Скрыть
27:3
27:4
27:6
27:7
27:10
27:13
27:14
27:15
27:16
27:18
27:19
27:21
27:22
27:23
27:24
27:25
27:27
27:28
27:29
27:30
27:31
27:32
27:36
27:41
27:42
27:44
27:47
27:49
27:50
27:52
27:53
27:54
27:55
27:56
27:58
27:59
27:60
27:61
27:62
27:63
27:64
27:65
27:66
Синодальный
1 Суд Пилата; конец Иуды. 27 Багряница и терновый венец; распятие; 38 насмешки над Иисусом Христом; 45 возгласы с Креста; Его смерть; 57 погребение. 62 Охрана гроба.
[Зач. 110.] Когда же настало утро, все первосвященники и старейшины народа имели совещание об Иисусе, чтобы предать Его смерти;
и, связав Его, отвели и предали Его Понтию Пилату, правителю.
[Зач. 111.] Тогда Иуда, предавший Его, увидев, что Он осужден, и, раскаявшись, возвратил тридцать сребреников первосвященникам и старейшинам,
говоря: согрешил я, предав кровь невинную. Они же сказали ему: что́ нам до того? смотри сам.
И, бросив сребреники в храме, он вышел, пошел и удавился.
Первосвященники, взяв сребреники, сказали: непозволительно положить их в сокровищницу церковную, потому что это цена крови.
Сделав же совещание, купили на них землю горшечника, для погребения странников;
посему и называется земля та «землею крови» до сего дня.
Тогда сбылось реченное через пророка Иеремию, который говорит: и взяли тридцать сребреников, цену Оцененного, Которого оценили сыны Израиля,
и дали их за землю горшечника, как сказал мне Господь.
Иисус же стал пред правителем. И спросил Его правитель: Ты Царь Иудейский? Иисус сказал ему: ты говоришь.
И когда обвиняли Его первосвященники и старейшины, Он ничего не отвечал.
Тогда говорит Ему Пилат: не слышишь, сколько свидетельствуют против Тебя?
И не отвечал ему ни на одно слово, так что правитель весьма дивился.
На праздник же Пасхи правитель имел обычай отпускать народу одного узника, которого хотели.
Был тогда у них известный узник, называемый Варавва;
итак, когда собрались они, сказал им Пилат: кого хотите, чтобы я отпустил вам: Варавву, или Иисуса, называемого Христом?
ибо знал, что предали Его из зависти.
Между тем, как сидел он на судейском месте, жена его послала ему сказать: не делай ничего Праведнику Тому, потому что я ныне во сне много пострадала за Него.
Но первосвященники и старейшины возбудили народ просить Варавву, а Иисуса погубить.
Тогда правитель спросил их: кого из двух хотите, чтобы я отпустил вам? Они сказали: Варавву.
Пилат говорит им: что́ же я сделаю Иисусу, называемому Христом? Говорят ему все: да будет распят.
Правитель сказал: какое же зло сделал Он? Но они еще сильнее кричали: да будет распят.
Пилат, видя, что ничто не помогает, но смятение увеличивается, взял воды и умыл руки перед народом, и сказал: невиновен я в крови Праведника Сего; смотрите вы.
И, отвечая, весь народ сказал: кровь Его на нас и на детях наших.
Тогда отпустил им Варавву, а Иисуса, бив, предал на распятие.
[Зач. 112.] Тогда воины правителя, взяв Иисуса в преторию*, собрали на Него весь полк //*Судилище преторское.
и, раздев Его, надели на Него багряницу;
и, сплетши венец из терна, возложили Ему на голову и дали Ему в правую руку трость; и, становясь пред Ним на колени, насмехались над Ним, говоря: радуйся, Царь Иудейский!
и плевали на Него и, взяв трость, били Его по голове.
И когда насмеялись над Ним, сняли с Него багряницу, и одели Его в одежды Его, и повели Его на распятие.
Выходя, они встретили одного Киринеянина, по имени Симона; сего заставили нести крест Его.
[Зач. 113.] И, придя на место, называемое Голгофа, что значит: Лобное место,
дали Ему пить уксуса, смешанного с желчью; и, отведав, не хотел пить.
Распявшие же Его делили одежды Его, бросая жребий;
и, сидя, стерегли Его там;
и поставили над головою Его надпись, означающую вину Его: Сей есть Иисус, Царь Иудейский.
Тогда распяты с Ним два разбойника: один по правую сторону, а другой по левую.
Проходящие же злословили Его, кивая головами своими
и говоря: Разрушающий храм и в три дня Созидающий! спаси Себя Самого; если Ты Сын Божий, сойди с креста.
Подобно и первосвященники с книжниками и старейшинами и фарисеями, насмехаясь, говорили:
других спасал, а Себя Самого не может спасти; если Он Царь Израилев, пусть теперь сойдет с креста, и уверуем в Него;
уповал на Бога; пусть теперь избавит Его, если Он угоден Ему. Ибо Он сказал: Я Божий Сын.
Также и разбойники, распятые с Ним, поносили Его.
От шестого же часа тьма была по всей земле до часа девятого;
а около девятого часа возопил Иисус громким голосом: Или́, Или́! лама́ савахфани́? то есть: Боже Мой, Боже Мой! для чего Ты Меня оставил?
Некоторые из стоявших там, слыша это, говорили: Илию зовет Он.
И тотчас побежал один из них, взял губку, наполнил уксусом и, наложи́в на трость, давал Ему пить;
а другие говорили: постой, посмотрим, придет ли Илия спасти Его.
Иисус же, опять возопив громким голосом, испустил дух.
И вот, завеса в храме раздралась надвое, сверху донизу; и земля потряслась; и камни расселись;
и гробы отверзлись; и многие тела усопших святых воскресли
и, выйдя из гробов по воскресении Его, вошли во святой град и явились многим.
Сотник же и те, которые с ним стерегли Иисуса, видя землетрясение и все бывшее, устрашились весьма и говорили: воистину Он был Сын Божий.
Там были также и смотрели издали многие женщины, которые следовали за Иисусом из Галилеи, служа Ему;
между ними были Мария Магдалина и Мария, мать Иакова и Иосии, и мать сыновей Зеведеевых.
Когда же настал вечер, пришел богатый человек из Аримафеи, именем Иосиф, который также учился у Иисуса;
он, придя к Пилату, просил тела Иисусова. Тогда Пилат приказал отдать тело;
и, взяв тело, Иосиф обвил его чистою плащаницею* //*Полотном.
и положил его в новом своем гробе, который высек он в скале; и, привалив большой камень к двери гроба, удалился.
Была же там Мария Магдалина и другая Мария, которые сидели против гроба.
[Зач. 114.] На другой день, который следует за пятницею, собрались первосвященники и фарисеи к Пилату
и говорили: господин! Мы вспомнили, что обманщик Тот, еще будучи в живых, сказал: после трех дней воскресну;
итак, прикажи охранять гроб до третьего дня, чтобы ученики Его, придя ночью, не украли Его и не сказали народу: воскрес из мертвых; и будет последний обман хуже первого.
Пилат сказал им: имеете стражу; пойдите, охраняйте, как знаете.
Они пошли и поставили у гроба стражу, и приложили к камню печать.
Эртењ менен бардык башкы ыйык кызмат кылуучулар менен аксакалдар чогулуп, Ыйсаны љлєм жазасына тартуу єчєн, кењешме љткљрєштє.
Алар Аны байлап алып, башкаруучу Понтий Пилатка алып барышты.
Ыйсага чыккынчылык кылган Жєйєт Анын айыпталганын кљргљндљ љкєнєп, отуз кємєш тыйынды башкы ыйык кызмат кылуучулар менен аксакалдарга кайта алып келди да:
«Кєнљљсєз кандын тљгєлєшєнљ себепкер болуп, кєнљљ кетирдим», – деди. Алар: «Биздин ишибиз эмне! Љзєњ бил», – деп коюшту.
Жєйєт кємєш тыйындарды ийбадатканага ыргытып жиберип, ал жерден чыкты да, барып, асынып љлдє.
Башкы ыйык кызмат кылуучулар тыйындарды жыйнап алып: «Бул – кандын наркы. Муну ийбадаткананын казынасына салууга болбойт», – дешти.
Љз ара акылдашышты да, бљтљн жерликтердин сљљгєн коюу єчєн, ал тыйынга карапачынын жерин сатып алышты.
Ошондон улам ал жер бєгєнкє кєнгљ чейин «Кандуу талаа» деп аталат.
Ошондо Жеремия пайгамбардын «Алар ысрайылдыктардын Аны баалаган баасын – отуз кємєш тыйынды алып,
Тењир мага айткандай, карапачынын жерин сатып алышты» деп айткан сљзє аткарылды.
Ыйса башкаруучунун алдында турду. Пилат Андан: «Сен жєйєттљрдєн Падышасысыњбы?» – деп сурады. «Љзєњ айтып турасыњ», – деди Ыйса.
Айыптап жаткан башкы ыйык кызмат кылуучулар менен аксакалдарга Ыйса такыр жооп берген жок.
Ошондо Пилат Ага мындай деди: «Сага каршы кандай кєбљлљндєрєєлљрдє айтып жатышканын угуп жатасыњбы?»
Бирок Ыйса анын бир да сљзєнљ жооп берген жок. Пилат буга аябай тањ калды.
Пасах майрамы сайын эл каалаган бир туткунду боштондукка чыгарууну башкаруучу адат кылып алган эле.
Ошол учурда тєрмљдљ Барабба деген, атагы чыккан бир туткун бар болчу.
Баары чогулганда, Пилат мындай деди: «Кимди бошотушумду каалайсыњар, Бараббаныбы же Машайак аталган Ыйсаныбы?»
Анткени Аны кљрљ албастыктан улам кармап беришкенин Пилат билчє.
Пилат сот тагында отурганда, аялынан «Ал адил Адамга тие кљрбљ, анткени мен тєндљ тєшємдљ Ал єчєн аябай кыйналып чыктым» деген кабар келди.
Ошол учурда башкы ыйык кызмат кылуучулар менен аксакалдар: «Бараббаны сурагыла, Ыйса љлєм жазасына тартылсын», – деп, элди кљндєрєп жатышты.
Пилат алардан: «Экљљнєн кимисин бошотуп берєємдє каалайсыњар?» – деп сурады. «Бараббаны», – дешти алар.
«Анда Машайак аталган Ыйсаны эмне кылайын?» деген Пилатка баары бир ооздон: «Ал айкаш жыгачка кадалсын!» – деп жооп беришти.
Башкаруучу: «Ал кандай жаман иш кылды эле?» – десе, алар: «Кадалсын!» – деп, ого бетер катуу кыйкырышты.
Эч нерсе жардам бербестигин, тескерисинче, ызы-чуу кєчљп баратканын кљргљн Пилат суу алып, элдин алдында колун жууду да, мындай деди: «Бул адил Адамдын каны єчєн Мен кєнљљлєє эмесмин. Љзєњљр билгиле».
Элдин баары: «Анын каны биздин жана биздин балдарыбыздын мойнунда болсун», – деп жооп беришти.
Ошондо Пилат аларга Бараббаны бошотуп берди. Ыйсаны болсо камчы менен сабаткандан кийин, айкаш жыгачка кадатуу єчєн, аскерлердин колуна тапшырды.
Башкаруучунун аскерлери Ыйсаны падыша сарайына алып келишти да, бєт аскер бљлєгєн Анын тегерегине чогултушту.
Ыйсанын кийимин чечип алып, падышалар кийєєчє кочкул кызыл чапан кийгизишти.
Тикенектен таажы љрєп, башына кийгизип, оњ колуна таяк карматышты да, алдына тизе бєгєп: «Салам, жєйєттљрдєн Падышасы!» – деп келекелешти.
Ага тєкєрєштє, чыбык менен башка чапкылашты.
Келекелешкенден кийин, Андан падышалар кийєєчє кочкул кызыл чапанды чечип алып, Љз кийимин кийгизишти. Анан Аны айкаш жыгачка кадоо єчєн алып жљнљштє.
Жолдо алар киренеялык Шымон деген адамды учуратып, Ыйсанын айкаш жыгачын мажбурлап кљтљртєп коюшту.
Ошентип, алар Голгофа деген жерге келишти. Эврей тилиндеги бул сљз «Баш сљљгє» деп которулат.
Ага љт кошулган шарап беришти. Ал анын даамын татып кљрєп, ичпей койду.
Аны айкаш жыгачка кадап коюшкандан кийин, кийимдери єчєн љкчљмљ таш ыргытып, љз ара бљлєп алышты.
Андан кийин ошол жерге отуруп, Аны кєзљтєштє.
Баш жагына «Бул – жєйєттљрдєн Падышасы Ыйса» деп жазылган, Анын айыбын кљрсљткљн тактайчаны илип коюшту.
Ыйсанын жанына эки кылмышкер да айкаш жыгачка кадалды: бири Анын оњ жагына, бири сол жагына.
Ал жерден љтєп бара жаткандар баштарын чайкап:
«Ии, ийбадаткананы бузуп, єч кєндљ Тургузуучу! Эгерде Кудайдын Уулу болсоњ, куткар Љзєњдє! Тєш айкаш жыгачтан!» – деп, тилдеп жатышты.
Башкы ыйык кызмат кылуучулар да мыйзам окутуучулар жана аксакалдар менен бирге Аны мындай деп шылдыњдашты:
«Башкаларды куткарды, Љзєн болсо куткара албайт! Эгерде Ал Ысрайылдын Падышасы болсо, айкаш жыгачтан тєшсєн, ошондо биз Ага ишенели.
Ал Кудайдан ємєттљнчє эмес беле. Эгерде Ал Кудайга жакса, Кудай Аны куткарып алсын. Анткени Ал: “Кудайдын Уулумун”, – дебеди беле».
Анын жанындагы айкаш жыгачтарга кадалган кылмышкерлер да Аны тилдеп жатышты.
Алтынчы сааттан тогузунчу саатка чейин бєт жерди карањгылык басып турду.
Тогузунчу саат чамасында Ыйса: «Эли, Эли, лама шабактани?» – деп, катуу кыйкырды. Бул «Кудайым ай, Кудайым ай! Мени эмнеге жалгыз калтырдыњ?» деп которулат.
Ал жерде тургандардын кээ бирљљлљрє муну укканда: «Ал Илиясты чакырып жатат», – дешти.
Алардын бири дароо жєгєрєп барып, соргуч алып келди. Аны ачуу ичимдикке малып, таяктын учуна илип, Ыйсанын оозуна жакындатты.
Кээ бирљљлљр болсо: «Коё тур, Илияс келип, Аны куткарар бекен, кљрљлє», – деп жатышты.
Ыйса дагы бир ирет єнєн катуу чыгарып, жан берди.
Ошол учурда ийбадаткананын кљшљгљсє жогорудан ылдый айрылып, экиге бљлєнєп калды. Жер титиреп, аскалар жарылды.
Мєрзљлљр ачылып, ыйык маркумдар тирилишти.
Алар мєрзљлљрєнљн чыгып, Ыйса тирилгенден кийин, ыйык шаарга кирип, кљп адамдарга кљрєнєштє.
Жєз башы менен бирге Ыйсаны кєзљткљн аскерлер жер титирљљнє, болуп жаткан окуяларды кљрєшкљндљ, єрљйлљрє учуп: «Бул чын эле Кудайдын Уулу болчу», – дешти.
Ал жерде Галилеядан бери Ыйсага кызмат кылып ээрчип келген аялдар да бар эле. Алар алыстан карап турушту.
Алардын арасында магдалалык Мариям, Жакып менен Жусуптун энеси Мариям жана Зебедей уулдарынын энеси бар болчу.
Кеч киргенде, ариматаялык Жусуп деген бир бай адам келди. Ал да Ыйсанын шакирттеринен эле.
Ал Пилатка келип, Ыйсанын сљљгєн сурады. Пилат сљљктє берєєнє буйруду.
Жусуп сљљктє алып, таза болотнай менен кепиндеди.
Анан ал аны асканын бооруна оюлган љзєнєн жањы мєрзљсєнљ алып барып койду. Мєрзљнєн оозун бир чоњ ташты тоголотуп келип жапты да, кетип калды.
Магдалалык Мариям менен дагы бир Мариям ошол жерде, мєрзљнєн мањдайында отурушкан.
Эртеси, ишемби кєнє башкы ыйык кызмат кылуучулар менен фарисейлер Пилаттын алдына чогулуп, мындай дешти:
«Мырза! Жанагы алдамчынын тирєє кезинде: “Єч кєндљн кийин тирилем”, – дегени эсибизге тєшєп жатат.
Ошондуктан мєрзљнє єч кєн кайтарууга буйрук бер. Шакирттери тєн жамынып келип, сљљгєн уурдап кетип, элге: “Ал љлєп, кайра тирилди”, – деп айтышпасын. Ошондо бул акыркы калп мурункудан да жаман болот».
Пилат аларга: «Сакчыларды алгыла да, барып, каалаганыњардай кайтарып алгыла», – деп койду.
Алар барып, ташка мљљр басышты да, мєрзљнєн жанына сакчыларды коюшту.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible