Salvum fac populum tuum et benedic hereditati tuae et pasce eos et extolle illos usque in aeternum.
29:1 PSALMUS. David. Afferte Domino, filii Dei, afferte Domino gloriam et potentiam,
29:2 afferte Domino gloriam nominis eius, adorate Dominum in splendore sancto.
29:3 Vox Domini super aquas; Deus maiestatis intonuit, Dominus super aquas multas.
29:4 Vox Domini in virtute, vox Domini in magnificentia.
29:5 Vox Domini confringentis cedros; et confringet Dominus cedros Libani.
29:6 Et saltare faciet, tamquam vitulum, Libanum, et Sarion, quemadmodum filium unicornium. -
29:7 Vox Domini intercidentis flammam ignis,
29:8 vox Domini concutientis desertum, et concutiet Dominus desertum Cades.
29:9 Vox Domini properantis partum cervarum, et denudabit condensa; et in templo eius omnes dicent gloriam.
29:10 Dominus super diluvium habitat, et sedebit Dominus rex in aeternum.
29:11 Dominus virtutem populo suo dabit, Dominus benedicet populo suo in pace.
30:1 PSALMUS. Canticum festi Dedicationis Templi. David.
30:2 Exaltabo te, Domine, quoniam extraxisti me nec delectasti inimicos meos super me.
30:3 Domine Deus meus, clamavi ad te, et sanasti me.
30:4 Domine, eduxisti ab inferno animam meam, vivificasti me, ut non descenderem in lacum.
30:5 Psallite Domino, sancti eius, et confitemini memoriae sanctitatis eius,
30:6 quoniam ad momentum indignatio eius, et per vitam voluntas eius. Ad vesperum demoratur fletus, ad matutinum laetitia.
30:7 Ego autem dixi in securitate mea: «Non movebor in aeternum».
30:8 Domine, in voluntate tua praestitisti decori meo virtutem; avertisti faciem tuam a me, et factus sum conturbatus.
30:9 Ad te, Domine, clamabam et ad Deum meum deprecabar.
30:10 Quae utilitas in sanguine meo, dum descendo in corruptionem? Numquid confitebitur tibi pulvis aut annuntiabit veritatem tuam?
30:11 Audivit Dominus et misertus est mei, Dominus factus est adiutor meus.
30:12 Convertisti planctum meum in choros mihi, conscidisti saccum meum et accinxisti me laetitia,
30:13 ut cantet tibi gloria mea et non taceat. Domine Deus meus, in aeternum confitebor tibi.
31:1 Magistro chori. PSALMUS. David.
31:2 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum; in iustitia tua libera me.
31:3 Inclina ad me aurem tuam, accelera, ut eruas me. Esto mihi in rupem praesidii et in domum munitam, ut salvum me facias.
31:4 Quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu et propter nomen tuum deduces me et pasces me.
31:5 Educes me de laqueo, quem absconderunt mihi, quoniam tu es fortitudo mea.
31:6 In manus tuas commendo spiritum meum; redemisti me, Domine, Deus veritatis.
31:7 Odisti observantes vanitates supervacuas, ego autem in Domino speravi.
31:8 Exsultabo et laetabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam; agnovisti necessitates animae meae
31:9 nec conclusisti me in manibus inimici; statuisti in loco spatioso pedes meos.
31:10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor; conturbatus est in maerore oculus meus, anima mea et venter meus.
31:11 Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus; infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea contabuerunt.
31:12 Apud omnes inimicos meos factus sum opprobrium et vicinis meis valde et timor notis meis: qui videbant me foras, fugiebant a me.
31:13 Oblivioni a corde datus sum tamquam mortuus; factus sum tamquam vas perditum.
31:14 Quoniam audivi vituperationem multorum: horror in circuitu; in eo dum convenirent simul adversum me, auferre animam meam consiliati sunt.
31:15 Ego autem in te speravi, Domine; dixi: «Deus meus es tu,
31:16 in manibus tuis sortes meae». Eripe me de manu inimicorum meorum et a persequentibus me;
31:17 illustra faciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericordia tua.
31:18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te; erubescant impii et obmutescant in inferno.
31:19 Muta fiant labia dolosa, quae loquuntur adversus iustum proterva in superbia et in abusione.
31:20 Quam magna multitudo dulcedinis tuae, Domine, quam abscondisti timentibus te. Perfecisti eis, qui sperant in te, in conspectu filiorum hominum.
31:21 Abscondes eos in abscondito faciei tuae a conturbatione hominum; proteges eos in tabernaculo a contradictione linguarum.
31:22 Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.
31:23 Ego autem dixi in trepidatione mea: «Praecisus sum a conspectu oculorum tuorum». Verumtamen exaudisti vocem orationis meae, dum clamarem ad te.
31:24 Diligite Dominum, omnes sancti eius: fideles conservat Dominus et retribuit abundanter facientibus superbiam.
31:25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes, qui speratis in Domino.
32:1 David. Maskil. Beatus, cui remissa est iniquitas, et obtectum est peccatum.
32:2 Beatus vir, cui non imputavit Dominus delictum, nec est in spiritu eius dolus.
32:3 Quoniam tacui, inveteraverunt ossa mea, dum rugirem tota die.
32:4 Quoniam die ac nocte gravata est super me manus tua, immutatus est vigor meus in ardoribus aestatis.
32:5 Peccatum meum cognitum tibi feci et delictum meum non abscondi. Dixi: «Confitebor adversum me iniquitatem meam Domino». Et tu remisisti impietatem peccati mei.
32:6 Propter hoc orabit ad te omnis sanctus in tempore opportuno. Et in diluvio aquarum multarum ad eum non approximabunt.
32:7 Tu es refugium meum, a tribulatione conservabis me; exsultationibus salutis circumdabis me.
32:8 Intellectum tibi dabo et instruam te in via, qua gradieris; firmabo super te oculos meos.
32:9 Nolite fieri sicut equus et mulus, quibus non est intellectus; in camo et freno si accedis ad constringendum, non approximant ad te.
32:10 Multi dolores impii, sperantem autem in Domino misericordia circumdabit.
32:11 Laetamini in Domino et exsultate, iusti; et gloriamini, omnes recti corde.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible