Ны́нѣ бо человѣ́ки препира́ю, или́ Бо́га, или́ ищу́ человѣ́комъ угожда́ти? А́ще бо бы́хъ еще́ человѣ́комъ угожда́лъ, Христо́въ ра́бъ не бы́хъ у́бо бы́лъ.

[Зач. 200.] Сказу́ю же ва́мъ, бра́тiе, Благовѣствова́нiе благовѣще́нное от мене́, я́ко нѣ́сть по человѣ́ку:

ни бо а́зъ от человѣ́ка прiя́хъ е́, ниже́ научи́хся, но явле́нiемъ Иису́съ Христо́вымъ.

Слы́шасте бо мое́ житiе́ иногда́ въ Жидо́вствѣ, я́ко по премно́гу гони́хъ Це́рковь Бо́жiю и разруша́хъ ю́,

и преспѣва́хъ въ Жидо́вствѣ па́че мно́гихъ све́рстникъ мои́хъ въ ро́дѣ мое́мъ, и́злиха ревни́тель сы́й оте́ческихъ мои́хъ преда́нiй.

Егда́ же благоволи́ Бо́гъ, избра́вый мя́ от чре́ва ма́тере моея́ и призва́вый благода́тiю Свое́ю,

яви́ти Сы́на Своего́ во мнѣ́, да благовѣству́ю Его́ во язы́цѣхъ, а́бiе не приложи́хся пло́ти и кро́ви,

ни взыдо́хъ во Иерусали́мъ къ пе́рвѣйшымъ мене́ апо́столомъ, но идо́хъ во Араві́ю и па́ки возврати́хся въ Дама́скъ.

Пото́мъ же по трiе́хъ лѣ́тѣхъ взыдо́хъ во Иерусали́мъ согля́дати Петра́, и пребы́хъ у него́ дні́й пятьна́десять.

Ино́го же от апо́столъ не ви́дѣхъ, то́кмо Иа́кова бра́та Госпо́дня.

А я́же пишу́ ва́мъ, се́ предъ Бо́гомъ, я́ко не лгу́.

Пото́мъ же прiидо́хъ въ страны́ Си́рскiя и Килики́йскiя.

Бѣ́хъ же не зна́емь лице́мъ це́рквамъ Иуде́йскимъ, я́же о Христѣ́,

то́чiю же слы́шаще бя́ху, я́ко гоня́й на́съ иногда́, ны́нѣ благовѣству́етъ вѣ́ру, ю́же иногда́ разруша́ше:

и сла́вляху о мнѣ́ Бо́га.

Грузинский

პავლე მოციქული, არა კაცთაგან და არც კაცის მიერ, არამედ იესო ქრისტეს და მამა ღვთის მიერ, რომელმაც მკვდრეთით აღადგინა იგი,

და ჩემთან მყოფი ყველა ძმა — გალატიის ეკლესიებს:

მადლი თქვენ და მშვიდობა ჩემი მამა ღმერთისა და უფალ იესო ქრისტესაგან,

რომელმაც თავისი თავი გადასცა ჩვენი ცოდვებისათვის, რათა ვეხსენით ახლანდელი ბოროტი საუკუნისაგან ჩვენი მამა ღვთის ნებით,

რომელსაც ეკუთვნის დიდება უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.

მიკვირს, რომ ასე მალე გადადიხართ სხვა სახარებაზე იმისგან, რომელმაც მოგიწოდათ ქრისტეს მადლით.

არ არსებობს სხვა, მაგრამ არსებობენ ადამიანები, რომელთაც არეულობა შეაქვთ თქვენში და სურთ დაამახინჯონ ქრისტეს სახარება.

მაგრამ თუნდაც ჩვენ ან ანგელოზმა ზეციდან გახაროთ არა ის, რასაც ჩვენ გახარებდით, შეჩვენებული იყოს იგი.

როგორც უკვე ვთქვით, ახლა კვლავ ვამბობ: თუ ვინმემ გახაროთ თქვენ არა ის, რაც მიიღეთ, შეჩვენებული იყოს.

ახლა ადამიანებს ვარწმუნებ თუ ღმერთს? ან იქნებ ვცდილობ ადამიანებს ვაამო? აქამდე ისევ ადამიანებს რომ ვაამებდე, ქრისტეს მონა აღარ ვიქნებოდი.

ხოლო გაუწყებთ თქვენ, ძმებო, რომ სახარება, რომელსაც ვახარებდი, არ არის კაცთმიერი.

ვინაიდან მეც არ მიმიღია და არ მისწავლია იგი კაცისაგან, არამედ იესო ქრისტეს გამოცხადებით.

რადგან გსმენიათ თქვენ ჩემი წინანდელი მიმოსვლა იუდეველობაში, რომ მე სასტიკად ვდევნიდი ღვთის ეკლესიას და ვარბევდი მას.

აღვემატებოდი იუდეველობაში მრავალ ჩემს ტოლს ჩემს ტომში, ვინაიდან ჩემი მამების გადმოცემების მოშურნე ვიყავი მეტისმეტად.

ხოლო როცა კეთილინება ღმერთმა, რომელმაც გამომარჩია დედის საშოდან და მომიწოდა თავისი მადლით,

გამოეცხადებინა ჩემში თავისი ძე, რომ მეხარებინა იგი წარმართთათვის, მყისვე როდი დავეთათბირე ხორცსა და სისხლს.

არც იერუსალიმში ავსულვარ ჩემს წინამორბედ მოციქულებთან, არამედ არაბეთში წავედი და კვლავ დავბრუნდი დამასკოს.

მერე, სამი წლის შემდეგ, ავედი იერუსალიმში პეტრეს სანახავად და თხუთმეტი დღე დავყავი მასთან.

სხვა მოციქულთაგან არავინ მინახავს, გარდა უფლის ძმის, იაკობისა.

ხოლო რასაც მე თქვენ გწერთ, მართალია, და არ ვცრუობ ღვთის წინაშე.

ამის შემდეგ წავედი სირიისა და კილიკიის ქვეყნებში.

მაგრამ იუდეაში ქრისტეს ეკლესიებისათვის პირადად არ ვიყავი ცნობილი.

მხოლოდ ის გაეგონათ, რომ კაცი, რომელიც ოდესღაც გვდევნიდა, ახლა ახარებს იმ სარწმუნეობას, რომელსაც წინათ ებრძოდაო,

და ადიდებდნენ ღმერთს ჩემს გამო.

Английский (NKJV)

Языки

Paul, an apostle (not from men nor through man, but through Jesus Christ and God the Father who raised Him from the dead),

and all the brethren who are with me, To the churches of Galatia:

Grace to you and peace from God the Father and our Lord Jesus Christ,

who gave Himself for our sins, that He might deliver us from this present evil age, according to the will of our God and Father,

to whom be glory forever and ever. Amen.

I marvel that you are turning away so soon from Him who called you in the grace of Christ, to a different gospel,

which is not another; but there are some who trouble you and want to pervert the gospel of Christ.

But even if we, or an angel from heaven, preach any other gospel to you than what we have preached to you, let him be accursed.

As we have said before, so now I say again, if anyone preaches any other gospel to you than what you have received, let him be accursed.

For do I now persuade men, or God? Or do I seek to please men? For if I still pleased men, I would not be a bondservant of Christ.

But I make known to you, brethren, that the gospel which was preached by me is not according to man.

For I neither received it from man, nor was I taught it, but it came through the revelation of Jesus Christ.

For you have heard of my former conduct in Judaism, how I persecuted the church of God beyond measure and tried to destroy it.

And I advanced in Judaism beyond many of my contemporaries in my own nation, being more exceedingly zealous for the traditions of my fathers.

But when it pleased God, who separated me from my motheŕs womb and called me through His grace,

to reveal His Son in me, that I might preach Him among the Gentiles, I did not immediately confer with flesh and blood,

nor did I go up to Jerusalem to those who were apostles before me; but I went to Arabia, and returned again to Damascus.

Then after three years I went up to Jerusalem to see Peter, and remained with him fifteen days.

But I saw none of the other apostles except James, the Lord́s brother.

(Now concerning the things which I write to you, indeed, before God, I do not lie.)

Afterward I went into the regions of Syria and Cilicia.

And I was unknown by face to the churches of Judea which were in Christ.

But they were hearing only, «He who formerly persecuted us now preaches the faith which he once tried to destroy.»

And they glorified God in me.