that in the dispensation of the fullness of the times He might gather together in one all things in Christ, both which are in heaven and which are on earth--in Him.

In Him also we have obtained an inheritance, being predestined according to the purpose of Him who works all things according to the counsel of His will,

that we who first trusted in Christ should be to the praise of His glory.

In Him you also trusted, after you heard the word of truth, the gospel of your salvation; in whom also, having believed, you were sealed with the Holy Spirit of promise,

who is the guarantee of our inheritance until the redemption of the purchased possession, to the praise of His glory.

Therefore I also, after I heard of your faith in the Lord Jesus and your love for all the saints,

do not cease to give thanks for you, making mention of you in my prayers:

that the God of our Lord Jesus Christ, the Father of glory, may give to you the spirit of wisdom and revelation in the knowledge of Him,

the eyes of your understanding being enlightened; that you may know what is the hope of His calling, what are the riches of the glory of His inheritance in the saints,

and what is the exceeding greatness of His power toward us who believe, according to the working of His mighty power

which He worked in Christ when He raised Him from the dead and seated Him at His right hand in the heavenly places,

far above all principality and power and might and dominion, and every name that is named, not only in this age but also in that which is to come.

And He put all things under His feet, and gave Him to be head over all things to the church,

which is His body, the fullness of Him who fills all in all.

Церковнославянский (рус)

[Зач. 216.] Па́велъ, посла́нникъ Иису́съ Христо́въ во́лею Бо́жiею, святы́мъ су́щымъ во Ефе́сѣ и вѣ́рнымъ о Христѣ́ Иису́сѣ:

благода́ть ва́мъ и ми́ръ от Бо́га Отца́ на́шего и Го́спода Иису́са Христа́.

Благослове́нъ Бо́гъ и Оте́цъ Го́спода на́шего Иису́са Христа́, благослови́вый на́съ вся́цѣмъ благослове́нiемъ духо́внымъ въ небе́сныхъ о Христѣ́,

я́коже избра́ на́съ въ Не́мъ пре́жде сложе́нiя мíра, бы́ти на́мъ святы́мъ и непоро́чнымъ предъ Ни́мъ въ любви́,

пре́жде наре́къ на́съ во усыновле́нiе Иису́съ Христо́мъ въ Него́, по благоволе́нiю хотѣ́нiя Своего́,

въ похвалу́ сла́вы благода́ти Своея́, е́юже облагода́ти на́съ о Возлю́бленнѣмъ:

[Зач. 217.] о Не́мже и́мамы избавле́нiе Кро́вiю Его́, и оставле́нiе прегрѣше́нiи, по бога́тству благода́ти Его́,

ю́же преумно́жилъ е́сть въ на́съ во вся́цѣй прему́дрости и ра́зумѣ,

сказа́въ на́мъ та́йну во́ли Своея́ по благоволе́нiю Своему́, е́же пре́жде положи́ въ Не́мъ,

въ смотре́нiе исполне́нiя време́нъ, возглави́ти вся́ческая о Христѣ́, я́же на небесѣ́хъ и я́же на земли́ въ не́мъ:

въ Не́мже и наслѣ́дницы сотвори́хомся, пре́жде нарече́ни бы́вше по прозрѣ́нiю Бо́жiю вся́ Дѣ́йствующаго по совѣ́ту во́ли Своея́,

я́ко бы́ти на́мъ въ похвале́нiе сла́вы Его́, пре́жде упова́вшымъ во Христа́:

въ Не́мже и вы́, слы́шавше сло́во и́стины, благовѣствова́нiе спасе́нiя на́шего, въ Не́мже и вѣ́ровавше зна́менастеся Ду́хомъ обѣтова́нiя Святы́мъ,

И́же е́сть обруче́нiе наслѣ́дiя на́шего, во избавле́нiе снабдѣ́нiя, въ похвалу́ сла́вы Его́.

Сего́ ра́ди и а́зъ слы́шавъ ва́шу вѣ́ру о Христѣ́ Иису́сѣ и любо́вь, я́же ко всѣ́мъ святы́мъ,

[Зач. 218.] не престаю́ благодаря́ о ва́съ, помина́нiе о ва́съ творя́ въ моли́твахъ мои́хъ,

да Бо́гъ Го́спода на́шего Иису́са Христа́, Оте́цъ сла́вы, да́стъ ва́мъ Ду́ха прему́дрости и открове́нiя, въ позна́нiе Его́,

просвѣще́нна очеса́ се́рдца ва́шего, я́ко увѣ́дѣти ва́мъ, ко́е е́сть упова́нiе зва́нiя Его́, и ко́е бога́тство сла́вы достоя́нiя Его́ во святы́хъ,

и ко́е преспѣ́ющее вели́чество си́лы Его́ въ на́съ вѣ́рующихъ по дѣ́йству держа́вы крѣ́пости Его́,

ю́же содѣ́я о Христѣ́, воскреси́въ Его́ от ме́ртвыхъ и посади́въ одесну́ю Себе́ на небе́сныхъ,

превы́ше вся́каго Нача́лства и Вла́сти и Си́лы и Госпо́дства, и вся́каго и́мене имену́емаго не то́чiю въ вѣ́цѣ се́мъ, но и во гряду́щемъ:

[Зач. 219.] и вся́ покори́ подъ но́зѣ Его́, и Того́ даде́ главу́ вы́ше всѣ́хъ Це́ркви,

я́же е́сть Тѣ́ло Его́, исполне́нiе Исполня́ющаго вся́ческая во всѣ́хъ.

Греческий [Greek (NT Byz)]

Пαῦλος ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήματος θεοῦ τοῖς ἁγίοις τοῖς οὖσιν ἐν Ἐφέσῳ καὶ πιστοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ

χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ

εὐλογητὸς ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ εὐλογήσας ἡμᾶς ἐν πάσῃ εὐλογίᾳ πνευματικῇ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ

καθὼς ἐξελέξατο ἡμᾶς ἐν αὐτῷ πρὸ καταβολῆς κόσμου εἶναι ἡμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους κατενώπιον αὐτοῦ ἐν ἀγάπῃ

προορίσας ἡμᾶς εἰς υἱοθεσίαν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς αὐτόν κατὰ τὴν εὐδοκίαν τοῦ θελήματος αὐτοῦ

εἰς ἔπαινον δόξης τῆς χάριτος αὐτοῦ ἧς ἐχαρίτωσεν ἡμᾶς ἐν τῷ ἠγαπημένῳ

ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν διὰ τοῦ αἵματος αὐτοῦ τὴν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων κατὰ τὸ πλοῦτος τῆς χάριτος αὐτοῦ

ἧς ἐπερίσσευσεν εἰς ἡμᾶς ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει

γνωρίσας ἡμῖν τὸ μυστήριον τοῦ θελήματος αὐτοῦ κατὰ τὴν εὐδοκίαν αὐτοῦ ἣν προέθετο ἐν αὐτῷ

εἰς οἰκονομίαν τοῦ πληρώματος τῶν καιρῶν ἀνακεφαλαιώσασθαι τὰ πάντα ἐν τῷ Χριστῷ τὰ ἐπὶ τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς ἐν αὐτῷ

ἐν ᾧ καὶ ἐκληρώθημεν προορισθέντες κατὰ πρόθεσιν τοῦ τὰ πάντα ἐνεργοῦντος κατὰ τὴν βουλὴν τοῦ θελήματος αὐτοῦ

εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς εἰς ἔπαινον δόξης αὐτοῦ τοὺς προηλπικότας ἐν τῷ Χριστῷ

ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς ἀκούσαντες τὸν λόγον τῆς ἀληθείας τὸ εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας ὑμῶν ἐν ᾧ καὶ πιστεύσαντες ἐσφραγίσθητε τῷ πνεύματι τῆς ἐπαγγελίας τῷ ἁγίῳ

ὅ ἐστιν ἀρραβὼν τῆς κληρονομίας ἡμῶν εἰς ἀπολύτρωσιν τῆς περιποιήσεως εἰς ἔπαινον τῆς δόξης αὐτοῦ

διὰ τοῦτο κἀγώ ἀκούσας τὴν καθ᾿ ὑμᾶς πίστιν ἐν τῷ κυρίῳ Ἰησοῦ καὶ τὴν ἀγάπην τὴν εἰς πάντας τοὺς ἁγίους

οὐ παύομαι εὐχαριστῶν ὑπὲρ ὑμῶν μνείαν ποιούμενος ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου

ἵνα ὁ θεὸς τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ πατὴρ τῆς δόξης δώῃ ὑμῖν πνεῦμα σοφίας καὶ ἀποκαλύψεως ἐν ἐπιγνώσει αὐτοῦ

πεφωτισμένους τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας ὑμῶν εἰς τὸ εἰδέναι ὑμᾶς τίς ἐστιν ἡ ἐλπὶς τῆς κλήσεως αὐτοῦ τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τῆς κληρονομίας αὐτοῦ ἐν τοῖς ἁγίοις

καὶ τί τὸ ὑπερβάλλον μέγεθος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ εἰς ἡμᾶς τοὺς πιστεύοντας κατὰ τὴν ἐνέργειαν τοῦ κράτους τῆς ἰσχύος αὐτοῦ

ἣν ἐνήργησεν ἐν τῷ Χριστῷ ἐγείρας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν καὶ καθίσας ἐν δεξιᾷ αὐτοῦ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις

ὑπεράνω πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας καὶ δυνάμεως καὶ κυριότητος καὶ παντὸς ὀνόματος ὀνομαζομένου οὐ μόνον ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ μέλλοντι

καὶ πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ αὐτὸν ἔδωκεν κεφαλὴν ὑπὲρ πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ

ἥτις ἐστὶν τὸ σῶμα αὐτοῦ τὸ πλήρωμα τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσιν πληρουμένου

Таджикский

Языки

Павлус, ки бо иродаи Худо ҳаввории Масеҳ аст, ба муқаддасоне ки дар Эфсўс мебошанд ва дар Исои Масеҳ аминанд:

Файз ва осоиштагӣ аз ҷониби Падари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд бар шумо бод.

Муборак аст Худо ва Падари Худованди мо Исои Масеҳ, ки моро бо ҳар баракати рўҳоние ки дар афлок аст, дар Масеҳ баракат додааст,

Чунон ки моро пеш аз таъсиси ҷаҳон дар Ў баргузидааст, то ки ба ҳузури Ў дар муҳаббати муқаддас ва беайб бошем.

Моро пешакӣ муайян намудааст, ки ба василаи Исои Масеҳ бар тибқи салоҳдиди иродаи Худ, ба фарзандӣ қабул кунад,

Барои ҳамду санои ҷалоли файзи Худ, ки ба мо дар Маҳбуби Худ бо саховатмандӣ бахшидааст.

Дар Ў мо бо Хуни Ў фидияе ва омурзиши гуноҳҳоро бар ҳасби сарвати файзи Ў пайдо кардаем,

Ки онро Ў ба мо ба фаровонӣ ато намуда, ҳамроҳи ҳар ҳикмат ва хирадӣ

Сирри иродаи Худро ба мо маълум кардааст, бар тибқи салоҳдиди Худ, ки пештар дар Ў барқарор намуд.

Вақте ки пурагии замонҳо муяссар гардад, Худо ҳама чизро, хоҳ дар осмон бошад, хоҳ дар зами, зери сардории Масеҳ, яъне дар Ў ҷамъ хоҳад кард.

Мо низ дар Ў, ки ҳама чизро бар тибқи азми иродаи Худ ба амал меоварад, мувофиқи таъиноти Ў пешакӣ муайян шуда будем.

То мо, ки пештар ба Масеҳ умед бастаем, барои ҳамду сано ҷалоли Ў вуҷуд дошта бошем.

Дар Ў шумо низ, чун каломи ростиро, яъне башорати наҷоти худро шунидаед ва ба Ў имон овардаед, бо Рўҳулқудси мавъуд мўҳр зада шудаед,

Ва то замоне ки мулки Худо боз харида шавад, Он гарави мероси мост барои ҳамду санои ҷалоли Ў.

Бинобар ин ман низ, вақте ки аз имони шумо ба Исои Масеҳ ва аз муҳаббати шумо ба ҳамаи муқаддасон хабардор шудам,

Шукргузориро барои шумо бас намекунам ва шуморо дар дуоҳои худ ёд мекунам.

То ки Худои Исои Масеҳи Худованди мо, Падари ҷалол рўҳи ҳикмат ва ваҳйро барои шинохтани Ў ба шумо ато намояд,

Ва чашмони дили шуморо равшан созад, то шумо бидонед, ки умеди даъвати Ў аз чӣ иборат аст, ва сарвари ҷалоли мероси Ў барои муқаддасон чӣ гуна аст,

Ва бузургии қудрати Ў дар мо, ки имон дорем, чӣ гуна аз ҳад барун аст. Он қудрат аз рўи амали қуввати азими Ўст,

Ки дар Масеҳ амал кардааст, вақте ки Ўро аз мурдагон эҳьё намуд ва ба ямини Худ дар афлок шинонд.

Болотар аз ҳар сарварӣ, ва ҳукуматдорӣ, ва қудрат, ва салтанат, ва ҳар номе ки на танҳо дар ин олам балки дар олами оянда низ хонда мешавд,

Ва ҳама чизро зери пойҳои Ў тобеъ намуд, ва Ўро чун сари ҳама чиз ба Калисо дод,

Ки он Бадани Ўст, пуррагии Ўст, ки ҳама чизро дар ҳама пур мекунад.