1 Благослови, душа моя, Господа, Творца и Промыслителя. Ты сотворил свет, облако, огонь и все стихии; 5 воду и землю, назначил им пределы; 10 произвел источники, растения, животных; 14 создал нужное для питания, всем назначил места обитания. 19 Воды и земли полны жизни и движения 27 и всё живое питается Твоими дарами, поддерживается Твоей силой. 33 Буду воспевать Бога, да не будет беззаконных на земле.

Благослови, душа моя, Господа! Господи, Боже мой! Ты дивно велик, Ты облечен славою и величием;

Ты одеваешься светом, как ризою, простираешь небеса, как шатер;

устрояешь над водами горние чертоги Твои, делаешь облака Твоею колесницею, шествуешь на крыльях ветра.

Ты творишь ангелами Твоими духов, служителями Твоими – огонь пылающий.

Ты поставил землю на твердых основах: не поколеблется она во веки и веки.

Бездною, как одеянием, покрыл Ты ее, на горах стоят воды.

От прещения Твоего бегут они, от гласа грома Твоего быстро уходят;

восходят на горы, нисходят в долины, на место, которое Ты назначил для них.

Ты положил предел, которого не перейдут, и не возвратятся покрыть землю.

Ты послал источники в долины: между горами текут [воды],

поят всех полевых зверей; дикие ослы утоляют жажду свою.

При них обитают птицы небесные, из среды ветвей издают голос.

Ты напояешь горы с высот Твоих, плодами дел Твоих насыщается земля.

Ты произращаешь траву для скота, и зелень на пользу человека, чтобы произвести из земли пищу,

и вино, которое веселит сердце человека, и елей, от которого блистает лице его, и хлеб, который укрепляет сердце человека.

Насыщаются древа Господа, кедры Ливанские, которые Он насадил;

на них гнездятся птицы: ели – жилище аисту,

высокие горы – сернам; каменные утесы – убежище зайцам.

Он сотворил луну для указания времен, солнце знает свой запад.

Ты простираешь тьму и бывает ночь: во время нее бродят все лесные звери;

львы рыкают о добыче и просят у Бога пищу себе.

Восходит солнце, [и] они собираются и ложатся в свои логовища;

выходит человек на дело свое и на работу свою до вечера.

Как многочисленны дела Твои, Господи! Все соделал Ты премудро; земля полна произведений Твоих.

Это – море великое и пространное: там пресмыкающиеся, которым нет числа, животные малые с большими;

там плавают корабли, там этот левиафан, которого Ты сотворил играть в нем.

Все они от Тебя ожидают, чтобы Ты дал им пищу их в свое время.

Даешь им – принимают, отверзаешь руку Твою – насыщаются благом;

скроешь лице Твое – мятутся, отнимешь дух их – умирают и в персть свою возвращаются;

пошлешь дух Твой – созидаются, и Ты обновляешь лице земли.

Да будет Господу слава во веки; да веселится Господь о делах Своих!

Призирает на землю, и она трясется; прикасается к горам, и дымятся.

Буду петь Господу во всю жизнь мою, буду петь Богу моему, доколе есмь.

Да будет благоприятна Ему песнь моя; буду веселиться о Господе.

Да исчезнут грешники с земли, и беззаконных да не будет более. Благослови, душа моя, Господа! Аллилуия!

Грузинский

Языки

აკურთხე, სულო ჩემო, უფალი; უფალო, ღმერთო ჩემო, დიდი ხარ ფრიად, სიმშვენიერით და ბრწყინვალებით ხარ შემოსილი.

გაკრავს სინათლე სამოსელივით, განგიფენია ცა ფარდასავით.

წყლებზე ააგო ზესართულები, მისი ღრუბლები გაიხადა ეტლად თავისთვის, მიმოდიოდა ქარის ფრთებზე.

რომელმან შეჰქმნა ანგელოზნი თვისნი ქარებად, მსახურნი თვისნი - ალად ცეცხლისა.

დააფუძნა დედამიწა თავის საძირკვლებზე, არ მოირყევა უკუნისამდე.

უფსკრულით, როგორც სამოსელით, დაფარე იგი; მთებზე დგას წყლები.

შენი შერისხვით მიიქცევიან, შენი ქუხილის ხმაზე ილტვიან.

ადიან მთებზე, ჩადიან ველებზე, იმ ადგილას, სადაც დაუფუძნე.

საზღვარი დადე - ვერ გადალახავენ, ვერც დაბრუდებიან დედამიწის დასაფარავად.

გაუშვი წყაროები ხევებში, რომ მთებს შორის იდინონ.

დალიოს ყოველმა მხეცმა ველისამ, მოიკლან კანჯრებმა წყურვილი.

მათზე ცის ფრინველნი დამკვიდრებულან, რტოთა შიგნიდან გამოსცემენ ხმას.

რწყავს მთებს თვისი ზესართულებიდან, შენთა საქმეთა ნაყოფით ძღება ქვეყანა.

აღმოაცენებ ბალახს პირუტყვისათვის და მცენარეულობას - ადამიანის სამსახურებლად, რათა გამოიღოს პური მიწისაგან.

და ღვინომ გაამხიარულოს გული კაცისა, გააბრწყინოს სახე საცხებელზე მეტად და პურმა შეამტკიცოს გული კაცისა.

გაძღნენ ხენი უფლისა და კედრები ლიბანისა, მან რომ დანერგა.

რომ იქ ჩიტებმა დაიდონ ბუდე: კვიპაროსები ყარყატის სახლია.

მთანი მაღალნი - ქურციკთათვის, კლდენი - კურდღელთა თავშესაფარი.

შეჰქმნა მთვარე ჟამთათვის, მზემ იცის თავისი დასავალი.

განავრცობ ბნელს და იქნება ღამე, მაშინ ამოძრავდებიან ყოველნი ნადირნი ტყისა.

ბოკვერნი ლომისა ბრდღვინავენ ნადავლისათვის და მოითხოვენ ღმერთისაგან თავიანთ საჭმელს.

ამობრწყინდება მზე - შეგროვდებიან და თავიანთ ბუნაგებში დაწვებიან.

გავა ადამიანი, რათა იშრომოს და იმუშაკოს მწუხრის ჟამამდე.

რაოდენ მრავალია საქმენი შენი, უფალო! ყოველივე სიბრძნით შეგიქმნია, სავსეა დედამიწა შენი მონაგარით.

ეს ზღვაა, დიდი და უკიდეგანო, იქ ქვეწარმავალია ურიცხვი, მხეცნი - მცირენი დიდებთან ერთად.

იქ ხომალდები დადიან, ლევიათანი - ეს შენ შეჰქმენი მასში გასართობად.

ყველა მათგანი შენგან მოელის საზრდოს მიცემას თავ-თავის დროზე.

მისცემ მათ - აიღებენ, გახსნი შენს ხელს - გაძღებიან სიკეთით.

დაფარავ შენს სახეს - შეძრწუნდებიან, სულს წაართმევ - დაიხოცებაან და თავიანთი მტვერს დაუბრუნდებიან.

გაუშვებ შენს სულს - წარმოიქმნებიან და განაახლებ პირს მიწისას.

იყოს დიდება უფლისა უკუნისამდე, იხარებდეს უფალი თავისი ნამოქმედარით.

დახედავს დედამიწას და ის აცახცახდება, შეეხება მთებს და აკვამლდებიან.

ვუგალობებ უფალს ჩემი სიცოცხლის მანძილზე, ვუგალობებ ჩემს ღმერთს, ვიდრე ვარსებობ.

ეამოს მას ჩემი გალობა; მე გავიხარებ უფალში.

გაქრებიან ცოდვილნი ქვეყნიერებიდან და ბოროტნი აღარ იქნებიან; აკურთხე, სულო ჩემო, უფალი! ადიდეთ უფალი!