Азбука веры » Би́блия » Ко ефесе́емъ » гл.1

Ко ефесе́емъ, Глава 1

Толкования

Толкования главы

1:1

см.:1Кор.1:1;2Кор.1:1;

1:2

1:3

см.:1Пет.1:3;2Кор.1:3;

1:4

см.:Рим.8:29;2Тим.1:9;

1:5

1:6

см.:Мф.3:17;Рим.5:15;

1:7

см.:Рим.3:25;

1:8

1:9

см.:Еф.3:9;

1:10

см.:Дан.9:24;Мк.1:15;Гал.4:4;Кол.1:20;

1:11

см.:Лк.7:30;Деян.20:27;

1:12

1:13

см.:Еф.4:30;

1:14

см.:2Кор.5:5;

1:15

1:16

см.:Флп.1:3;

1:17

см.:1Кор.12:8;

1:18

см.:Деян.26:18;

1:19

1:20

см.:Пс.109:1;Мк.16:19;

1:21

см.:Кол.2:10;

1:22

см.:Пс.8:7;Мф.28:18;1Кор.15:27;Еф.5:23;Кол.1:18;Кол.2:10;

1:23

Церковнославянский (рус)

[Зач. 216.] Па́велъ, посла́нникъ Иису́съ Христо́въ во́лею Бо́жiею, святы́мъ су́щымъ во Ефе́сѣ и вѣ́рнымъ о Христѣ́ Иису́сѣ:

благода́ть ва́мъ и ми́ръ от Бо́га Отца́ на́шего и Го́спода Иису́са Христа́.

Благослове́нъ Бо́гъ и Оте́цъ Го́спода на́шего Иису́са Христа́, благослови́вый на́съ вся́цѣмъ благослове́нiемъ духо́внымъ въ небе́сныхъ о Христѣ́,

я́коже избра́ на́съ въ Не́мъ пре́жде сложе́нiя мíра, бы́ти на́мъ святы́мъ и непоро́чнымъ предъ Ни́мъ въ любви́,

пре́жде наре́къ на́съ во усыновле́нiе Иису́съ Христо́мъ въ Него́, по благоволе́нiю хотѣ́нiя Своего́,

въ похвалу́ сла́вы благода́ти Своея́, е́юже облагода́ти на́съ о Возлю́бленнѣмъ:

[Зач. 217.] о Не́мже и́мамы избавле́нiе Кро́вiю Его́, и оставле́нiе прегрѣше́нiи, по бога́тству благода́ти Его́,

ю́же преумно́жилъ е́сть въ на́съ во вся́цѣй прему́дрости и ра́зумѣ,

сказа́въ на́мъ та́йну во́ли Своея́ по благоволе́нiю Своему́, е́же пре́жде положи́ въ Не́мъ,

въ смотре́нiе исполне́нiя време́нъ, возглави́ти вся́ческая о Христѣ́, я́же на небесѣ́хъ и я́же на земли́ въ не́мъ:

въ Не́мже и наслѣ́дницы сотвори́хомся, пре́жде нарече́ни бы́вше по прозрѣ́нiю Бо́жiю вся́ Дѣ́йствующаго по совѣ́ту во́ли Своея́,

я́ко бы́ти на́мъ въ похвале́нiе сла́вы Его́, пре́жде упова́вшымъ во Христа́:

въ Не́мже и вы́, слы́шавше сло́во и́стины, благовѣствова́нiе спасе́нiя на́шего, въ Не́мже и вѣ́ровавше зна́менастеся Ду́хомъ обѣтова́нiя Святы́мъ,

И́же е́сть обруче́нiе наслѣ́дiя на́шего, во избавле́нiе снабдѣ́нiя, въ похвалу́ сла́вы Его́.

Сего́ ра́ди и а́зъ слы́шавъ ва́шу вѣ́ру о Христѣ́ Иису́сѣ и любо́вь, я́же ко всѣ́мъ святы́мъ,

[Зач. 218.] не престаю́ благодаря́ о ва́съ, помина́нiе о ва́съ творя́ въ моли́твахъ мои́хъ,

да Бо́гъ Го́спода на́шего Иису́са Христа́, Оте́цъ сла́вы, да́стъ ва́мъ Ду́ха прему́дрости и открове́нiя, въ позна́нiе Его́,

просвѣще́нна очеса́ се́рдца ва́шего, я́ко увѣ́дѣти ва́мъ, ко́е е́сть упова́нiе зва́нiя Его́, и ко́е бога́тство сла́вы достоя́нiя Его́ во святы́хъ,

и ко́е преспѣ́ющее вели́чество си́лы Его́ въ на́съ вѣ́рующихъ по дѣ́йству держа́вы крѣ́пости Его́,

ю́же содѣ́я о Христѣ́, воскреси́въ Его́ от ме́ртвыхъ и посади́въ одесну́ю Себе́ на небе́сныхъ,

превы́ше вся́каго Нача́лства и Вла́сти и Си́лы и Госпо́дства, и вся́каго и́мене имену́емаго не то́чiю въ вѣ́цѣ се́мъ, но и во гряду́щемъ:

[Зач. 219.] и вся́ покори́ подъ но́зѣ Его́, и Того́ даде́ главу́ вы́ше всѣ́хъ Це́ркви,

я́же е́сть Тѣ́ло Его́, исполне́нiе Исполня́ющаго вся́ческая во всѣ́хъ.

Латинский (Nova Vulgata)

Paulus, apostolus Christi Iesu per voluntatem Dei, sanctis, qui sunt Ephesi, et fidelibus in Christo Iesu:

gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo.

Benedictus Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi, qui benedixit nos in omni benedictione spiritali in caelestibus in Christo,

sicut elegit nos in ipso ante mundi constitutionem, ut essemus sancti et immaculati in conspectu eius in caritate;

qui praedestinavit nos in adoptionem filiorum per Iesum Christum in ipsum, secundum beneplacitum voluntatis suae,

in laudem gloriae gratiae suae, in qua gratificavit nos in Dilecto,

in quo habemus redemptionem per sanguinem eius, remissionem peccatorum, secundum divitias gratiae eius,

quam superabundare fecit in nobis in omni sapientia et prudentia,

notum faciens nobis mysterium voluntatis suae, secundum beneplacitum eius, quod proposuit in eo,

in dispensationem plenitudinis temporum: recapitulare omnia in Christo, quae in caelis et quae in terra, in ipso;

in quo etiam sorte vocati sumus, praedestinati secundum propositum eius, qui omnia operatur secundum consilium voluntatis suae,

ut simus in laudem gloriae eius, qui ante speravimus in Christo;

in quo et vos cum audissetis verbum veritatis, evangelium salutis vestrae, in quo et credentes signati estis Spiritu promissionis Sancto,

qui est arrabo hereditatis nostrae in redemptionem acquisitionis, in laudem gloriae ipsius.

Propterea et ego audiens fidem vestram, quae est in Domino Iesu, et dilectionem in omnes sanctos,

non cesso gratias agens pro vobis memoriam faciens in orationibus meis,

ut Deus Domini nostri Iesu Christi, Pater gloriae, det vobis Spiritum sapientiae et revelationis in agnitione eius,

illuminatos oculos cordis vestri, ut sciatis quae sit spes vocationis eius, quae divitiae gloriae hereditatis eius in sanctis,

et quae sit supereminens magnitudo virtutis eius in nos, qui credimus, secundum operationem potentiae virtutis eius,

quam operatus est in Christo, suscitans illum a mortuis et constituens ad dexteram suam in caelestibus

supra omnem principatum et potestatem et virtutem et dominationem et omne nomen, quod nominatur non solum in hoc saeculo sed et in futuro;

et omnia subiecit sub pedibus eius et ipsum dedit caput supra omnia ecclesiae,

quae est corpus ipsius, plenitudo eius, qui omnia in omnibus adimpletur.

Таджикский

Языки

Павлус, ки бо иродаи Худо ҳаввории Масеҳ аст, ба муқаддасоне ки дар Эфсўс мебошанд ва дар Исои Масеҳ аминанд:

Файз ва осоиштагӣ аз ҷониби Падари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд бар шумо бод.

Муборак аст Худо ва Падари Худованди мо Исои Масеҳ, ки моро бо ҳар баракати рўҳоние ки дар афлок аст, дар Масеҳ баракат додааст,

Чунон ки моро пеш аз таъсиси ҷаҳон дар Ў баргузидааст, то ки ба ҳузури Ў дар муҳаббати муқаддас ва беайб бошем.

Моро пешакӣ муайян намудааст, ки ба василаи Исои Масеҳ бар тибқи салоҳдиди иродаи Худ, ба фарзандӣ қабул кунад,

Барои ҳамду санои ҷалоли файзи Худ, ки ба мо дар Маҳбуби Худ бо саховатмандӣ бахшидааст.

Дар Ў мо бо Хуни Ў фидияе ва омурзиши гуноҳҳоро бар ҳасби сарвати файзи Ў пайдо кардаем,

Ки онро Ў ба мо ба фаровонӣ ато намуда, ҳамроҳи ҳар ҳикмат ва хирадӣ

Сирри иродаи Худро ба мо маълум кардааст, бар тибқи салоҳдиди Худ, ки пештар дар Ў барқарор намуд.

Вақте ки пурагии замонҳо муяссар гардад, Худо ҳама чизро, хоҳ дар осмон бошад, хоҳ дар зами, зери сардории Масеҳ, яъне дар Ў ҷамъ хоҳад кард.

Мо низ дар Ў, ки ҳама чизро бар тибқи азми иродаи Худ ба амал меоварад, мувофиқи таъиноти Ў пешакӣ муайян шуда будем.

То мо, ки пештар ба Масеҳ умед бастаем, барои ҳамду сано ҷалоли Ў вуҷуд дошта бошем.

Дар Ў шумо низ, чун каломи ростиро, яъне башорати наҷоти худро шунидаед ва ба Ў имон овардаед, бо Рўҳулқудси мавъуд мўҳр зада шудаед,

Ва то замоне ки мулки Худо боз харида шавад, Он гарави мероси мост барои ҳамду санои ҷалоли Ў.

Бинобар ин ман низ, вақте ки аз имони шумо ба Исои Масеҳ ва аз муҳаббати шумо ба ҳамаи муқаддасон хабардор шудам,

Шукргузориро барои шумо бас намекунам ва шуморо дар дуоҳои худ ёд мекунам.

То ки Худои Исои Масеҳи Худованди мо, Падари ҷалол рўҳи ҳикмат ва ваҳйро барои шинохтани Ў ба шумо ато намояд,

Ва чашмони дили шуморо равшан созад, то шумо бидонед, ки умеди даъвати Ў аз чӣ иборат аст, ва сарвари ҷалоли мероси Ў барои муқаддасон чӣ гуна аст,

Ва бузургии қудрати Ў дар мо, ки имон дорем, чӣ гуна аз ҳад барун аст. Он қудрат аз рўи амали қуввати азими Ўст,

Ки дар Масеҳ амал кардааст, вақте ки Ўро аз мурдагон эҳьё намуд ва ба ямини Худ дар афлок шинонд.

Болотар аз ҳар сарварӣ, ва ҳукуматдорӣ, ва қудрат, ва салтанат, ва ҳар номе ки на танҳо дар ин олам балки дар олами оянда низ хонда мешавд,

Ва ҳама чизро зери пойҳои Ў тобеъ намуд, ва Ўро чун сари ҳама чиз ба Калисо дод,

Ки он Бадани Ўст, пуррагии Ўст, ки ҳама чизро дар ҳама пур мекунад.