Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
1:1
1:3
1:4
1:5
см.:3Цар.12:30;
1:7
1:8
1:10
1:12
1:13
1:15
1:16
1:19
1:20
1:22
Кни́га слове́съ Тови́та, сы́на Товiи́лева, сы́на Ананiи́лева, сы́на Адуи́лева, сы́на Гаваи́лева, от сѣ́мене Асiи́лева, от пле́мене Нефѳали́мля,
и́же плѣне́нъ бѣ́ во дни́ енемесса́ра царя́ Ассирі́йска от Ѳи́свы, я́же е́сть одесну́ю киді́а Нефѳали́мля въ Галиле́и вы́ше Аси́ра. А́зъ Тови́тъ путе́мъ и́стины ходи́хъ и пра́вды вся́ дни́ живота́ моего́
и ми́лостыни мно́ги твори́хъ бра́тiи мое́й и языку моему́, ше́дшымъ со мно́ю во страну́ Ассирі́йскую въ Ниневі́ю:
и егда́ бѣ́хъ во странѣ́ мое́й въ земли́ и́зра́илевѣ, юнѣйшу ми́ су́щу, все́ пле́мя Нефѳали́ма отца́ моего́ отступи́ от до́му і́ерусали́мля, избра́ннаго от колѣ́нъ Изра́илевыхъ, е́же жре́ти всѣ́мъ колѣ́номъ: и освяще́нъ бы́сть хра́мъ обита́нiя вы́шнему и созда́нъ бы́сть во вся́ ро́ды вѣ́ка:
и вся́ колѣ́на ку́пно отступи́вшая жря́ху Ваа́ловѣ ю́ницѣ, и до́мъ Нефѳали́ма отца́ моего́:
а́зъ же еди́нъ хожда́хъ мно́гажды во Иерусали́мъ въ пра́здники, я́коже пи́сано е́сть всему́ Изра́илю въ повелѣ́нiи вѣ́чнѣ, нача́тки и десяти́ны плодо́въ и первостриже́нiя имѣ́яй,
и дая́хъ я́ і́ере́емъ сыно́мъ Ааро́нимъ ко олтарю́: от всѣ́хъ плодо́въ десяти́ну дая́хъ сыно́мъ Леві́инымъ служа́щымъ во і́ерусали́мѣ, и втору́ю десяти́ну продая́хъ, и хожда́хъ и иждива́хъ я́ во і́ерусали́мѣ на ко́еждо лѣ́то,
тре́тiю же дая́хъ, и́мже подоба́ше, я́коже заповѣ́да Девво́ра ма́ти отца́ моего́, зане́ си́ръ оста́хъ от отца́ моего́.
И егда́ бы́хъ му́жъ, поя́хъ а́нну жену́ от сѣ́мене оте́чества на́шего, и роди́хъ от нея́ тові́ю.
И егда́ плѣне́ни бы́хомъ въ Ниневі́ю, вся́ бра́тiя моя́ и и́же от ро́да моего́ ядо́ша от хлѣ́бовъ язы́ческихъ:
а́зъ же соблюдо́хъ ду́шу мою́ е́же не я́сти,
я́ко па́мятствовахъ Бо́га все́ю душе́ю мое́ю.
И даде́ вы́шнiй благода́ть и добро́ту предъ енемесса́ромъ, и бы́хъ его́ купе́цъ:
и идо́хъ въ миді́ю и вда́хъ гаваи́лу бра́ту гаврі́еву въ ра́гахъ миді́йскихъ сребра́ де́сять тала́нтъ.
И егда́ у́мре енемесса́ръ, воцари́ся сеннахири́мъ сы́нъ его́ вмѣ́сто его́, и путiе́ его́ непостоя́нни бы́ша, и ктому́ не возмого́хъ ити́ въ миді́ю.
И во дне́хъ енемесса́ра ми́лостыни мно́ги твори́хъ бра́тiи мое́й:
хлѣ́бы моя́ дая́хъ а́лчущымъ и одѣя́нiе наги́мъ, и а́ще ко́его от ро́да моего́ ви́дѣхъ уме́рша и изве́ржена внѣ́ стѣны́ нiневі́и, погреба́хъ его́:
и а́ще ко́его убива́ше сеннахири́мъ ца́рь, егда́ прiи́де бѣжа́й от Иуде́и, погреба́хъ и́хъ о́тай: мно́гихъ бо уби́ въ я́рости свое́й: и иско́ма быва́ху от царя́ тѣлеса́, и не обрѣта́хуся.
Ше́дъ же еди́нъ от су́щихъ въ Ниневі́и, сказа́ царю́ о мнѣ́, я́ко погреба́ю и́хъ. И скры́хся. Уѣ́давъ же, я́ко и́щутъ мя́ уби́ти, убоя́вся отидо́хъ:
и разгра́блена бы́ша вся́ имѣ́нiя моя́, и не оста́ся ми́ ничто́же, кромѣ́ а́нны жены́ моея́ и тові́и сы́на моего́.
И не преидо́ша дні́е пятьдеся́тъ, доне́лѣже уби́ста его́ два́ сы́на его́ и бѣжа́ста въ го́ры Араратскiя: и воцари́ся сахерда́нъ сы́нъ его́ вмѣ́сто его́, и поста́ви Ахiа́хара Анаи́ла, сы́на бра́та моего́, надъ всѣ́мъ сочисле́нiемъ ца́рствiя своего́ и надъ всѣ́мъ устрое́нiемъ.
И проси́ Ахiа́харъ о мнѣ́, и прiидо́хъ въ Ниневі́ю. Ахiа́харъ же бѣ́ вiиоче́рпчiй и надъ пе́рстнемъ, и управи́тель и сочисли́тель, и поста́ви его́ сахерда́нъ вторы́мъ: бѣ́ же сы́нъ бра́та моего́.
В этом переводе выбранная книга отсутствует
В этом переводе выбранная книга отсутствует
Латинский (Nova Vulgata)
Языки
Liber sermonum Thobis filii Thobiel filii Ananiel filii Aduel filii Gabael filii Raphael filii Raguel ex semine Asiel, ex tribu Nephthali,
qui captivus ductus est in diebus Salmanasar regis Assyriorum ex Thisbe, quae est a dextera parte Cades Nephthali in superiori Galilaea supra Asor post occidentem solem a sinistra parte Phogor.
Ego Thobi in viis veritatis ambulabam et in iustitiis omnibus diebus vitae meae et eleemosynas multas feci fratribus meis et nationi meae, qui abierant mecum in captivitatem in regionem Assyriorum in Nineven.
Et cum essem in regione mea in terra Israel et cum essem iunior, omnis tribus Nephthali patris mei recessit de domo David patris mei et ab Ierusalem civitate, quae est electa ex omnibus tribubus Israel; et sanctificatum est templum habitationis Dei et aedificatum est in ipsa, ut sacrificarent omnes tribus Israel in omnes generationes saeculi.
Omnes fratres mei omnisque domus Nephthali patris mei sacrificabant vitulo, quem fecit Ieroboam rex Israel in Dan, in omnibus montibus Galilaeae.
Ego autem solus ibam aliquotiens in Ierusalem diebus festis, sicut scriptum est in toto Israel in praecepto sempiterno; primitias et primogenita et decimas armentorum et pecorum et initia tonsurae ovium mecum portabam in Ierusalem
et dabam ea sacerdotibus, filiis Aaron, ad aram; et decimam tritici et vini et olei et malorum granatorum et ceterorum pomorum filiis Levi servientibus in Ierusalem; et secundam decimationem computabam in pecunia sex annorum et ibam et consummabam illa in Ierusalem unoquoque anno.
Et dabam ea orphanis et viduis et proselytis appositis ad filios Israel; inferebam et dabam illis in tertio anno, et manducabamus illa secundum praeceptum, quod praeceptum est de eis in lege Moysis, et secundum mandata, quae mandaverat Debora mater patris mei Ananiel patris nostri, quia orphanum me reliquit pater et mortuus est.
Et, postquam vir factus sum, accepi uxorem Annam ex semine patriae nostrae et genui ex illa filium et vocavi nomen eius Thobiam.
Et, postquam in captivitatem deveni ad Assyrios, cum captivus morarer, ibam in Nineven; et omnes fratres mei et, qui de genere meo erant, manducabant de panibus gentium,
ego autem custodivi animam meam, ne manducarem de panibus gentium.
Et quoniam memor eram Dei mei in tota anima mea,
dedit mihi Excelsus gratiam et speciem penes Salmanasar, et comparabam illi omnia, quaecumque erant in usum;
et ibam in Mediam, usque dum moreretur, et commendavi Gabael fratri Gabriae in Rages, in regione Mediae, saccellos decem talenta argenti.
Et postquam mortuus est Salmanasar, et regnavit Sennacherib filius eius pro eo, et viae Mediae secesserunt, et non potui iam ire in Mediam.
Et in diebus Salmanasar multas eleemosynas feci fratribus meis, qui erant ex genere meo.
Panes meos dabam esurientibus et vestimenta nudis et, si quem videbam mortuum et proiectum post murum Nineves ex natione mea, sepeliebam illum.
Et, si quem occidebat Sennacherib rex, ubi venit de Iudaea fugiens in diebus iudicii, quod fecit Rex caeli ex illo de blasphemiis, quibus blasphemaverat — multos enim filiorum Israel occidit in ira sua — ego autem corpora illorum involabam et sepeliebam; et quaesivit illa Sennacherib et non invenit illa.
Et abiit quidam ex Ninevitis et indicavit regi de me quoniam ego sepelio illos, et abscondi me et, ubi cognovi quod rex sciebat de me et quod inquiror, ut occidar, timui et refugi.
Et direpta est omnis substantia mea, et nihil mihi derelictum est, quod non assumptum esset in fiscum regis, nisi uxor mea Anna et Thobias filius meus.
Et non transierunt dies quadraginta, quousque occiderent illum duo filii ipsius et fugerunt in montes Ararat; et regnavit Asarhaddon filius eius pro illo et constituit Achicarum filium fratris mei Anael super omnem exactionem regni eius, et ipse habebat potestatem super omnem regionem.
Tunc petiit Achicarus pro me, et descendi in Nineven. Achicarus enim erat praepositus pincernarum et super anulum et procurator et exactor sub Sennacherib rege Assyriorum; et constituit illum Asarhaddon. Erat enim ex fratribus meis et ex cognatione mea.