Скрыть
1:7
1:10
1:11
1:12
1:15
1:16
1:17
Латинский (Nova Vulgata)
Canticum Canticorum Salomonis.
Osculetur me osculo oris sui! Nam meliores sunt amores tui vino:
in fragrantiam unguentorum tuorum optimorum. Oleum effusum nomen tuum; ideo adulescentulae dilexerunt te.
Trahe me post te. Curramus! Introducat me rex in cellaria sua; exsultemus et laetemur in te memores amorum tuorum super vinum; recte diligunt te.
Nigra sum sed formosa, filiae Ierusalem, sicut tabernacula Cedar, sicut pelles Salma.
Nolite me considerare quod fusca sim, quia decoloravit me sol. Filii matris meae irati sunt mihi; posuerunt me custodem in vineis, vineam meam non custodivi.
Indica mihi, tu, quem diligit anima mea, ubi pascas, ubi cubes in meridie, ne vagari incipiam post greges sodalium tuorum.
Si ignoras, o pulcherrima inter mulieres, egredere et abi post vestigia gregum et pasce haedos tuos iuxta tabernacula pastorum.
Equae in curribus pharaonis assimilavi te, amica mea.
Pulchrae sunt genae tuae inter inaures, collum tuum inter monilia.
Inaures aureas faciemus tibi vermiculatas argento.
Dum esset rex in accubitu suo, nardus mea dedit odorem suum.
Fasciculus myrrhae dilectus meus mihi, qui inter ubera mea commoratur.
Botrus cypri dilectus meus mihi in vineis Engaddi.
Ecce tu pulchra es, amica mea, ecce tu pulchra es: oculi tui columbarum.
Ecce tu pulcher es, dilecte mi, et decorus. Lectulus noster floridus,
tigna domorum nostrarum cedrina, laquearia nostra cupressina.
Таджикский
СУРУДИ сурудҳо, ки аз они Сулаймон аст.
Кошки маро бо бӯсаҳои даҳони худ бибӯсад! Зеро ки ишқбозиҳои ту аз шароб хубтар аст.
Равғанҳои атрафшони ту барои бӯидан хуб аст; номи ту мисли равғани атрафшони рехта мебошад; бинобар ин дӯшизагон туро дӯст медоранд.
Маро аз қафои худ бикаш, то ки бидавем, – подшоҳ маро ба ҳуҷраҳои худ овард, – аз ту ба ваҷд оем ва шодӣ кунем, ишқбозиҳои туро бештар аз шароб ситоиш намоем. Туро сазоворона дӯст медоранд.
Эй духтарони Ерусалим! Ман сиёҳ ҳастам, вале зебо, мисли хаймаҳои Қедор, мисли пардаҳои Сулаймон.
Ба он нигоҳ накунед, ки ман сиёҳтоб ҳастам, зеро ки офтоб маро сӯзонд: писарони модарам ба ман хашм гирифтанд, маро дидбони токзорҳо карданд; лекин токзори худро натавонистам дидбонӣ намоям.
Эй он ки ҷонам туро дӯст медорад! Ба ман бигӯй, ки дар куҷо мечаронӣ? Пешингоҳон рамаро куҷо мехобонӣ? Чаро назди рамаҳои рафиқони ту мисли зани гумроҳе бошам?
Эй нозанинтарини занон! Агар надонӣ, аз пайи рама берун ой, ва бузғолаҳоятро назди масканҳои чӯпонон бичарон.
Эй ёри ман! Туро ба аспе ки дар аробаи фиръавн аст, монанд кардам.
Чӣ зебост рухсорҳои ту дар миёни зеварҳо, гардани ту бо гарданбанд!
Шилшилаҳои тилло бо пулакчаҳои нуқра барои ту хоҳем сохт.
То вақте ки подшоҳ бар нишемангоҳи худ буд, сунбули ман роиҳаи худро медод.
Маҳбуби ман барои ман таблаи мур аст, ки дар миёни пистонҳоям мехобад.
Маҳбуби ман барои ман шингили гули ҳиност, ки дар токзорҳои Айн-Ҷадӣ месабзад.
Инак, ту нозанин ҳастӣ, эй ёри ман! Инак, ту нозанин ҳастӣ! Чашмонат мисли чашмони кабӯтар аст.
Инак, ту нозанин ҳастӣ, эй маҳбуби ман! Низ дилпазир ҳастӣ; низ ҳаҷлаи мо сабзу хуррам аст.
Болорҳои хонаи мо арзҳост; вассаҳои мо сарвҳост.

1 «Ласки твои лучше вина»; 5 «скажи мне … где пасешь ты?» 7 «если ты не знаешь … то иди себе по следам овец»; 12 «о, ты прекрасен, возлюбленный мой!»
Да лобзает он меня лобзанием уст своих! Ибо ласки твои лучше вина.
От благовония мастей твоих имя твое – как разлитое миро; поэтому девицы любят тебя.
Влеки меня, мы побежим за тобою; – царь ввел меня в чертоги свои, – будем восхищаться и радоваться тобою, превозносить ласки твои больше, нежели вино; достойно любят тебя!
Дщери Иерусалимские! черна я, но красива, как шатры Кидарские, как завесы Соломоновы.
Не смотрите на меня, что я смугла, ибо солнце опалило меня: сыновья матери моей разгневались на меня, поставили меня стеречь виноградники, – моего собственного виноградника я не стерегла.
Скажи мне, ты, которого любит душа моя: где пасешь ты? где отдыхаешь в полдень? к чему мне быть скиталицею возле стад товарищей твоих?
Если ты не знаешь этого, прекраснейшая из женщин, то иди себе по следам овец и паси козлят твоих подле шатров пастушеских.
Кобылице моей в колеснице фараоновой я уподобил тебя, возлюбленная моя.
Прекрасны ланиты твои под подвесками, шея твоя в ожерельях;
золотые подвески мы сделаем тебе с серебряными блестками.
Доколе царь был за столом своим, нард мой издавал благовоние свое.
Мирровый пучок – возлюбленный мой у меня, у грудей моих пребывает.
Как кисть кипера, возлюбленный мой у меня в виноградниках Енгедских.
О, ты прекрасна, возлюбленная моя, ты прекрасна! глаза твои голубиные.
О, ты прекрасен, возлюбленный мой, и любезен! и ложе у нас – зелень;
кровли домов наших – кедры, потолки наши – кипарисы.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible