Евангелие от Иоанна, глава 3 (Ин.3) на церковнославянском (русскими буквами), белорусском языках в параллельном переводе

се́й прiи́де ко Иису́су но́щiю, и рече́ Ему́: Равви́, вѣ́мъ, я́ко от Бо́га прише́лъ еси́ Учи́тель: никто́же бо мо́жетъ зна́менiй си́хъ твори́ти, я́же Ты́ твори́ши, а́ще не бу́детъ Бо́гъ съ ни́мъ.

Отвѣща́ Иису́съ и рече́ ему́: ами́нь, ами́нь глаго́лю тебѣ́: а́ще кто́ не роди́тся свы́ше, не мо́жетъ ви́дѣти Ца́рствiя Бо́жiя.

Глаго́ла къ Нему́ Никоди́мъ: ка́ко мо́жетъ человѣ́къ роди́тися ста́ръ сы́й? Еда́ мо́жетъ второ́е вни́ти во утро́бу ма́тере своея́ и роди́тися?

Отвѣща́ Иису́съ: ами́нь, ами́нь глаго́лю тебѣ́: а́ще кто́ не роди́тся водо́ю и Ду́хомъ, не мо́жетъ вни́ти во Ца́рствiе Бо́жiе:

рожде́нное от пло́ти пло́ть е́сть, и рожде́нное от Ду́ха ду́хъ е́сть.

Не диви́ся, я́ко рѣ́хъ ти́: подоба́етъ ва́мъ роди́тися свы́ше.

Ду́хъ, идѣ́же хо́щетъ, ды́шетъ, и гла́съ его́ слы́шиши, но не вѣ́си, отку́ду прихо́дитъ и ка́мо и́детъ: та́ко е́сть вся́къ [человѣ́къ] рожде́нный от Ду́ха.

Отвѣща́ Никоди́мъ и рече́ Ему́: ка́ко мо́гутъ сiя́ бы́ти?

Отвѣща́ Иису́съ и рече́ ему́: ты́ еси́ учи́тель Изра́илевъ, и си́хъ ли не вѣ́си?

Ами́нь, ами́нь глаго́лю тебѣ́, я́ко, е́же вѣ́мы, глаго́лемъ, и, е́же ви́дѣхомъ, свидѣ́телствуемъ, и свидѣ́телства На́шего не прiе́млете:

а́ще земна́я реко́хъ ва́мъ, и не вѣ́руете: ка́ко, а́ще реку́ ва́мъ небе́сная, увѣ́руете?

[Зач. 9.] И никто́же взы́де на небо, то́кмо сше́дый съ небесе́ Сы́нъ Человѣ́ческiй, сы́й на небеси́:

и я́коже Моисе́й вознесе́ змiю́ въ пусты́ни, та́ко подоба́етъ вознести́ся Сы́ну Человѣ́ческому,

да вся́къ вѣ́руяй въ О́нь не поги́бнетъ, но и́мать живо́тъ вѣ́чный.

[Зач. 10.] Та́ко бо возлюби́ Бо́гъ мíръ, я́ко и Сы́на Своего́ Единоро́днаго да́лъ е́сть, да вся́къ вѣ́руяй въ О́нь не поги́бнетъ, но и́мать живо́тъ вѣ́чный.

Не посла́ бо Бо́гъ Сы́на Своего́ въ мíръ, да су́дитъ мíрови, но да спасе́тся И́мъ мíръ.

Вѣ́руяй въ О́нь не бу́детъ {нѣ́сть} осужде́нъ: а не вѣ́руяй уже́ осужде́нъ е́сть, я́ко не вѣ́рова во и́мя Единоро́днаго Сы́на Бо́жiя.

Се́й же е́сть су́дъ, я́ко свѣ́тъ прiи́де въ мíръ, и возлюби́ша человѣ́цы па́че тму́, не́же свѣ́тъ: бѣ́ша бо и́хъ дѣла́ зла́.

Вся́къ бо дѣ́лаяй зла́я ненави́дитъ свѣ́та и не прихо́дитъ къ свѣ́ту, да не облича́тся дѣла́ его́, я́ко лука́ва су́ть:

творя́й же и́стину гряде́тъ къ свѣ́ту, да я́вятся дѣла́ его́, я́ко о Бо́зѣ су́ть содѣ́лана.

[Зач. 11.] По си́хъ [же] прiи́де Иису́съ и ученицы́ Его́ въ Жидо́вскую зе́млю: и ту́ живя́ше съ ни́ми, и креща́ше.

Бѣ́ же Иоа́ннъ крестя́ во Ено́нѣ бли́зъ Сали́ма, я́ко во́ды мно́ги бя́ху ту́: и прихожда́ху и креща́хуся:

не у́ бо бѣ́ всажде́нъ въ темни́цу Иоа́ннъ.

Бы́сть же стяза́нiе от учени́къ Иоа́нновыхъ со Иуде́и о очище́нiи:

и прiидо́ша ко Иоа́нну, и реко́ша ему́: равви́, И́же бѣ́ съ тобо́ю объ о́нъ по́лъ Иорда́на, Ему́же ты́ свидѣ́телствовалъ еси́, се́ Се́й креща́етъ, и вси́ гряду́тъ къ Нему́.

Отвѣща́ Иоа́ннъ и рече́: не мо́жетъ человѣ́къ прiима́ти ничесо́же, а́ще не бу́детъ дано́ ему́ съ небесе́.

Вы́ са́ми мнѣ́ свидѣ́телствуете, я́ко рѣ́хъ: нѣ́смь а́зъ Христо́съ, но я́ко по́сланъ е́смь предъ Ни́мъ.

Имѣ́яй невѣ́сту жени́хъ е́сть: а дру́гъ женихо́въ, стоя́ и послу́шая его́, ра́достiю ра́дуется за гла́съ женихо́въ: сiя́ у́бо ра́дость моя́ испо́лнися:

о́ному подоба́етъ расти́, мнѣ́ же ма́литися.

Гряды́й свы́ше надъ всѣ́ми е́сть: сы́й от земли́, от земли́ е́сть, и от земли́ глаго́летъ: Гряды́й съ небесе́ надъ всѣ́ми е́сть:

и е́же ви́дѣ и слы́ша, сiе́ свидѣ́телствуетъ: и свидѣ́телства Его́ никто́же прiе́млетъ.

Прiе́мый Его́ свидѣ́телство вѣ́рова {утверди́} я́ко Бо́гъ и́стиненъ е́сть.

Его́же бо посла́ Бо́гъ, глаго́лы Бо́жiя глаго́летъ: не въ мѣ́ру бо Бо́гъ дае́тъ Ду́ха.

Оте́цъ [бо] лю́битъ Сы́на, и вся́ даде́ въ ру́цѣ Его́.

Вѣ́руяй въ Сы́на и́мать живо́тъ вѣ́чный: а и́же не вѣ́руетъ въ Сы́на, не у́зритъ живота́, но гнѣ́въ Бо́жiй пребыва́етъ на не́мъ.

Белорусский

Языки

Быў жа чалавек з фарысеяў, імя́ яму Нікадзíм, начальнік Іудзейскі;

ён прыйшоў да Іісуса ўначы́ і сказаў Яму: Раввí! мы ведаем, што Ты Вучыцель, Які прыйшоў ад Бога, бо ніхто не можа твары́ць такіх цу́даў, якія Ты тво́рыш, калі Бог не будзе з ім.

У адказ Іісус сказаў яму: праўду, праўду кажу табе: калі хто не наро́дзіцца звыш, не можа ўба́чыць Царства Божага.

Кажа Яму Нікадзíм: як можа чалавек нарадзíцца, калі ён стары́? хіба́ можа ён другі раз увайсці ва ўло́нне маці сваёй і нарадзíцца?

Адказаў Іісус: праўду, праўду кажу табе: калі хто не наро́дзіцца ад вады і Духа, не можа ўвайсці ў Царства Божае:

наро́джанае ад плоці ёсць плоць, а наро́джанае ад Духа ёсць дух.

Не здзіўля́йся, што Я сказаў табе: “трэба вам нарадзíцца звыш”.

Вецер вее, дзе хоча , і голас яго чуеш, а не ведаеш, адкуль прыхо́дзіць і куды адыхо́дзіць; так і з кожным наро́джаным ад Духа.

Тады Нікадзíм сказаў Яму: як гэта можа быць?

У адказ Іісус сказаў яму: ты вучыцель Ізра́ілеў, і гэтага не ведаеш?

Праўду, праўду кажу табе: што́ Мы ведаем, пра тое гаворым, і што́ бачылі, пра тое све́дчым, і вы све́дчання Нашага не прыма́еце;

калі Я пра зямное сказаў вам, і вы не верыце, як паверыце, калі скажу вам пра нябеснае?

Ніxто не ўзыхо́дзіў на неба, толькі Сын Чалавечы, Які, бу́дучы на небе, сышоў з неба;

і, як Маісей узняў зме́я ў пустыні, так нале́жыць быць узня́тым Сыну Чалавечаму,

каб кожны, хто ве́руе ў Яго, не загінуў, але меў жыццё вечнае.

Бо так узлюбíў Бог свет, што Сына Свайго Адзінароднага даў, каб кожны, хто ве́руе ў Яго, не загíнуў, але меў жыццё вечнае;

бо не паслаў Бог Сына Свайго ў свет, каб судзíць свет, але каб свет быў спасёны праз Яго;

хто ве́руе ў Яго, не будзе асу́джаны, а хто не ве́руе, той ужо асу́джаны, бо не ўве́раваў у імя́ Адзінароднага Сына Божага.

А суд у тым, што святло прыйшло ў свет, але палюбíлі людзі це́мру больш за святло, бо ўчынкі іx былí ліхíя;

бо кожны, хто робіць зло, той ненавíдзіць святло і не ідзе да святла, каб не былí вы́крыты ўчы́нкі яго, бо яны ліхíя;

а хто робіць па праўдзе, той ідзе да святла, каб вы́явіліся ўчы́нкі яго, бо яны ў Богу зро́блены.

Пасля гэтага прыйшоў Іісус і вучні Яго ў Іудзейскую зямлю́; і там Ён жыў з імі і хрысцíў.

Іаан жа таксама хрысцíў у Эно́не, недалёка ад Салíма, бо там было́ многа вады, і прыхо́дзілі туды і хрысцíліся;

таму што не быў яшчэ паса́джаны ў цямнíцу Іаан.

І ўзнíкла спрэ́чка ў вучняў Іаанавых з Іудзеямі пра ачышчэ́нне;

і прыйшлі да Іаана і сказалі яму: раввí! Той, Хто быў з табою на тым баку́ Іардана і пра Каго ты све́дчыў, вось, Ён хры́сціць, і ўсе ідуць да Яго.

У адказ Іаан сказаў: не можа чалавек нічога браць на сябе, калі не будзе да́дзена яму з неба.

Вы самі мне све́дчыце, што я сказаў: “я не Хрыстос, але я пасла́ны перад Ім”.

Хто ма́е нявесту, той жаніx, а друг жаніха, які стаіць і слухае яго, ра́дасцю ра́дуецца, чу́ючы голас жаніxа; гэтая вось ра́дасць мая спо́ўнілася;

Яму нале́жыць узраста́ць, а мне ме́ншаць.

Хто прыхо́дзіць з вышынí, Той над усімі, а хто ад зямлí, той зямны́ і па-зямному гаво́рыць; Хто прыхо́дзіць з неба, Той над усімі,

і што Ён бачыў і чуў, пра тое све́дчыць, ды све́дчання Яго ніхто не прыма́е;

хто прыня́ў Яго све́дчанне, той сцве́рдзіў, што Бог íсцінны.

Бо Той, Каго паслаў Бог, словы Божыя гаворыць, таму што не ме́раю дае Бог Духа.

Бо Айцец лю́біць Сына і ўсё даў у руку́ Яго.

Хто ве́руе ў Сына, той ма́е жыццё вечнае, а хто не ве́руе ў Сына, той не ўбачыць жыцця́, але гнеў Божы застае́цца на ім.

От Иоа́нна, Глава 3