If you instruct the brethren in these things, you will be a good minister of Jesus Christ, nourished in the words of faith and of the good doctrine which you have carefully followed.

But reject profane and old wiveś fables, and exercise yourself toward godliness.

For bodily exercise profits a little, but godliness is profitable for all things, having promise of the life that now is and of that which is to come.

This is a faithful saying and worthy of all acceptance.

For to this end we both labor and suffer reproach, because we trust in the living God, who is the Savior of all men, especially of those who believe.

These things command and teach.

Let no one despise your youth, but be an example to the believers in word, in conduct, in love, in spirit, in faith, in purity.

Till I come, give attention to reading, to exhortation, to doctrine.

Do not neglect the gift that is in you, which was given to you by prophecy with the laying on of the hands of the eldership.

Meditate on these things; give yourself entirely to them, that your progress may be evident to all.

Take heed to yourself and to the doctrine. Continue in them, for in doing this you will save both yourself and those who hear you.

Do not rebuke an older man, but exhort him as a father, younger men as brothers,

older women as mothers, younger women as sisters, with all purity.

Honor widows who are really widows.

But if any widow has children or grandchildren, let them first learn to show piety at home and to repay their parents; for this is good and acceptable before God.

Now she who is really a widow, and left alone, trusts in God and continues in supplications and prayers night and day.

But she who lives in pleasure is dead while she lives.

And these things command, that they may be blameless.

But if anyone does not provide for his own, and especially for those of his household, he has denied the faith and is worse than an unbeliever.

Do not let a widow under sixty years old be taken into the number, and not unless she has been the wife of one man,

well reported for good works: if she has brought up children, if she has lodged strangers, if she has washed the saintś feet, if she has relieved the afflicted, if she has diligently followed every good work.

But refuse the younger widows; for when they have begun to grow wanton against Christ, they desire to marry,

having condemnation because they have cast off their first faith.

And besides they learn to be idle, wandering about from house to house, and not only idle but also gossips and busybodies, saying things which they ought not.

Therefore I desire that the younger widows marry, bear children, manage the house, give no opportunity to the adversary to speak reproachfully.

For some have already turned aside after Satan.

If any believing man or woman has widows, let them relieve them, and do not let the church be burdened, that it may relieve those who are really widows.

Let the elders who rule well be counted worthy of double honor, especially those who labor in the word and doctrine.

For the Scripture says, «You shall not muzzle an ox while it treads out the grain,» and, «The laborer is worthy of his wages.»

Do not receive an accusation against an elder except from two or three witnesses.

Those who are sinning rebuke in the presence of all, that the rest also may fear.

I charge you before God and the Lord Jesus Christ and the elect angels that you observe these things without prejudice, doing nothing with partiality.

Do not lay hands on anyone hastily, nor share in other peoplés sins; keep yourself pure.

No longer drink only water, but use a little wine for your stomach́s sake and your frequent infirmities.

Some meńs sins are clearly evident, preceding them to judgment, but those of some men follow later.

Likewise, the good works of some are clearly evident, and those that are otherwise cannot be hidden.

Let as many bondservants as are under the yoke count their own masters worthy of all honor, so that the name of God and His doctrine may not be blasphemed.

And those who have believing masters, let them not despise them because they are brethren, but rather serve them because those who are benefited are believers and beloved. Teach and exhort these things.

If anyone teaches otherwise and does not consent to wholesome words, even the words of our Lord Jesus Christ, and to the doctrine which accords with godliness,

he is proud, knowing nothing, but is obsessed with disputes and arguments over words, from which come envy, strife, reviling, evil suspicions,

useless wranglings of men of corrupt minds and destitute of the truth, who suppose that godliness is a means of gain. From such withdraw yourself.

Now godliness with contentment is great gain.

For we brought nothing into this world, and it is certain we can carry nothing out.

And having food and clothing, with these we shall be content.

But those who desire to be rich fall into temptation and a snare, and into many foolish and harmful lusts which drown men in destruction and perdition.

For the love of money is a root of all kinds of evil, for which some have strayed from the faith in their greediness, and pierced themselves through with many sorrows.

But you, O man of God, flee these things and pursue righteousness, godliness, faith, love, patience, gentleness.

Fight the good fight of faith, lay hold on eternal life, to which you were also called and have confessed the good confession in the presence of many witnesses.

I urge you in the sight of God who gives life to all things, and before Christ Jesus who witnessed the good confession before Pontius Pilate,

that you keep this commandment without spot, blameless until our Lord Jesus Christ́s appearing,

which He will manifest in His own time, He who is the blessed and only Potentate, the King of kings and Lord of lords,

who alone has immortality, dwelling in unapproachable light, whom no man has seen or can see, to whom be honor and everlasting power. Amen.

Command those who are rich in this present age not to be haughty, nor to trust in uncertain riches but in the living God, who gives us richly all things to enjoy.

Let them do good, that they be rich in good works, ready to give, willing to share,

storing up for themselves a good foundation for the time to come, that they may lay hold on eternal life.

O Timothy! Guard what was committed to your trust, avoiding the profane and idle babblings and contradictions of what is falsely called knowledge--

by professing it some have strayed concerning the faith. Grace be with you. Amen.

Церковнославянский (рус)

Ду́хъ же я́вственнѣ глаго́летъ, я́ко въ послѣ́дняя времена́ отсту́пятъ нѣ́цыи от вѣ́ры, вне́млюще духово́мъ ле́стчымъ и уче́ниемъ бѣсо́вскимъ,

въ лицемѣ́рiи лжеслове́сникъ, сожже́нныхъ свое́ю со́вѣстiю,

возбраня́ющихъ жени́тися, удаля́тися от бра́шенъ, я́же Бо́гъ сотвори́ въ снѣде́нiе со благодаре́нiемъ вѣ́рнымъ и позна́вшымъ и́стину.

[Зач. 285А.] Зане́ вся́кое созда́нiе Бо́жiе добро́, и ничто́же отме́тно, со благодаре́нiемъ прiе́млемо,

освяща́ется бо сло́вомъ Бо́жiимъ и моли́твою.

Сiя́ вся́ сказу́я бра́тiи, до́бръ бу́деши служи́тель Иису́са Христа́, пита́емь словесы́ вѣ́ры и до́брымъ уче́нiемъ, ему́же послѣ́довалъ еси́.

Скве́рныхъ же и ба́бiихъ ба́сней отрица́йся, обуча́й же себе́ ко благоче́стiю:

тѣле́сное бо обуче́нiе вма́лѣ е́сть поле́зно, а благоче́стiе на все́ поле́зно е́сть, обѣтова́нiе имѣ́ющее живота́ ны́нѣшняго и гряду́щаго.

[Зач. 285Б.] Вѣ́рно сло́во и вся́каго прiя́тiя досто́йно.

На сiе́ бо и тружда́емся и поноша́еми есмы́, я́ко упова́хомъ на Бо́га жи́ва, И́же е́сть Спаси́тель всѣ́мъ человѣ́комъ, па́че же вѣ́рнымъ.

Завѣщава́й сiя́ и учи́.

Никто́же о ю́ности твое́й да неради́тъ: но о́бразъ бу́ди вѣ́рнымъ сло́вомъ, житiе́мъ, любо́вiю, ду́хомъ, вѣ́рою, чи́стото́ю.

До́ндеже прiиду́, внемли́ чте́нiю, утѣше́нiю, уче́нiю.

Не неради́ о свое́мъ дарова́нiи живу́щемъ въ тебѣ́, е́же дано́ тебѣ́ бы́сть проро́чествомъ съ возложе́нiемъ ру́къ свяще́нничества.

Въ си́хъ поуча́йся, въ си́хъ пребыва́й, [въ си́хъ разумѣва́й,] да преспѣя́нiе твое́ явле́но бу́детъ во всѣ́хъ.

Внима́й себѣ́ и уче́нiю и пребыва́й въ ни́хъ: сiя́ бо творя́, и са́мъ спасе́шися и послу́шающiи тебе́.

[Зач. 285В.] Ста́рцу не твори́ па́кости, но утѣша́й {ста́рца не укоря́й, но умоля́й} я́коже отца́: ю́ношы, я́коже бра́тiю:

ста́рицы, я́коже ма́тери: ю́ныя, я́коже сестры́, со вся́кою чистото́ю.

Вдови́цы чти́ су́щыя и́стинныя вдови́цы.

А́ще же ка́я вдови́ца ча́да или́ вну́чата и́мать, да уча́тся пре́жде сво́й до́мъ благоче́сти́во устро́ити и взае́мъ воздая́ти роди́телемъ: сiе́ бо е́сть благоуго́дно предъ Бо́гомъ.

А су́щая и́стинная вдови́ца и уедине́на, упова́етъ на Бо́га и пребыва́етъ въ моли́твахъ и моле́нiихъ де́нь и но́щь:

пита́ющаяся же простра́нно, жива́ умерла́.

И сiя́ завѣщава́й, да непоро́чни бу́дутъ.

А́ще же кто́ о свои́хъ, па́че же о при́сныхъ {о дома́шнихъ} не промышля́етъ, вѣ́ры отве́рглся е́сть и невѣ́рнаго го́ршiй е́сть.

Вдови́ца же да причита́ется не ме́нши лѣ́тъ шести́десятихъ, бы́вши еди́ному му́жу жена́,

въ дѣ́лѣхъ до́брыхъ свидѣ́телствуема, а́ще ча́да воспита́ла е́сть, а́ще святы́хъ но́зѣ умы́, а́ще стра́нныя прiя́тъ, а́ще ско́рбнымъ утѣше́нiе бы́сть {ско́рбныхъ снабдѣ́}, а́ще вся́кому дѣ́лу бла́гу послѣ́довала е́сть.

[Зач. 286.] Ю́ныхъ же вдови́цъ отрица́йся: егда́ бо разсвирѣ́пѣютъ о Христѣ́ {проти́ву Христа́}, посяга́ти хотя́тъ,

иму́щыя грѣ́хъ, я́ко пе́рвыя вѣ́ры отверго́шася:

ку́пно же и пра́здны уча́тся обходи́ти до́мы, не то́чiю же пра́здны, но и бляди́вы и оплази́вы {любопы́тны}, глаго́лющыя, я́же не подоба́етъ.

Хощу́ у́бо ю́нымъ вдови́цамъ посяга́ти, ча́да ражда́ти, до́мъ стро́ити, ни еди́ны же вины́ дая́ти проти́вному хулы́ ра́ди:

се́ бо нѣ́кiя разврати́шася вслѣ́дъ сатаны́.

А́ще кто́ вѣ́ренъ или́ вѣ́рна и́мать вдови́цы, да довли́тъ и́хъ, и да не тяготи́тся Це́рковь, да су́щихъ и́стинныхъ вдови́цъ удово́литъ.

Прилѣжа́щiи же до́брѣ пресви́тери сугу́быя че́сти да сподобля́ются: па́че же тружда́ющiися въ сло́вѣ и уче́нiи.

Глаго́летъ бо Писа́нiе: вола́ молотя́ща не оброти́ши: и: досто́инъ дѣ́латель мзды́ своея́.

На пресви́тера хулы́ не прiе́мли, ра́звѣ при двою́ или́ трiе́хъ свидѣ́телехъ.

Согрѣша́ющихъ же предъ всѣ́ми облича́й, да и про́чiи стра́хъ и́мутъ.

Засвидѣ́телствую предъ Бо́гомъ, и Го́сподемъ Иису́съ Христо́мъ, и избра́нными [его́] А́нгелы, да сiя́ сохрани́ши безъ лицемѣ́рiя, ничесо́же творя́ по уклоне́нiю.

[Зач. 287.] Руки́ ско́ро не возлага́й ни на кого́же, ниже́ приобща́йся чужы́мъ грѣхо́мъ: себе́ чи́ста соблюда́й.

Ктому́ не пі́й воды́, но ма́ло вина́ прiе́мли, стома́ха ра́ди твоего́ и ча́стыхъ твои́хъ неду́говъ.

Нѣ́кихъ [же] человѣ́къ грѣси́ предъявле́ни су́ть, предваря́юще на су́дъ: нѣ́кимъ же и послѣ́дствуютъ.

Та́кожде и до́брая дѣла́ предъявле́на су́ть: и су́щая и́нако, утаи́тися не мо́гутъ.

Ели́цы су́ть подъ и́гомъ раби́, свои́хъ госпо́дiй вся́кiя че́сти да сподобля́ютъ, да и́мя Бо́жiе не ху́лится и уче́нiе.

Иму́щiи же вѣ́рныхъ госпо́дiй да не нерадя́тъ о ни́хъ, поне́же бра́тiя су́ть: но па́че да рабо́таютъ, зане́ вѣ́рни су́ть и возлю́блени, и́же благода́ть воспрiе́млющiи. Сiя́ учи́ и моли́.

А́ще ли кто́ и́нако учи́тъ и не приступа́етъ къ здра́вымъ словесе́мъ Го́спода на́шего Иису́са Христа́ и уче́нiю, е́же по благовѣ́рiю,

разгордѣ́ся, ничто́же вѣ́дый, но неду́гуяй о стяза́нiихъ и словопрѣ́нiихъ, от ни́хже быва́етъ за́висть, рве́нiе, хулы́, непщева́нiя лука́ва,

бесѣ́ды злы́я растлѣ́нныхъ человѣ́ковъ умо́мъ и лише́нныхъ и́стины, непщу́ющихъ приобрѣ́тенiе бы́ти благоче́стiе. Отступа́й от таковы́хъ.

Е́сть же сниска́нiе ве́лiе благоче́стiе съ дово́лствомъ.

Ничто́же бо внесо́хомъ въ мíръ се́й: я́вѣ, я́ко ниже́ изнести́ что́ мо́жемъ.

Имѣ́юще же пи́щу и одѣя́нiе, си́ми дово́лни бу́демъ.

А хотя́щiи богати́тися впа́даютъ въ напа́сти и сѣ́ть, и въ по́хоти мно́ги несмы́сленны и врежда́ющыя, я́же погружа́ютъ человѣ́ки во всегуби́телство и поги́бель:

ко́рень бо всѣ́мъ злы́мъ сребролю́бiе е́сть, его́же нѣ́цыи жела́юще заблуди́ша от вѣ́ры, и себе́ пригвозди́ша болѣ́знемъ мно́гимъ.

Ты́ же, о, человѣ́че Бо́жiй, си́хъ бѣ́гай: [Зач. 288.] гони́ же пра́вду, благоче́стiе, вѣ́ру, любо́вь, терпѣ́нiе, кро́тость:

подвиза́йся до́брымъ по́двигомъ вѣ́ры, е́млися за вѣ́чную жи́знь, въ ню́же и зва́нъ бы́лъ еси́, и исповѣ́далъ еси́ до́брое исповѣ́данiе предъ мно́гими свидѣ́тели.

Завѣщава́ю ти́ предъ Бо́гомъ оживля́ющимъ вся́ческая, и Христо́мъ Иису́сомъ свидѣ́телствовавшимъ при Понті́йстѣмъ Пила́тѣ до́брое исповѣ́данiе:

соблюсти́ тебѣ́ за́повѣдь нескве́рну и незазо́рну, да́же до явле́нiя Го́спода на́шего Иису́са Христа́,

е́же во своя́ времена́ яви́тъ блаже́нный и еди́нъ си́льный, Ца́рь ца́рствующихъ и Госпо́дь госпо́дствующихъ,

еди́нъ имѣ́яй безсме́ртiе и во свѣ́тѣ живы́й непристу́пнѣмъ, Его́же никто́же ви́дѣлъ е́сть от человѣ́къ, ниже́ ви́дѣти мо́жетъ: ему́же че́сть и держа́ва вѣ́чная. Ами́нь.

[Зач. 289.] Бога́тымъ въ ны́нѣшнемъ вѣ́цѣ запреща́й не высокому́дрствовати, ниже́ упова́ти на бога́тство погиба́ющее, но на Бо́га жи́ва, даю́щаго на́мъ вся́ оби́лно въ наслажде́нiе:

благо́е дѣ́лати, богати́тися въ дѣ́лѣхъ до́брыхъ, благопода́тливымъ бы́ти, общи́телнымъ,

сокро́вищующе себѣ́ основа́нiе добро́ въ бу́дущее, да прiи́мутъ вѣ́чную жи́знь.

О, Тимоѳе́е, преда́нiе сохрани́, уклоня́яся скве́рныхъ суесло́вiй и прекосло́вiй лжеиме́ннаго ра́зума:

о не́мже нѣ́цыи хва́лящеся, о вѣ́рѣ погрѣши́ша. Благода́ть съ тобо́ю. Ами́нь.
Коне́цъ посла́нiю пе́рвому е́же къ Тимоѳе́ю свята́го апо́стола Па́вла: и́мать въ себѣ́ гла́въ 6, зача́лъ же церко́вныхъ 12.

Синодальный

1 Предостережение против лжеучителей. 6 «Вникай в себя и учение».

Дух же ясно говорит, что в последние времена отступят некоторые от веры, внимая духам обольстителям и учениям бесовским,

через лицемерие лжесловесников, сожженных в совести своей,

запрещающих вступать в брак и употреблять в пищу то, что Бог сотворил, дабы верные и познавшие истину вкушали с благодарением.

[Зач. 285А.] Ибо всякое творение Божие хорошо, и ничто не предосудительно, если принимается с благодарением,

потому что освящается словом Божиим и молитвою.

Внушая сие братиям, будешь добрый служитель Иисуса Христа, питаемый словами веры и добрым учением, которому ты последовал.

Негодных же и бабьих басен отвращайся, а упражняй себя в благочестии,

ибо телесное упражнение мало полезно, а благочестие на все полезно, имея обетование жизни настоящей и будущей.

[Зач. 285Б.] Слово сие верно и всякого принятия достойно.

Ибо мы для того и трудимся и поношения терпим, что уповаем на Бога живаго, Который есть Спаситель всех человеков, а наипаче верных.

Проповедуй сие и учи.

Никто да не пренебрегает юностью твоею; но будь образцом для верных в слове, в житии, в любви, в духе, в вере, в чистоте.

Доколе не приду, занимайся чтением, наставлением, учением.

Не неради о пребывающем в тебе даровании, которое дано тебе по пророчеству с возложением рук священства.

О сем заботься, в сем пребывай, дабы успех твой для всех был очевиден.

Вникай в себя и в учение; занимайся сим постоянно: ибо, так поступая, и себя спасешь и слушающих тебя.

1 Совет относительно личных отношений. 3 Как поступать с вдовицами. 17 Отношение к пресвитерам, достойным и согрешающим.

[Зач. 285В.] Старца не укоряй, но увещевай, как отца; младших, как братьев;

стариц, как матерей; молодых, как сестер, со всякою чистотою.

Вдовиц почитай, истинных вдовиц.

Если же какая вдовица имеет детей или внучат, то они прежде пусть учатся почитать свою семью и воздавать должное родителям, ибо сие угодно Богу.

Истинная вдовица и одинокая надеется на Бога и пребывает в молениях и молитвах день и ночь;

а сластолюбивая заживо умерла.

И сие внушай им, чтобы были беспорочны.

Если же кто о своих и особенно о домашних не печется, тот отрекся от веры и хуже неверного.

Вдовица должна быть избираема не менее, как шестидесятилетняя, бывшая женою одного мужа,

известная по добрым делам, если она воспитала детей, принимала странников, умывала ноги святым, помогала бедствующим и была усердна ко всякому доброму делу.

[Зач. 286.] Молодых же вдовиц не принимай, ибо они, впадая в роскошь в противность Христу, желают вступать в брак.

Они подлежат осуждению, потому что отвергли прежнюю веру;

притом же они, будучи праздны, приучаются ходить по домам и бывают не только праздны, но и болтливы, любопытны, и говорят, чего не должно.

Итак я желаю, чтобы молодые вдовы вступали в брак, рождали детей, управляли домом и не подавали противнику никакого повода к злоречию;

ибо некоторые уже совратились вслед сатаны.

Если какой верный или верная имеет вдов, то должны их довольствовать и не обременять Церкви, чтобы она могла довольствовать истинных вдовиц.

Достойно начальствующим пресвитерам должно оказывать сугубую честь, особенно тем, которые трудятся в слове и учении.

Ибо Писание говорит: не заграждай рта у вола молотящего; и: трудящийся достоин награды своей.

Обвинение на пресвитера не иначе принимай, как при двух или трех свидетелях.

Согрешающих обличай перед всеми, чтобы и прочие страх имели.

Пред Богом и Господом Иисусом Христом и избранными Ангелами заклинаю тебя сохранить сие без предубеждения, ничего не делая по пристрастию.

[Зач. 287.] Рук ни на кого не возлагай поспешно, и не делайся участником в чужих грехах. Храни себя чистым.

Впредь пей не одну воду, но употребляй немного вина, ради желудка твоего и частых твоих недугов.

Грехи некоторых людей явны и прямо ведут к осуждению, а некоторых открываются впоследствии.

Равным образом и добрые дела явны; а если и не таковы, скрыться не могут.

1 Рабы и господа. 3 О лжеучителях, довольстве, сребролюбии. 11 «Подвизайся добрым подвигом веры». 17 Увещание богатым верующим; против лжеучителей. Благословение.

Рабы, под игом находящиеся, должны почитать господ своих достойными всякой чести, дабы не было хулы на имя Божие и учение.

Те, которые имеют господами верных, не должны обращаться с ними небрежно, потому что они братья; но тем более должны служить им, что они верные и возлюбленные и благодетельствуют им. Учи сему и увещевай.

Кто учит иному и не следует здравым словам Господа нашего Иисуса Христа и учению о благочестии,

тот горд, ничего не знает, но заражен страстью к состязаниям и словопрениям, от которых происходят зависть, распри, злоречия, лукавые подозрения.

Пустые споры между людьми поврежденного ума, чуждыми истины, которые думают, будто благочестие служит для прибытка. Удаляйся от таких.

Великое приобретение – быть благочестивым и довольным.

Ибо мы ничего не принесли в мир; явно, что ничего не можем и вынести из него.

Имея пропитание и одежду, будем довольны тем.

А желающие обогащаться впадают в искушение и в сеть и во многие безрассудные и вредные похоти, которые погружают людей в бедствие и пагубу;

ибо корень всех зол есть сребролюбие, которому предавшись, некоторые уклонились от веры и сами себя подвергли многим скорбям.

Ты же, человек Божий, [Зач. 288.] убегай сего, а преуспевай в правде, благочестии, вере, любви, терпении, кротости.

Подвизайся добрым подвигом веры, держись вечной жизни, к которой ты и призван, и исповедал доброе исповедание перед многими свидетелями.

Пред Богом, все животворящим, и пред Христом Иисусом, Который засвидетельствовал пред Понтием Пилатом доброе исповедание, завещеваю тебе

соблюсти заповедь чисто и неукоризненно, даже до явления Господа нашего Иисуса Христа,

которое в свое время откроет блаженный и единый сильный Царь царствующих и Господь господствующих,

единый имеющий бессмертие, Который обитает в неприступном свете, Которого никто из человеков не видел и видеть не может. Ему честь и держава вечная! Аминь.

[Зач. 289.] Богатых в настоящем веке увещевай, чтобы они не высоко думали о себе и уповали не на богатство неверное, но на Бога живаго, дающего нам всё обильно для наслаждения;

чтобы они благодетельствовали, богатели добрыми делами, были щедры и общительны,

собирая себе сокровище, доброе основание для будущего, чтобы достигнуть вечной жизни.

О, Тимофей! храни преданное тебе, отвращаясь негодного пустословия и прекословий лжеименного знания,

которому предавшись, некоторые уклонились от веры. Благодать с тобою. Аминь.

Грузинский

Языки

ხოლო სული გარკვევით ამბობს, რომ უკანასკნელ დღეებში ზოგიერთები განდგებიან რწმენისაგან, დაუჯერებენ მაცდურ სულებს და ეშმაკთა მოძღვრებებს,

თვალთმაქცობით ცრუმეტყველთ, რომელთა სინდისიც დადაღულია,

რომლებიც კრძალავენ შეუღლებას და აიძულებენ თავშეკავებას საკვებისაგან, ღმერთმა რომ შექმნა, რათა მადლიერებით ჭამონ ჭეშმარიტების მორწმუნეებმა და მცოდნეებმა.

ვინაიდან ღვთის გაჩენილი ყოველივე კარგია და არაფერია უარსაყოფი, თუ მადლიერებით იქნება მიღებული,

რადგან იწმიდება ღვთის სიტყვით და ლოცვით.

თუ ასე შთააგონებ ძმებს, იქნები იესო ქრისტეს კეთილი მსახური რწმენის სიტყვებით და იმ კეთილი სწავლით ნაზარდი, რომლის მიმდევარიც გახდი.

ოღონდ უწმიდურ და დედაბრულ ზღაპრებს მოერიდე და ღვთისმოსაობაში გაიწვართე.

ვინაიდან ხორციელი წვრთნა ნაკლებად სასარგებლოა, ღვთისმოსაობა კი ყველაფერში გამოსადეგია, რადგან აღგვითქვამს სიცოცხლეს აწმყოშიც და მომავალშიც.

ეს სიტყვა სარწმუნოა და ღირსია სრული მიღებისა.

ვინაიდან იმისათვის ვშრომობთ კიდეც და ვიღწვით, რომ მინდობილნი ვართ ცოცხალ ღმერთს, რომელიც მაცხოვარია ყველა ადამიანისა, უფრო მეტად კი მორწმუნეთა.

ეს ამცნე და ასწავლე.

თავს ნუ დაამცირებინებ შენი სიჭაბუკის გამო, არამედ მორწმუნეთათვის მაგალითი იყავი სიტყვაში, საქმეში, სიყვარულში, სულში, რწმენაში, სიწმიდეში.

ვიდრე მოვიდოდე, მიჰყევი კითხვას, შეგონებას და სწავლებას.

ნუ უგულებელყოფ შენში არსებულ ნიჭს, რომელიც მოგეცა წინასწარმეტყველებით და უხუცესთა ხელდასხმით.

ამაზე იზრუნე და ამაზე იდექი, რათა ყველასათვის ცხადი იყოს შენი წარმატება.

გაუფრთხილდი თავს და სწავლებას. ამას უერთგულე, რადგან ასეთი მოქმედებით შენს თავსაც იხსნი და შენს მსმენელთაც.

ნუ შერისხავ ბერიკაცს, არამედ შეაგონე, როგორც მამას, ყმაწვილკაცებს კი — როგორც ძმებს,

დედაბრებს — როგორც დედებს, ყმაწვილქალებს — როგორც დებს, მთელი სიწმიდით.

პატივი ეცი ქვრივებს, რომლებიც ნამდვილი ქვრივები არიან.

ხოლო თუ ქვრივს ჰყავს შვილები ან შვილიშვილები, უწინარეს ყოვლისა, ისწავლონ თავიანთი ოჯახის პატივისცემა და მშობლებისათვის სამაგიეროს მიგება, ვინაიდან ეს კეთილი და მოსაწონია ღვთისათვის.

ნამდვილი ქვრივი და მარტოხელა ღმერთსაა მინდობილი და ვედრებასა და ლოცვაში ატარებს ღამესა და დღეს.

ავხორცი კი ცოცხლივ მკვდარია.

ეს ამცნე, რათა უბიწონი იყვნენ.

ხოლო, ვინც არ ზრუნავს თავის ახლობლებზე, უფრო მეტად კი თავის სახლეულებზე, იგი განუდგა რწმენას და ურწმუნოზე უარესია.

ქვრივად უნდა შეირაცხოს სამოც წლისაზე უხნესი, ერთი ქმრის ნაცოლარი,

ცნობილი კარგი საქმეებით, თუ მას გამოუზრდია შვილები, უმასპინძლია, ფეხები უბანია წმიდათათვის, დახმარებია გაჭირვებულებს და მიჰყოლია ყოველგვარ კეთილ საქმეს.

ახალგაზრდა ქვრივებს კი მოერიდე, ვინაიდან ეუფლებათ აღგზნება, ქრისტეს საწინააღმდეგო და გათხოვების სურვილი უჩნდებათ.

ისინი განისჯებიან, ვინაიდან უარყვეს თავიანთი პირვანდელი რწმენა.

და კიდევ: უსაქმურობაში ისწავლეს კარდაკარ სიარული, და არა მარტო უსაქმურნი არიან, არამედ ყბედებიც და ცნობისმოყვარენიც და ისეთ რამეს ლაპარაკობენ, რაც არ შეშვენით.

ამიტომ ჩემი სურვილია, რომ ახალგაზრდები გათხოვდნენ, გააჩინონ ბავშვები, იდიასახლისონ და არ მისცენ მტრებს ლანძღვის არანაირი საბაბი.

ვინაიდან ზოგიერთი მათგანი სატანის კვალს გაჰყვა.

თუ რომელიმე მორწმუნე კაცს ან ქალს ჰყავს ქვრივები, დაეხმაროს მათ და ტვირთად არ დააკისრონ ეკლესიას, რათა მას შეეძლოს ნამდვილი ქვრივების რჩენა.

ხუცესნი, რომლებიც წესიერად ასრულებენ საქმეს, ორმაგი პატივის ღირსნი უნდა იყვნენ, უფრორე კი ისინი, რომელნიც იღწვიან ქადაგებითა და დამოძღვრით.

ვინაიდან წერილი ამბობს: „პირს ნუ აუკრავ ხარს ლეწვისას.“ და კიდევ: „მშრომელი ღირსია თავისი საზღაურისა“.

ხუცესებზე ბრალდებას ნუ მიიღებ, თუ არ გეყოლება ორი ან სამი მოწმე.

შემცოდენი ამხილე ყველას წინაშე, რათა სხვებმაც იქონიონ შიში.

ღვთისა და უფლის იესო ქრისტეს და რჩეულ ანგელოზთა წინაშე გაფიცებ, დაიცვა ეს წინასწარ აკვიატებული აზრის გარეშე და არაფერი გააკეთო მიკერძოებით.

არავის დაასხა ხელი აჩქარებით და არ გახდე სხვათა ცოდვების მოზიარე. წმიდად შეინახე თავი.

ნუღა სვამ მარტო წყალს, ცოტა ღვინოც იხმარე შენი კუჭისა და შენი ხშირი უძლურების გამო.

ზოგიერთი ადამიანის ცოდვები წინასწარ ცხადია და სამსჯავროსკენ მიუძღვება წინ, ზოგიერთს კი უკან მიჰყვება.

ასევე კეთილი საქმეებიც წინასწარ ცხადია და, თუ არა, მაინც ვერ დაიმალება.

მონებმა, რომლებიც უღელქვეშ იმყოფებიან, ყოველგვარი პატივის ღირსად უნდა ჩათვალონ თავიანთი პატრონები, რათა არ იგმოს ღვთის სახელი და მოძღვრება.

რომელთაც მორწმუნე პატრონები ჰყავთ, ნუ მოექცევიან მათ უპატიოდ, რახან ისინი ძმები არიან. არამედ უფრო მეტად ემსახურონ, ვინაიდან მორწმუნენი არიან და, საყვარელნი, და ქველმოქმედებას ეწევიან. ეს ასწავლე და შეაგონე.

ვინც სხვანაირად ასწავლის და არ მიჰყვება ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს საღ სიტყვებს და ღვთისმოსაობის მოძღვრებას,

ის ამპარტავანია და არაფერი იცის, არამედ კამათისა და პაექრობის სენი სჭირს, საიდანაც წარმოიშობა შური, დავა, გმობა და ბოროტი ეჭვი,

ფუჭი კამათი გარყვნილი გონებისა და ჭეშმარიტებას მოკლებულ კაცთა შორის, რომელთაც ღვთისმოსაობა მოსახვეჭი რამ ჰგონიათ. ერიდე ასეთ ადამიანებს.

მაინც დიდი შენაძენია ღვთისმოსაობა კმაყოფილებასთან ერთად.

რადგან არც არაფერი მოგვიტანია სოფლად და, ცხადია, ვერც ვერაფერს წავიღებთ მისგან.

ამიტომ, თუ გვაქვს საზრდო და ტანსაცმელი, დავჯერდეთ ამას.

ხოლო გამდიდრების მსურველნი ცვივიან განსაცდელსა და მახეში, მრავალ ბრიყვულ და მავნე გულისთქმაში, რომელნიც გასანადგურებლად და დასაღუპად უბიძგებენ ადამიანს.

ვინაიდან ყოველგვარი ბოროტების ფესვი ვერცხლის მოყვარეობაა და ზოგიერთები, რომლებიც მან გაიტაცა, განშორდნენ რწმენას და თავიანთ თავს მრავალი ტკივილი მიაყენეს.

შენ კი, ღვთის კაცო, გაერიდე ამას და მისდიე სიმართლეს, ღვთისმოსაობას, რწმენას, სიყვარულს, მოთმინებასა და სიმშვიდეს.

იღვაწე რწმენის კეთილი ღვაწლით, ჩაეჭიდე საუკუნო სიცოცხლეს, რომლისთვისაც მოწოდებული ხარ, და აღიარე კეთილი აღსარება მრავალი მოწმის წინაშე.

ოვლისმაცოცხლებელი ღმერთისა და, პონტოელი პილატეს დროს კეთილი აღსარების დამმოწმებლის, ქრისტე იესოს წინაშე

დამიკისრებია შენთვის, დაიცვა მცნება უბიწოდ და უმწიკვლოდ, ვიდრე ჩვენი უფალი იესო ქრისტე გამოჩნდებოდეს,

რასაც თავის უამზე გვახილვინებს ნეტარი და ერთადერთი ხელმწიფე, მეფეთა მეფე, უფალთა უფალი,

ერთადერთი, რომელსაც უპყრია უკვდავება, მკვიდრობს მიუწვდომელ ნათელში, რომელიც არავის უხილავს ადამიანთაგან და არც ძალუძს მისი ხილვა. მას პატივი და საუკუნო მეუფება. ამინ.

ამ საუკუნის მდიდრებს ამცნე, რომ არ გადიდგულდნენ, არ მიენდონ მაცდურ სიმდიდრეს, არამედ ცოცხალ ღმერთს, რომელიც ყველაფერს უხვად გვაძლევს მოსახმარად,

რომ იყვნენ ქველმოქმედნი, გამდიდრდნენ კეთილი საქმეებით, იყვნენ გულუხვნი და გამზიარებელნი.

დაიუნჯონ საუნჯე მტკიცე საფუძვლად მომავლისათვის, რათა მიაღწიონ ჭეშმარიტ სიცოცხლეს.

ო, ტიმოთე, გაუფრთხილდი მობარებულს, განერიდე უწმიდურ ლაყბობას და ეგრეთწოდებული მოძღვრების უკუღმართ დებულებებს,

ზოგიერთებმა რომ აღიარეს და რწმენას ჩამოშორდნენ. მადლი შენთან. ამინ.