и рече́ши: сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: о, гра́де пролива́яй кро́вь средѣ́ себе́, е́же прiити́ вре́мени его́, и творя́й кумíры на себе́, е́же оскверни́тися самому́:

въ кро́ви и́хъ, ю́же излiя́лъ еси́, согрѣши́лъ еси́, и въ кумíрѣхъ твои́хъ, я́же твори́лъ, оскверни́лся еси́, и сократи́лъ еси́ дни́ твоя́, и приве́дъ вре́мя лѣ́тъ твои́хъ: сего́ ра́ди да́хъ тя́ на укори́зну язы́комъ и на поруга́нiе всѣ́мъ страна́мъ,

бли́зъ тебе́ и дале́че от тебе́ су́щымъ, и поруга́ются тебѣ́ и возопiю́тъ на тя́: о, нечи́стый, преслову́тый и мно́гъ во беззако́нiихъ!

се́, старѣ́йшины до́му Изра́илева, кі́йждо ко свои́мъ у́жикамъ смѣси́шася въ тебѣ́, я́ко да пролiю́тъ кро́вь:

отцу́ и ма́тери злосло́вяху въ тебѣ́ и ко прише́лцу обраща́хуся непра́вдами въ тебѣ́: сироту́ и вдови́цу преоби́дяху въ тебѣ́:

и свята́я моя́ уничижа́ху и суббо́ты моя́ оскверня́ху въ тебѣ́:

му́жiе разбо́йницы бѣ́ша въ тебѣ́, я́ко да пролiю́тъ въ тебѣ́ кро́вь, и на гора́хъ ядя́ху въ тебѣ́ и скве́рны творя́ху въ тебѣ́:

сты́дъ о́тчiй откры́ша въ тебѣ́, и въ нечистотѣ́ сѣдя́щую обруга́ша въ тебѣ́:

кі́йждо на жену́ по́друга своего́ беззако́нноваша, и кі́йждо невѣ́стку свою́ оскверня́ше въ нече́стiи, и кі́йждо сестру́ свою́, дще́рь отца́ своего́, обругава́ше въ тебѣ́:

мзды́ взима́ху въ тебѣ́, я́ко да пролiю́тъ кро́вь, ли́хву и избы́токъ взима́ху въ тебѣ́: и сконча́лъ еси́ сконча́нiе зло́бы твоея́ я́же въ наси́лiи, мене́ же забы́лъ еси́, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь.

Се́ у́бо, уда́рю руко́ю мое́ю о ру́ку мою́ на та́, я́же соверши́лъ еси́ и я́же сотвори́лъ еси́, и на кро́ви твоя́ бы́вшыя посредѣ́ тебе́:

а́ще устои́тъ се́рдце твое́, и а́ще преодолѣ́ютъ ру́цѣ твои́ во дне́хъ, въ ня́же а́зъ творю́ въ тебѣ́? А́зъ Госпо́дь глаго́лахъ, и сотворю́.

И разсы́плю тя́ во язы́цѣхъ и разсѣ́ю тя́ въ страна́хъ, и оскудѣ́етъ нечистота́ твоя́ изъ тебе́,

и владѣ́ти бу́ду тобо́ю предъ очи́ма язы́ковъ, и позна́еши, я́ко а́зъ Госпо́дь.

И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:

сы́не человѣ́чь, се́, бы́ша мнѣ́ до́мъ Изра́илевъ смѣ́шани вси́ съ мѣ́дiю и желѣ́зомъ, и со о́ловомъ чи́стымъ и со свинце́мъ, средѣ́ пе́щи сребро́ смѣ́шено су́ть.

Сего́ ра́ди рцы́: сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: поне́же бы́сте вси́ во смѣше́нiе еди́но, сего́ ра́ди, се́, а́зъ прiиму́ ва́съ во среди́ну Иерусали́ма:

я́коже прiе́млется сребро́ и мѣ́дь, и желѣ́зо и свине́цъ и о́лово чи́стое во среди́ну пе́щи, е́же ду́нути на ня́ огню́, да слiю́тся, та́ко прiиму́ ва́съ во гнѣ́вѣ мое́мъ и въ я́рости мое́й, и соберу́ и слiю́ ва́съ,

и ду́ну на вы́ во огни́ гнѣ́ва моего́, и слiя́ни бу́дете средѣ́ его́:

я́коже слива́ется сребро́ средѣ́ пе́щи, та́ко слiе́теся посредѣ́ его́ и позна́ете, я́ко а́зъ Госпо́дь излiя́хъ я́рость мою́ на ва́съ.

И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:

сы́не человѣ́чь, рцы́ ему́: ты́ еси́ земля́ неодожди́мая, ниже́ до́ждь бы́сть на тя́ въ де́нь я́рости.

Его́же старѣ́йшины средѣ́ его́, я́ко львы́ рыка́юще, восхища́юще восхище́нiя, ду́шы изъяда́юще наси́лiемъ, бога́тство и че́сть прiе́млюще, и вдови́цы твоя́ умно́жишася посредѣ́ тебе́:

и жерцы́ его́ отверго́шася зако́на моего́ и оскверни́ша свята́я моя́: между́ святы́мъ и скверна́вымъ не разлуча́ху, и между́ нечи́стымъ и чи́стымъ не раздѣля́ху, и от суббо́тъ мои́хъ покрыва́ху о́чи свои́, и оскверня́ху мя́ посредѣ́ себе́:

кня́зи его́ средѣ́ его́ я́ко во́лцы восхища́юще похище́нiя, е́же пролiя́ти кро́вь и погуби́ти ду́шы, я́ко да лихои́мствомъ лихои́мствуютъ:

и проро́цы его́ помазу́ющiи и́хъ паду́тъ, ви́дящiи су́етная, волхву́ющiи ло́жная, глаго́люще: сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: а Госпо́дь не глаго́ла.

Люді́й земли́ утѣсня́юще непра́вдою и восхища́юще восхище́нiя, ни́ща и убо́га наси́льствующе и со прише́лцемъ не живу́ще судо́мъ.

И иска́хъ от ни́хъ му́жа живу́ща пра́во и стоя́ща цѣ́ло предъ лице́мъ мои́мъ во вре́мя гнѣ́ва моего́, е́же бы не до конца́ погуби́ти его́ {гра́дъ Иерусали́мъ}, и не обрѣто́хъ.

И излiя́хъ на́нь я́рость мою́ во огни́ гнѣ́ва моего́, е́же сконча́ти я́: пути́ и́хъ на главы́ и́хъ да́хъ, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь.

Испанский Reina-Valera 1995

Языки

Vino a mí palabra de Jehová, diciendo:

«Y tú, hijo de hombre, ¿no juzgarás tú, no juzgarás tú a la ciudad sanguinaria y le mostrarás todas sus abominaciones?

Le dirás, pues: “Así ha dicho Jehová, el Señor: ¡Ciudad que derrama sangre dentro de sí misma para que venga su hora, y que hizo ídolos contra sí misma para contaminarse!

En tu sangre que derramaste has pecado y te has contaminado con tus ídolos que hiciste; has hecho que tu día se acerque y has llegado al término de tus años; por tanto, te he dado en oprobio a las naciones, en escarnio a todas las tierras.

Las que están cerca de ti y las que están lejos se reirán de ti, amancillada de nombre y de gran turbación.

»”He aquí que los gobernantes de Israel, cada uno según su poder, se esfuerzan en derramar sangre.

Al padre y a la madre despreciaron en ti; al extranjero trataron con violencia en medio de ti, y en ti despojaron al huérfano y a la viuda.

Mis santuarios menospreciaste y mis sábados has profanado.

Calumniadores hubo en ti para derramar sangre; en ti comieron sobre los montes y en medio de ti hicieron perversidades.

La desnudez del padre descubrieron en ti, y en ti hicieron violencia a la que estaba impura por su menstruo.

Cada uno hizo abominación con la mujer de su prójimo, cada uno contaminó pervertidamente a su nuera y cada uno violó en ti a su hermana, la hija de su padre.

Precio recibieron en ti para derramar sangre; interés y usura tomaste, y a tus prójimos defraudaste con violencia. ¡Te olvidaste de mí!, dice Jehová, el Señor.

»”Y batí mis manos a causa de la avaricia con que actuaste y a causa de la sangre que derramaste en medio de ti.

¿Estará firme tu corazón? ¿Serán fuertes tus manos en los días en que yo proceda contra ti? Yo, Jehová, he hablado, y lo haré.

Te dispersaré por las naciones, te esparciré por los países y eliminaré de ti tu impureza.

Y por ti misma serás degradada a la vista de las naciones. Y sabrás que yo soy Jehová.”»

Vino a mí palabra de Jehová, diciendo:

«Hijo de hombre, la casa de Israel se me ha convertido en escoria. Todos ellos son bronce, estaño, hierro y plomo en medio del horno; y en escorias de plata se han convertido.

Por tanto, así ha dicho Jehová, el Señor: “Por cuanto todos vosotros os habéis convertido en escorias, por eso, yo os reuniré en medio de Jerusalén.

Como quien junta plata, bronce, hierro, plomo y estaño en medio del horno, para encender fuego en él para fundirlos, así os juntaré en mi furor y en mi ira. Os pondré allí y os fundiré.

Yo os juntaré y soplaré sobre vosotros en el fuego de mi furor, y en medio de él seréis fundidos.

Como se funde la plata en medio del horno, así, en medio de él, seréis fundidos. Así sabréis que yo, Jehová, habré derramado mi ira sobre vosotros.”»

Vino a mí palabra de Jehová, diciendo:

«Hijo de hombre, dile a ella: “Tú no eres tierra limpia ni rociada con lluvia en el día del furor.

Hay conjuración de sus profetas en medio de ella, como de león rugiente que arrebata la presa. Devoraron vidas, tomaron haciendas y honra, multiplicaron sus viudas en medio de ella.

Sus sacerdotes violaron mi Ley y contaminaron mis santuarios; entre lo santo y lo profano no hicieron diferencia, ni distinguieron entre inmundo y limpio. De mis sábados apartaron sus ojos, y yo he sido profanado en medio de ellos.

Sus jefes en medio de ella son como lobos que arrebatan la presa: derraman sangre para destruir las vidas, para obtener ganancias injustas.

Sus profetas recubrían con lodo suelto, profetizando vanidad y prediciéndoles mentira, diciendo: ‘Así ha dicho Jehová, el Señor’, y Jehová no había hablado.

El pueblo de la tierra oprimía y robaba; al afligido y necesitado hacía violencia y al extranjero oprimía contra derecho.

Busqué entre ellos un hombre que levantara una muralla y que se pusiera en la brecha delante de mí, a favor de la tierra, para que yo no la destruyera; pero no lo hallé.

Por tanto, derramé sobre ellos mi ira. Con el ardor de mi ira los consumí; hice volver el camino de ellos sobre su propia cabeza, dice Jehová, el Señor.”»