Скрыть
1:3
1:5
1:11
1:12
1:13
1:14
1:18
1:20
1:23
1:26
1:34
1:36
1:45
Церковнославянский (рус)
Сiя́ словеса́, я́же глаго́ла Моисе́й всему́ Изра́илю объ ону́ страну́ Иорда́на, въ пусты́ни на за́пады, бли́зъ Чермна́го мо́ря, между́ Фара́номъ и Тофо́ломъ, и Лово́номъ и Авло́номъ и златы́ми руда́ми:
едино­на́­де­ся­ти дні́й от­ Хори́ва пу́ть чрезъ го́ру Сии́ръ да́же до Ка́дисъ-Варни́.
И бы́сть въ четыредеся́тое лѣ́то, въ первый­на́­де­сять ме́сяцъ, въ пе́рвый де́нь ме́сяца глаго́ла Моисе́й ко всѣ́мъ сыно́мъ Изра́илевымъ, по всему́ ели́ко заповѣ́да ему́ Госпо́дь къ ни́мъ,
по убiе́нiи Сио́на царя́ Аморре́йска, жи́в­шаго во Есево́нѣ, и О́га царя́ Васа́нска, жи́в­шаго во Астаро́ѳѣ и во Едраи́нѣ,
объ ону́ страну́ Иорда́на въ земли́ Моа́вли, нача́ Моисе́й изъясня́ти зако́нъ се́й, глаго́ля:
Госпо́дь Бо́гъ на́шъ глаго́ла на́мъ въ Хори́вѣ, глаго́ля: да довлѣ́етъ ва́мъ жи́ти въ горѣ́ се́й:
обрати́теся и воз­дви́гнитеся вы́, и вни́дите въ го́ру Аморре́йску, и ко всѣ́мъ насе́лникомъ А́равы, въ го́ру и по́ле, и къ ю́гу и въ при­­мо́рскую зе́млю Ханаа́ню, и во Антилива́нъ, да́же до рѣки́ вели́кiя, рѣки́ Евфра́та:
ви́дите, преда́хъ предъ ва́ми зе́млю, в­ше́дше наслѣ́дите зе́млю, е́юже кля́т­ся Госпо́дь отце́мъ ва́шымъ, Авраа́му и Исаа́ку и Иа́кову, да́ти ю́ и́мъ и сѣ́мени и́хъ по ни́хъ.
И реко́хъ къ ва́мъ во вре́мя о́но глаго́ля: не воз­могу́ еди́нъ води́ти ва́съ:
Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ умно́жилъ вы́ е́сть, и се́, есте́ дне́сь я́ко звѣ́зды небе́сныя мно́же­с­т­вомъ:
Госпо́дь Бо́гъ оте́цъ ва́шихъ да при­­ложи́тъ ва́мъ, я́ко да бу́дете ты́сящами сугу́бо, и да благослови́тъ ва́съ, я́коже глаго́ла ва́мъ:
ка́ко воз­могу́ еди́нъ носи́ти труды́ ва́шя и тя́жести ва́шя и прерѣка́нiя ва́ша?
избери́те себѣ́ му́жы му́дры и умѣ́телны и смы́слен­ны въ племене́хъ ва́шихъ, и поста́влю и́хъ надъ ва́ми старѣ́йшины ва́мъ.
И от­вѣща́сте ми́ и реко́сте: добро́ сло́во, е́же глаго́лалъ еси́ сотвори́ти.
И взя́хъ от­ ва́съ му́жы му́дры и умѣ́телны и смы́слен­ны, и поста́вихъ и́хъ владѣ́ти надъ ва́ми тысященача́лники и стонача́лники, и пятьдесятонача́лники и десятонача́лники, и писмовводи́тели судiя́мъ ва́шымъ.
И заповѣ́дахъ судiя́мъ ва́шымъ во вре́мя о́но, глаго́ля: разслу́шайте посредѣ́ бра́тiй ва́шихъ, и суди́те пра́ведно посредѣ́ му́жа и посредѣ́ бра́та его́ и посредѣ́ при­­ше́лца его́:
да не позна́ете лица́ въ судѣ́, ма́лому и вели́кому су́диши, и не устыди́шися лица́ человѣ́ча, я́ко су́дъ Бо́жiй е́сть: и рѣ́чь, я́же а́ще же́стока бу́детъ у ва́съ, донесете́ ю́ ко мнѣ́, и услы́шу ю́.
И заповѣ́дахъ ва́мъ во вре́мя о́но вся́ словеса́, я́же сотворите́.
И воз­дви́гшеся от­ Хори́ва, про­идо́хомъ всю́ пусты́ню вели́кую и стра́шную о́ну, ю́же ви́дѣсте, пу́ть горы́ Аморре́йски, я́коже заповѣ́да на́мъ Госпо́дь Бо́гъ на́шъ: и прiидо́хомъ до Ка́дисъ-Варни́.
И реко́хъ ва́мъ: прiидо́сте до горы́ Аморре́йски, ю́же Госпо́дь Бо́гъ на́шъ дае́тъ ва́мъ:
ви́дите, предаде́ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ предъ лице́мъ ва́шимъ зе́млю: в­ше́дше наслѣ́дите, я́коже глаго́ла Госпо́дь Бо́гъ оте́цъ ва́шихъ ва́мъ: не бо́йтеся, ни ужаса́йтеся.
И прiидо́сте ко мнѣ́ вси́ и реко́сте: да по́слемъ му́жы предъ на́ми, и да согля́даютъ на́мъ зе́млю, и да повѣ́дятъ на́мъ от­вѣ́тъ, пу́ть, и́мже до́йдемъ ея́, и гра́ды, въ ня́же вни́демъ.
И уго́дно бы́сть сло́во предо мно́ю, и поя́хъ от­ ва́съ два­на́­де­сять муже́й, му́жа еди́наго от­ ко­его́ждо пле́мене.
И обрати́в­шеся взыдо́ша на го́ру, и прiидо́ша до де́бри Грезно́вныя, и согля́даша ю́:
и взя́ша въ ру́цѣ сво­и́ от­ плода́ земли́ и при­­несо́ша къ на́мъ, и глаго́лаху: блага́ земля́, ю́же Госпо́дь Бо́гъ на́шъ дае́тъ на́мъ.
И не восхотѣ́сте взы́ти, но преслу́шасте глаго́лъ Го́спода Бо́га ва́­шего:
и воз­ропта́сте въ ку́щахъ сво­и́хъ и реко́сте: не́нависти ра́ди изведе́ ны́ Госпо́дь изъ земли́ Еги́петскiя преда́ти на́съ въ ру́ки Аморре́йскiя, потреби́ти на́съ:
ка́мо мы́ взы́демъ? Бра́тiя же ва́шя от­врати́ша сердца́ ва́ша, глаго́люще: язы́къ вели́къ и мно́гъ и крѣпча́е на́съ, и гра́ды вели́цы и огражде́ни да́же до небесе́, но и сы́ны исполи́новъ ви́дѣхомъ та́мо.
И глаго́лахъ къ ва́мъ: не ужаса́йтеся, ниже́ убо́йтеся от­ ни́хъ:
Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ предходя́й предъ лице́мъ ва́шимъ, То́й повою́етъ и́хъ съ ва́ми, по всему́ ели́ко сотвори́ ва́мъ въ земли́ Еги́петстѣй предъ очи́ма ва́шима,
и въ пусты́ни се́й, ю́же ви́дѣсте: я́ко воспита́ тебе́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й, я́коже нѣ́кiй человѣ́къ пита́етъ сы́на сво­его́, по всему́ пути́ въ о́ньже ходи́сте, до́ндеже прiидо́сте на мѣ́сто сiе́.
И въ словеси́ се́мъ не вѣ́ровасте Го́сподеви Бо́гу ва́­шему,
и́же предхо́дитъ предъ ва́ми въ пу́ть избра́ти ва́мъ мѣ́сто, путеводя́ ва́съ огне́мъ но́щiю, показу́я ва́мъ пу́ть, и́мже ити́ по не́мъ, и о́блакомъ во дни́.
И услы́ша Госпо́дь [Бо́гъ] гла́съ слове́съ ва́шихъ, и разгнѣ́вався кля́т­ся, глаго́ля:
а́ще у́зритъ кто́ от­ муже́й си́хъ зе́млю благу́ю сiю́, е́юже А́зъ кля́хся отце́мъ и́хъ,
ра́звѣ Хале́въ сы́нъ Иефон­ні́инъ, се́й у́зритъ ю́, и сему́ да́мъ зе́млю, на ню́же взы́де, и сыно́мъ его́, поне́же при­­лѣжи́тъ Го́сподеви.
И на мя́ разгнѣ́вася Госпо́дь ва́съ ра́ди, глаго́ля: ниже́ ты́ вни́деши та́мо:
Иису́съ сы́нъ Нави́нъ, и́же сто­и́тъ предъ тобо́ю, се́й вни́детъ та́мо: сего́ укрѣпи́, я́ко се́й да́стъ ю́ въ наслѣ́дiе Изра́илю:
и отроча́та ва́ша, о ни́хже глаго́ласте, я́ко въ плѣне́нiи и́мутъ бы́ти, и вся́ко отроча́ мла́до, е́же не вѣ́сть дне́сь добра́ или́ зла́, сі́и вни́дутъ та́мо, и си́мъ да́мъ ю́, и сі́и наслѣ́дятъ ю́:
и вы́ обрати́в­шеся ополчи́стеся въ пусты́ню, путе́мъ къ Чермно́му мо́рю.
И от­вѣща́сте и реко́сте мнѣ́: согрѣши́хомъ предъ Го́сподемъ Бо́гомъ на́шимъ: мы́ ше́дше повою́емъ, по всему́ ели́ко заповѣ́да Госпо́дь Бо́гъ на́шъ на́мъ. И взе́мше кі́йждо ору́дiя ра́тная своя́ и собра́в­шеся взыдо́сте на го́ру.
И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: рцы́ и́мъ: не восходи́те, ниже́ ра́туйте, нѣ́смь бо съ ва́ми, и да не бу́дете сотре́ни предъ враги́ ва́шими.
И глаго́лахъ къ ва́мъ, и не послу́шасте мене́: и преступи́сте сло́во Госпо́дне, и пону́див­шеся взыдо́сте на го́ру.
И изы́де Аморре́й живу́щiй на горѣ́ то́й проти́ву ва́мъ, и прогна́ ва́съ, а́ки бы пче́лы твори́ли, и уязвля́ху ва́съ от­ Сии́ра да́же до Ермы́.
[И воз­врати́стеся,] и сѣ́дше пла́касте предъ Го́сподемъ, и не послу́ша Госпо́дь гла́са ва́­шего, ниже́ вня́тъ ва́мъ:
и сѣдѣ́сте въ Ка́дисѣ дни́ мно́ги, ели́ки дни́ тогда́ сѣдѣ́сте.
Синодальный
1 Время и место последующих за этим речей Моисея; 6 обзор пути от Хорива до Кадеса.
Сии суть слова, которые говорил Моисей всем Израильтянам за Иорданом в пустыне на равнине против Суфа, между Фараном и Тофелом, и Лаваном, и Асирофом, и Дизагавом,
в расстоянии одиннадцати дней пути от Хорива, по дороге от горы Сеир к Кадес-Варни.
Сорокового года, одиннадцатого месяца, в первый [день] месяца говорил Моисей [всем] сынам Израилевым все, что заповедал ему Господь о них.
По убиении им Сигона, царя Аморрейского, который жил в Есевоне, и Ога, царя Васанского, который жил в Аштерофе в Едреи,
за Иорданом, в земле Моавитской, начал Моисей изъяснять закон сей и сказал:
Господь, Бог наш, говорил нам в Хориве и сказал: «полно вам жить на горе сей!
обратитесь, отправьтесь в путь и пойдите на гору Аморреев и ко всем соседям их, на равнину, на гору, на низкие места и на южный край и к берегам моря, в землю Ханаанскую и к Ливану, даже до реки великой, реки Евфрата;
вот, Я даю вам землю сию, пойдите, возьмите в наследие землю, которую Господь с клятвою обещал дать отцам вашим, Аврааму, Исааку и Иакову, им и потомству их».
И я сказал вам в то время: не могу один водить вас;
Господь, Бог ваш, размножил вас, и вот, вы ныне многочисленны, как звезды небесные;
Господь, Бог отцов ваших, да умножит вас в тысячу крат против того, сколько вас теперь, и да благословит вас, как Он говорил вам:
как же мне одному носить тягости ваши, бремена ваши и распри ваши?
изберите себе по коленам вашим мужей мудрых, разумных и испытанных, и я поставлю их начальниками вашими.
Вы отвечали мне и сказали: хорошее дело велишь ты сделать.
И взял я главных из колен ваших, мужей мудрых, [разумных] и испытанных, и сделал их начальниками над вами, тысяченачальниками, стоначальниками, пятидесятиначальниками, десятиначальниками и надзирателями по коленам вашим.
И дал я повеление судьям вашим в то время, говоря: выслушивайте братьев ваших и судите справедливо, как брата с братом, так и пришельца его;
не различайте лиц на суде, как малого, так и великого выслушивайте: не бойтесь лица человеческого, ибо суд – дело Божие; а дело, которое для вас трудно, доводите до меня, и я выслушаю его.
И дал я вам в то время повеления обо всем, что надлежит вам делать.
И отправились мы от Хорива, и шли по всей этой великой и страшной пустыне, которую вы видели, по пути к горе Аморрейской, как повелел Господь, Бог наш, и пришли в Кадес-Варни.
И сказал я вам: вы пришли к горе Аморрейской, которую Господь, Бог наш, дает нам;
вот, Господь, Бог твой, отдает тебе землю сию, иди, возьми ее во владение, как говорил тебе Господь, Бог отцов твоих, не бойся и не ужасайся.
Но вы все подошли ко мне и сказали: пошлем пред собою людей, чтоб они исследовали нам землю и принесли нам известие о дороге, по которой идти нам, и о городах, в которые идти нам.
Слово это мне понравилось, и я взял из вас двенадцать человек, по одному человеку от [каждого] колена.
Они пошли, взошли на гору и дошли до долины Есхол, и обозрели ее;
и взяли в руки свои плодов земли и доставили нам, и принесли нам известие и сказали: хороша земля, которую Господь, Бог наш, дает нам.
Но вы не захотели идти и воспротивились повелению Господа, Бога вашего,
и роптали в шатрах ваших и говорили: Господь, по ненависти к нам, вывел нас из земли Египетской, чтоб отдать нас в руки Аморреев и истребить нас;
куда мы пойдем? братья наши расслабили сердце наше, говоря: народ тот более, [многочисленнее] и выше нас, города там большие и с укреплениями до небес, да и сынов Енаковых видели мы там.
И я сказал вам: не страшитесь и не бойтесь их;
Господь, Бог ваш, идет перед вами; Он будет сражаться за вас, как Он сделал с вами в Египте, пред глазами вашими,
и в пустыне сей, где, как ты видел, Господь, Бог твой, носил тебя, как человек носит сына своего, на всем пути, которым вы проходили, до пришествия вашего на сие место.
Но и при этом вы не верили Господу, Богу вашему,
Который шел перед вами путем – искать вам места, где остановиться вам, ночью в огне, чтобы указывать вам дорогу, по которой идти, а днем в облаке.
И Господь [Бог] услышал слова ваши, и разгневался, и поклялся, говоря:
никто из людей сих, из сего злого рода, не увидит доброй земли, которую Я клялся дать отцам вашим;
только Халев, сын Иефонниин, увидит ее; ему дам Я землю, по которой он проходил, и сынам его, за то, что он повиновался Господу.
И на меня прогневался Господь за вас, говоря: и ты не войдешь туда;
Иисус, сын Навин, который при тебе, он войдет туда; его утверди, ибо он введет Израиля во владение ею;
дети ваши, о которых вы говорили, что они достанутся в добычу врагам, и сыновья ваши, которые не знают ныне ни добра ни зла, они войдут туда, им дам ее, и они овладеют ею;
а вы обратитесь и отправьтесь в пустыню по дороге к Чермному морю.
И вы отвечали тогда и сказали мне: согрешили мы пред Господом, [Богом нашим,] пойдем и сразимся, как повелел нам Господь, Бог наш. И препоясались вы, каждый ратным оружием своим, и безрассудно решились взойти на гору.
Но Господь сказал мне: скажи им: не всходите и не сражайтесь, потому что нет Меня среди вас, чтобы не поразили вас враги ваши.
И я говорил вам, но вы не послушали и воспротивились повелению Господню и по упорству своему взошли на гору.
И выступил против вас Аморрей, живший на горе той, и преследовали вас так, как делают пчелы, и поражали вас на Сеире до самой Хормы.
И возвратились вы и плакали пред Господом: но Господь не услышал вопля вашего и не внял вам.
И пробыли вы в Кадесе много времени, сколько времени вы там были.
Итальянский
Queste sono le parole che Mosè rivolse a tutto Israele oltre il Giordano, nel deserto, nell'Araba, di fronte a Suf, tra Paran, Tofel, Laban, Caseròt e Di-Zaab.
Vi sono undici giornate di cammino dall'Oreb, per la via del monte Seir, fino a Kades-Barnea.
Nel quarantesimo anno, l'undicesimo mese, il primo giorno del mese, Mosè riferì agli Israeliti quanto il Signore gli aveva ordinato per loro,
dopo avere sconfitto Sicon, re degli Amorrei, che abitava a Chesbon, e Og, re di Basan, che abitava ad Astaròt, a Edrei.
Oltre il Giordano, nella terra di Moab, Mosè cominciò a spiegare questa legge:
"Il Signore, nostro Dio, ci ha parlato sull'Oreb e ci ha detto: "Avete dimorato abbastanza su questa montagna;
voltatevi, levate l'accampamento e dirigetevi verso le montagne degli Amorrei e verso tutte le regioni vicine: l'Araba, le montagne, la Sefela, il Negheb, la costa del mare - che è la terra dei Cananei e del Libano - fino al grande fiume, il fiume Eufrate.
Ecco, io ho posto davanti a voi la terra. Entrate e prendete possesso della terra che il Signore aveva giurato ai vostri padri, ad Abramo, a Isacco e a Giacobbe, di dar loro e alla loro stirpe dopo di loro".
In quel tempo io vi ho parlato e vi ho detto: "Io non posso da solo sostenere il peso di tutti voi.
Il Signore, vostro Dio, vi ha moltiplicati ed eccovi numerosi come le stelle del cielo.
Il Signore, Dio dei vostri padri, vi aumenterà mille volte di più e vi benedirà come vi ha promesso.
Ma come posso io da solo portare il vostro peso, il vostro carico e le vostre liti?
Sceglietevi nelle vostre tribù uomini saggi, intelligenti e stimati, e io li costituirò vostri capi".
Voi mi rispondeste: "Va bene ciò che dici di fare".
Allora presi i capi delle vostre tribù, uomini saggi e stimati, e li stabilii sopra di voi come capi: capi di migliaia, capi di centinaia, capi di cinquantine, capi di decine, e come scribi per le vostre tribù.
In quel tempo diedi quest'ordine ai vostri giudici: "Ascoltate le cause dei vostri fratelli e decidete con giustizia fra un uomo e suo fratello o lo straniero che sta presso di lui.
Nei vostri giudizi non avrete riguardi personali, darete ascolto al piccolo come al grande; non temerete alcun uomo, poiché il giudizio appartiene a Dio; le cause troppo difficili per voi le presenterete a me e io le ascolterò".
In quel tempo io vi ordinai tutte le cose che dovevate fare.
Poi partimmo dall'Oreb e attraversammo tutto quel deserto grande e spaventoso che avete visto, dirigendoci verso le montagne degli Amorrei, come il Signore, nostro Dio, ci aveva ordinato, e giungemmo a Kades-Barnea.
Allora vi dissi: "Siete arrivati presso la montagna degli Amorrei, che il Signore, nostro Dio, sta per darci.
Ecco, il Signore, tuo Dio, ti ha posto la terra dinanzi: entra, prendine possesso, come il Signore, Dio dei tuoi padri, ti ha detto; non temere e non ti scoraggiare!".
Voi tutti vi accostaste a me e diceste: "Mandiamo innanzi a noi uomini che esplorino la terra e ci riferiscano sul cammino per il quale dovremo procedere e sulle città nelle quali dovremo entrare".
La proposta mi piacque e scelsi dodici uomini tra voi, uno per tribù.
Quelli si incamminarono, salirono verso i monti, giunsero alla valle di Escol ed esplorarono il paese.
Presero con le loro mani dei frutti della terra, ce li portarono e ci fecero questa relazione dicendo: "Buona è la terra che il Signore, nostro Dio, sta per darci".
Ma voi non voleste entrarvi e vi ribellaste all'ordine del Signore, vostro Dio;
mormoraste nelle vostre tende e diceste: "Il Signore ci odia, per questo ci ha fatto uscire dalla terra d'Egitto per darci in mano agli Amorrei e sterminarci.
Dove possiamo andare noi? I nostri fratelli ci hanno scoraggiati dicendo: Quella gente è più grande e più alta di noi, le città sono grandi e fortificate fino al cielo; abbiamo visto là perfino dei figli degli Anakiti".
Allora vi dissi: "Non spaventatevi e non abbiate paura di loro.
Il Signore, vostro Dio, che vi precede, egli stesso combatterà per voi, come insieme a voi ha fatto, sotto i vostri occhi, in Egitto
e nel deserto, dove hai visto come il Signore, tuo Dio, ti ha portato, come un uomo porta il proprio figlio, per tutto il cammino che avete fatto, finché siete arrivati qui".
Nonostante questo, non aveste fiducia nel Signore, vostro Dio,
che andava innanzi a voi nel cammino per cercarvi un luogo dove porre l'accampamento: di notte nel fuoco, per mostrarvi la via dove andare, e di giorno nella nube.
Il Signore udì il suono delle vostre parole, si adirò e giurò:
"Nessuno degli uomini di questa generazione malvagia vedrà la buona terra che ho giurato di dare ai vostri padri,
se non Caleb, figlio di Iefunnè. Egli la vedrà e a lui e ai suoi figli darò la terra su cui ha camminato, perché ha pienamente seguito il Signore".
Anche contro di me si adirò il Signore, per causa vostra, e disse: "Neanche tu vi entrerai,
ma vi entrerà Giosuè, figlio di Nun, che sta al tuo servizio; incoraggialo, perché egli la metterà in possesso d'Israele.
Anche i vostri bambini, dei quali avevate detto che sarebbero divenuti oggetto di preda, e i vostri figli, che oggi non conoscono né il bene né il male, essi vi entreranno; a loro la darò ed essi la possederanno.
Ma voi tornate indietro e incamminatevi verso il deserto, in direzione del Mar Rosso".
Allora voi mi rispondeste: "Abbiamo peccato contro il Signore! Saliremo e combatteremo come il Signore, nostro Dio, ci ha ordinato". Ognuno di voi cinse le armi e presumeste di salire verso la montagna.
Il Signore mi disse: "Ordina loro: Non salite e non combattete, perché io non sono in mezzo a voi, e sarete sconfitti davanti ai vostri nemici".
Io ve lo dissi, ma voi non mi ascoltaste; anzi vi ribellaste all'ordine del Signore, foste presuntuosi e saliste verso i monti.
Allora gli Amorrei, che abitano quella montagna, uscirono contro di voi, vi inseguirono come fanno le api e vi batterono in Seir fino a Corma.
Voi tornaste e piangeste davanti al Signore; ma il Signore non diede ascolto alla vostra voce e non vi porse l'orecchio.
Così rimaneste a Kades molti giorni, per tutto il tempo in cui vi siete rimasti.
Сїѧ̑ словеса̀, ꙗ҆̀же глаго́ла мѡѷсе́й всемꙋ̀ і҆и҃лю ѡ҆б̾ ѻ҆нꙋ̀ странꙋ̀ і҆ѻрда́на, въ пꙋсты́ни на за́пады, бли́з̾ чермна́гѡ мо́рѧ, междꙋ̀ фара́номъ и҆ тофо́ломъ, и҆ лово́номъ и҆ а҆ѵлѡ́номъ и҆ златы́ми рꙋда́ми:
є҆динона́десѧти дні́й ѿ хѡри́ва пꙋ́ть чрез̾ го́рꙋ сиі́ръ да́же до ка́дисъ-варнѝ.
И҆ бы́сть въ четыредесѧ́тое лѣ́то, въ первыйна́десѧть мцⷭ҇ъ, въ пе́рвый де́нь мцⷭ҇а глаго́ла мѡѷсе́й ко всѣ̑мъ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ, по всемꙋ̀ є҆ли́кѡ заповѣ́да є҆мꙋ̀ гдⷭ҇ь къ ни̑мъ,
по ᲂу҆бїе́нїи сиѡ́на царѧ̀ а҆морре́йска, жи́вшагѡ во є҆севѡ́нѣ, и҆ ѡ҆́га царѧ̀ васа́нска, жи́вшагѡ во а҆старѡ́ѳѣ и҆ во є҆драі́нѣ,
ѡ҆б̾ ѻ҆нꙋ̀ странꙋ̀ і҆ѻрда́на въ землѝ мѡа́вли, нача̀ мѡѷсе́й и҆з̾ѧснѧ́ти зако́нъ се́й, глаго́лѧ:
гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ гл҃а на́мъ въ хѡри́вѣ, гл҃ѧ: да довлѣ́етъ ва́мъ жи́ти въ горѣ̀ се́й:
ѡ҆брати́тесѧ и҆ воздви́гнитесѧ вы̀, и҆ вни́дите въ го́рꙋ а҆морре́йскꙋ, и҆ ко всѣ̑мъ насе́льникѡмъ а҆́равы, въ го́рꙋ и҆ по́ле, и҆ къ ю҆́гꙋ и҆ въ примо́рскꙋю зе́млю ханаа́ню, и҆ во а҆нтїлїва́нъ, да́же до рѣкѝ вели́кїѧ, рѣкѝ є҆ѵфра́та:
ви́дите, преда́хъ пред̾ ва́ми зе́млю, вше́дше наслѣ́дите зе́млю, є҆́юже клѧ́тсѧ гдⷭ҇ь ѻ҆тцє́мъ ва́шымъ, а҆враа́мꙋ и҆ і҆саа́кꙋ и҆ і҆а́кѡвꙋ, да́ти ю҆̀ и҆̀мъ и҆ сѣ́мени и҆́хъ по ни́хъ.
И҆ реко́хъ къ ва́мъ во вре́мѧ ѻ҆́но глаго́лѧ: не возмогꙋ̀ є҆ди́нъ води́ти ва́съ:
гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ ᲂу҆мно́жилъ вы̀ є҆́сть, и҆ сѐ, є҆стѐ дне́сь ꙗ҆́кѡ ѕвѣ́зды небє́сныѧ мно́жествомъ:
гдⷭ҇ь бг҃ъ ѻ҆тє́цъ ва́шихъ да приложи́тъ ва́мъ, ꙗ҆́кѡ да бꙋ́дете ты́сѧщами сꙋгꙋ́бѡ, и҆ да блгⷭ҇ви́тъ ва́съ, ꙗ҆́коже гл҃а ва́мъ:
ка́кѡ возмогꙋ̀ є҆ди́нъ носи́ти трꙋды̀ ва́шѧ и҆ тѧ́жєсти ва́шѧ и҆ прерѣка̑нїѧ ва̑ша;
и҆збери́те себѣ̀ мꙋ́жы мꙋ̑дры и҆ ᲂу҆мѣ́тєльны и҆ смы́слєнны въ племенѣ́хъ ва́шихъ, и҆ поста́влю и҆̀хъ над̾ ва́ми старѣ̑йшины ва́мъ.
И҆ ѿвѣща́сте мѝ и҆ реко́сте: добро̀ сло́во, є҆́же глаго́лалъ є҆сѝ сотвори́ти.
И҆ взѧ́хъ ѿ ва́съ мꙋ́жы мꙋ̑дры и҆ ᲂу҆мѣ́тєльны и҆ смы́слєнны, и҆ поста́вихъ и҆̀хъ владѣ́ти над̾ ва́ми тысѧщенача́льники и҆ стонача́льники, и҆ пѧтьдесѧтонача́льники и҆ десѧтонача́льники, и҆ писмовводи̑тели сꙋдїѧ́мъ ва́шымъ.
И҆ заповѣ́дахъ сꙋдїѧ́мъ ва́шымъ во вре́мѧ ѻ҆́но, глаго́лѧ: разслꙋ́шайте посредѣ̀ бра́тїй ва́шихъ, и҆ сꙋди́те пра́веднѡ посредѣ̀ мꙋ́жа и҆ посредѣ̀ бра́та є҆гѡ̀ и҆ посредѣ̀ прише́льца є҆гѡ̀:
да не позна́ете лица̀ въ сꙋдѣ̀, ма́ломꙋ и҆ вели́комꙋ сꙋ́диши, и҆ не ᲂу҆стыди́шисѧ лица̀ человѣ́ча, ꙗ҆́кѡ сꙋ́дъ бж҃їй є҆́сть: и҆ рѣ́чь, ꙗ҆́же а҆́ще же́стока бꙋ́детъ ᲂу҆ ва́съ, донесетѐ ю҆̀ ко мнѣ̀, и҆ ᲂу҆слы́шꙋ ю҆̀.
И҆ заповѣ́дахъ ва́мъ во вре́мѧ ѻ҆́но всѧ̑ словеса̀, ꙗ҆̀же сотворитѐ.
И҆ воздви́гшесѧ ѿ хѡри́ва, проидо́хомъ всю̀ пꙋсты́ню вели́кꙋю и҆ стра́шнꙋю ѻ҆́нꙋ, ю҆́же ви́дѣсте, пꙋ́ть горы̀ а҆морре́йски, ꙗ҆́коже заповѣ́да на́мъ гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ: и҆ прїидо́хомъ до ка́дисъ-варнѝ.
И҆ реко́хъ ва́мъ: прїидо́сте до горы̀ а҆морре́йски, ю҆́же гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ дае́тъ ва́мъ:
ви́дите, предадѐ гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ пред̾ лице́мъ ва́шимъ зе́млю: вше́дше наслѣ́дите, ꙗ҆́коже гл҃а гдⷭ҇ь бг҃ъ ѻ҆тє́цъ ва́шихъ ва́мъ: не бо́йтесѧ, ни ᲂу҆жаса́йтесѧ.
И҆ прїидо́сте ко мнѣ̀ всѝ и҆ реко́сте: да по́слемъ мꙋ́жы пред̾ на́ми, и҆ да соглѧ́даютъ на́мъ зе́млю, и҆ да повѣ́дѧтъ на́мъ ѿвѣ́тъ, пꙋ́ть, и҆́мже до́йдемъ є҆ѧ̀, и҆ гра́ды, въ нѧ́же вни́демъ.
И҆ ᲂу҆го́дно бы́сть сло́во предо мно́ю, и҆ поѧ́хъ ѿ ва́съ двана́десѧть мꙋже́й, мꙋ́жа є҆ди́наго ѿ коегѡ́ждо пле́мене.
И҆ ѡ҆брати́вшесѧ взыдо́ша на го́рꙋ, и҆ прїидо́ша до де́бри грезно́вныѧ, и҆ соглѧ́даша ю҆̀:
и҆ взѧ́ша въ рꙋ́цѣ своѝ ѿ плода̀ землѝ и҆ принесо́ша къ на́мъ, и҆ глаго́лахꙋ: блага̀ землѧ̀, ю҆́же гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ дае́тъ на́мъ.
И҆ не восхотѣ́сте взы́ти, но преслꙋ́шасте гл҃го́лъ гдⷭ҇а бг҃а ва́шегѡ:
и҆ возропта́сте въ кꙋ́щахъ свои́хъ и҆ реко́сте: не́нависти ра́ди и҆зведѐ ны̀ гдⷭ҇ь и҆з̾ землѝ є҆гѵ́петскїѧ преда́ти на́съ въ рꙋ́ки а҆моррє́йскїѧ, потреби́ти на́съ:
ка́мѡ мы̀ взы́демъ; Бра́тїѧ же ва́шѧ ѿврати́ша сердца̀ ва̑ша, глаго́люще: ꙗ҆зы́къ вели́къ и҆ мно́гъ и҆ крѣпча́е на́съ, и҆ гра́ды вели́цы и҆ ѡ҆гражде́ни да́же до небесѐ, но и҆ сы́ны и҆споли́нѡвъ ви́дѣхомъ та́мѡ.
И҆ глаго́лахъ къ ва́мъ: не ᲂу҆жаса́йтесѧ, нижѐ ᲂу҆бо́йтесѧ ѿ ни́хъ:
гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ предходѧ́й пред̾ лице́мъ ва́шимъ, то́й повою́етъ и҆̀хъ съ ва́ми, по всемꙋ̀ є҆ли́кѡ сотворѝ ва́мъ въ землѝ є҆гѵ́петстѣй пред̾ ѻ҆чи́ма ва́шима,
и҆ въ пꙋсты́ни се́й, ю҆́же ви́дѣсте: ꙗ҆́кѡ воспита̀ тебѐ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й, ꙗ҆́коже нѣ́кїй человѣ́къ пита́етъ сы́на своего̀, по всемꙋ̀ пꙋтѝ во́ньже ходи́сте, до́ндеже прїидо́сте на мѣ́сто сїѐ.
И҆ въ словесѝ се́мъ не вѣ́ровасте гдⷭ҇еви бг҃ꙋ ва́шемꙋ,
и҆́же предхо́дитъ пред̾ ва́ми въ пꙋ́ть и҆збра́ти ва́мъ мѣ́сто, пꙋтеводѧ̀ ва́съ ѻ҆гне́мъ но́щїю, показꙋ́ѧ ва́мъ пꙋ́ть, и҆́мже и҆тѝ по не́мъ, и҆ ѡ҆́блакомъ во днѝ.
И҆ ᲂу҆слы́ша гдⷭ҇ь (бг҃ъ) гла́съ слове́съ ва́шихъ, и҆ разгнѣ́вавсѧ клѧ́тсѧ, гл҃ѧ:
а҆́ще ᲂу҆́зритъ кто̀ ѿ мꙋже́й си́хъ зе́млю благꙋ́ю сїю̀, є҆́юже а҆́зъ клѧ́хсѧ ѻ҆тцє́мъ и҆́хъ,
ра́звѣ хале́въ сы́нъ і҆ефонні́инъ, се́й ᲂу҆́зритъ ю҆̀, и҆ семꙋ̀ да́мъ зе́млю, на ню́же взы́де, и҆ сынѡ́мъ є҆гѡ̀, поне́же прилѣжи́тъ гдⷭ҇еви.
И҆ на мѧ̀ разгнѣ́васѧ гдⷭ҇ь ва́съ ра́ди, гл҃ѧ: нижѐ ты̀ вни́деши та́мѡ:
і҆исꙋ́съ сы́нъ наѵи́нъ, и҆́же стои́тъ пред̾ тобо́ю, се́й вни́детъ та́мѡ: сего̀ ᲂу҆крѣпѝ, ꙗ҆́кѡ се́й да́стъ ю҆̀ въ наслѣ́дїе і҆и҃лю:
и҆ ѻ҆троча́та ва̑ша, ѡ҆ ни́хже глаго́ласте, ꙗ҆́кѡ въ плѣне́нїи и҆́мꙋтъ бы́ти, и҆ всѧ́ко ѻ҆троча̀ мла́до, є҆́же не вѣ́сть дне́сь добра̀ и҆лѝ ѕла̀, сі́и вни́дꙋтъ та́мѡ, и҆ си̑мъ да́мъ ю҆̀, и҆ сі́и наслѣ́дѧтъ ю҆̀:
и҆ вы̀ ѡ҆брати́вшесѧ ѡ҆полчи́стесѧ въ пꙋсты́ню, пꙋте́мъ къ чермно́мꙋ мо́рю.
И҆ ѿвѣща́сте и҆ реко́сте мнѣ̀: согрѣши́хомъ пред̾ гдⷭ҇емъ бг҃омъ на́шимъ: мы̀ ше́дше повою́емъ, по всемꙋ̀ є҆ли́кѡ заповѣ́да гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ на́мъ. И҆ взе́мше кі́йждо ѻ҆рꙋ̑дїѧ ра̑тнаѧ своѧ̑ и҆ собра́вшесѧ взыдо́сте на го́рꙋ.
И҆ речѐ гдⷭ҇ь ко мнѣ̀: рцы̀ и҆̀мъ: не восходи́те, нижѐ ра́тꙋйте, нѣ́смь бо съ ва́ми, и҆ да не бꙋ́дете сотре́ни пред̾ враги̑ ва́шими.
И҆ глаго́лахъ къ ва́мъ, и҆ не послꙋ́шасте менѐ: и҆ престꙋпи́сте сло́во гдⷭ҇не, и҆ понꙋ́дившесѧ взыдо́сте на го́рꙋ.
И҆ и҆зы́де а҆морре́й живꙋ́щїй на горѣ̀ то́й проти́вꙋ ва́мъ, и҆ прогна̀ ва́съ, а҆́ки бы пче́лы твори́ли, и҆ ᲂу҆ѧзвлѧ́хꙋ ва́съ ѿ сиі́ра да́же до є҆рмы̀.
(И҆ возврати́стесѧ,) и҆ сѣ́дше пла́касте пред̾ гдⷭ҇емъ, и҆ не послꙋ́ша гдⷭ҇ь гла́са ва́шегѡ, нижѐ внѧ́тъ ва́мъ:
и҆ сѣдѣ́сте въ ка́дисѣ дни̑ мнѡ́ги, є҆ли̑ки дни̑ тогда̀ сѣдѣ́сте.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible