The ABC of Faith » Holy bible » Galatians » chap.1

Galatians, Chapter 1

Толкования

Chapter interpretations

1:1

см.:Деян.9:15;

1:2

1:3

1:4

см.:Мф.20:28;Лк.1:74;

1:5

1:6

1:7

см.:Деян.15:24;

1:8

1:9

см.:1Фес.2:4;

см.:1Кор.15:1;

см.:Деян.26:16;

см.:Деян.9:21;

1:14

1:15

см.:Деян.9:15;

1:16

см.:Еф.3:8;

1:17

см.:Деян.9:26;

см.:Мф.13:55;

см.:2Кор.11:31;

см.:Деян.9:30;

1:22

1:23

1:24

Английский (NKJV)

Paul, an apostle (not from men nor through man, but through Jesus Christ and God the Father who raised Him from the dead),

and all the brethren who are with me, To the churches of Galatia:

Grace to you and peace from God the Father and our Lord Jesus Christ,

who gave Himself for our sins, that He might deliver us from this present evil age, according to the will of our God and Father,

to whom be glory forever and ever. Amen.

I marvel that you are turning away so soon from Him who called you in the grace of Christ, to a different gospel,

which is not another; but there are some who trouble you and want to pervert the gospel of Christ.

But even if we, or an angel from heaven, preach any other gospel to you than what we have preached to you, let him be accursed.

As we have said before, so now I say again, if anyone preaches any other gospel to you than what you have received, let him be accursed.

For do I now persuade men, or God? Or do I seek to please men? For if I still pleased men, I would not be a bondservant of Christ.

But I make known to you, brethren, that the gospel which was preached by me is not according to man.

For I neither received it from man, nor was I taught it, but it came through the revelation of Jesus Christ.

For you have heard of my former conduct in Judaism, how I persecuted the church of God beyond measure and tried to destroy it.

And I advanced in Judaism beyond many of my contemporaries in my own nation, being more exceedingly zealous for the traditions of my fathers.

But when it pleased God, who separated me from my motheŕs womb and called me through His grace,

to reveal His Son in me, that I might preach Him among the Gentiles, I did not immediately confer with flesh and blood,

nor did I go up to Jerusalem to those who were apostles before me; but I went to Arabia, and returned again to Damascus.

Then after three years I went up to Jerusalem to see Peter, and remained with him fifteen days.

But I saw none of the other apostles except James, the Lord́s brother.

(Now concerning the things which I write to you, indeed, before God, I do not lie.)

Afterward I went into the regions of Syria and Cilicia.

And I was unknown by face to the churches of Judea which were in Christ.

But they were hearing only, «He who formerly persecuted us now preaches the faith which he once tried to destroy.»

And they glorified God in me.

Церковнославянский (рус)

[Зач. 198.] Па́велъ, апо́столъ ни от человѣ́къ, ни человѣ́комъ, но Иису́съ Христо́мъ и Бо́гомъ Отце́мъ воскреси́вшимъ Его́ изъ ме́ртвыхъ,

и и́же со мно́ю вся́ бра́тiя, це́рквамъ Галати́йскимъ:

[Зач. 199.] благода́ть ва́мъ и ми́ръ от Бо́га Отца́ и Го́спода на́шего Иису́са Христа́,

да́вшаго Себе́ по грѣсѣ́хъ на́шихъ, я́ко да изба́витъ на́съ от настоя́щаго вѣ́ка лука́ваго, по во́ли Бо́га и Отца́ на́шего,

Ему́же сла́ва во вѣ́ки вѣко́въ. Ами́нь.

Чужду́ся, я́ко та́ко ско́ро прелага́етеся от зва́вшаго вы́ благода́тiю Христо́вою, во и́но благовѣствова́нiе:

е́же нѣ́сть и́но, то́чiю нѣ́цыи су́ть смуща́ющiи вы́ и хотя́щiи преврати́ти благовѣствова́нiе Христо́во.

Но и а́ще мы́, или́ А́нгелъ съ небесе́ благовѣсти́тъ ва́мъ па́че, е́же благовѣсти́хомъ ва́мъ, ана́ѳема да бу́детъ.

Я́коже предреко́хомъ, и ны́нѣ па́ки глаго́лю: а́ще кто́ ва́мъ благовѣсти́тъ па́че, е́же прiя́сте, ана́ѳема да бу́детъ.

Ны́нѣ бо человѣ́ки препира́ю, или́ Бо́га, или́ ищу́ человѣ́комъ угожда́ти? А́ще бо бы́хъ еще́ человѣ́комъ угожда́лъ, Христо́въ ра́бъ не бы́хъ у́бо бы́лъ.

[Зач. 200.] Сказу́ю же ва́мъ, бра́тiе, Благовѣствова́нiе благовѣще́нное от мене́, я́ко нѣ́сть по человѣ́ку:

ни бо а́зъ от человѣ́ка прiя́хъ е́, ниже́ научи́хся, но явле́нiемъ Иису́съ Христо́вымъ.

Слы́шасте бо мое́ житiе́ иногда́ въ Жидо́вствѣ, я́ко по премно́гу гони́хъ Це́рковь Бо́жiю и разруша́хъ ю́,

и преспѣва́хъ въ Жидо́вствѣ па́че мно́гихъ све́рстникъ мои́хъ въ ро́дѣ мое́мъ, и́злиха ревни́тель сы́й оте́ческихъ мои́хъ преда́нiй.

Егда́ же благоволи́ Бо́гъ, избра́вый мя́ от чре́ва ма́тере моея́ и призва́вый благода́тiю Свое́ю,

яви́ти Сы́на Своего́ во мнѣ́, да благовѣству́ю Его́ во язы́цѣхъ, а́бiе не приложи́хся пло́ти и кро́ви,

ни взыдо́хъ во Иерусали́мъ къ пе́рвѣйшымъ мене́ апо́столомъ, но идо́хъ во Араві́ю и па́ки возврати́хся въ Дама́скъ.

Пото́мъ же по трiе́хъ лѣ́тѣхъ взыдо́хъ во Иерусали́мъ согля́дати Петра́, и пребы́хъ у него́ дні́й пятьна́десять.

Ино́го же от апо́столъ не ви́дѣхъ, то́кмо Иа́кова бра́та Госпо́дня.

А я́же пишу́ ва́мъ, се́ предъ Бо́гомъ, я́ко не лгу́.

Пото́мъ же прiидо́хъ въ страны́ Си́рскiя и Килики́йскiя.

Бѣ́хъ же не зна́емь лице́мъ це́рквамъ Иуде́йскимъ, я́же о Христѣ́,

то́чiю же слы́шаще бя́ху, я́ко гоня́й на́съ иногда́, ны́нѣ благовѣству́етъ вѣ́ру, ю́же иногда́ разруша́ше:

и сла́вляху о мнѣ́ Бо́га.

Арабский (Arabic Van Dyke)

بُولُسُ، رَسُولٌ لاَ مِنَ النَّاسِ وَلاَ بِإِنْسَانٍ، بَلْ بِيَسُوعَ الْمَسِيحِ وَاللهِ الآبِ الَّذِي أَقَامَهُ مِنَ الأَمْوَاتِ،

وَجَمِيعُ الإِخْوَةِ الَّذِينَ مَعِي، إِلَى كَنَائِسِ غَلاَطِيَّةَ:

نِعْمَةٌ لَكُمْ وَسَلاَمٌ مِنَ اللهِ الآبِ، وَمِنْ رَبِّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحِ،

الَّذِي بَذَلَ نَفْسَهُ لأَجْلِ خَطَايَانَا، لِيُنْقِذَنَا مِنَ الْعَالَمِ الْحَاضِرِ الشِّرِّيرِ حَسَبَ إِرَادَةِ اللهِ وَأَبِينَا،

الَّذِي لَهُ الْمَجْدُ إِلَى أَبَدِ الآبِدِينَ. آمِينَ.

إِنِّي أَتَعَجَّبُ أَنَّكُمْ تَنْتَقِلُونَ هكَذَا سَرِيعًا عَنِ الَّذِي دَعَاكُمْ بِنِعْمَةِ الْمَسِيحِ إِلَى إِنْجِيل آخَرَ!

لَيْسَ هُوَ آخَرَ، غَيْرَ أَنَّهُ يُوجَدُ قَوْمٌ يُزْعِجُونَكُمْ وَيُرِيدُونَ أَنْ يُحَوِّلُوا إِنْجِيلَ الْمَسِيحِ.

وَلكِنْ إِنْ بَشَّرْنَاكُمْ نَحْنُ أَوْ مَلاَكٌ مِنَ السَّمَاءِ بِغَيْرِ مَا بَشَّرْنَاكُمْ، فَلْيَكُنْ «أَنَاثِيمَا»!

كَمَا سَبَقْنَا فَقُلْنَا أَقُولُ الآنَ أَيْضًا: إِنْ كَانَ أَحَدٌ يُبَشِّرُكُمْ بِغَيْرِ مَا قَبِلْتُمْ، فَلْيَكُنْ «أَنَاثِيمَا»!

أَفَأَسْتَعْطِفُ الآنَ النَّاسَ أَمِ اللهَ؟ أَمْ أَطْلُبُ أَنْ أُرْضِيَ النَّاسَ؟ فَلَوْ كُنْتُ بَعْدُ أُرْضِي النَّاسَ، لَمْ أَكُنْ عَبْدًا لِلْمَسِيحِ.

وَأُعَرِّفُكُمْ أَيُّهَا الإِخْوَةُ الإِنْجِيلَ الَّذِي بَشَّرْتُ بِهِ، أَنَّهُ لَيْسَ بِحَسَبِ إِنْسَانٍ.

لأَنِّي لَمْ أَقْبَلْهُ مِنْ عِنْدِ إِنْسَانٍ وَلاَ عُلِّمْتُهُ. بَلْ بِإِعْلاَنِ يَسُوعَ الْمَسِيحِ.

فَإِنَّكُمْ سَمِعْتُمْ بِسِيرَتِي قَبْلاً فِي الدِّيَانَةِ الْيَهُودِيَّةِ، أَنِّي كُنْتُ أَضْطَهِدُ كَنِيسَةَ اللهِ بِإِفْرَاطٍ وَأُتْلِفُهَا.

وَكُنْتُ أَتَقَدَّمُ فِي الدِّيَانَةِ الْيَهُودِيَّةِ عَلَى كَثِيرِينَ مِنْ أَتْرَابِي فِي جِنْسِي، إِذْ كُنْتُ أَوْفَرَ غَيْرَةً فِي تَقْلِيدَاتِ آبَائِي.

وَلكِنْ لَمَّا سَرَّ اللهَ الَّذِي أَفْرَزَنِي مِنْ بَطْنِ أُمِّي، وَدَعَانِي بِنِعْمَتِهِ

أَنْ يُعْلِنَ ابْنَهُ فِيَّ لأُبَشِّرَ بِهِ بَيْنَ الأُمَمِ، لِلْوَقْتِ لَمْ أَسْتَشِرْ لَحْمًا وَدَمًا

وَلاَ صَعِدْتُ إِلَى أُورُشَلِيمَ، إِلَى الرُّسُلِ الَّذِينَ قَبْلِي، بَلِ انْطَلَقْتُ إِلَى الْعَرَبِيَّةِ، ثُمَّ رَجَعْتُ أَيْضًا إِلَى دِمَشْقَ.

ثُمَّ بَعْدَ ثَلاَثِ سِنِينَ صَعِدْتُ إِلَى أُورُشَلِيمَ لأَتَعَرَّفَ بِبُطْرُسَ، فَمَكَثْتُ عِنْدَهُ خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْمًا.

وَلكِنَّنِي لَمْ أَرَ غَيْرَهُ مِنَ الرُّسُلِ إِلاَّ يَعْقُوبَ أَخَا الرَّبِّ.

وَالَّذِي أَكْتُبُ بِهِ إِلَيْكُمْ هُوَذَا قُدَّامَ اللهِ أَنِّي لَسْتُ أَكْذِبُ فِيهِ.

وَبَعْدَ ذلِكَ جِئْتُ إِلَى أَقَالِيمِ سُورِيَّةَ وَكِيلِيكِيَّةَ.

وَلكِنَّنِي كُنْتُ غَيْرَ مَعْرُوفٍ بِالْوَجْهِ عِنْدَ كَنَائِسِ الْيَهُودِيَّةِ الَّتِي فِي الْمَسِيحِ.

غَيْرَ أَنَّهُمْ كَانُوا يَسْمَعُونَ:« أَنَّ الَّذِي كَانَ يَضْطَهِدُنَا قَبْلاً، يُبَشِّرُ الآنَ بِالإِيمَانِ الَّذِي كَانَ قَبْلاً يُتْلِفُهُ».

فَكَانُوا يُمَجِّدُونَ اللهَ فِيَّ.

Узбекский

Языки

Инсонлар томонидан эмас, инсон орқали ҳам эмас, балки Исо Масиҳ ва Уни тирилтирган Отамиз Худо томонидан ҳаворий қилиб тайинланган мен – Павлус,

шунингдек, мен билан бирга бўлган ҳамма биродарлар Галатия ўлкасидаги Масиҳ жамоатларига салом йўллаймиз.

Отамиз Худодан ва Раббимиз Исо Масиҳдан сизларга иноят ила тинчлик бўлсин.

Исо Масиҳ бизни ҳозирги ёвуз асрдан қутқармоқчи бўлиб, гуноҳларимиз учун Ўзини фидо қилди, шу йўсин Отамиз Худонинг иродасини адо этди.

Унга абадулабад шон-шарафлар бўлсин! Омин.

Ҳайронман, сизлар қанчалик тез Масиҳнинг иноятли даъватидан юз ўгириб, бошқа бир “Инжил”га сажда қилдингизлар!

Аслида бошқа Инжил йўқ. Фақат баъзилар сизларни чалғитиб, Масиҳ Хушхабарини бузиб кўрсатишни хоҳлайдилар.

Бордию биз ёки ҳатто осмондан бирор фаришта келиб, ўзимиз сизларга ўргатган Инжилдан бошқа бир “хушхабар” келтирса, лаънати бўлсин.

Биз олдин ҳам айтган эдик, ҳозир яна айтяпман: агар кимки сизлар қабул қилган Инжилга зид бўлган хабарни тарғиб этса, лаънати бўлсин!

Энди мен инсонлардан мақтов излаяпманми, ёки Худоданми? Наҳотки инсонларга ёқмоқчи бўлсам? Агар мен ҳали ҳам инсонларга ёқмоқчи бўлганимда эди, Масиҳнинг қули бўлолмас эдим!

Эй биродарлар, сизларга эълон қилмоқдаман: мен тарғиб этаётган Инжил инсон ижоди эмас.

Чунки мен уни инсондан қабул қилмаганман ва ҳеч кимдан таълим олмаганман; балки Исо Масиҳдан ваҳий олганман.

Менинг яҳудий динида кечган илгариги ҳаётим ҳақида эшитгансизлар; Худонинг умматига ҳаддан ташқари жабр-зулм қилиб, уни вайрон қилар эдим.

Қавмимдан бўлган кўп тенгдошларимга қараганда, яҳудийликда хийла муваффақият қозонган эдим, ота-боболарим урф-одатларига ўта жонкуяр эдим.

Аммо Худо мурувват қилиб, онам қорнидаёқ мени танлаган, Ўз инояти билан мени даъват этган эди.

Мен дунё халқлари орасида Худо Ўғлининг Хушхабарини тарғиб қилишим учун, Худо Ўз вақтида Ўғлини менга зоҳир қилди. Шунда мен дарҳол одамзод билан маслаҳатлашмадим,

ўзимдан илғор ҳаворийларни кўргани Қуддусга бормадим. Балки Арабистонга кетиб, кейин яна Дамашққа қайтдим.

Сўнгра, уч йилдан кейин, Бутрус билан танишмоқ учун Қуддусга бордим ва унинг ёнида ўн беш кун бўлдим.

Лекин Раббимиз Исонинг укаси Ёқубдан бошқа ҳаворийларнинг ҳеч бирини кўрмадим.

Мен сизларга нима ёзаётган бўлсам, Худо шоҳид, ёлғон эмас.

Ундан сўнг Сурия ва Киликия мамлакатларига бордим.

Яҳудия ўлкасидаги Масиҳ жамоатлари эса мени шахсан танимас эдилар.

Улар фақат: у бир вақтлар бизларга жабр-зулм қилиб юрган киши эди, энди илгари илдизи билан қуритмоқчи бўлган имонни ўзи тарғиб қилмоқда, деган гапларни эшитар,

мен учун Худони улуғлар эдилар.